Ongelukkig gelijkspel BSG tegen de Eenhoorn
Op een erg mistige zesde februari ging BSG op bezoek bij degradatiekandidaat de Eenhoorn. Zij stonden net boven de degradatiestreep en het was natuurlijk de bedoeling om te laten zien waarom wij volgend jaar in de meesterklasse gaan spelen en zij in de tweede klasse. Maar de verschillen zijn klein in onze klasse. Daarnaast zijn de prestaties van BSG buitengewoon grillig te noemen: degradatiekandidaat Utrecht 2 werd met 8½-1½ opgerold, twee maanden later was degradatiekandidaat Unitas met 3½-6½ te sterk. Hoe kan dat toch, vraag je je dan af.
Tegen de Eenhoorn zag het er lange tijd redelijk goed uit. Op de meeste borden leek het wel goed te gaan, waardoor een middelgrote zege er wel in leek te zitten. Toch mocht BSG uiteindelijk nog bijna blij zijn met het punt.
Voor het eerst sinds lange tijd gingen we met de auto op pad. De eindbestemming was Hoorn, een plaatsje aan de westoever van het IJsselmeer. De auto werd geparkeerd op een parkeerterrein bij een supermarkt of zo, waarna we maar naar een gebouw liepen van de kookclub de Eenhoorn of iets in die richting. De schaakclub bleek een deur verder te zitten, in een soort kleuterschool, waar ook nog kunstzinnige activiteiten voor jonge kinderen werden georganiseerd.
We werden doorverwezen naar de speelzaal, waar de DGT-borden ons stonden op te wachten. Ton vond het er maar koud en al kleumend stonden we te wachten op Le en La, die we nog niet hadden gezien, en op het moment dat het twaalf uur was, de tijd dat de wedstrijd zou beginnen.
De wedstrijd begon echter zeven minuten later dan gepland. Moesten wij weer per se een uur eerder opstaan dan anders en dan begint de wedstrijd zeven minuten te laat. Dat kan natuurlijk niet. ;)
Zelf zat ik aan bord vier, tussen Leon (3) en Ewood (5) in. Hun tegenstanders (Bonte man en Doggers) kende ik wel, ik had alleen geen idee tegen wie ik zat te spelen. Ik herken die gezichten niet zo. Ik bleek tegen Arne Moll te spelen, de man die twee jaar geleden bij een 4½-4½-stand van Large verloor in de wedstrijd BSG - Euwe (!).
BSG speelde zonder kopman Berelowitsch, voor hem in de plaats speelde onze IM met snor Frans Borm. Bij De Eenhoorn speelde hun sterkste man Mark van Ojik niet mee. Hij werd vervangen door Holger Bonte, maar die speelde slechts aan bord 10. Kortom: BSG moest dit wel kunnen winnen. Omdat de opstelling enigszins "tactisch" was, waren de grootste klappers te verwachten aan de lagere borden, die Large, Ton en Ptr hadden bezet. BSG had echter nog steeds een ratingvoordeel aan de hoogste borden, dus ook daar verwachtte ik weinig problemen.
Zelf kreeg ik een rare opening tegen me: 1.e4 e5 2.Pf3 Pc6 3.Pc3 Pf6 4.Lb5 Pd4!? 5.Ld3?! Pxf3+ 6.Dxf3. Ik kreeg een stelling die me wel beviel, zeker toen wit met h3 en g4 op kwam zetten. Ik kwam prima uit de opening. Naast me speelde Leon iets heel saais. Hij stond vrij slecht, waarna hij maar zetten ging herhalen. Een kleine domper, want van Leon met wit had ik wel een punt verwacht. Ondertussen speelde FM Henk aan #1 ook een vrij saaie remise, terwijl Ton ging hakken, maar daarvoor - naar eigen zeggen - het verkeerde paard gebruikte. Nu kwam hij niet verder dan een korte remise, hoewel wit het in de slotstelling toch nog zou kunnen proberen, lijkt me.
De tussenstand was dus 1½-1½ en BSG had al drie voorzetten verspeeld. Gelukkig deed Ewood wat terug. Hij versloeg Peter Doggers vrij gemakkelijk. In de Worrall won hij met een simpel grapje een pion. Vervolgens werd het een beetje rommelig en had zwart ineens het loperpaar tegen een toren en wat pionnen. De computer was niet overtuigd van wits stelling, maar in de partij kreeg Ewood de helpende hand van zijn tegenstander, waardoor hij met een paar rake zetten het punt binnen kon halen.
BSG gaat de mist in
Ondertussen was het bij mij ook spannend geworden, veel spannender dan nodig was. Wits vastgelegde pionnen op de koningsvleugel werden ineens een machtig wapen. Ineens was de partij aan het kantelen van voordelig voor mij in kansrijk voor wit. Ik moet zeggen dat ik ook allemaal rode plekken heb op de huid achter mijn oren. Gelukkig voor mij miste hij een kans, waarna ik in de volgende stelling kwam:
A Moll - J de Groote We hadden allebei nog zo'n tien à vijftien minuten voor tien zetten. Dat is in deze stelling nog niet zo makkelijk spelen. Zwart heeft zojuist op h4 gepakt, waardoor hij een pion meer heeft. Zijn koning staat echter onveilig en wit heeft een vrijpion op f7. In deze stelling "dreigt" wit op a7 te slaan, waarna zwart de pion op b7 weer moet dekken. Ik had echter een aardige redding gezien. 30...d5 31.Dxa7? Dg4+ en dan faalt het "veilige" 32.Kc1 op 32...Dg7! met matdreiging op a1. Ik kwam echter op de fatale gedachte om de zetten om te draaien. Na 30...Dg4+? 31.Kc1 d5? 32.Tf6! dreigt er ineens mat op h6. De enige fatsoenlijke zet is dan 32...Dg7, maar na 33.Df4 staat zwart zo goed als pat. Er dreigt bovendien 34.Df5+ en daar is weinig meer tegen te verzinnen. En ja, het mat op a1 is ook nog eens verhinderd...
Een zure nederlaag, maar wel eentje waar ik het nodige van heb kunnen leren. Ik ging nog wat analyseren met m'n tegenstander. Ewood en Ton hadden m'n partij eveneens gevolgd en maakten me even later duidelijk waar ik het beter had kunnen doen. Voor m'n gevoel was mijn goede stelling omgeslagen naar een slechte, waardoor ik te pessimistisch was over m'n stelling en daardoor speelde ik te verdedigend. Hierdoor heb ik de voordelige eigenschappen van mijn stelling onvoldoende benut.
Na de analyse stond de eindstand al bijna op het scorebord. Wat was er allemaal gebeurd? Frans Borm had een stuk gewonnen en schoof het eindspel rustig uit. Daar stond helaas wel een nul van Large tegenover. Hij is met 2 uit 6 hard op weg zijn score in zijn meesterklassejaar te ondertreffen. "Ik ben beter tegen goeien", bralde hij. Ik had er na de opening wel vertrouwen in. Hij had zijn Pirc weer eens van stal gehaald en zijn tegenstander moest lang nadenken. In de tijdnoodfase verloor hij echter wat houtjes en had hij een dode loper op h8.
Positiever was het resultaat van Coen. Hij speelde weer heel slecht en nadat hij tevergeefs had geprobeerd om remise te maken door eeuwig schaak, had zijn tegenstander eenvoudig mat kunnen geven:
C van der Heijden - J Edeling Wit had zojuist 26.Pe4-g3 gespeeld, om het mat op h2 te verhinderen. Zwart kan desondanks eenvoudig winnen, ziet u het ook? Tip: nu gaat wit mat op f2. Zwart speelde echter a tempo 26...Tf1+????? De slechtste zet die ooit is gespeeld in de eerste klasse. Na 27.Pxf1 ontdekte de zwartspeler geschrokken dat het geplande 27...Dxh2+ faalt op 28.Pxh2. Tot zijn geluk kon zwart de schade beperkt houden door 27...Dxg6, waarna hij een slecht eindspel moest verdedigen.
Overwinning uit zicht voor BSG
De stand was dus 4-4 en Le stond gewonnen tegen Daan Zult. In tijdnood had hij echter een toren laten opsluiten in de vijandelijke stelling. Na het terugofferen van de kwaliteit bleef het eindspel goed voor hem, maar besloot Le - in overleg met EB - remise aan te bieden, want Ptr zou winnen.
Ptr had namelijk twee pluspionnen in een partij die het daglicht echt niet kan verdragen. Met nog een paar seconden op de klok persten hij en zijn tegenstander er werkelijk waar de krankzinnigste zetten uit. Gek genoeg hadden de blunders elkaar in evenwicht gehouden, want Ptr bleef goed staan. Vervolgens liet hij zich echter lelijk terugdringen, wat de winst bemoeilijkte. Om het nog erger te maken had hij amper tijd meer. Gelukkig vervlakte de stelling en juichte Piet Ootes (vader van) al een vreugdedansje. Hij zag Ptr al winnen tegen "zijn" club. Het was niet zo simpel en uiteindelijk werd er maar tot remise besloten.
Afloop
Ondertussen zat Leon Pliester te koken van woede. Hij was letterlijk flauwgevallen toen hij vernam dat Le remise had gespeeld. Al schuimbekkend verliet hij het pand, waarna hij met zijn stadsgenoot Coen gezellig terugreed.
Ook de andere BSG'ers dropen af. We reden achter de ouders van Le en La aan, want die kenden nog wel een goed restaurant. Daar werden we bediend door ene "Roos", die tig keer bij ons langskwam en dan vaak niet om een bestelling op te nemen. Het duurde allemaal ontzettend lang, dan weer omdat Ptr zijn voorgerecht heel traag zat op te eten, dan weer doordat de kok nogal traag was. Het eten mocht er wel zijn, ik kreeg een enorme pizza, waarvan ik een kwart moest laten staan. De meesten konden na het hoofdgerecht geen "pap" meer zeggen, toch nam iedereen een nagerecht. Ik niet, ik vond dat ik consequent moest zijn.
Op de terugweg werden we geplaagd door een enorme file, die was ontstaan doordat drie rijstroken waren afgezet. Toch wel vreemd. Overdag kun je zo doorrijden, maar om half twaalf 's nachts maak je deel uit van een enorme blikken slang. Dan verbaas je je wel over het grote aantal auto's dat rond dat tijdstip nog op de weg is.
Al met al had de wedstrijd wel enige overeenkomsten met de wedstrijd tegen Purmerend, alleen was het nu iets verder weg. Er had alleen veel meer ingezeten. Toch konden we uiteindelijk nog lachen: Zukertort verloor met 4½-5½ van Caïssa. Het veld zit echt heel dicht bij elkaar. BSG heeft momenteel een half bordpunt meer dan Zukertort, maar Purmerend, dat nu vijfde staat, kan de koppositie weer overnemen als ze de inhaalwedstrijd tegen Unitas winnen. Bovendien heeft de ploeg uit Amsterdam-Noordoost een relatief licht programma, hoewel dat weinig zegt.
Over vier weken speelt BSG thuis tegen Zukertort. Als we die wedstrijd winnen, hebben we nog steeds goede kansen op promotie. Ongelooflijk, na zoveel misslagen!
Uitslagen
De Eenhoorn [2144] - BSG [2222] 5-5
1. H Visser [2240] - H van der Poel f [2251] ½-½
2. S Broersen [2051] - F Borm m [2348] 0-1
3. M Monteban f [2246] - L Pliester m [2361] ½-½
4. A Moll [2170] - J de Groote [2124] 1-0
5. P Doggers [2224] - E de Groote [2249] 0-1
6. D Zult [2241] - Le Ootes [2088] ½-½
7. J Edeling [2120] - C van der Heijden [2059] ½-½
8. R Deen [2105] - La Ootes [2400] 1-0
9. A Langedijk [2070] - T van der Heijden [2276] ½-½
10. H Bonte [1970] - P Drost [2065] ½-½
Gerelateerde artikelen:
AAS vangt bot tegen sterk BSG 1; 09-01 2010
22 opmerkingen: