Amsterdammers slaan slag in titelstrijd
Gisteravond stond de tweede ronde van de play-offs voor het clubkampioenschap op het programma. De andere leden konden meespelen in de bijprogramma's: het snelschaken voor de mensen die zichzelf goed vinden en het langzaam schaken voor de dove, ouwe mannetjes.
Voor het clubkampioenschap stond de belangrijke wedstrijd Leon Pliester - Henk van der Poel op het programma. Henk was vorige week niet voorbij Coen gekomen en begon met een achterstand van een half punt aan de partij. Zijn missie was duidelijk: winnen.
Coen, al jaren een onberekenbare opponent, zeker in de play-offs, speelde met zwart tegen Evgeny Grotovsky. Grotovsky had het punt al bijna geteld.
Indeling:
L Pliester [1] - H van der Poel [½]
E de Groote [0] - C van der Heijden [½]
Bijprogramma
In het bijprogramma speelden Fliffer, Le en ondergetekende om de eerste plaats. De concurrentie bestond uit Henrich Simonian, de handige snelschaker, Bert Kieboom, de degelijke ouwe vos, Mark Pieterse, een getalenteerde b4-speler, Rik Weidema, een speler die beter kan praten dan schaken, Rob Tijssens, een ambitieuze amateur en natuurlijk Edwin Baart, de teamleider die van VR een compliment kreeg over zijn spel. Toch lukte het deze heren niet om veel punten te pakken tegen de (potentiële) 2100-spelers.
Ik begon met een witpartij tegen Simonian. Hij speelde een matige variant en ik kreeg positioneel voordeel. Toch vond ik het moeilijk om dit voordeel om te zetten in iets concreets. Ik kwam behoorlijk slecht te staan, toen de beste man zich vergiste in het eindspel. Mijn pionnen liepen harder. ;)
Daarna mocht ik tegen Fliffer, die zijn tweede witpartij van de avond speelde. Ik kwam een beetje raar te staan, maar ik had tenminste nog actieve stukken. Mijn vrije d-pion leidde zijn aandacht af, waarna ik via de a-lijn zijn stelling binnendrong. Het besliste de partij snel.
Ook de partij tegen Rob Tijssens leverde een puntje op. In zo'n lastige Siciliaanse stelling kwam ik wel aardig te staan, maar het afmaken was lastig. Gelukkig viel het een keertje de goede kant op.
In de vierde ronde speelde ik tegen Bert Kieboom. Hij speelde weer Caro-Kann met 3...b5, waarna ik mezelf wel aardig vond spelen, totdat ik zijn a-pion probeerde te winnen. Ik stond een beetje krom. Hij offerde een kwaliteit, waarna ik het materiaal weer terugofferde om zijn a-pion onschadelijk te maken. De overgebleven stelling was erg remiseachtig. Dat was dus mijn eerste puntverlies.
Ik kon gelukkig uitrusten en zag hoe Le tegen Fliffer speelde. Hij kwam erg goed uit de opening, maar zag toen wat dingen niet en verloor zelfs. Ik was de nieuwe koploper!
In mijn partij tegen Le, waarin ik weer wit had (dat had te maken met de indeling en het oneven aantal spelers, waardoor ik een "bye" had in een zwartpartij.) probeerde ik mijn status als koploper waar te maken. Ik kwam dan ook erg goed te staan, maar toen zag ik wat dingen niet en verloor zelfs. Het deed me denken aan die keer dat ik met een stuk minder tegen Le opeens een winnende aanval uitspeelde. Soms win je, soms verlies je. Ik was in ieder geval weer koploper af.
Vervolgens mocht ik tegen Mark Pieterse. Hij ligt me op de een of andere manier nooit zo. Castor51 kwam nog aan tafel zitten en zei dat -ie mij wel wat wilde voorzeggen. Pieterse zei dat hij eerder hulp nodig had. ;) Ik besloot om op 1.b4 e5 te doen. Ik speelde wel actief en ik won in een koningsaanval. Dat ging verrassend snel, op naar de volgende tegenstander.
Dat was Rik Weidema, die ik na een lastige partij met grote moeite versloeg in een eindspel met ongelijke lopers. Weer dat Siciliaans... Het was wel hard.
In de laatste ronde speelde ik tegen EB. Ik sloeg brutaal op b2, maar of dat zo verstandig was... Ik wilde liever wat risico's nemen dan in een positionele stelling terechtkomen. Uiteindelijk won ik en scoorde ik 6½ uit 8. Niet slecht, maar ook wat geflatteerd.
AZ
Op dat moment staat Ewood niet blij te wezen. Hij heeft in ieder geval niet gewonnen, maar zelfs een gelijkspel zou voor hem een nederlaag zijn. Zou het eeuwig schaak zijn geworden? Nee, Ewood miste een simpel zetje, nadat hij een toren had geofferd. Zodoende heeft Ewood nog steeds nul punten en mag hij met FM Henk uitvechten wie laatste wordt. FM Henk kon het namelijk niet redden tegen Leon. Met ½ uit 2 is Henk kansloos voor de titel. Het is de zoveelste sof voor de vriendelijke FM, die in de Play-offs steeds naast de prijzen grijpt; het AZ-syndroom. De volgende ronde (over twee weken waarschijnlijk) zal bepalen welke Amsterdammer kampioen wordt.
Uitslagen:
L Pliester [1] - H van der Poel [½] 1-0
E de Groote [0] - C van der Heijden [½] 0-1
Stand:
1. L Pliester 2
2. C van der Heijden 1½
3. H van der Poel ½
4. E de Groote
Snelschaken:Download Zomerschaak0623.doc
PS. Ewood schijnt op zet 33 het simpele Tf8+ te hebben gemist. ;) Thuis klaagde hij dat Coen zeer slecht had gespeeld.
Gisteravond stond de tweede ronde van de play-offs voor het clubkampioenschap op het programma. De andere leden konden meespelen in de bijprogramma's: het snelschaken voor de mensen die zichzelf goed vinden en het langzaam schaken voor de dove, ouwe mannetjes.
Voor het clubkampioenschap stond de belangrijke wedstrijd Leon Pliester - Henk van der Poel op het programma. Henk was vorige week niet voorbij Coen gekomen en begon met een achterstand van een half punt aan de partij. Zijn missie was duidelijk: winnen.
Coen, al jaren een onberekenbare opponent, zeker in de play-offs, speelde met zwart tegen Evgeny Grotovsky. Grotovsky had het punt al bijna geteld.
Indeling:
L Pliester [1] - H van der Poel [½]
E de Groote [0] - C van der Heijden [½]
Bijprogramma
In het bijprogramma speelden Fliffer, Le en ondergetekende om de eerste plaats. De concurrentie bestond uit Henrich Simonian, de handige snelschaker, Bert Kieboom, de degelijke ouwe vos, Mark Pieterse, een getalenteerde b4-speler, Rik Weidema, een speler die beter kan praten dan schaken, Rob Tijssens, een ambitieuze amateur en natuurlijk Edwin Baart, de teamleider die van VR een compliment kreeg over zijn spel. Toch lukte het deze heren niet om veel punten te pakken tegen de (potentiële) 2100-spelers.
Ik begon met een witpartij tegen Simonian. Hij speelde een matige variant en ik kreeg positioneel voordeel. Toch vond ik het moeilijk om dit voordeel om te zetten in iets concreets. Ik kwam behoorlijk slecht te staan, toen de beste man zich vergiste in het eindspel. Mijn pionnen liepen harder. ;)
Daarna mocht ik tegen Fliffer, die zijn tweede witpartij van de avond speelde. Ik kwam een beetje raar te staan, maar ik had tenminste nog actieve stukken. Mijn vrije d-pion leidde zijn aandacht af, waarna ik via de a-lijn zijn stelling binnendrong. Het besliste de partij snel.
Ook de partij tegen Rob Tijssens leverde een puntje op. In zo'n lastige Siciliaanse stelling kwam ik wel aardig te staan, maar het afmaken was lastig. Gelukkig viel het een keertje de goede kant op.
In de vierde ronde speelde ik tegen Bert Kieboom. Hij speelde weer Caro-Kann met 3...b5, waarna ik mezelf wel aardig vond spelen, totdat ik zijn a-pion probeerde te winnen. Ik stond een beetje krom. Hij offerde een kwaliteit, waarna ik het materiaal weer terugofferde om zijn a-pion onschadelijk te maken. De overgebleven stelling was erg remiseachtig. Dat was dus mijn eerste puntverlies.
Ik kon gelukkig uitrusten en zag hoe Le tegen Fliffer speelde. Hij kwam erg goed uit de opening, maar zag toen wat dingen niet en verloor zelfs. Ik was de nieuwe koploper!
In mijn partij tegen Le, waarin ik weer wit had (dat had te maken met de indeling en het oneven aantal spelers, waardoor ik een "bye" had in een zwartpartij.) probeerde ik mijn status als koploper waar te maken. Ik kwam dan ook erg goed te staan, maar toen zag ik wat dingen niet en verloor zelfs. Het deed me denken aan die keer dat ik met een stuk minder tegen Le opeens een winnende aanval uitspeelde. Soms win je, soms verlies je. Ik was in ieder geval weer koploper af.
Vervolgens mocht ik tegen Mark Pieterse. Hij ligt me op de een of andere manier nooit zo. Castor51 kwam nog aan tafel zitten en zei dat -ie mij wel wat wilde voorzeggen. Pieterse zei dat hij eerder hulp nodig had. ;) Ik besloot om op 1.b4 e5 te doen. Ik speelde wel actief en ik won in een koningsaanval. Dat ging verrassend snel, op naar de volgende tegenstander.
Dat was Rik Weidema, die ik na een lastige partij met grote moeite versloeg in een eindspel met ongelijke lopers. Weer dat Siciliaans... Het was wel hard.
In de laatste ronde speelde ik tegen EB. Ik sloeg brutaal op b2, maar of dat zo verstandig was... Ik wilde liever wat risico's nemen dan in een positionele stelling terechtkomen. Uiteindelijk won ik en scoorde ik 6½ uit 8. Niet slecht, maar ook wat geflatteerd.
AZ
Op dat moment staat Ewood niet blij te wezen. Hij heeft in ieder geval niet gewonnen, maar zelfs een gelijkspel zou voor hem een nederlaag zijn. Zou het eeuwig schaak zijn geworden? Nee, Ewood miste een simpel zetje, nadat hij een toren had geofferd. Zodoende heeft Ewood nog steeds nul punten en mag hij met FM Henk uitvechten wie laatste wordt. FM Henk kon het namelijk niet redden tegen Leon. Met ½ uit 2 is Henk kansloos voor de titel. Het is de zoveelste sof voor de vriendelijke FM, die in de Play-offs steeds naast de prijzen grijpt; het AZ-syndroom. De volgende ronde (over twee weken waarschijnlijk) zal bepalen welke Amsterdammer kampioen wordt.
Uitslagen:
L Pliester [1] - H van der Poel [½] 1-0
E de Groote [0] - C van der Heijden [½] 0-1
Stand:
1. L Pliester 2
2. C van der Heijden 1½
3. H van der Poel ½
4. E de Groote
Snelschaken:Download Zomerschaak0623.doc
PS. Ewood schijnt op zet 33 het simpele Tf8+ te hebben gemist. ;) Thuis klaagde hij dat Coen zeer slecht had gespeeld.
2 opmerkingen: