Het zal ons goed doen
Tijd om het maar eens over het Open Nederlands Kampioenschap te Dieren te hebben, dat van 21 t/m 30 juli werd gespeeld. Anders dan vorig jaar zaten we niet op een camping in of bij Dieren, maar reden we iedere dag mee met FM Henk. Het leuke was dat ik voor het eerst in de "hoofdgroep" mocht meedoen. Al met al had BSG toch maar mooi vier spelers in die hoofdgroep: naast FM Henk, Ewood en ik deed ook Large mee. Lenaard voelde zich niet goed genoeg voor die hoofdgroep en zocht zijn heil maar in de A-groep, waar ik altijd speelde. Hij hoopte hier minder rating te verspelen (toch een rare reden om aan een toernooi mee te doen), hoewel dat natuurlijk veel makkelijker gaat in een lage groep.
Mijn deelname was lange tijd onzeker. Echt heel veel zin had ik niet in een toernooi, maar uiteindelijk besloot ik toch maar te gaan. Tja, over de heilzame krachten van schaken heb ik volgens mij weleens geschreven en na mijn successen in de meesterklasse en in het bijzonder tijdens het Pinkstertoernooi, vond ik dat ik ook wel wat mocht laten zien. Kon ik me ook nu handhaven in een sterk veld?
Ik bofte namelijk maar dat ze mij toelieten in een groep >2100, terwijl ik "maar" 2100 had. Het klinkt een beetje gek, maar doordat ik eigenlijk nooit tegen zwakkere tegenstanders speel, kan ik ze ook niet zo goed verslaan. Zo scoorde ik vorig jaar "maar" 6 uit 9 in de A-groep, net zoveel als in 2006. Daarom was ik blij dat ik het een keer in de hoogste groep mocht proberen. Dan hoorde ik er een beetje bij en was ik niet "die gast op de achterbank die in die lage groep meespeelt".
Misschien dat ik door mijn late inschrijving vergat te betalen. Dat zou ik dan maar aan de zaal doen, wat overigens wel duurder is. Van al die flappen die ik tijdens m'n verjaardag kreeg, bleef zodoende weinig meer over... :(
Omdat we niet op het gebruikelijke voetbalveld konden kamperen, belde Ewood maar naar FM Henk of we mee konden rijden. Later bleek dat de organisatie (?) een andere camping ter beschikking had gesteld. Ewood was er pas laat achtergekomen en omdat de oude lui op vakantie waren, ontbraken de tijd en de middelen om daar op het laatste moment naartoe te gaan.
Dinsdag 21 juli
Het was ochtend en slaperig kwam ik m'n bed uit om te ontbijten. Daarna ging ik maar m'n tas inpakken. Ewood had een tijd afgesproken met FM Henk. Ik haalde gauw wat croissants en stopte ze voldaan in m'n tas, bij de andere levensmiddelen. Ik had verwacht dat Henk ons wel effe zou ophalen, maar Ewood had ergens verderop afgesproken. Het was volgens hem een kwartiertje lopen, "maar het zal ons goed doen", bitste hij. We liepen de straat uit en vervolgens gingen we de ene na de andere hoek om. Ik was benieuwd waar het nou was en de tijd begon te dringen. Uiteindelijk bleek Ewood te hebben afgesproken op het uiterste puntje van Bussum, bij de Kolonel Palmkazerne. Henk stond geduldig te wachten, ondanks dat we een minuut of vijf te laat waren.
Vervolgens gingen we naar Dieren. Behalve het geluid van een matige radiozender, werd er niet heel veel gesproken. Ewood zat voorin en sprak nog het meest. Hij had ongeveer uitgerekend tegen wie hij zou spelen. Misschien wel tegen Robin Swinkels. Daar zag hij in ieder geval naar uit. Zelf had ik geen idee tegen wie ik zou spelen en dat boeide me eigenlijk ook niet. Doordat Vin$ op het laatste moment helaas afzegde, werd het deelnemersveld nog door elkaar gehusseld. Me nu druk maken over m'n komende tegenstander leek mij dan ook verspilde moeite.
FM Henk zou als enige van ons tegen een zwakkere tegenstander spelen. De verwachting was dan ook een beetje dat we waarschijnlijk één punt zouden scoren, een hogere score was mooi meegenomen.
We kwamen vroeg aan. Er stonden kennelijk geen files en daardoor hadden we nu veel tijd om ons in te schrijven. We liepen de speelzaal aan de achterkant in. De inschrijving was aan de andere kant van de zaal. Ik dokte een flink bedrag, waarna Ewood zich inschreef. Hij zei dat hij al had betaald, hoewel er geen vinkje achter zijn naam stond. Toch geloofden ze hem. Misschien een truc om volgend jaar toe te passen...
Het duurde niet lang of Le en La kwamen eraan. Na een tijdje beleefd doen begonnen de handjes te jeuken en zochten Large en Ewood een schaakbord op. Daar gingen ze tegen elkaar schaken. Zelf wilde ik ook wel even de zenuwen eruit schaken, maar Lenaard had er niet zo'n zin in. Ewood stelde uiteindelijk een klok in, waarna er een vreemde partij gespeeld werd (Lenaard speelde o.a. een pion terug). Toen hij klaar was, ging Lenaard naar de winkel om een pak sap te kopen.
De eerste ronde
Het was inmiddels tijd voor de eerste ronde. Ik speelde tegen een Indiaanse WGM. Er waren overigens veel "Indianen" dit toernooi. Een dozijn, heb ik gelezen. Het aantal "andere buitenlanders" viel echter tegen. Die waren op de vingers van één hand wel te tellen.
Large speelde ook al tegen een Indiaanse. Hij klaagde dat hij zwart had, omdat-ie dan wit had tegen goeien. Ik vertelde hem maar dat het een gunstige loting was voor hem. Hij zou weleens een supertoernooi kunnen spelen...
Ewood speelde tegen Anus, het supertalent. Eigenlijk is hij vooral een handige rommelaar, hoewel hij steeds minder slechte partijen lijkt te spelen. Was Ewood daartegen bestand?
FM Henk kreeg zoals gezegd een "makkie". Hij speelde met wit (!) tegen "Blaffie". Blaffie had Vin$ tijdens de eerste ronde van het Pinkstertoernooi op remise gehouden, maar dat zegt ook niet alles. Toch?
Zelf mocht ik een Schevedinger ontmantelen. Van die scherpste varianten heb ik weinig kaas gegeten, dus speelde ik het rustig. Daarbij deed ik een typische Jesperzet: 15. Tac1. Ik heb die zet nog nooit in het Siciliaans gezien, maar ik doe het wel telkens. De reden was dat zwart wat zware stukken op de c-lijn had, waardoor de dreiging ...b4 met pionwinst in de lucht hing. Ik keek naar de zwarte stelling en ik zag mooi wat zwart allemaal kon doen: de manoeuvre ...Pf6-d7 gevolgd door ...Le7-f6 zag er geil uit. En wat te denken van ...Pd7-c5? Zelf had ik een aantal dagen voor de partij een soortgelijke opening bestudeerd (gezien) en daardoor wist ik zelf ook een plan te bedenken. Desondanks kon ik niet voorkomen dat ik een beetje slechter kwam te staan. Toch leek er weinig aan de hand en na wat heen-en-weergeschuif dacht ik dat ze geen winstplan meer kon verzinnen. Dat was niet zo, want opeens had ze een subtiele dreiging door met ...Lg4 de dame van m'n h-pion af te snijden. Gelukkig zag ik het aankomen, waarna ze opeens de stelling opengooide. Dat ging echter ten koste van haar eigen veiligheid:
Stelling na 42... Lg4.
We hadden de tijdcontrole gehaald en ik stond opeens beter. Ik deed het best slimme 43. Dd5+ om zwarts koning naar een slecht veld te lokken. Na 43... Kh8 had ik natuurlijk 44. Dd4+ kunnen proberen, waarna zwart wel in remise moet berusten. In plaats daarvan deed zwart 43... Kg7?! Nu voerde ik het geplande 44. Kh2 uit, waardoor zwart niet met schaak op e1 binnenkomt. Nu zou 44... De1? falen op 45. Db7+ en om niet mat te gaan moet zwart 45... Kf6 doen, wat volgens de computer nog net niet geforceerd mat is. Toch was 44. De4! nog sterker volgens de computer. Toch leek het eindspel na het praktisch gedwongen 44... De5+ 45. Dxe5 dxe5 46. Kg1 heel goed voor wit. Zwart probeerde wat pionnen af te ruilen op de damevleugel met 46... Tb8, waarna 47. Td6! a5 48. Ta6 a4 49. Ta7+! de zwarte koning terugdrijft en wit alle kansen geeft. Na het gespeelde 47. Td5 stond ik nog steeds erg goed, maar deed de zwarte koning opeens weer mee. Toch heeft wit zwart behoorlijk in de tang. Op zet 49 bood ze maar remise aan, maar dat vond ik vreemd, want zwart stond slecht. "Zwart kan niks, dus ook geen remise maken!" Ik ging dus rustig door met een winstpoging. Ik had bovendien veel meer tijd en zwart moest oppassen niet getruct te worden.
Het gevolg liet zich raden: zwarts koning werd actief en hoewel ik een pion won, werd het eindspel lastig. Mijn tijd slonk en ik kreeg ineens het vreselijke gevoel dat ik verloren stond. Dat viel nog wel mee, want de computer geeft nog steeds winstkansen voor wit, maar ik zag niet meer hoe ik remise kon maken en verloor... :(
Daardoor had ik een flinke kater overgehouden aan de partij. Steeds beter in de partij komen en toch verliezen... In de auto was de stemming dan ook niet best. Ewood was nog het meest te spreken over z'n partij. Hij had weliswaar verloren, maar het was nog een tijd lang spannend geweest. FM Henk stond goed tegen Blaffie, maar er ging wat verkeerd, waarna hij een toreneindspel met een pion minder mocht verdedigen... Dat lukte hem uiteraard wel, maar die ½ uit 3 voelde nogal loserig.
Van de BSG'ers kon alleen Large tevreden zijn. Hij won vrij gemakkelijk. Dat is toch wel zijn kracht: zwakke spelers in de pan hakken. Zijn broer verloor merkwaardig genoeg. Toen ik keek zag ik hem ineens een toreneindspel met een pion minder verdedigen...
Nee, na een lange terugrit nam ik me maar voor om het de volgende dag beter te doen. Thuis aangekomen bleken zowat alle grootmeesters remise te hebben gespeeld in de eerste ronde, wat betekende dat ik misschien wel tegen een grootmeester had kunnen spelen als ik die remise had aangenomen...
Wordt vervolgd...
Gerelateerde artikelen:
Dieren 2009; 31-07 2009
Geen opmerkingen:
Een reactie posten