Derde dag
Het bleef feest, want vandaag was Yme B jarig. Qua resultaten ging het in de ochtend ook een stuk beter dan gisteren. Vin$ slachtte Ruben Slagter vrij eenvoudig, Le won van BB (Nee Jarno, dat was niet Bert Balke), Large van Tjerkie. Zelfs Ewood won. Hij had zich op de verkeerde kleur voorbereid, zo bleek. Ondanks het plotseling verkregen zwartnadeel won hij. En hoe... Zijn tegenstander maakte er echt een potje van in een partij die zo in een boek over ontwikkelingsvoorsprong had kunnen staan. Ewood was blij, maar ik had liever gezien dat hij met wit had gewonnen. Nu stond hij met wit nog steeds op -1.
Ondertussen verloor Bart met zijn geliefde Hongaars van Eva G. Zwart speelde 4...a6 (! volgens Ewood), waarna wit moet oppassen niet positioneel te worden overspeeld. Dat gebeurde niet, maar Bart offerde zich een beetje leeg.
Middagronde
De partijen waren al een paar uur bezig, toen ik Christov Kleijn zag lopen. Monique Stam vroeg aan hem wat hij had gedaan. Een gebroken man stak zijn duimpje omlaag. Het was duidelijk dat hij een verpletterende nederlaag had geleden. Vin$ had weer eens toegeslagen...
Behalve Vin$ was Lenaart aardig op dreef. Net als vorig jaar versloeg hij Bart Namuurs en bleef met 4½ uit 5 bijzonder hoog staan in het klassement. Large viel wat terug door een remise tegen Evert Rademakers, terwijl Ewood na een hele lange schuifpartij tegen Tijmen Kampfmann een ontluisterende witnederlaag kreeg te slikken. Ewood was bijzonder slecht gehumeurd toen hij eindelijk terug was in het natuurfreakhuisje. 0-2 met wit en 3-0 met zwart...
Er gebeurde weinig die dag. Ik kreeg Vin$' hakpartij nog een aantal keren te zien, maar daar bleef het ook wel bij. In de avond ging Ewood iets bedenken om van Danny de Ruiter (!) te winnen. Verder werd Yme's lievelingskostje gemaakt: hamburgers. Wel makkelijk, met al die jarigen... een kinderhand is gauw gevuld.
Vierde dag
Waar Pascal zijn auto's vandaan haalt is mij altijd al een raadsel geweest. Die Baleno die hij altijd had, had hij ingewisseld voor een of ander vierkant barrel. Ook een Suzuki. Het is een auto die de kenmerken heeft van een lompe Amerikaanse bak, maar dan ontworpen voor mensjes van één meter vijftig. Genoeg gelachen, want nu wordt het ernstig. Het stuur was namelijk voor een deel gesmolten in de zon. Het zal je maar gebeuren dat je op de snelweg zit en dat je dan opeens een kleffe brij in je handen hebt...
Topduel van de dag was het duel der "FM's". FM Toptalent speelde met wit tegen "FM" Vin$. Le Roi is een theoriekenner en is daardoor voor iedereen lastig... Maar niet vandaag. Hij werd van het bord gevaagd alsof hij een amateur was. Vin$ won met een trucje een pion, waarna Roi zijn torens offerde om in schoonheid te sterven. Hij vlocht nog wat matdreigingen in de stelling, maar Vin$ kon de aanval makkelijk afslaan, waarna hij het halve bord voor stond.
Ondertussen deed Le het rustig aan met een remise in het saaie Russisch. (Is die opening nog wel politiek correct?) Large won nog en Ewood wist zijn eerste (en enige!) witzege van het toernooi te boeken in een stelling waarin hij niet eens beter stond.
Voetbaltoernooi
Omdat de partijen vrij snel waren afgelopen, was het nog een tijd wachten op het voetbaltoernooi op deze rustdag. Er waren al wat namen bedacht voor het team, zoals het B-team/de B-teams, of anders wel de slome duikelaars en nog wel meer van dat soort namen.
Er waren acht spelers:Yme
14
Pascal
Kasper
Le
La
EwoodBehirder
Yme en 14 waren de keepers, zodat er nog zes veldspelers over waren voor vijf posities. Toch waren er steeds twee wissels.
Voor het toernooi gingen we nog even vier tegen vier inspelen. Dat ging wel aardig, maar het was dusdanig warm, dat het veel energie kostte. Daarbij kwam dat ik m'n portemonnee in m'n andere broek had, waardoor ik niet tig flessen water kon kopen... ;)
Het werd tijd voor het toernooi. Vijftien ploegen hadden zich ingeschreven. Ze werden in drie poules van vijf ploegen ingedeeld. Nadat er een stom wauwelverhaal werd gehouden over right to play, kwamen de vreemde/onuitspreekbare namen van sommige ploegen ter ore. Baarn, het B-team (!), was als eerste ingeschreven en speelde dan ook in de eerste wedstrijd op het eerste veld.
Toernooi
Het toernooi begon al slecht tegen "De Toren". Zij hadden een groot elo-overschot, maar voetballen is toch een ander spelletje. Met oa. Merijn van Delft en Sjefke en wat jeugdspelertjes maakten ze ons het moeilijk om wat met de bal te doen. Het samenspel was zeer matig, maar omdat zij ook niet zo goed waren liepen we weinig verliesgevaar. Helaas werden Large en ik opeens gewisseld. Meteen daarna blies een aanval van hun door onze verdediging heen en stonden we met 1-0 achter. Daar bleef het bij. Om op zo'n manier machteloos toe te kijken hoe we een punt lieten liggen frustreerde me enorm.
Daarom speelde ik de tweede wedstrijd met het mes tussen de tanden tegen een ploeg die nòg veel slechter was dan wij. Ze hadden allemaal kneuzen, maar het lukte niet om snel te scoren. Uiteindelijk lukte het me om de 1-0 te scoren, wat veel adrenaline in me losmaakte. Ik schreeuwde het uit. Later gunde ik mezelf een publiekswissel.
Ook in de derde wedstrijd, tegen allemaal kleutertjes, werd ik gauw gewisseld. Het liep totaal niet, dus besloot ik maar om naar de kant te gaan. Mijn invaller, Large, scoorde meteen de 1-0.
Uiteindelijk werd het 3-0, waarna een lange pauze volgde. Het begon zachtjes te regenen en we gingen naar binnen om oranje te volgen op de Olympische spelen.
In de laatste wedstrijd speelden we tegen Spijkenisse, dat tot dat moment alles had gewonnen. Dat zei wel wat over het niveau in de poule, want echt goed waren ze niet. We konden hun aanvallen makkelijk stoppen en we hadden meestal een overwicht. Het probleem was alleen om te scoren en dat moesten we juist doen. Hun keeper, Rik de Wilde of zo, was overduidelijk hun sterkste schakel. Zijn zwakte was dat hij veel te ver uitgooide, waardoor de bal weer naar onze keeper ging. We kregen echter weinig echte kansen en het bleef 0-0. Daarmee waren we slechts derde geworden, niet genoeg voor de halve finale. Tijd om op te krassen...
Ik had me wel vermaakt, maar ik vond 1) dat ik te vaak moest wisselen (in elke wedstrijd ben ik gewisseld) en 2) dat het resultaat wat matig was. Ik had nog wel een wedstrijdje willen spelen tegen een sterk team. Het mocht niet zo zijn...
Wordt vervolgd
Het bleef feest, want vandaag was Yme B jarig. Qua resultaten ging het in de ochtend ook een stuk beter dan gisteren. Vin$ slachtte Ruben Slagter vrij eenvoudig, Le won van BB (Nee Jarno, dat was niet Bert Balke), Large van Tjerkie. Zelfs Ewood won. Hij had zich op de verkeerde kleur voorbereid, zo bleek. Ondanks het plotseling verkregen zwartnadeel won hij. En hoe... Zijn tegenstander maakte er echt een potje van in een partij die zo in een boek over ontwikkelingsvoorsprong had kunnen staan. Ewood was blij, maar ik had liever gezien dat hij met wit had gewonnen. Nu stond hij met wit nog steeds op -1.
Ondertussen verloor Bart met zijn geliefde Hongaars van Eva G. Zwart speelde 4...a6 (! volgens Ewood), waarna wit moet oppassen niet positioneel te worden overspeeld. Dat gebeurde niet, maar Bart offerde zich een beetje leeg.
Middagronde
De partijen waren al een paar uur bezig, toen ik Christov Kleijn zag lopen. Monique Stam vroeg aan hem wat hij had gedaan. Een gebroken man stak zijn duimpje omlaag. Het was duidelijk dat hij een verpletterende nederlaag had geleden. Vin$ had weer eens toegeslagen...
Behalve Vin$ was Lenaart aardig op dreef. Net als vorig jaar versloeg hij Bart Namuurs en bleef met 4½ uit 5 bijzonder hoog staan in het klassement. Large viel wat terug door een remise tegen Evert Rademakers, terwijl Ewood na een hele lange schuifpartij tegen Tijmen Kampfmann een ontluisterende witnederlaag kreeg te slikken. Ewood was bijzonder slecht gehumeurd toen hij eindelijk terug was in het natuurfreakhuisje. 0-2 met wit en 3-0 met zwart...
Er gebeurde weinig die dag. Ik kreeg Vin$' hakpartij nog een aantal keren te zien, maar daar bleef het ook wel bij. In de avond ging Ewood iets bedenken om van Danny de Ruiter (!) te winnen. Verder werd Yme's lievelingskostje gemaakt: hamburgers. Wel makkelijk, met al die jarigen... een kinderhand is gauw gevuld.
Vierde dag
Waar Pascal zijn auto's vandaan haalt is mij altijd al een raadsel geweest. Die Baleno die hij altijd had, had hij ingewisseld voor een of ander vierkant barrel. Ook een Suzuki. Het is een auto die de kenmerken heeft van een lompe Amerikaanse bak, maar dan ontworpen voor mensjes van één meter vijftig. Genoeg gelachen, want nu wordt het ernstig. Het stuur was namelijk voor een deel gesmolten in de zon. Het zal je maar gebeuren dat je op de snelweg zit en dat je dan opeens een kleffe brij in je handen hebt...
Topduel van de dag was het duel der "FM's". FM Toptalent speelde met wit tegen "FM" Vin$. Le Roi is een theoriekenner en is daardoor voor iedereen lastig... Maar niet vandaag. Hij werd van het bord gevaagd alsof hij een amateur was. Vin$ won met een trucje een pion, waarna Roi zijn torens offerde om in schoonheid te sterven. Hij vlocht nog wat matdreigingen in de stelling, maar Vin$ kon de aanval makkelijk afslaan, waarna hij het halve bord voor stond.
Ondertussen deed Le het rustig aan met een remise in het saaie Russisch. (Is die opening nog wel politiek correct?) Large won nog en Ewood wist zijn eerste (en enige!) witzege van het toernooi te boeken in een stelling waarin hij niet eens beter stond.
Voetbaltoernooi
Omdat de partijen vrij snel waren afgelopen, was het nog een tijd wachten op het voetbaltoernooi op deze rustdag. Er waren al wat namen bedacht voor het team, zoals het B-team/de B-teams, of anders wel de slome duikelaars en nog wel meer van dat soort namen.
Er waren acht spelers:Yme
14
Pascal
Kasper
Le
La
EwoodBehirder
Yme en 14 waren de keepers, zodat er nog zes veldspelers over waren voor vijf posities. Toch waren er steeds twee wissels.
Voor het toernooi gingen we nog even vier tegen vier inspelen. Dat ging wel aardig, maar het was dusdanig warm, dat het veel energie kostte. Daarbij kwam dat ik m'n portemonnee in m'n andere broek had, waardoor ik niet tig flessen water kon kopen... ;)
Het werd tijd voor het toernooi. Vijftien ploegen hadden zich ingeschreven. Ze werden in drie poules van vijf ploegen ingedeeld. Nadat er een stom wauwelverhaal werd gehouden over right to play, kwamen de vreemde/onuitspreekbare namen van sommige ploegen ter ore. Baarn, het B-team (!), was als eerste ingeschreven en speelde dan ook in de eerste wedstrijd op het eerste veld.
Toernooi
Het toernooi begon al slecht tegen "De Toren". Zij hadden een groot elo-overschot, maar voetballen is toch een ander spelletje. Met oa. Merijn van Delft en Sjefke en wat jeugdspelertjes maakten ze ons het moeilijk om wat met de bal te doen. Het samenspel was zeer matig, maar omdat zij ook niet zo goed waren liepen we weinig verliesgevaar. Helaas werden Large en ik opeens gewisseld. Meteen daarna blies een aanval van hun door onze verdediging heen en stonden we met 1-0 achter. Daar bleef het bij. Om op zo'n manier machteloos toe te kijken hoe we een punt lieten liggen frustreerde me enorm.
Daarom speelde ik de tweede wedstrijd met het mes tussen de tanden tegen een ploeg die nòg veel slechter was dan wij. Ze hadden allemaal kneuzen, maar het lukte niet om snel te scoren. Uiteindelijk lukte het me om de 1-0 te scoren, wat veel adrenaline in me losmaakte. Ik schreeuwde het uit. Later gunde ik mezelf een publiekswissel.
Ook in de derde wedstrijd, tegen allemaal kleutertjes, werd ik gauw gewisseld. Het liep totaal niet, dus besloot ik maar om naar de kant te gaan. Mijn invaller, Large, scoorde meteen de 1-0.
Uiteindelijk werd het 3-0, waarna een lange pauze volgde. Het begon zachtjes te regenen en we gingen naar binnen om oranje te volgen op de Olympische spelen.
In de laatste wedstrijd speelden we tegen Spijkenisse, dat tot dat moment alles had gewonnen. Dat zei wel wat over het niveau in de poule, want echt goed waren ze niet. We konden hun aanvallen makkelijk stoppen en we hadden meestal een overwicht. Het probleem was alleen om te scoren en dat moesten we juist doen. Hun keeper, Rik de Wilde of zo, was overduidelijk hun sterkste schakel. Zijn zwakte was dat hij veel te ver uitgooide, waardoor de bal weer naar onze keeper ging. We kregen echter weinig echte kansen en het bleef 0-0. Daarmee waren we slechts derde geworden, niet genoeg voor de halve finale. Tijd om op te krassen...
Ik had me wel vermaakt, maar ik vond 1) dat ik te vaak moest wisselen (in elke wedstrijd ben ik gewisseld) en 2) dat het resultaat wat matig was. Ik had nog wel een wedstrijdje willen spelen tegen een sterk team. Het mocht niet zo zijn...
Wordt vervolgd
3 opmerkingen: