30-09-2008

Kampioensteam gaat af in Mierlo

Superweekend

Na de geweldige wedstrijd tegen LSG gingen Vin$, Ewood en ik naar Snackbar Henk om daar wat friet te bestellen. Ewood ging nog stappen, waardoor Vin$ en ik alleen achterbleven. Ik begon me uiteindelijk goed ziek te voelen. Tijdens de partij had ik al hoofdpijn, nu werd het nog erger en werd ik nog misselijk ook. Terwijl Vin$ op Ewoods laptop zat te computeren, ging ik maar douchen. Daar knapte ik van op. Vin$ en ik gingen vroeg naar bed, waarna ik nog drie uur met 'm zat te lullen. Ewood kwam pas later binnen.

Teamleider
Zondagochtend werden we om een uur of half acht (de bedoeling was toch zeven uur?) gewekt door m'n ma. Ze bracht ons helemaal naar Mierlo, waar een lange schaakdag zou volgen. Ondergetekende zou teamleider zijn. Zijn taak was lekker meekijken en dan een pittig verslagje schrijven.
Toch bleek niet iedereen het met er mee eens te zijn dat ondergetekende teamleider was. Lenaart meldde het team aan en hield het programmaboekje in zijn bezit. De "teamleider" moest het doen met een uit het boekje gescheurd vod. Hoewel de "teamleider" de opstelling maakte, moest het wel Lenaarts opstelling zijn.

Ik besloot om maar niet te veel af te wijken van de "normale" opstelling. Dus zette ik Vin$ aan #1, omdat hij de beste (snel)schaker is. Large leek me wat meer gebaat bij een theoretische tegenstander, terwijl Ewood nog wel even had kunnen uitrusten van zijn nachtelijke avonturen. Hij was ook gebaat bij wat sterkere tegenstanders. Dus werd Lenaart, de man in vorm, verwezen naar het eerste bord van onderen. Lenaart is namelijk iemand die niet zo gauw punten verspeelt tegen zwakkere tegenstanders.

Het was op papier een superteam, dat voor de grootste prijzen kon gaan strijden. Het liep anders...

Ronde 1: Stukkenjagers - BSG

In de eerste ronde troffen we een redelijk sterk team, de Stukkenjagers. Meestal krijg je in de eerste ronde een "kneus", maar dat viel nu wel mee. Het was de strijd tussen de familie Haast tegen de familie Ootes, ookal speelden ze niet tegen elkaar. De families scoorden bij elkaar drie punten en ook nog allemaal met zwart. De punten werden dan ook netjes verdeeld in deze vreemde eerste ronde. 2-2 werd het dus, een mager resultaat en eerlijk gezegd verdiende BSG dat niet eens.

Zo werd Lenaart flink teruggedrongen door een mij onbekende tegenstander. Toen Lenaart door een penning opeens een stuk won, stond BSG zowaar op voorsprong.
Vin$ speelde een beetje een warrige partij tegen Mark Haast. Die stelde zich solide op en begon langzaamaan druk te zetten op de witte stelling. Door kleine pionzetjes probeerde hij de witte dreigingen op te vangen. Vin$ had niet zijn gelukkigste hand in de partij. Hij propte zijn stukken allemaal in een hoekje bij de zwarte koning. Toen Vin$' bedenktijd was geslonken tot minder dan vijf minuten, stopte hij met noteren en begon hij zich te verweren. Met een kwaliteit en pion minder sleepte hij er nog eeuwig schaak uit, dus het stond ½-1½.
Large speelde een solide remise bije lkaar. In een positionele stelling offerde zijn tegenstander een stuk. Het offer werd niet aangenomen, waarna er een gelijkstaand toreneindspel overbleef: 1-2.

Toen was het dus tijd voor Ewood om de volle winst binnen te halen. Helaas had hij ergens niet opgelet, waardoor een voordelige stelling opeens veranderde in een mindere stelling. Het is een beetje het risico van de "huilvariant". Je moet vaak vrij precies spelen en het is maar de vraag of rapidschaken zich daar voor leent. Hoe dan ook, na zijn fout ging Ewood lang nadenken. In vliegende tijdnood moest hij een lastig eindspel verdedigen. Het had kunnen lukken, maar door één foute koningszet was het reddingsplan gedoemd te mislukken. 2-2 dus.


Stukkenjagers [2011] - BSG [2231] 2-2
1. M Haast [2114] - V Rothuis [2283] ½-½
2. M Nabuurs [2085] - La Ootes [2297] ½-½
3. A Haast [2069] - E de Groote [2241] 1-0
4. D Jaheruddin [1775] - Le Ootes [2103] 0-1


Tja, als je daar al niet van kan winnen... Ze kunnen toch veel beter, dus op naar de volgende ronde:

Ronde 2: BSG - VAS

De tweede ronde was zo erg, dat ik er maar niet teveel woorden aan vuil ga maken. Hier de samenvatting: Aan bord vier kwakte Lenaart een Draak op het bord en werd volkomen verrast door een thematisch kwaliteitsoffer op c3. Lenaart verdedigde niet optimaal en moest met een toren minder doorspelen; 0-1.
Vin$ speelde Schots met 4...Df6?! Op de een of andere manier werd zijn dame constant opgejaagd, waarna Vin$ kon opgeven. Vin$ was sip vanwege het gepruts en geploeter en dat was erger dan de 0-2-achterstand, want daar deden Large en Ewood wel wat aan. Large won nog vrij overtuigend, Ewood moest een gastje door z'n vlag rammen in een vervelende stelling. Zo werd het dus nog 2-2.


BSG [2231] - VAS [1761] 2-2
1. V Rothuis [2283] - T Pijloo [1851] 0-1
2. La Ootes [2297] - D van den Bergh [1804] 1-0
3. E de Groote [2241] - J van Keeken [ng] 1-0
4. Le Ootes [2103] - D van Ingen [1628] 0-1


Vanaf nu moest er dus alles gewonnen worden om nog kampioen te worden. Wat klinkt dat arrogant als je twee keer bijna verliest van echt veel zwakkere teams...

Ronde 3: HMEC Kolder 2 - BSG

Tegen het tweede team van de Hertogstad Max Euwe-Combinatie werd eindelijk een goede wedstrijd gespeeld. De tegenstanders konden geen vuist maken en het ratingverschil werd eindelijk waargemaakt.

Vin$ was weer eens als eerste klaar. Hij speelde tegen Melkpak en daar had-ie TOTAAL GEEN ZIN IN. Hij besloot te gaan snelschaken en Melkpak - macho als hij is - ging daarin mee. A tempo kwakten ze de zetten op het bord en Vin$ was toch wel een stukje sterker. Zeker toen Melkpak zijn goede paard ruilde voor wits slechte loper. De pijn was snel over na een wanhopig stukoffer. Met nog 18' 04" op de klok gaf Melkpak een hand aan Vin$, die nog 21' over had. Soms zijn de wedstrijden waar je het meeste tegenop ziet de makkelijkste.

Ook op de andere borden ging het goed. Le en La wonnen vrij simpel, terwijl Ewood zijn tegenstander vlagde terwijl hij zelf nog bijna al zijn tijd over had. Dat zijn stelling goed was spreekt voor zich.


HMEC 2 [1755] - BSG [2231] 0-4
1. W Vermeulen [2022] -
V Rothuis [2283]
0-1
2.
R Einarsen [1709]
- La Ootes [2297] 0-1
3. Y Muhren [1611] -
E de Groote [2241]
0-1
4.
R van Lith [1676] - Le Ootes [2103] 0-1


Op naar de volgende uitdaging! Dat was HMEC 1, de grotere broer.

Ronde 4: BSG - HMEC Kolder

De wedstrijd tegen HMEC 1 was een beetje een rare. HMEC 1 was natuurlijk van een heel ander kaliber dan HMEC 2. Het was echt een duel om aansluiting met de kopgroep. Beide teams behoorden tot de favorieten, al maakte HMEC dat niet waar tegen Zukertort en BSG maakte het het hele toernooi niet echt waar. BSG kreeg op meerdere borden een tijdsvoorsprong, omdat de Brabo's niet op tijd waren. Vooral Le Roi maakte het bont. Zijn makkers besloten hem maar eens te gaan halen, waardoor BSG een tijdelijke numerieke meerderheid had.

Helaas bood de match weinig vreugde. Vin$ speelde tegen Twan Burg en besloot een superscherpe variant te spelen. Uiteindelijk hield hij er een stuk meer aan over, maar wit had wat pionnen en zwarts koning stond slecht. Geef mij maar wit... Vin$ verloor dan ook.

Ook Large kreeg een nederlaag te slikken. In Enschede ging hij er hard af in het Frans, dus speelde hij nu 1.Pf3!? Het werd een heel ander soort stelling en verloor Large op een andere manier. Het is achteraf wel makkelijk praten, maar dit soort fiasco's had ik dus kunnen voorkomen met een slimme opstelling, dus dat is het belang van een goede opstelling. Misschien had ik Vin$ wel beter op #2 kunnen zetten, om maar iets te noemen. Vin$ voelde zich soms wat ongemakkelijk met al die mensen naast zijn bord. Het zijn kleine dingen, maar soms heel belangrijk voor het resultaat. Overigens denk ik dat Large Le Roi de volgende keer wel hardhandig de nek omdraait. Ik ken hem niet anders.

De stand was dus 0-2 en voor een gelijkspel moesten Lenaart en Ewood alles op alles zetten. Le won vrij simpel van de zelfbenoemde CM Eric de Moor. De overwinning had weinig waarde, vond Le. Hij kwam gewoon goed uit de opening. Hoor ik hier een beroepsschaker?

Ondertussen kwam Ewood met zwart erg goed te staan. Dat is best bijzonder en ik hoopte dat-ie dit buitenkansje aangreep om zijn tegenstander een pijnlijke nederlaag te bezorgen. Er kwam een toreneindspel met een pluspion op het bord, waarin Ewood lang ging nadenken om een winstplan te verzinnen. Zelf ben ik meer van de actie en zou ik snel zetten om de tegenstander onder druk te zetten. Nu veranderde Ewoods tijdsvoorsprong in een tijdsachterstand en kon hij het niet meer winnen. Het kampioensteam was weer op 50% en de eindoverwinning zat er niet meer in. Wat moest ik - als coach - doen? Boos worden op mijn manschappen? Of begrip tonen en hopen op een prijsje?


BSG [2231]- HMEC [2219] 1½-2½
1. V Rothuis [2283] - T Burg f [2398] 0-1
2. La Ootes [2297] - R Miedema f [2314] 0-1
3. E de Groote [2241] - B Burg [2144] ½-½
4. Le Ootes [2103] - E de Moor [2021] 1-0

Ronde 5: Raadsheer - BSG


De spanning was een beetje weg en dat deed de meesten toch wel goed. Vin$ speelde een merkwaardige variant, waarin zijn tegenstander een stuk offerde voor wat pionnen en een naar voren gelokte koning. Zoals het in de partij ging, doofde de zwarte aanval al gauw uit, terwijl Vin$ ook nog een toren op a8 mocht meegraaien.

In scherp contrast de partij die Lenaart speelde. Hij speelde zijn saaie Russisch weer, waarna zijn tegenstander besloot het beruchte loperoffer op a2 toe te staan. Het stond echter net wat anders dan in de theoretische variant. Wit had eigenlijk gewoon een tempo meer. Toen wit even later zelf een stuk kon offeren, zag het er slecht uit voor Lenaart. Toch is de partij plotseling afgelopen als Le niet rustig een stuk terugslaat, maar een dodelijk schaakje geeft. In de analyse bleek dat zwarts stelling toch niet zo knudde was als gedacht.

Ewood speelde nog een best leuke partij. Hoewel het niet snel gaat, heeft hij steeds voordeel. Zijn tegenstander offert maar een kleine kwaliteit, maar wits lopers zijn veel sterker dan de zwarte toren. Een trucje beslist de partij.

Large lijkt meer moeite te hebben. Hij staat wat beter, maar het lijkt niet te winnen. Als zijn tegenstander in tijdnood komt en enkele keren misgrijpt, is het een fluitje van een cent. Weer een 4-0!


De Raadsheer [1625] - BSG [2231]
1. D van Dongen [1502] - V Rothuis [2283] 0-1
2. R Daamen [1705] - La Ootes [2297] 0-1
3. J van Ginneken [1680] - E de Groote [2241] 0-1
4. J Havermans [1614] - Le Ootes [2103] 0-1

Ronde 6: Lorentz Lyceum - BSG


De laatste ronde alweer. De kans dat BSG nog een prijs zou halen, was wel erg klein geworden. Mijn gedachten gingen terug naar 2006, toen Baarn met een beduidend zwakker team gewoon tweede van Nederland werd. Je kan succes dus niet "kopen" met elopunten. Het moet lekker lopen en je moet spelers hebben die makkelijk spelen. Twee jaar terug ging het eigenlijk de hele tijd "lekker". Dat gevoel was nu vaak afwezig, dus als het wel aanwezig was, viel het wel op. Misschien waren de verwachtingen gewoon te hoog. De laatste ronde was dan ook niet veel meer dan "nog één keer knallen en dan weer naar huis". Het plezier moest weer terugkomen.

Het leek een heel gemakkelijk duel te gaan worden, maar het viel nog vies tegen. Vin$ won al heel snel door een dodelijke paardvork. Lenaart speelde actief en kwam al gauw een stuk voor. "Kat in 't bakkie," dacht iedereen, maar een kat in het nauw... De winst leek met iedere zet verder weg te geraken...

Ook Ewood had het niet zo makkelijk. Hij moest een paar pionnen offeren om mooie velden te krijgen en uiteindelijk won hij dat dan ook.
Minder geluk had Large. Hij stond de hele partij wat minder en werd ook nog even getruct. Hij bleef echter snel spelen en zijn tegenstander besloot in tijdnood remise aan te bieden.
Ondertussen won Lenaart alsnog, waardoor het kampioensteam met 3½-½ won.

Het was de laatste wedstrijd van het team in deze samenstelling. Volgend jaar is Le te oud. Hij nam afscheid met 5 uit 6, net zo veel als ondergetekende twee jaar geleden. Ook toen stond de tweede ronde een 100%-score in de weg. Dat was toen m'n eigen schuld: in een goede stelling liet ik me ergens trucen.
Volgend jaar zal BSG dus op zoek moeten naar een andere goede speler voor Mierlo, aangezien ook PJF dan te oud is. Het lijkt me niet heel waarschijnlijk dat deze speler - wie het ook moge wezen - het niveau van Le kan benaderen. In dat opzicht is het gewoon jammer dat we een gouden kans hebben laten liggen.


Lorentz lyceum [1731] - BSG [2231]
1. J Gunther [1845] - V Rothuis [2283] 0-1
2. R Rieksen [1727] - La Ootes [2297] ½-½
3. K Rieksen [1684] - E de Groote [2241] 0-1
4. N Bloemendaal [1669] - Le Ootes [2103] 0-1


Met 8 MP uit 6 duels eindigde BSG uiteindelijk als vijfde. Lekker weekendje... Eerst keihard gebatst worden in de meesterklasse en de dag erna weinig presteren op een jeugdtoernooi.


Individuele scores:

Speler, scores, totaal
1. Vin$ ½ 0 1 0 1 1
2. Large ½ 1 1 0 1 ½ 4
3. Ewood 0 1 1 ½ 1 1
4. Lenaart 1 0 1 1 1 1 5


Totaal: 8 MP, 17 BP


TPR's:

Speler, score, overscore, gemiddelde tegenstand, TPR

1. Vin$ 3½ -1,22 1955 2013
2. Large 4 -1,09 1891 2011
3. Ewood* 4½ -0,76 1838 1985
4. Lenaart 5 -0,21 1731 2011

* Gebaseerd op vijf partijen

Allemaal 2000-TPR's... De TPR's zijn wat vertekend door het grote verschil in ratings van de tegenstanders en het is ook niet eenvoudig om heel veel te scoren tegen zwakkere tegenstanders, maar toch is het gewoon wat matig. De verwachte score neemt in verhouding kwadratisch toe met het ratingverschil, maar vaak gelden alleen de harde scores (zie ook de interne competitie bij BSG, waar een overwinning meer punten oplevert dan een remise, bijna ongeacht de tegenstander.) Een net niet perfecte score tegen beduidend zwakkere tegenstanders is echt niet zo'n ramp, maar wanneer de scores wel erg richting de 50% duiken, is het wel weer wat mager. Mager is de treffende benaming voor de oogst van een dagje schaken. Een magere vijfde plek.


Tot slot de TPR-formule:

r = gemiddelde rating tegenstander
n = aantal partijen
p = aantal punten

en p(1- p/n) != 0

TPR = r - 400 log ((n/p) -1)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten