24-06-2008

Veldwerk Limburg (2)

Woensdag 28-05

"Die heuvels in Limburg zijn maar een paar honderd meter hoog. Dat kan onmogelijk veel voorstellen."
Een uitspraak die Behirder aanhaalde toen hij hijgend en puffend een heuvel opfietste.

Na het bezoek aan de ENCI-groeve, was het nu de beurt aan andere, minder bekende groeves om te worden bezocht. De bus stond al vroeg in de ochtend voor het hotel (foto 1, zonder flauwe grap) te ronken.

 
 

Foto 1: het hotel De Lange Akker (rijmt op bange stakker) zoals het er op 27 mei uitzag.

Uit het rooster heb ik afgeleid dat we achtereenvolgens naar het Savelsbos, de Gulpenerberg, de Vrouwenheide, de Keutenberg (bijna verticale helling!) en natuurlijk groeve 't Rooth zijn gegaan. Omdat foto's toch wel veel zeggen, nu een hele collectie foto's. (Het is niet dat ik geen zin heb in schrijven, maar het komt er vandaag gewoon niet van.) Het was snikheet, dat is het enige wat ik nog weet.




Foto 2: Een kleine groeve, waar de kalksteen zichtbaar is. Er werd flink in gehakt. De zgn. "orgelpijpen" kregen veel aandacht. Foto 3: Het is soms wel handig om een foto te maken van een informatiebord. Foto 4: Een plantage op een helling. Op de hellingen ligt vruchtbare löss. Te steile hellingen zijn onbruikbaar. Daar wordt bos gepland.



Foto 5: Het was in de ochtend nog vrij saai weer. Het mooie landschap vergoedde niet alles. Foto 6: Blijkbaar had niemand zin om het bord over te schrijven...



Foto 7: Het pikhouweelwerpen was populair. Foto 8: Een actiefoto. Niet lang na deze foto begon het te regenen en vluchtte iedereen, waaronder
Kampie (beneden), de bus in.



Foto 9: Het was lekker weer geworden en tot ontzetting van Mark B liep de hele klas bij een ijskraam aan de voet van de Keutenberg naar binnen. Ron V, xc3xa9xc3xa9n van de begeleiders, zat lekker een ijsje te eten en rustig liep hij naar Mark toe. Op de voorgrond
Mathieu en MadU
. Foto 10: Er waren ook twee katten. Ze lieten zich graag aaien, totdat een zeker persoon zo'n beest een trap verkocht.




Foto 11: Informatiebord in groeve 't Rooth, tijdens een rondleiding. Een ouwe man zat hele verhalen te vertellen over allerlei stenen. Zijn bijna haarloze zoon had een kleiner publiek, maar wel mooiere verhalen. Foto 12: Zo ziet de groeve er "van binnen" uit. Foto 13: Een stapje opzij en... 



Foto 14 en 15: Twee foto's van de groeve, die het niet slecht zouden doen als achtergrondplaatje.

Zo, dat was de derde dag in Limburg. Die middag was er nog even tijd voor een potje voetbal. Tijdens zo'n wedstrijd maakten sommigen een ware transformatie door. Dit was vooral merkbaar bij de eerder gefotograveerde Mathieu, die normaal gesproken een rustige knakker is met droge opmerkingen. In het voetbalveld is er echter een hele andere Mathieu, die ik daarom maar zal aanduiden als Matthieu. Want Matthieu is bloedfanatiek, leest iedereen de les, maakt riskante slidings en moppert om het hardst als er iets tegenzit. De rustige glimlach op het gelaat maakt plaats voor een ernstige frons. Hij ruikt bloed. Jammer dat Mathieu niet voetbalt.Donderdag 29-05

"Mag je kinderen van tien interviewen?"
- "Ja, maar is dat zinvol?"
"Is het legaal?"

Luut, 16-05 2008

Het was snertweer en de enquêtedag stond voor de deur. Daar had ik dus echt geen trek in. Op tientallen mensen afstappen om ze een gunst te vragen. Het was eigenlijk maar goed dat het regende. Misschien ging het plannetje dan niet door. Het onweer stelde het enquêteren in ieder geval een paar uur uit. Ik zat met Rolex aan het profiel te knutselen. Dat was hard nodig, want we waren nog lang niet halverwege.

Om elf uur was het interviewtijd. Hoewel het nog allerminst was opgeklaard, kregen we het sein te vertrekken. En jawel, de hemelsluizen gingen vol open. Sommigen besloten maar met de bus te gaan. Ik niet. Samen met Christiaan en Alise, die zo close met elkaar waren dat ik ze maar C&A noem, reden we naar Amby. Dit is niet een of ander vriendinnetje, maar een plaatsje ten noordoosten van Maastricht. Na een paar omwegen te hebben gemaakt (waaronder een weg terug naar het hotel (??)), kwamen we daar als verzopen katten aan. Het grappige was dat alles gesloten was om twaalf uur. Daar sta je dan... Na wat zoeken was er dan toch iets gevonden. Pas om kwart over twee gingen we mensjes lastigvallen.

Het was erg rustig in Amby. Ik stond op een plein waar amper iemand was te bekennen. Mondjesmaat kwamen er mensen aan, die best bereid waren wat te vertellen. Opvallend was dat sommigen een hele sterke mening tegen de ENCI hadden (de enquête ging dus over de ENCi en ons groepje moest iets vragen over het imago. Ik vond het een goede en
quete) en anderen vonden er niks mis mee. Opmerkelijk was dat bijna niemand overlast had van het bedrijf. Het ging dus wel goed. Om een uur of kwart voor vier kregen we de opdracht naar de volgende locatie te gaan: Wyck. Het duurde nog even voordat het gevonden was. Het was een supermarktterrein bij een Jumbo, een Mediamarkt of zo en nog wat winkels. Ik stond bij de Mediamarkt om ook eens wat mannen te interviewen. ;)
Het was vrij druk en iedereen had haast (zal wel aan het tijdstip hebben gelegen), maar ik had toch een (flink) aantal enquetes afgenomen. Opgelucht fietste ik over de heuvels terug naar het hotel. C&A reden me voorbij in het gehucht Berg en Terblijt, waar zij de weg wisten.


Vrijdag 30-05

"Heb jij een IPod?"
- "Nee, ik heb een USB-stick!"

Paul C en Rolex, 03-06 2008

De vrijdag stond slechts in het teken van het uitwerken van de enquêtes. Het schoot niet echt op en in de middag kwam een paar jongens op het idee te gaan voetballen. Dat leek me wel een goede pauze. C (van C&A) vond het niet zo leuk en beet me een dreigement toe. De opkomst was minimaal en we gingen penaltyschieten. Ik raakte geen bal.
Er kwam nog een verrassing: we gingen naar een grottenstelsel dat ook onder het hotel doorliep. Dat was wèl leuk. ;) In de avond werd de presentatie van de bevindingen gemaakt.

Wordt vervolgd

Gerelateerde artikelen:

Veldwerk Limburg; 10-06 2008

2 opmerkingen: