Schaaktoernooi 12 augustus 2008
Vorig jaar was ik zo gek om op kleine Claudia's gedachte om een schaaktoernooi te organiseren in te gaan. Helaas was het niet echt een succes, want het toernooi kwam niet van de grond. Dan moest het dit jaar maar gebeuren. Ewood was ondertussen met de hakken over de sloot geslaagd, dus het toernooi was zijn speciale betekenis kwijt.
Dit jaar had ik het toernooi al lang van te voren aangekondigd. Nog voordat ik vakantie had, had ik het idee om te gaan karten en dan later, in augustus, als de grootste vakantiedrukte voorbij was, een schaaktoernooi te organiseren. Zo gezegd, zo gedaan. En toen was het ineens 12 augustus.
Ik was nog zo slim geweest om het toernooi niet tijdens, maar ná "Hengelo" te houden, maar desondanks kon niet iedereen. Behalve Ewood en ik hadden Bart (!) en Pinda (!) zich aangemeld. Het toernooi kon doorgaan! Helaas lieten de anders zo ad remme Ootessen weinig van zich horen. Ik had daarom gerekend op een toernooi voor vier mensen, toen Large gisteren dit berichtje achterliet:
Me and my brother will join the tournament if possible. 12:00 is het toch? Alleen de naam van het toernooi moet toch anders? Het was toch uit respect voor Ewoud's geslaag op school.
Vorig jaar was ik zo gek om op kleine Claudia's gedachte om een schaaktoernooi te organiseren in te gaan. Helaas was het niet echt een succes, want het toernooi kwam niet van de grond. Dan moest het dit jaar maar gebeuren. Ewood was ondertussen met de hakken over de sloot geslaagd, dus het toernooi was zijn speciale betekenis kwijt.
Dit jaar had ik het toernooi al lang van te voren aangekondigd. Nog voordat ik vakantie had, had ik het idee om te gaan karten en dan later, in augustus, als de grootste vakantiedrukte voorbij was, een schaaktoernooi te organiseren. Zo gezegd, zo gedaan. En toen was het ineens 12 augustus.
Ik was nog zo slim geweest om het toernooi niet tijdens, maar ná "Hengelo" te houden, maar desondanks kon niet iedereen. Behalve Ewood en ik hadden Bart (!) en Pinda (!) zich aangemeld. Het toernooi kon doorgaan! Helaas lieten de anders zo ad remme Ootessen weinig van zich horen. Ik had daarom gerekend op een toernooi voor vier mensen, toen Large gisteren dit berichtje achterliet:
Me and my brother will join the tournament if possible. 12:00 is het toch? Alleen de naam van het toernooi moet toch anders? Het was toch uit respect voor Ewoud's geslaag op school.
Geplaatst door: Geest | 11-8-08 om 21:36
Toen zat ik nietsvermoedend op de club te schaken, daarover misschien later meer. Toen ik vanmorgen de computer aanzette, las ik het berichtje. Aan de ene kant was het leuk dat ze meededen, aan de andere kant kwam ik opeens materiaal tekort. Een derde schaakbord erbij kon wel en een derde schaakklok (weliswaar geen digitale) was nog wel mogelijk, maar de stukken waren een probleem. Waar is dat derde setje stukken? Om de grap nog groter te maken namen L en L een schaakklok mee. Wat doe je dan? Ik besloot om een "glazen" sierspel te gebruiken.
Weer
Het weer was bar en boos. Het regende en het toernooi kon helaas niet in de tuin gehouden worden. Volgend jaar zal ik het nog een keer proberen in april of mei, dus help me herinneren! Nu moesten we binnen blijven, wat niet helemaal de bedoeling was.
Verder was het jammer dat de batterij van m'n digitale camera op was en dat de reservebatterij niet wordt geaccepteerd. Geen foto's dus. Wel had ik veel papierwerk aangemaakt. Documenten met hele getallenreeksen, uitslagenformuliertjes en natuurlijk de kruistabellen.
Aankomst
De eerste deelnemer die binnenkomt is Bart. Hij is netjes op tijd. Pinda is wat later en de Ootessen presteren het om - zoals was aangekondigd - een kwartier later te komen. Iedereen was compleet en ik wilde graag met het toernooi beginnen. Dat mocht ook wel, want ik had een dubbelrondig toernooi bedacht waarin "halfuurpartijen" werden gespeeld. De op rating zwakkere spelers kregen tijdscompensatie. Die varieerde van niks in mijn geval tegen Lenaart, tot aan vijf tegen 25 van Large tegen Bart. Ik vroeg me af of dat het behoorlijke niveauverschil enigszins compenseerde, of dat het niks uitmaakte.
Om de lotingsnummers te kiezen, liet ik de deelnemers een kaart trekken. Het getrokken nummer (2, 3, 4, 5, 6 en Aas) bepaalde je lotingsnummer. Dat leek me wel zo eerlijk. Toen de loting was geweest, ging ik de indeling oplezen, waarna ik de tijdsverhouding opzocht. Helaas had iemand toen de TV aangezet en zat iedereen aan het toestel gekluisterd. Met tegenzin werd er begonnen aan de eerste ronde.
Eerste ronde
In de eerste ronde speelde ik met wit tegen Large. Ik had negentien minuten en hij elf. Een redelijk verschil, maar niet significant. Ik begon dan ook rustig. Er kwam een stelling met ongelijke lopers op het bord, waarin ik een nette remise voor het grijpen had. Gelukkig voor mij speelde Large zijn loper mijn stelling binnen, waarna mijn pionnen op de damevleugel naar voren gingen. Dat bleek beslissend. Daarmee was ik de enige die met meer tijd won. Bart hield het op het sierbord niet tegen Le, terwijl Pinda meer naar de TV keek dan dat hij schaakte. hij verloor dan ook na een paar keer tevergeefs remise te hebben aangeboden.
Na de partijen ging Pinda friet halen bij snackbar Henk. Lenaart ging met 'm mee. Pas na geruime tijd kwamen ze terug met allerlei vette happen. Tja, een gezonde lunch is niet voor iedereen weggelegd. Na de friet was het tijd voor de tweede ronde. De schaaksfeer ontbrak volledig. Een niet nader te noemen persoon was ontzettend onrustig en dat leek aanstekelijk. Toen ik de indeling voor de tweede ronde had opgelezen/opgeschreven kreeg ik de knapen weer tegen hun zin in aan tafel.
Tweede ronde
In de tweede ronde speelden de Ootessen tegen de "De Grootjes". Pinda speelde op het door hem zo gehate sierbord tegen Bart. Die arme Bart had de klaver zes getrokken en was veroordeeld tot het spelen van al zijn partijen op het sierbord. Misschien kwam het daardoor dat Pinda verloor.
Zelf speelde ik tegen Le. Het was wel een grappige partij, waarin ik besloot om in plaats van een gelijke stelling na te streven met een aardige minorpromotie een stuk te winnen. Ik dacht dat Le het nog kon voorkomen, maar hij ging op mijn bedoelingen in. Door een tweede stukoffer kon hij gebruikmaken van zijn pionnenoverwicht. Ik besloot het offer niet aan te nemen, waarna hij vier pionnen had voor het stuk. Uiteindelijk offerde ik het stuk terug, waarna ik in een paardeindspel kwam met een pion minder. Le had echter moeite om de winst te vinden, hoewel dat uiteindelijk toch lukte.
Ondertussen was Ewood van plan zijn toernooi te winnen. Hij smeerde Large zijn tweede nederlaag aan en kwam samen met Le aan kop met 2 uit 2.
[Update 1]
Derde ronde
In de derde ronde mocht ik het eens proberen op het sierbord. Ik kon de stukken nog wel aardig herkennen, maar ondanks dat speelde ik een beetje een rare partij. Bart speelde niet slecht en omdat hij met beduidend meer tijd begon, moest ik oppassen niet gevlagd te worden. Gelukkig was hij zo braaf om me niet door m'n vlag te jagen.
Ewood had geen zin om Lenaart een halfje te gunnen. Hij won een kleine kwaliteit en besliste de partij met een aardig matje. Voor Large werd het toernooi een ramp. Tegen Pinda was hij zo onverstandig om een remiseaanbod à la Kasper Euser te weigeren. Uiteindelijk verloor hij op de een of andere manier.
Vierde ronde
Dat het toernooi toch niet helemaal serieus werd genomen, was wel te zien in de vierde ronde, waarin Lenaart rustig met zwart ging spelen, terwijl hij wit had. Pinda profiteerde van een extra witpartij. De partij werd uiteindelijk remise, omdat ze 'm niet wilden overspelen. Na de partij hadden Lenaart en Pinda een kleursaldo van nul, wat ze gek vonden. Anders was het plus twee en min twee, beweerden ze. Dat klopt, maar na de laatste ronde is het dan plus één en min één, wat normaal is. Overigens maakte het bij een dubbelrondig toernooi helemaal niet uit, maar het zag er niet naar uit dat we dat gingen halen.
Zelf benutte ik de voorzet totaal niet. Ik speelde tegen de man in vorm en ik speelde zelf niet doortastend genoeg. Daardoor verloor ik nogal knullig in een eindspel. Ondertussen scoorde Large zijn eerste puntje tegen Bart.
Vijfde ronde
De vijfde ronde zou de laatste worden van het toernooi. Het familieduel La-Le sprong het meest in het oog. Le probeerde een gekke zet uit in de opening, waarmee hij niet best kwam te staan. Large speelde het goed uit en won verdiend.
Toernooileider Ewood moest zijn enige halfje afstaan aan Bart, maar met 4½ punt eindigde hij twee punten boven Lenaart, de nummer twee. Bart eindigt op twee punten samen met de rest op de gedeeld laatste plaats. Hij heeft een solide indruk achtergelaten in dit sterke deelnemersveld.
Zelf kon ik - net als voor het toernooi - niet winnen van Pinda. Hij besloot gewoon Spaans te doen. De fut was eruit bij mij en hoewel ik het nog probeerde, kon hij probleemloos een halfje binnenhalen. Als laatsten waren we nog bezig en met het remiseaanbod werd het toernooi beëindigd.
Meer sport
Na het toernooi gingen we nog Dalmutiën. Ik kreeg in de eerste ronde supergoede kaarten en werd de grote Dalmuti. Daarna was ik steeds erg snel klaar en kon ik een "hoedje" vouwen voor de ezel die de grote boer was. Toen er een "kleine revolutie" was, waardoor ik geen goede kaarten meer kreeg, werd ik "onttroond". Mijn laagste kaart was toen een zeven, dus dat hielp me ook niet echt. Gelukkig had Ewood voorgesteld om paaltjes te voetballen als hij de grote Dalmuti zou zijn.
Zo gezegd, zo gedaan. Pinda en Lenaart gingen in één "team" en werden hard geownd. Totdat Lenaart de bal hard over de schutting ramde. Toen Ewood drie tellen later ook de tweede bal over de schutting liet verdwijnen, was het uit met de pret. De buren waren niet thuis en we kwamen hun tuin niet in. Daarom gingen we maar even pokeren. Pinda speelde ons nog ff gauw failliet en ging toen opgelucht naar huis.
Bart was ondertussen al lang naar huis. Tot mijn niet geringe verbazing had hij op internet gevonden dat de snelste route van station Bussum Zuid naar mijn huis via allerlei omwegen was. Gelukkig wist ik hem te vertellen dat het ook sneller kon, anders was hij misschien niet eens gekomen. ;) Le en La gingen toen ook maar, omdat ze op tijd terug wilden zijn. Hun ma had spaghetti gemaakt en ze wilden hun lievelingskostje niet laten staan.
Binnenkort: de eindstanden en andere statistieken
Toen zat ik nietsvermoedend op de club te schaken, daarover misschien later meer. Toen ik vanmorgen de computer aanzette, las ik het berichtje. Aan de ene kant was het leuk dat ze meededen, aan de andere kant kwam ik opeens materiaal tekort. Een derde schaakbord erbij kon wel en een derde schaakklok (weliswaar geen digitale) was nog wel mogelijk, maar de stukken waren een probleem. Waar is dat derde setje stukken? Om de grap nog groter te maken namen L en L een schaakklok mee. Wat doe je dan? Ik besloot om een "glazen" sierspel te gebruiken.
Weer
Het weer was bar en boos. Het regende en het toernooi kon helaas niet in de tuin gehouden worden. Volgend jaar zal ik het nog een keer proberen in april of mei, dus help me herinneren! Nu moesten we binnen blijven, wat niet helemaal de bedoeling was.
Verder was het jammer dat de batterij van m'n digitale camera op was en dat de reservebatterij niet wordt geaccepteerd. Geen foto's dus. Wel had ik veel papierwerk aangemaakt. Documenten met hele getallenreeksen, uitslagenformuliertjes en natuurlijk de kruistabellen.
Aankomst
De eerste deelnemer die binnenkomt is Bart. Hij is netjes op tijd. Pinda is wat later en de Ootessen presteren het om - zoals was aangekondigd - een kwartier later te komen. Iedereen was compleet en ik wilde graag met het toernooi beginnen. Dat mocht ook wel, want ik had een dubbelrondig toernooi bedacht waarin "halfuurpartijen" werden gespeeld. De op rating zwakkere spelers kregen tijdscompensatie. Die varieerde van niks in mijn geval tegen Lenaart, tot aan vijf tegen 25 van Large tegen Bart. Ik vroeg me af of dat het behoorlijke niveauverschil enigszins compenseerde, of dat het niks uitmaakte.
Om de lotingsnummers te kiezen, liet ik de deelnemers een kaart trekken. Het getrokken nummer (2, 3, 4, 5, 6 en Aas) bepaalde je lotingsnummer. Dat leek me wel zo eerlijk. Toen de loting was geweest, ging ik de indeling oplezen, waarna ik de tijdsverhouding opzocht. Helaas had iemand toen de TV aangezet en zat iedereen aan het toestel gekluisterd. Met tegenzin werd er begonnen aan de eerste ronde.
Eerste ronde
In de eerste ronde speelde ik met wit tegen Large. Ik had negentien minuten en hij elf. Een redelijk verschil, maar niet significant. Ik begon dan ook rustig. Er kwam een stelling met ongelijke lopers op het bord, waarin ik een nette remise voor het grijpen had. Gelukkig voor mij speelde Large zijn loper mijn stelling binnen, waarna mijn pionnen op de damevleugel naar voren gingen. Dat bleek beslissend. Daarmee was ik de enige die met meer tijd won. Bart hield het op het sierbord niet tegen Le, terwijl Pinda meer naar de TV keek dan dat hij schaakte. hij verloor dan ook na een paar keer tevergeefs remise te hebben aangeboden.
Na de partijen ging Pinda friet halen bij snackbar Henk. Lenaart ging met 'm mee. Pas na geruime tijd kwamen ze terug met allerlei vette happen. Tja, een gezonde lunch is niet voor iedereen weggelegd. Na de friet was het tijd voor de tweede ronde. De schaaksfeer ontbrak volledig. Een niet nader te noemen persoon was ontzettend onrustig en dat leek aanstekelijk. Toen ik de indeling voor de tweede ronde had opgelezen/opgeschreven kreeg ik de knapen weer tegen hun zin in aan tafel.
Tweede ronde
In de tweede ronde speelden de Ootessen tegen de "De Grootjes". Pinda speelde op het door hem zo gehate sierbord tegen Bart. Die arme Bart had de klaver zes getrokken en was veroordeeld tot het spelen van al zijn partijen op het sierbord. Misschien kwam het daardoor dat Pinda verloor.
Zelf speelde ik tegen Le. Het was wel een grappige partij, waarin ik besloot om in plaats van een gelijke stelling na te streven met een aardige minorpromotie een stuk te winnen. Ik dacht dat Le het nog kon voorkomen, maar hij ging op mijn bedoelingen in. Door een tweede stukoffer kon hij gebruikmaken van zijn pionnenoverwicht. Ik besloot het offer niet aan te nemen, waarna hij vier pionnen had voor het stuk. Uiteindelijk offerde ik het stuk terug, waarna ik in een paardeindspel kwam met een pion minder. Le had echter moeite om de winst te vinden, hoewel dat uiteindelijk toch lukte.
Ondertussen was Ewood van plan zijn toernooi te winnen. Hij smeerde Large zijn tweede nederlaag aan en kwam samen met Le aan kop met 2 uit 2.
[Update 1]
Derde ronde
In de derde ronde mocht ik het eens proberen op het sierbord. Ik kon de stukken nog wel aardig herkennen, maar ondanks dat speelde ik een beetje een rare partij. Bart speelde niet slecht en omdat hij met beduidend meer tijd begon, moest ik oppassen niet gevlagd te worden. Gelukkig was hij zo braaf om me niet door m'n vlag te jagen.
Ewood had geen zin om Lenaart een halfje te gunnen. Hij won een kleine kwaliteit en besliste de partij met een aardig matje. Voor Large werd het toernooi een ramp. Tegen Pinda was hij zo onverstandig om een remiseaanbod à la Kasper Euser te weigeren. Uiteindelijk verloor hij op de een of andere manier.
Vierde ronde
Dat het toernooi toch niet helemaal serieus werd genomen, was wel te zien in de vierde ronde, waarin Lenaart rustig met zwart ging spelen, terwijl hij wit had. Pinda profiteerde van een extra witpartij. De partij werd uiteindelijk remise, omdat ze 'm niet wilden overspelen. Na de partij hadden Lenaart en Pinda een kleursaldo van nul, wat ze gek vonden. Anders was het plus twee en min twee, beweerden ze. Dat klopt, maar na de laatste ronde is het dan plus één en min één, wat normaal is. Overigens maakte het bij een dubbelrondig toernooi helemaal niet uit, maar het zag er niet naar uit dat we dat gingen halen.
Zelf benutte ik de voorzet totaal niet. Ik speelde tegen de man in vorm en ik speelde zelf niet doortastend genoeg. Daardoor verloor ik nogal knullig in een eindspel. Ondertussen scoorde Large zijn eerste puntje tegen Bart.
Vijfde ronde
De vijfde ronde zou de laatste worden van het toernooi. Het familieduel La-Le sprong het meest in het oog. Le probeerde een gekke zet uit in de opening, waarmee hij niet best kwam te staan. Large speelde het goed uit en won verdiend.
Toernooileider Ewood moest zijn enige halfje afstaan aan Bart, maar met 4½ punt eindigde hij twee punten boven Lenaart, de nummer twee. Bart eindigt op twee punten samen met de rest op de gedeeld laatste plaats. Hij heeft een solide indruk achtergelaten in dit sterke deelnemersveld.
Zelf kon ik - net als voor het toernooi - niet winnen van Pinda. Hij besloot gewoon Spaans te doen. De fut was eruit bij mij en hoewel ik het nog probeerde, kon hij probleemloos een halfje binnenhalen. Als laatsten waren we nog bezig en met het remiseaanbod werd het toernooi beëindigd.
Meer sport
Na het toernooi gingen we nog Dalmutiën. Ik kreeg in de eerste ronde supergoede kaarten en werd de grote Dalmuti. Daarna was ik steeds erg snel klaar en kon ik een "hoedje" vouwen voor de ezel die de grote boer was. Toen er een "kleine revolutie" was, waardoor ik geen goede kaarten meer kreeg, werd ik "onttroond". Mijn laagste kaart was toen een zeven, dus dat hielp me ook niet echt. Gelukkig had Ewood voorgesteld om paaltjes te voetballen als hij de grote Dalmuti zou zijn.
Zo gezegd, zo gedaan. Pinda en Lenaart gingen in één "team" en werden hard geownd. Totdat Lenaart de bal hard over de schutting ramde. Toen Ewood drie tellen later ook de tweede bal over de schutting liet verdwijnen, was het uit met de pret. De buren waren niet thuis en we kwamen hun tuin niet in. Daarom gingen we maar even pokeren. Pinda speelde ons nog ff gauw failliet en ging toen opgelucht naar huis.
Bart was ondertussen al lang naar huis. Tot mijn niet geringe verbazing had hij op internet gevonden dat de snelste route van station Bussum Zuid naar mijn huis via allerlei omwegen was. Gelukkig wist ik hem te vertellen dat het ook sneller kon, anders was hij misschien niet eens gekomen. ;) Le en La gingen toen ook maar, omdat ze op tijd terug wilden zijn. Hun ma had spaghetti gemaakt en ze wilden hun lievelingskostje niet laten staan.
Binnenkort: de eindstanden en andere statistieken
4 opmerkingen: