Het Huttontoernooi
Vandaag is het precies een jaar geleden dat de witte zijn laatste artikel publiceerde. Dat moet herdacht worden. Het artikel gaat over het Huttontoernooi:
Hutton 2006
Vandaag is het precies een jaar geleden dat de witte zijn laatste artikel publiceerde. Dat moet herdacht worden. Het artikel gaat over het Huttontoernooi:
Hutton 2006
In tegenstelling tot vorig jaar is dit jaar wel weer een Huttontoernooi gespeeld. Het Hutton is een mooi toernooi, dat erg anders is dan alle andere toernooien. 10 regionale bonden stuurden 20 spelers om het tegen elkaar op te nemen. De NOSBO stuurde een 14-tal. De Friezen en Zeeuwen hadden thuis blijkbaar iets beters te doen.
Met een 14-tal is het natuurlijk moeilijk winnen van 20-tallen. Toch slaagde de NOSBO erin om niet op de laatste plaats te eindigen. Die twijfelachtige eer was weggelegd voor de LiSB (Limburg).
Evenals 2 jaar terug in Amsterdam had Hutton-leider Piet Ootes mij gevraag om als 2e teamleider op te treden en daar zeg je natuurlijk geen "nee" tegen. Daar is het Hutton te gezellig voor.
Om kwart voor 10 hadden we een trein die een paar minuutjes vertraging had. Daardoor waren we natuurlijk als laatste op het verzamelpunt in Utrecht Centraal, maar wel ruim op tijd voor de stoptrein naar Rotterdam (we moesten namelijk in Woerden nog wat mensen oppikken). De treinreis duurde gelukkig, voor mijn gevoel, niet al te lang en we konden gaan wandelen. Even leken we gigantisch verkeerd te zitten toen we Rotterdam uitliepen (Cappele a.d. IJssel in) maar de school waar gespeeld moest worden bleek aan Cappele te grenzen.
Na wat inschaken bleek de eerste ronde dat de SGS-spelers (waarvan er 8 clubgenoten van me waren) nog niet echt wakker waren. Uit 20 partijen werden slechts 8,5 punt gescoord. 3 in categorie C. slechts 1 in D (klasse Bram!) en dus 4,5 in A. Daardoor leek iedere kans op het podium verkeken.
Na de lunch (die om 14.15 uur was) ging het gelukkig een stuk beter. Teamleider Piet zat in een of andere vergadering en uit de eerste 6 partijen mocht ik 5 streepjes zetten, maar nog steeds leek het podium ver weg. De score ging naar 6 uit 8 en 9,5 uit 12. Daarna begon het een beetje te haperen. Een paar spelers wisten goede stellingen niet te winnen. Maar er waren er ook een paar die op miraculeuze wijze nog een punt of een halfje wisten te pakken. Deze ronde kwamen we op 13 punten uit. Totaal 21,5. Net een halfje te kort voor het podium zo bleek. Maar ja, daar hadden we ook helemaal niet meer op gerekend met een score van +3.
Dan maar naar het eten. Piet had een pizzahut gereserveerd. Niet bepaald een gelukkige keuze vond ik. De pizza's waren er aardig aan de prijzige kant, en bovendien erg klein. Wat ik een normale pizza zou noemen heette daar een 2-persoonspizza. De 1-persoonspizza was veel te klein. Bovendien hadden ze verzonnen dat er op een pizza Hawaii naast de gebruikelijke ham en ananas ook champignons (bweugh) hoorden. Volgend jaar maar weer een gewonen pizzeria?
Ondertussen waren we al aardig wat spelers kwijtgeraakt (zouden ze goed zijn thuisgekomen?) en konden we met minder dan het halve team de thuisreis gaan maken. Aangekomen op Utrecht Centraal misten we natuurlijk net onze trein en kwamen we nog een groepje Noorderlingen tegen (natuurlijk onder leiding van Hiddo). Zo waren we erg laat thuis en was ik blij dat ik, vanwege de wintertijd, een uurtje langer kon slapen.
Zo, dat was 2006.
Dit jaar schreef kleine Claudia een verslag (vanuit ander perspectief, dat wel):
28 oktober 2007 was het Huttontoernooi. Het allereerste Huttontoernooi ooit voor mij. Geen idee hoe het zou gaan, maar ik hoorde dat Huttontoernooi nu een andere formule had. 4x5 = 20, oftewel in elke leeftijdscategorie 4 spelers. Ik zat bij Matthew Tan in de groep. Dat wist ik nog net. Verder wist ik er niet veel van, maar toen ik hoorde dat ik bij hem in het team zat, had ik net echt veel vertrouwen meer. Hij is natuurlijk heel erg goed (slijm, slijm). De avond ervoor was ik ook nog een beetje zenuwachtig, omdat ik gedroomd had dat alle treinen niet meer zouden rijden, maar dat bleek gelukkig mee te vallen. De treinreis verliep best wel voorspoedig. Alleen jammer dat Admir zich vergist had in de tijd en daarom een trein te laat nam en ook jammer dat Simon in Utrecht een trein te vroeg had genomen en ook jammer dat we de terugweg net de goeie trein misten. Maar verder ging het heel goed. Ohja ik vergeet nog een jammer: het was ook jammer dat onze trein de heenweg vertraging ofzo had. Hierdoor hadden we maar vijf minuten om in te spelen.
De eerste ronde moest ik met mijn superteam tegen de HSB. Met Matthew Tan, Darell Kho, Claudia Grannetia (kleine claudia) en Tobi Kooiman ofzo??? Naja, dus Matthew, Darell, Claudia en Tobi. Een hele verrassing voor me, want ik had verwacht dat ik op bord 4 zou zitten. Ik bleek alleen de 9e keuze te zijn en Tobi de 10e. Deze wedstrijd tegen HSB wonnen we met 4-0. De volgende wedstrijd moesten we tegen de SGS; Ewi, Viswijf, ???, ???. Ach, laten we het erop houden dat we tegen de SGS moesten. Die wedstrijd speelden we volgens mij gelijk (update: we verloren). Matthew won, Darell verloor, Ik speelde remise en Tobi speelde volgens mij ook remise (update: Tobi verloor). Maar sorry als dit niet klopt. Dit was trouwens mijn mooiste partij ooit. Ik had twee pionnen en mijn tegenstander 5 en toen had ik ineens eeuwig schaak. Jippie!!!!
Na de tweede ronde was er een pauze. Dus tijd om te voetballen en... te schaken. Voor mij een kans om een mooi plaatje te schieten van bondgenoten van me.
[fotootje]
Na een halfuur was het eindelijk weer zover. We mochten weer aan de bak. Deze keer moesten we tegen de Rotterdamse Schaakbond, met op bord 1 Mark Timmermans. We bleken als teams wel aan elkaar gewaagd; 2-2 door vier remises. Ik speelde toen tegen Kacper Drozdowski. "Zo'n klein jochie" volgens Viswijf, maaruh bij mij kwam hij tot aan mijn hoofd. De laatste ronde moesten we tegen de Limburgse Schaakbond. Deze partij ging erg slecht. In het middenspel zag ik mat in één over het hoofd en toen stond ik mat. Gelukkig wisten Tobi en Matthew te winnen, waardoor het 2-2 werd. Deze partij was eindelijk een keertje voor de tijdnood afgelopen, daarom kon ik nog een paar mooie fotootjes schieten.
Zo, dat was 2006.
Dit jaar schreef kleine Claudia een verslag (vanuit ander perspectief, dat wel):
28 oktober 2007 was het Huttontoernooi. Het allereerste Huttontoernooi ooit voor mij. Geen idee hoe het zou gaan, maar ik hoorde dat Huttontoernooi nu een andere formule had. 4x5 = 20, oftewel in elke leeftijdscategorie 4 spelers. Ik zat bij Matthew Tan in de groep. Dat wist ik nog net. Verder wist ik er niet veel van, maar toen ik hoorde dat ik bij hem in het team zat, had ik net echt veel vertrouwen meer. Hij is natuurlijk heel erg goed (slijm, slijm). De avond ervoor was ik ook nog een beetje zenuwachtig, omdat ik gedroomd had dat alle treinen niet meer zouden rijden, maar dat bleek gelukkig mee te vallen. De treinreis verliep best wel voorspoedig. Alleen jammer dat Admir zich vergist had in de tijd en daarom een trein te laat nam en ook jammer dat Simon in Utrecht een trein te vroeg had genomen en ook jammer dat we de terugweg net de goeie trein misten. Maar verder ging het heel goed. Ohja ik vergeet nog een jammer: het was ook jammer dat onze trein de heenweg vertraging ofzo had. Hierdoor hadden we maar vijf minuten om in te spelen.
De eerste ronde moest ik met mijn superteam tegen de HSB. Met Matthew Tan, Darell Kho, Claudia Grannetia (kleine claudia) en Tobi Kooiman ofzo??? Naja, dus Matthew, Darell, Claudia en Tobi. Een hele verrassing voor me, want ik had verwacht dat ik op bord 4 zou zitten. Ik bleek alleen de 9e keuze te zijn en Tobi de 10e. Deze wedstrijd tegen HSB wonnen we met 4-0. De volgende wedstrijd moesten we tegen de SGS; Ewi, Viswijf, ???, ???. Ach, laten we het erop houden dat we tegen de SGS moesten. Die wedstrijd speelden we volgens mij gelijk (update: we verloren). Matthew won, Darell verloor, Ik speelde remise en Tobi speelde volgens mij ook remise (update: Tobi verloor). Maar sorry als dit niet klopt. Dit was trouwens mijn mooiste partij ooit. Ik had twee pionnen en mijn tegenstander 5 en toen had ik ineens eeuwig schaak. Jippie!!!!
Na de tweede ronde was er een pauze. Dus tijd om te voetballen en... te schaken. Voor mij een kans om een mooi plaatje te schieten van bondgenoten van me.
[fotootje]
Na een halfuur was het eindelijk weer zover. We mochten weer aan de bak. Deze keer moesten we tegen de Rotterdamse Schaakbond, met op bord 1 Mark Timmermans. We bleken als teams wel aan elkaar gewaagd; 2-2 door vier remises. Ik speelde toen tegen Kacper Drozdowski. "Zo'n klein jochie" volgens Viswijf, maaruh bij mij kwam hij tot aan mijn hoofd. De laatste ronde moesten we tegen de Limburgse Schaakbond. Deze partij ging erg slecht. In het middenspel zag ik mat in één over het hoofd en toen stond ik mat. Gelukkig wisten Tobi en Matthew te winnen, waardoor het 2-2 werd. Deze partij was eindelijk een keertje voor de tijdnood afgelopen, daarom kon ik nog een paar mooie fotootjes schieten.
[foto's]
De prijsuitreiking was de grootste verassing van de dag. 4 van onze 5 teams hadden een prijs. In de d-categorie werd Tjark met zijn cornuiten 2e. In de C was ons team eerst tweede, maar toen bleek er een fout gemaakt te zijn. De NBSB had een uitslag verkeerd ingevuld en zou daardoor derde zijn, maar dat klopte dus niet! Ze waren maar vierde, de SGA derde en de RSB was de rechtmatige tweede. In de B-categorie waren Jonathan, Tobias, Gijs en Simon derde. En dan de A-groep. De derde was de Lisb waar we de laatste ronde gelijk tegen speelden. Dus ik dacht toen dat ik het verkloot had, maar... we waren tweede!!!!
De prijsuitreiking was de grootste verassing van de dag. 4 van onze 5 teams hadden een prijs. In de d-categorie werd Tjark met zijn cornuiten 2e. In de C was ons team eerst tweede, maar toen bleek er een fout gemaakt te zijn. De NBSB had een uitslag verkeerd ingevuld en zou daardoor derde zijn, maar dat klopte dus niet! Ze waren maar vierde, de SGA derde en de RSB was de rechtmatige tweede. In de B-categorie waren Jonathan, Tobias, Gijs en Simon derde. En dan de A-groep. De derde was de Lisb waar we de laatste ronde gelijk tegen speelden. Dus ik dacht toen dat ik het verkloot had, maar... we waren tweede!!!!
[nog meer foto's]
Ook over alle leeftijdscategorieën hadden we het goed gedaan. Met 49 punten werden we derde (als ik de laatste remise had gespeeld waren we misschien nog wel tweede, want we hadden maar een half puntje minder dan de tweede... Ach als als...)
Ook over alle leeftijdscategorieën hadden we het goed gedaan. Met 49 punten werden we derde (als ik de laatste remise had gespeeld waren we misschien nog wel tweede, want we hadden maar een half puntje minder dan de tweede... Ach als als...)
[nog een foto]
Na het einde van het toernooi gingen we op 'eigen houtje' naar huis, maar gelukkig hadden we Matthew Tan. Die zorgde ervoor dat we allemaal bij elkaar bleven, allemaal te eten kregen en de goede trein namen. We misten trouwens de goede trein om 20:08, omdat Darell dacht dat we een latere trein moesten nemen en toen maar naar de WC was gegaan. En toen moesten we wel een kwartier wachten op de volgende trein. Tja, en bij Amsterdam-Zuid moest ik nog mijn broer vinden. Die stond ergens bij de Gustov Marenlaan ofzo. Gelukkig had ik een gids bij me (Gijs), die precies wist waar het was.
Al met al was het een hele leuke dag. Alleen een beetje jammer dat die kleine SGA-kindertjes zo druk waren en het leuk vonden om tikkertje te spelen op straat en jammer dat Tjark ineens alleen maar Pizza wilde (had ie lekker pech).
Dankbetuiging
Mijn dank gaat uit naar mijn vader, die onder hele zware stressdruk me 's morgens vroeg naar Amsterdam-Zuid heeft gebracht. Mijn volgende dank gaat uit naar mijn broer, die me ondanks ziekte helemaal in Amsterdam-Zuid kwam ophalen. Tot slot ben ik Matthew ook dankbaar dat hij die kleine kindertjes een beetje rustig hield en ervoor had gezorgd dat we niet verdwaalden.
Behirder schreef vorig jaar ook een artikel over het toernooi, maar dat heeft hij al eens gepubliceerd. Behirder is alweer meer dan een jaar geen jeugdspeler meer en dat valt 'm heel zwaar.
En in deze zware post-jeugdspelertijd moest Behirder het ook nog eens stellen zonder keurige, geestige stukjes van de witte. Een memorabel toernooi, dat "Hutton"!
Na het einde van het toernooi gingen we op 'eigen houtje' naar huis, maar gelukkig hadden we Matthew Tan. Die zorgde ervoor dat we allemaal bij elkaar bleven, allemaal te eten kregen en de goede trein namen. We misten trouwens de goede trein om 20:08, omdat Darell dacht dat we een latere trein moesten nemen en toen maar naar de WC was gegaan. En toen moesten we wel een kwartier wachten op de volgende trein. Tja, en bij Amsterdam-Zuid moest ik nog mijn broer vinden. Die stond ergens bij de Gustov Marenlaan ofzo. Gelukkig had ik een gids bij me (Gijs), die precies wist waar het was.
Al met al was het een hele leuke dag. Alleen een beetje jammer dat die kleine SGA-kindertjes zo druk waren en het leuk vonden om tikkertje te spelen op straat en jammer dat Tjark ineens alleen maar Pizza wilde (had ie lekker pech).
Dankbetuiging
Mijn dank gaat uit naar mijn vader, die onder hele zware stressdruk me 's morgens vroeg naar Amsterdam-Zuid heeft gebracht. Mijn volgende dank gaat uit naar mijn broer, die me ondanks ziekte helemaal in Amsterdam-Zuid kwam ophalen. Tot slot ben ik Matthew ook dankbaar dat hij die kleine kindertjes een beetje rustig hield en ervoor had gezorgd dat we niet verdwaalden.
Behirder schreef vorig jaar ook een artikel over het toernooi, maar dat heeft hij al eens gepubliceerd. Behirder is alweer meer dan een jaar geen jeugdspeler meer en dat valt 'm heel zwaar.
En in deze zware post-jeugdspelertijd moest Behirder het ook nog eens stellen zonder keurige, geestige stukjes van de witte. Een memorabel toernooi, dat "Hutton"!
3 opmerkingen: