De ambitieuze jeugdspeler

Laatst kreeg ik partijen van een ambitieuze jeugdspeler te zien. Hij was niet erg goed, maar ook niet erg slecht. Vrij middelmatig dus. Dat was niet goed genoeg voor meneer. Hij wilde niet rond de 1600 blijven hangen, hij wilde omhoog.

Hieronder een aantal partijen van de speler tegen een aantal onbekende tegenstanders. Mijn vraag: welke tips zouden jullie deze speler geven?

Gerelateerde artikelen:

Negentiende-eeuwse offerpartij; 26-02 2010

De onopvallendste teamorder ooit

Massa schenkt Alonso de winst in Duitsland

Ferrari is terug. Na een aantal ongelukkige races, waarin de Ferraririjders het potentieel van de bolide niet in klinkende resultaten wisten om te zetten, was het op Hockenheim goed raak met een dominante dubbelzege. Maar er zat een vreemd luchtje aan.

De kwalificatie belooft al meteen een heleboel. Het draait uit op een gevecht tussen Ferrari en Red Bull, met McLaren op veilige afstand. Mercedes was, zoals gewoonlijk, nergens. Rosberg kwalificeert zich met hangen en wurgen in de top 10, Schumacher haalt zelfs dat niet. En dat terwijl hij zichzelf van tevoren op een vijfde of zesde plaats had ingeschat. Ook Subtiel stelt teleur voor eigen publiek. Reden voor Fattle om de pole maar te pakken. De zoveelste pole van Red Bull dit jaar, maar dat is dit jaar nog geen garantie voor de zege gebleken. Zeker niet omdat Alonso de pole in zijn laatste run op maar 0,002 seconden mist en Massa de derde plaats opeist.

Race

Fattle zou dus fikse tegenstand van de Ferrari's kunnen verwachten. Wat hij echter niet verwacht zal hebben, is dat de Ferrari's na de eerste bocht al aan de leiding reden. Door de vele regenbuien was het starten op de ideale lijn niet zo'n voordeel en dat bleek wel toen Alonso zijn eerste goede start van het seizoen maakte. Fattle probeerde hem de muur in te drukken, zoals Shoeface vroeger vaak deed, maar laat net genoeg ruimte over. Terwijl ze met elkaar bezig zijn, rijdt de goed gestarte Massa ze aan de buitenkant vrolijk voorbij. Fattle moet ook Alonso er nog langs laten, waardoor hij meteen naar de derde plek terugvalt.

Luis start weer eens goed. Hij is zijn teammaat meteen voorbij en nog in de eerste ronde passeert hij Webbah dankzij de hoge topsnelheid van zijn bolide. Voor Red Bull valt er dan weinig meer te lachen, maar voor het voormalige zusterteam gaat het nog slechter: Alguersuari verremt zich en rijdt uitgerekend de wagen van zijn teamgenootje Bümi aan flarden. De Force India's rijden al dan niet vrijwillig door de brokstukken heen en kunnen zich bij hun team melden voor een reparatiepitstop. In de paniek worden niet al Subtiels banden vervangen, waardoor hij even later opnieuw binnen moet komen. Al met al een teleurstellend weekend voor Force India, dat zich nu echt zorgen moet maken dat ze niet nog meer terrein in de middenmoot gaan verliezen.

Vooraan zijn de snelheidsverschillen enorm. Best vreemd, want op sommige circuits zit driekwart van het veld binnen anderhalve seconde, maar nu moesten de McLarens al meer dan een halve seconde per ronde toegeven. Kubíca, die op de zevende plaats rondjakkert, verliest zelfs meer dan een seconde per ronde. Het gevolg is dan ook dat Fattle bij zijn pitstop nog voor de Pool de baan op komt. Met zijn vroege pitstop hoopt hij de Ferrari's te kloppen.

Bij Ferrari is men nog niet helemaal tevreden na de briljante start. Alonso, die voor Massa staat in het kampioenschap, moet de race winnen. Doorom stopt Alonso ook als eerste van de twee Ferraririjders en blijft Fattle gewoon voor, maar jammer genoeg voor het team, blijft Massa Alonso na de pitstops ook (nipt) voor.

Voor Mowk Webbah draait de race uit op een flinke teleurstelling. Ook hij hoopt door een vroege pitstop voorbij Luis te komen, maar na zijn pitstop komt hij in verkeer terecht. In plaats van dat hij op nieuwe banden naar Rosberg kan rijden, heeft hij Co Biaggi opeens in zijn nek. Met die Japanner weet je het nooit, maar het circuitontwerp laat geen serieuze inhaalpoging toe.

Spanning vooraan

Na de pitstops heeft Massa het moeilijk. Op de harde banden verremt hij zich steeds. Alonso loert op zijn kansjes. Als er achterblijvers opdoemen, ziet hij zijn kans en slipstreamt hij tot naast zijn teamgenootje. Die laat zich niet van de wijs brengen en vangt de aanval netjes op. Een goed moment voor een teamorder is daarmee verloren gegaan. En goede momenten voor teamorders zijn schaars tegenwoordig, aangezien er geen pitstops meer waren ingeroosterd. Na het incident gaat Massa eens flink op het gaspedaal rammen, waardoor hij weer bij Alonso wegloopt.

De leiding is op dat moment in handen van Button. De Brit blijft tergend lang op de zachte banden rijden en dat levert hem uiteindelijk de vijfde plaats op: hij blijft Webbah voor. Het was niet alleen een triomf van de strategie, maar ook van zijn megasnelle pitstop (drie seconden). Nog langer blijft Rosberg op de zachte banden doorrijden en hij komt pal voor zijn teammaat de baan op. Die was even daarvoor nog in gevecht met Kubíca na diens pitstop, maar nadat de aanval vakkundig was afgeslagen, werd het grijze stipje steeds kleiner in Kubíca's spiegels.

De laatste die stopt is Hülkenberg. De Duitser, die in de kwalificatie Schumacher uit de top 10 had gehouden, rijdt een zwakke race. Op versleten banden verliest hij zeeën van tijd, waardoor hij niet meer in aanmerking komt voor WK-punten, ondanks een megasnelle pitstop (2,9 seconden). Zonde, na zo'n goede kwalificatie. Datzelfde kan gezegd worden van Barrichello, die uiteindelijk vier posities lager finisht dan waar hij gestart was.

De race nadert zijn einde en bij Ferrari wordt het tijd om Massa duidelijk te maken dat Alonso erlangs moet. "Alonso is sneller", werd er tegen de Braziliaan gezegd, die precies een jaar geleden een veer door z'n vizier kreeg. Gelukkig voor Ferrari begreep Massa de boodschap: terwijl Alonso vlak achter hem zat, accelereerde hij opzettelijk heel traag vanuit de haarspeldbocht, waarna Alonso hem moeiteloos passeerde. Blijkbaar wilde Ferrari de wedstrijdleiding weer een keer tarten door de teamorder zo overdreven mogelijk uit te voeren. Erg vreemd, maar ze zullen er wel weer met een geldboete vanaf komen.

Achterblijvers

Wat de lol van de nieuwe teams is, is me nog steeds niet duidelijk. Ze rijden iedereen in de weg en uiteindelijk vallen ze toch weer uit. Neem Trulli: die viel in de tweede ronde al stil, bereikte nog net de pits, om drie ronden later de baan weer te worden opgestuurd en vervolgens valt-ie weer stil. Ook De la Rosa baalt van de achterblijvers, als hij zijn voorvleugel nogal lomp stukrijdt op Co Valainen. Al met al zijn Timo Klok en de neef van Senna de enige knuppelteamrijders die aan de finish komen, op 3 en 4 ronden achterstand.

Op dat moment is Shoeface echter ook een achterblijver. In de zestigste ronde moet hij toezien hoe de koplopers hem om de oren rijden. Shoeface' comeback is daarmee een enorme teleurstelling geworden, want hij is niet weer in de formule 1 gaan rijden om op een ronde gezet te worden. En op geniale acties is-ie dit jaar al helemaal niet te betrappen.

In de slotfase probeert Fattle Massa nog binnen te hengelen, maar ondanks dat hij in de laatste ronde nog de snelste raceronde neerzet, komt hij tekort. Daardoor wordt Ferrari 1 en 2, maar moeten ze maar hopen dat ze geen sportieve straf krijgen. In de persconferentie beantwoordden de coureurs de vragen van de journalisten slecht en ontwijkend. De hele podiumceremonie van Ferrari was nep. Niet zo nep als vroeger met Shoeface en Barrichello, maar er was geen vreugde over het behaalde resultaat. Al met al was de teamorder een erg slechte zet van Ferrari, al kun je je vraagtekens zetten bij het verbod op teamorders. Alsof het beter is om je coureurs tegen elkaar te laten (st)rijden...

Zo heerst er bij Red Bull een verrotte sfeer door de (vermeende) voorkeursbehandeling van Fattle en de reactie van Webbah daarop, maar de vreemde teamorders bij Ferrari zullen daar ook wel voor koppijn zorgen. Veel rustiger is het bij McLaren, ook omdat de grijze bolides vrij onzichtbaar reden. Na zijn pitstop had Button nieuwere (dus betere) banden, maar hij bleef braaf op afstand van zijn teamgenootje. Blijkbaar had het team hem dat ingefluisterd, of had hij zichzelf opgedragen om in te houden. Dat doet McLaren dan wel weer goed. Bij Red Bull zagen ze de teamorders bij Ferrari hoopvol aan, net zoals dat McLaren geen genoeg kon krijgen van de interne ruzies bij Red Bull. Dat was dan ook het enige waar ze zich aan vast konden klampen, want met name de zesde plek van Webbah was Red Bull onwaardig. Weer slaagden ze er niet in om (op eigen kracht) een poleposition om te zetten in een zege.

Links:

Formule 1-nieuws

Gerelateerde artikelen:

Hamilton wint onoverzichtelijke GP van Canada; 13-06 2010

Fattle houdt Webber tegen; 30-05 2010

Een raar weekje; 01-06 2007

Eindelijk vakantie?

Bachelorthesis

Hè, hè. Het ziet ernaar uit dat mijn 4-maandenproject eindelijk is afgerond. Bijna drie slopende maanden heb ik gewerkt aan "De waarde van tijd voor automobilisten" en ondanks alle hindernissen die op de weg kwamen, is alles goedgekomen. Steeds zat ik in spanning, wist ik niet of ik het nog wel goed deed, of verging ik bijna van de hitte in mijn kamertje, maar het resultaat mocht er zijn: vandaag kreeg ik de evaluatie te zien: een mooie acht. xD

De Bachelorthesis is de afsluiting van drie jaar Aarde & Economie.* De gedachte dat ik een fraai werkstuk moest afleveren, verlamde me ook een tijd. Halverwege januari was er een voorlichtingsuurtje. Op Blackboard kwamen steeds meer onderwerpen te staan die je kon kiezen. Ik kon niet echt een keuze maken. Ik had een aantal onderwerpen die me wel wat leken, maar kiezen, dat durfde ik niet. Inmiddels was het al eind maart en zag ik het veldwerk in Oostenrijk naderen. Voor Koninginnedag moest het zgn. "Afsprakenformulier" zijn ingeleverd. Daarin moest je aangeven wat je ging doen, een planning en eventueel waar. Daarvoor moest ik dus een onderwerp hebben en dus hakte ik de knoop maar door. Ik koos voor het onderwerp "Demand-modeling for public transport". Ik hoopte maar dat niemand anders dat onderwerp had gekozen, want anders moest ik alsnog een ander onderwerp kiezen. Ik probeerde dus een zo enthousiast mogelijk e-mailtje te sturen (van Rolex geleerd) en vervolgens moest ik wachten. 

Gelukkig kreeg ik binnen een dag bericht. Ik zou de opdracht krijgen een dataset te onderzoeken. Ik kreeg al gauw wat literatuur mee en ik ging proberen om tot een fatsoenlijke vraagstelling te komen. De dataset zelf kreeg ik nog niet te zien (er waren wat problemen met het verzenden ervan), ik kreeg alleen een beschrijving ervan. Op basis van die beschrijving besloot ik dat onderzoek naar openbaar vervoer lastig ging worden, omdat het veel meer ging over de automobilist.

De vorm van de dataset dwong mij de vraagstelling te veranderen naar de waarde van tijd van de automobilist. Hoewel ik het in die tijd superdruk had, werd het afsprakenformulier op tijd ingevuld en ging ik opgelucht naar het veldwerk. Ik had de eerste deadline gehaald! xD

Het veldwerk ging goed en ik was tevreden over mijn rol in het onderzoek naar rivierafvoeren. In Nederland werd ik echter meteen weer met m'n neus op de feiten gedrukt door Peter M., de "algemene" begeleider. Hij vond dat het afsprakenformulier niet goed was ingevuld. Hele secties waren niet ingevuld, omdat mijn hoofdbegeleider, Vincent van den B., het niet interessant vond. "Dat is alleen belangrijk als je op veldwerk gaat", zei hij. Mooi niet dus. Ik moest met een goede onderzoeksopzet komen en dan zou mijn afsprakenformulier "met terugwerkende kracht" worden goedgekeurd. Dat begon dus al lekker...

Op 12 mei was de eerste bijeenkomst. De groep was in drie delen gesplitst: degenen met een aardwetenschappelijk onderwerp, degenen met een A&E-onderwerp en de economen, zoals ik. Bij de eerste presentatie was het de bedoeling dat je een babbeltje ging houden wat je ging doen. Daarbij zouden anderen je tips kunnen geven. Dat viel wel mee. Wel was ik jaloers op de onderwerpen van de anderen: de één wilde de rol van de Afsluitdijk op het verval van de Hanzesteden onderzoeken, de ander de pricedispersion bij vliegtickets, om maar wat te noemen. Sommige onderzoeken waren jaloersmakend origineel. Daar kon ik niet tegenop.

Na de bijeenkomst schoot het met mijn onderzoek nog niet echt op: ik had nog twee tentamens. Eerst Environmental Economics, een saai vak dat ik moest herkansen en moest halen. De thesis kon wel even wachten. Een week later had ik tentamen van het vak Economie van het onroerend Goed. Dit vak liep hinderlijk door het veldwerk en de thesis heen, wat zowel het vak als de thesis geen goed deed. Ook dit vak wilde ik halen, want de herkansing was een maand later; eind Juni, als ik de thesis moest inleveren. Een slechter moment was haast niet denkbaar.

Tussendoor kwam ook nog het Pinkstertoernooi. Mij hoor je niet klagen, het was een geweldige tijd. Nooit heb ik zo veel lezers gehad. Na het tentamen EvhOG kon ik me pas weer vol op de thesis storten. Ik had een achterstand in te lopen. Zeker omdat we enkele dagen na het tentamen een "Mid-term Report" ofwel "Tussenrapport" moesten inleveren. Ik had eigenlijk nog niks, dus lulde ik wat literatuur aan elkaar, zette er een bla-bla-inleiding boven en vulde ik dat aan met wat loze beloften van de onderzoeksopzet. Op de - overigens niet verplichte! - bijeenkomst lulde ik bijna hetzelfde verhaaltje als eerst. Ik kon er ook niet meer van maken. De anderen deden het gelukkig weinig beter, begreep ik. Inmiddels was al een maand voorbij en liep iedereen achter op schema, al kon ik mijn tentamens nog de schuld geven. Tot mijn grote opluchting haalde ik de twee vakken met een studenten-10, ofwel een 6 (ik weet niet of je een 5½ kon halen, of dat er op hele punten werd afgerond.)

In juni ging ik er dus vol voor. Helaas was mijn begeleider voor de tweede keer (!) op vakantie of congres en toen hij weer terugkwam, was er onenigheid over de te hanteren methodes. Daarom verzon (!) ik maar zelf een methode, waarmee de waarde van tijd van de automobilist bepaald kon worden. Gelukkig was mijn onderzoek verder wel behoorlijk rechttoe-rechtaan. Ik kon sommige dingen met Excel berekenen, voor andere berekeningen moest ik SPSS op de VU gebruiken. Uiteindelijk had ik wat mooie correlaties en kon ik me richten op het schrijfwerk. Dat bleek nog niet zo gemakkelijk te zijn, zeker door de extreem hete dagen (voor het gevoel althans) die me het werk bijna onmogelijk maakten. Ook moesten er nog wat berekeningen over, maar uiteindelijk kon ik wel op de 25e een conceptversie inleveren.

Alles leek goed te gaan en op 30 juni en 1 juli waren de afsluitende praatjes. Vreemd genoeg had lang niet iedereen iets ingeleverd. Slechts iets meer dan de helft kwam presenteren. Op de eerste presentatiedag had ik overigens de eerste twee presentaties gemist. Een kwestie van op het rooster kijken in plaats van op Blackboard. Ik moest op het einde van de eerste dag. Ik had veel slides gemaakt en ik kon er maar een rommelig verhaal over vertellen dat niemand begreep. Zou dat wat over mijn IQ zeggen?

Ik was blij toen de slopende en saaie presentaties voorbij waren. Ik was ook de tweede dag braaf gekomen en toen vertelde Peter M. me dat mijn eerste begeleider, Vincent van den B., het moest nakijken. Probleem: hij was net op vakantie gegaan. :S Nog vervelender: hij zou pas de 20e terugkomen en Peter M. de 25e op vakantie zou gaan. Er was dus maar een periode van vijf dagen dat ze allebei aanwezig waren. Mijn wereld stortte in.

Gelukkig voorzag VvdB me vanuit zijn vakantieadres van tips en aanwijzingen. Die kon ik vervolgens verwerken in de eindversie. De conceptversie is dan ook flink op de schop gegaan. Uiteindelijk had ik een rapport van 25 pagina's, dat ik omzette naar een PDF-file, wat ik naar de begeleiders mailde. Ze gingen onderling bepalen welk cijfer ik zou krijgen. Vanochtend was het dan zover: ik zou langsgaan, m'n cijfer krijgen en de motivatie ervoor horen. Dat viel niet tegen: op het evaluatieformulier waren alleen maar plusjes te zien en een 0 van de presentatie. 

"Jesper was een enthousiaste student, die erg veel werk heeft verricht."

Zo hoor ik het graag. ;) Het evaluatieformulier, de uitgeprinte thesis en een beoordelingsformulier van mij werden in het postvakje van Peter M. gelegd, waarna ik weer naar Bussum vertrok. Het was een zware bevalling, maar nu heb ik een mooie dochter uiteindelijk geldt: EIND GOED, AL GOED! 

* Al moet ik volgende maand nog één vak herkansen.

Gerelateerde artikelen:

Vakantie; 17-07 2007

Golden goal

Soest - Amersfoort 6-9 (3-4)

Gisteren werd weer de voetbaltraditie in ere gehouden: een voetbalmatch tussen Soest en Amersfoort. Zelf speelde ik als BSG'er weer voor Soest mee. Vorige week kon Soest de match in Amersfoort nog in zijn voordeel beslissen, gisteren ging het op eigen terrein goed mis: na 2½ uur spelen stond het 6-9. Wel scoorde Soest de "golden goal".

Het was acht uur en weer stonden Soest en Amersfoort tegenover elkaar op het voetbalveld. Hoewel Soest geen voetbalveld zou hebben, leek dit er wel aardig op. Het was in ieder geval geen hondenuitlaatplaats. Het veld was vrij kort en de doelen waren vrij groot; twee factoren die niet in ons voordeel waren, gezien het loopvermogen van de tegenstander. Bij het inspelen blijkt maar weer hoe moeilijk het is om tot een vlammend schot te komen. Zelfs met mijn goede been lukte het niet om de bal enige vaart mee te geven. Het enige wat ik bereikte was dat ik bekaf was voordat de wedstrijd begon...

Soest speelde ditmaal zonder Adriaan de J. Ook vervelend was een groteteenblessure van Smedema. Wel had Soest een mannetje meer en had Amersfoort Zon tegen. In de openingsfase blijken dat de ingrediënten te zijn voor een vroege voorsprong. Ik als rechtsachter had het spektakel alleen nog van grote achterstand mogen aanschouwen.

Helaas viel de gelijkmaker niet lang daarna. Nog tweemaal kwam Soest op voorsprong, maar na de 3-2 viel de doelpuntenproductie volledig stil. Amersfoort, dat in balbezit als een bezetene naar voren stormde, profiteerde en kwam zelfs op voorsprong. Inmiddels was er al een uur voorbij en gingen we even rusten.

In de rust werd er een betere tactiek bedacht, waarna we weer opgewekt op jacht gingen naar de gelijkmaker. Door knullige verdedigingsfouten werden uitgerekend de kansloze aanvallen van de bezoekers gepromoveerd tot doelpunten. Bij de 3-5 liet Big H zich nogal suf paneren en bij de 3-6 stond keeper Smedema (!) toe te kijken hoe de bal voor zijn neus het doel in werd gewerkt. Het was tekenend voor de wedstrijd. Vorige week was Big H nog de rots in de branding, ditmaal maakte hij wel erg veel fouten. Voorin wist alleen de witte het doel onder vuur te nemen, maar keer op keer kondigde hij een mispeer aan. De andere aanvallers renden steeds het doel voorbij.

De nederlaag tekende zich steeds verder af, zeker toen we onze beste verdediger verloren door kramp. Daarom besloot ik, nu de zon bijna onderging, maar wat meer naar voren te gaan. Over de enorme rechterflank kon ik in ieder geval flink wat terreinwinst boeken, maar wat daarna? In het strafschopgebied van de tegenstander stond iedereen gedekt. Het lukte me dan ook niet vaak om iets nuttigs te doen met de bal. Toch viel de 4-7. Behirder was mee naar voren gelopen bij een aanval en kon de bal vanaf een paar meter afstand simpel binnentikken. Een gouden doelpunt!

Amersfoort reageerde op de tegentreffer door er zelf nog gauw twee te maken. Terwijl ondergetekende nog in de wolken was van zijn doelpunt, floot Big H hem steeds terug naar de verdediging. Een beetje overdreven, als je het mij vraagt. Amersfoort had op die momenten of nog niemand op de helft van Soest (behalve die gast in dat Ajaxshirt die geen bal kon raken), of ze hadden de bal niet eens.

In de slotminuten, terwijl er bijna geen licht meer was, besloot Smedema maar eens naar het andere doel te lopen. Het resulteerde meteen in een doelpunt. Vanwege de invallende duisternis gingen we nog "golden goal" doen. Die werd nog door Soest gemaakt, zodat we ons nog een beetje de winnaar van het duel mochten noemen, maar de 6-9-nederlaag was een zware teleurstelling. Het liep totaal niet bij Soest, waardoor we met dikke cijfers verloren. Zeker gezien het gemak waarmee op het eind werd gescoord, lijkt het me dat het helemaal niet had gehoeven. Hopelijk gaat het in Amersfoort weer beter.

Gerelateerde artikelen:

Soest wint revanchevoetbalmatch van Amersfoort; 09-07 2010

Spelersrapport Oranje

Huldiging

Vandaag was-ie er dan: de huldiging van het Nederlands elftal. Hoewel de spelers van iedereen te horen kregen dat ze een topprestatie hadden geleverd, won de pijn van die ene verloren wedstrijd het van de vreugde van de zes zeges daarvoor. Hoewel de spelers al op honderden sites zijn beoordeeld, wilde ik niet achterblijven. Wie waren goed, wie waren knudde (en waarom)?

Stekelenburg

Vorm

Boschker

Van der Wiel

Heitinga

Mathijsen

Van Bronckhorst

Boulahrouz

Ooijer

Braafheid

Van Bommel

De Jong

Sneijder

De Zeeuw

Schaars

Afellay

Van der Vaart

Kuijt

Van Persie

Robben

Elia

Babel

Huntelaar

Van Marwijk

Wie moet Van Marwijk na dit WK uit de selectie schoppen en wie moet-ie juist in de selectie opnemen?

Gerelateerde artikelen:

Vijf kilo inktvip; 12-07 2010

Vakantie; 08-12 2009

Vijf kilo inktvip

De gelekaartenregen van Webb

Het was geen mooie wedstrijd, de WK-finale tussen Nederland en Spanje. Het duel tussen de schier onverslaanbare teams was een matte vertoning zonder al te veel hoogtepunten. Scheidsrechter Coward Webb drukte nadrukkelijk zijn stempel op de wedstrijd door Nederland op te zadelen met een enorme vracht gele kaarten, een last die Nederland niet kon dragen.

Ondanks het matige spel van Oranje in de voorgaande ronden, was er reden voor optimisme. Het elftal scoorde namelijk gemakkelijk uit de weinige kansen die het zichzelf verschafte. Spanje combineerde dan wel mooi, het afmaken was er niet bij. De ploeg wist de vele kansen amper te verzilveren. Daar lagen de kansen voor Nederland: het spel frustreren en dan uit het niets scoren. Desondanks wees die kutinktvis Paul Spanje aan als winnaar. Jammer genoeg had het beest ook de troostfinale al goed voorspeld.

De finale begon slecht voor Nederland, dat in de eerste vijf minuten werd overspeeld en constant moest verdedigen. Gelukkig kreeg Oranje de controle al vrij snel weer terug over de wedstrijd. Dat ging echter wel ten koste van een aantal gele kaarten. Met name steunpilaren als Bommel en De Jong begingen onnodige en vooral harde overtredingen die slechts bestraft werden met geel. Aan de andere kant liet Spanje zich niet onbetuigd en sporadisch kregen ook de Spanjolen gele kaarten. Toch leek het alsof Coward W. met twee maten zat te meten, waardoor Oranje vaker geel kreeg dan Spanje.

Toen Bommel en De Jong zich koest moesten houden, was de angel uit het Nederlandse spel verdwenen. In tegenstelling tot de wedstrijd tegen Brazilië lukte het Nederland niet om de tegenstander te frustreren. Ze werden zelf gefrustreerd door de zeer slecht fluitende scheidsrechter, die constant in het nadeel floot van Nederland. Al snel was duidelijk dat Nederland het gevecht tegen de scheidsrechter nooit kon winnen, waardoor de wedstrijd al bijna verloren was.

Desondanks kreeg Nederland nog wel wat kansjes. Robben kwam een aantal keren in scoringspositie, maar steeds faalde hij hopeloos. Eigenlijk kon hij er ook helemaal niks van. Hij was sloom, zijn aannames waren dramatisch en hij verzuimde tot twee keer toe een levensgrote kans te verzilveren. Als Nederland had gescoord, was Spanje, dat aanvallend tot weinig in staat bleek, geklopt. Nu bleef het een stroperige wedstrijd die het aanzien nauwelijks waard was. Niemand begreep dan ook waarom Van Marwijk de immer tegenvallende Van Persie er niet direct uithaalde. De Arsenalspeler zou in de finale gaan schitteren, zo beweerde half Nederland ineens. Van Marwijk dacht er hetzelfde over, maar weer kon Persie het in hem gestelde vertrouwen geen moment terugbetalen. Wat een zakkenvuller.

Eigenlijk waren er maar weinig Oranjespelers die een acceptabel niveau bereikten. Keeper Stekelenburg was de beste man bij Nederland. Hij pakte een aantal onmogelijke ballen, al dan niet met geluk. Zijn fout tegen Uruguay is hem daarmee dubbel en dwars vergeven. Ook Giovanni speelde een puike wedstrijd. Zonder echt goed te spelen zorgde Spanje ervoor dat de Nederlandse verdediging in zijn voegen kraakte. Het gebrek aan scorend vermogen aan beide kanten zorgde ervoor dat het op een verlenging uitdraaide. Daarin kreeg Heitinga schlemielig zijn tweede gele kaart en kon vanaf de bank toekijken hoe Nederland de penalty's zou nemen.

Het liep echter anders. In plaats van dat Nederland een corner kreeg, kreeg Spanje de bal en drukte nu wel af. Met nog een paar minuten te spelen had Nederland een wonder nodig, maar dat kwam niet. Het geluid van de foefoesela's hield op en Nederland verloor voor de derde keer een WK-finale. Hier zullen ze in de toekomst vast nog vaak om worden afgerekend of uitgelachen, maar tegen een scheids die de Nederlanders drie keer zo veel gele kaarten geeft als Spanje is het moeilijk vechten. Blijkbaar profiteerde Spanje van het feit dat ze zo weinig gele kaarten hadden verzameld in het toernooi tot de finale: maar drie. Gezien het spel in de finale snap ik niet hoe dat kan. Blijkbaar durfde die Webb ze vanwege hun vermeende goede reputatie niet al te vaak te bestraffen, maar hoe kun je dan nog objectief zijn? Echt een waardeloze scheids.

Het was Nederland niet gegund om wereldkampioen te worden. Met Spanje is er een zeer matige ploeg wereldkampioen geworden op een zeer matig gespeeld WK. Veel liever had ik gezien dat Duitsland kampioen was geworden. Dat was een veel betere winnaar. Niet dat Nederland zo goed was, maar met een normale scheids denk ik dat ze negen van de tien keer wel hadden gewonnen van Spanje. Naast de schandalige weerstand tegen technische hulpmiddelen heeft de FIFA nog een tweede manier achter de hand om de uitslagen mee te manipuleren: door de scheidsrechters. Dit WK was een en al doorgestoken kaart. Dat u het even weet.

En verder was het gewoon een waardeloos toernooi voor heel Afrika en voor het voetbalminnende publiek. Hopelijk kan Nederland zich over twee jaar revancheren op het EK, maar dat is nog heel ver weg. Tot die tijd zal er veel inktvis worden gegeten, heten de Spanjaarden gewoon Spanjolen en is die Webb niet in Nederland welkom.

Gerelateerde artikelen:

Schade Deutschland, alles ist vorbei; 08-07 2010

Soest wint revanchevoetbalmatch van Amersfoort

Amersfoort - Soest 3-5 (3-3)

Enkele weken geleden deden Soest en Amersfoort mee aan het NK Schaakvoetbal. Soest wist met pijn en moeite de vijftiende plek te veroveren, Amersfoort deed het met een vierde plek beduidend beter. Het verschil tussen beide teams bleek bij het schaken te liggen, waarmee Amersfoort op de beslissende momenten een gebrek aan voetbaltalent kon compenseren. Soest kon dat niet en zakte daardoor steeds verder weg op de ranglijst. De enige voetbalwedsttrijd die de ploegen niet verloren was, hoe kan het ook anders, tegen elkaar. Gisteren zouden de clubs eens laten zien wat ze in huis hadden.

Om kwart over zeven stond de witte voor de deur. Hij bracht ondergetekende en een slungel (in het vervolg aan te duiden als "Ewood") mee naar een knollenveld in Amersfoort. Daar was nog niemand en dus ging Behirder zich maar omkleden. Langzaam werd het steeds drukker en werd er wat ingespeeld. Le en La kwamen aanfietsen. Ewood gaf de jarige job twee cadeaus: een soort knuffelbeest en een Schwaffl-spel of zoiets. De teams waren toen bijna compleet; het wachten was op Kevin R. Toen hij er eenmaal was gingen we met de blauwe bal spelen.

De wedstrijd was iets van 8 tegen 8, of 8 tegen 9; Amersfoort had een mannetje te veel of zo, dus kregen wij er één van hun. Gesteund door een numerieke voorsprong, ging Soest in de beginfase voor een vroege goal. Ondanks de pietluttig kleine doeltjes, viel de openingstreffer uiteindelijk toch. Daarna duurde het een hele tijd voordat er gescoord werd. Het spel golfde op en neer. Ondanks dat wij (Soest) steeds tegen de zon in stonden te kijken, werd het 0-2 en zaten we op rozen.

Na de 0-2 ging het echter verkeerd. We verloren geloof ik ons numerieke overwicht en ons verstand. Constant bleef het halve elftal voorin staan, waar niets te halen viel. Ik als verdediger werd er moedeloos van. Linksachter stond Big H een mannetje te dekken, maar vervolgens kwamen er nog vier aan en die kon ik niet meer afstoppen. Gelukkig sprong Amersfoort ook niet al te zorgvuldig met de kansen om, waardoor we met kunst en vliegwerk op de been bleven. Pas na heel lang spelen viel de 1-2 dan toch. Het was een goed moment om meer spelers naar achteren te roepen, maar ze bleven vervallen in oude fouten. Het werd 2-2 en zelfs 3-2, waarna ik er niet meer tegen kon. Ik ging ook maar naar voren, de verdediging was niet meer te redden. En juist toen werd de gelijkmaker gescoord.

Inmiddels was het al bijna tien uur en werd er gerept over een tweede helft. Die begon na zonsondergang, waardoor er van een voordelige speelhelft geen sprake meer was. Amersfoort zag een paar man afhaken - net als Soest overigens - en was daardoor in het restant geen partij meer. Op individuele klasse liep Soest uit naar een op voorhand niet verwachte 3-5-zege. Daardoor komt Amersfoort in aanmerking voor de titel "Zwakste Voetbalploeg op het NK Schaakvoetbal". Een klein beetje eerherstel voor Soest. Hopelijk tilde Le niet al te zwaar aan het verlies op zijn verjaardag.

Gerelateerde artikelen:

Vijftiende met Soest op schaakvoetbaltoernooi; 29-06 2010

Schade Deutschland, alles ist vorbei

Duitsland, het nieuwe Nederland

Vraag een willekeurige voetbalfanaat in Zuid-Afrika naar Oranje en je krijgt een hele spraakwaterval over je heen doorspekt met superlatieven. Het kleurrijke elftal staat nog steeds bekend om zijn samba-achtige voetbal. Anno 2010 is van die aanstekelijke speelwijze weinig meer over. Alleen het resultaat telt nog. Heel sober wordt er naar de eerstvolgende wedstrijd toegeleefd. Er is weinig plaats voor vreugde naast het veld en bijna nog minder op het veld. Uiterst moeizaam werkt Oranje zich door de rondes heen, maar het resultaat mag er zijn: Nederland staat in de finale!

V.b.n.b.: Het hoofd van Sneijder na zijn kopdoelpunt tegen Brazilië, het hoofd van Robben na zijn kopdoelpunt tegen Uruguay en het staatshoofd op de tribune.

Waar Nederland erg "Duits" speelt, speelt Duitsland ineens "Nederlands". Altijd was het een ploeg die matig voetbal koppelde aan goede resultaten, maar dat is de laatste tijd niet meer zo. Ineens wordt er prachtig gecombineerd. Voormalige grootmachten als Engeland en Argentinië werden weggespeeld alsof ze niet op het veld stonden. Voor de gedroomde finale tegen Nederland moest "alleen nog even" Spanje, de Europees kampioen, worden verslagen. Heel Duitsland rekende er dan ook op dat het zou lukken.

Het liep echter anders. Duitsland speelde niet zijn beste spel en de Spanjaarden hadden de overhand. In de eerste helft was het duel nog wel redelijk in evenwicht. Beide elftallen speelden mooi voetbal, maar desondanks kwam de bal amper voor één der beide doelen terecht, waardoor de rust met de brilstand werd ingegaan. Na rust was Spanje beter en beperkte Duitsland zich tot kleine speldenprikjes, die de Spaanse defensie niet konden ontregelen. Spanje had de wedstrijd onder controle en na de 1-0 liepen ze geen gevaar meer.

Voor de Duitsers was het een pijnlijke wedstrijd. Ze dachten de finale binnen handbereik te hebben, maar tegen Spanje kwamen ze er niet aan te pas. Hetzelfde gevoel had Nederland twee jaar geleden, toen ze in de groepsfase enkele Europese grootmachten (Italië, Frankrijk) hardhandig versloegen en vervolgens onverwachts ten onder gingen tegen Rusland. Hetzelfde gold voor Duitsland, dat na de winsten op Engeland ("Geen team") en Argentinië ("Geen verdediging") wellicht iets te veel op een wolk ging leven en volkomen verrast werden toen het allemaal wat minder liep. Zodoende stierf Duitsland in schoonheid, een typisch Nederlands fenomeen.

De Nederlandse prestaties van het afgelopen EK zijn later sterk gerelativeerd. Het Italiaanse elftal roestte steeds verder vast en maakte op het WK geen beste indruk, Frankrijk worstelde zich met pijn, moeite en arbitrale hulp naar het WK. Op het WK gingen de spelers en coach rollebollend over straat en verliet Frankrijk met het schaamrood op het hele lichaam het toernooi. Zelfs Zuid-Afrika was te sterk voor het team dat helemaal geen team was.

Overigens is het maar de vraag of Nederland het beter gaat doen dan de Duitsers. Als Nederland het nieuwe Duitsland is van vroeger, belooft het verleden weinig goeds. Zo verloor Duitsland twee jaar geleden de EK-finale van Spanje. Optimistischer is de Duitse inktvis Paul, die voorspelde dat Nederland zou winnen. Het beest blijkt de uitslagen verrassend goed te kunnen voorspellen, dus wie weet wordt het een prachtig WK voor ons. In ieder geval krijgt het WK met Nederland of Spanje een nieuwe kampioen. Zowel Nederland als Spanje zijn goede voetballanden die nog nooit succesvol zijn geweest op het WK. Voor Nederland is het echter alweer de derde finale. Zal het rommelvoetbal wel goed zijn voor goud?

Gerelateerde artikelen:

Het Foefoesela-WK; 02-07 2010

Het Nederlands Elftal

Donderdagavond was het tijd om naar het Nederlands elftal te gaan kijken. Live, en niet al te ver van huis. De oplettende lezer zal wel begrijpen dat het hier niet om het elftal overbetaalde balletjesschoppers gaat dat op dit moment Zuidelijk Afrika (voorlopig met succes) onveilig aan het maken is. Nee, zo veel geld en reislust heb ik op dit moment niet.

Nee, het gebeurde waar Bussum, Naarden en Hilversum aan elkaar grenzen, op Hilversums grondgebied. Daar ligt namelijk de Gooische hockeyclub, alwaar de Nederlandse Dames een wedstrijd voor de Rabo Trophy mochten spelen. Tegenstander in de tweede poulewedstrijd van de Oranjedames was Argentinië. De wedstrijd begon om half 8.

Nadat ik uit mijn werk wat in de file had gestaan nuttigde ik een eenvoudige maaltijd en toog ik richting het sportpark aan de Bussumse Meerweg. Daar was nog de wedstrijd Nieuw-Zeeland - China bijna afgelopen. Er stond een 4-4-stand op het bord. Daar bleef het ook bij aangezien er in de laatste minuten niet meer gescoord werd.

Met nog ongeveer een uur te gaan tot de grote wedstrijd ben ik wat gaan rondlopen langs de velden. Honderden kinderen waren bezig met hockeyclinics, Teun de Nooijer was bezig zijn nieuwe boek te presenteren en deelde daarbij wat handtekeningen uit. De Chinese dames en hun Nieuw-Zeelandse collega's deden wat uitlooprondjes en toen was het tijd voor de Nederlanders en Argentijnen om het veld op te komen voor de warming up.

Ik zocht een plaatsje langs het veld, ongeveer ter hoogte van de cirkel aan Argentijnse zijde (aan Nederlandse zijde was het wat druk) waar de keepsters als eerste begonnen met de warming up. Vreemd voor mij om te zien was dat ze het niet al te grote hockeyballetje met de voet naar elkaar toe bewogen. Daarna kwamen ook de veldspelers hun oefeningen doen.

Van het thuisvoordeel werd door Nederland gretig gebruik gemaakt. Zo gingen de veldsproeiers aan Argentijnse zijde af en toe aan om de warming up te verstoren. De Nederlandse dames bleef deze nattigheid gespaard. Ondertussen was het toeschouwersaantal gestaag gegroeid en stonden we 2 a 3 rijen dik. Daarnaast was ook de geïmproviseerde tribune, die plaats bood aan ongeveer 500 betalende bezoekers volgelopen.

Het eerste wat ik merkte was dat hockeypubliek heel anders is dan voetbalpubliek. Waar bij voetbalpubliek agressie nogal eens de boventoon voert is dit bij hockey over het algemeen niet het geval. Ook willen voetbalfans hun helden graag naar de overwinning schreeuwen waar hockeyfans liever in stilte genieten van het mooie (of minder mooie) spel.

Dat werd duidelijk gemaakt toen enkele voetbaljongens luid roepend en licht provocerend langs de lijn stonden. Twee meisjes naast mij keken even naar de "domme" jongens. Uit alles was te merken dat zij nooit zo'n ordinaire jongen als vriendje zouden hebben. Ook mijn andere buren, een wat ouder echtpaar had geen goed woord over voor de kwajongens. Toen deze jongens aankondigden aan de andere kant te gaan staan ging er een zucht van opluchting door het publiek. Hopelijk hadden de mensen aan de andere kant geen last van ze.

Inmiddels waren er 35 minuten gespeeld en was de stand 3-1 in het voordeel van Nederland. Voornamelijk omdat de Argentijnse dames nogal slecht met hun kansen en vooral hun strafcorners omsprongen. De dames arbiters floten voor de rust. Weer wat geleerd: Een hockeyhelft duurt maar 35 minuten!

Ik bleef langs de lijn van het mooie weer genieten en wachten tot het tweede bedrijf zou beginnen. Hierin werd nog 3x gescoord door de Nederlandse dames. Een ruime overwinning dus en het uitlopen kon beginnen. Na ongeveer tien minuten verlieten de Argentijnse dames het veld en mochten hordes kinderen bij onze helden gaan bedelen om handtekeningen. 

Zelf zocht ik een aantal voetbalhooligans op die ook naar het spektakel waren komen kijken en besloot de avond met een paar colaatjes. Eigenlijk is het jammer dat ik voetballer ben!

Hockeyfan, 05-07 2010

PS. Ik ben niet aansprakelijk voor mogelijke spelfouten of feitelijke onjuistheden in dit artikel.

Gerelateerde artikelen:

Beertjes-fan-BSG-feestje-wist-je-datjes; 01-05 2010

De Korteverhalenquiz

En de winnaar is... Roel!

Gisteren vierde ik mijn verjaardag. Lange tijd had ik er geen zin in om iets te organiseren, maar opeens kreeg ik een aaneenschakeling van geweldige ideeën. Ik begon er op los te fantaseren en ineens had ik er zin in. In tegenstelling tot vorig jaar nodigde ik dit jaar maar een dozijn mensen uit. Vorig jaar had ik iedereen uitgenodigd die ik kende, maar na een weinig enerverend jaar wat betreft sociale contacten, had ik niet nog eens zin in dat hypocriete gedoe.

Ik stelde me voor dat ik die vierde juli het begin zou worden van een broodnodige vakantie. Het begin van de zomervakantie, met lange dagen èn hoge temperaturen; eigenlijk gewoon al het hoogtepunt van de zomer. Belachelijk dat ik pas nu vakantie heb. Het feest zou dan ook in het teken moeten staan van de zomer, maar veel verder dan het maken van een Beach-Brownie ben ik niet gekomen. Wel werden eindelijk m'n lievelingshapjes gemaakt, een hele verbetering ten opzichte van vorig jaar.

Ook probeerde ik nuttige cadeaus te verzinnen. Vaak weet ik niks te verzinnen, maar nu had ik een aantal verzoeken zoals een ventilator, een waterkoker, pylonen en tabbladen. Geweldig dat ik die ook kreeg. ;) Daarnaast kwamen er nog verrassingscadeaus, die ik hopelijk na de TC-vergadering op waarde kan schatten. Het vakantiegevoel ontbreekt een beetje deze vakantie...

Wat me verder leuk leek, was een quiz. Maar dan niet zoiets als Triviant, maar een subtielere: een raad-de-titel-van-het-artikelquiz. Ik zocht vijf grappige oude artikeltjes op die op één A4'tje pasten en ik verwijderde de titel. Ik hing de artikelen op plekken in huis waar ze wel moesten opvallen. De bedoeling was dus om de titel van het stukje te raden (of herinneren) en die op te schrijven. De quiz was helemaal uitgelegd door het volgende formulier:

Download DeKorteverhalenquiz

Het formulier lag op tafel en zou moeten opvallen bij binnenkomst. Ik verwachtte dat de quiz in het geniep werd ingevuld, maar niemand leek het te zijn opgevallen. Pas veel later, toen ik liep te voetballen, werd de quiz massaal ingevuld. Het reglement was duidelijk: voor een goed antwoord waren maximaal 10 punten beschikbaar en het juiste jaartal leverde ook nog een bonuspunt op. De winnaar zou als de Grote Dalmuti beginnen met Dalmuti dus, had ik bedacht. Maar dat spel hadden we toen al lang gedaan... :S

Quizresultaten

Hieronder de artikelen:

Clubblad BSG (15-09 2006)

Deze was zo makkelijk dat ik 'm op een rotplek ophing: op de koelkast op kniehoogte. Het was bedoeld als een soort handreiking naar KC, die de andere artikelen amper kon lezen. Maar ja, van dat voor- of nadeel bleef uiteindelijk weinig meer over toen de artikelen bij elkaar werden geharkt. Het hele artikel gaat over de destijds nieuwste versie van het clubblad van BSG. Natuurlijk staan er nog wel veel details in, maar die kwamen niet terug in de titel. Alleen Roel had de titel goed. Het jaartal is niet moeilijk te achterhalen, met de onderstreping van voornamen. Niemand verslikte zich hierin, hoewel sommigen (Claudia, Jarno) de verkeerde maand vermeldden, waar helemaal niet naar gevraagd werd. Slechts Emmy had ook de maand goed.

Tussenstand:

1. Roel 11

2. Emmy, Claudia, Jarno, Robert, Le 1

Spykers op laag water (20-03 2007)

Eén van m'n lievelingsartikelen. Het is het eerste artikel over Nederlands geflopte formule 1-avontuur. Het hele jaar door verschaften de oranje bolides me genoeg munitie om ze flink af te kraken. Dat was dus 2007. Het kan best zijn dat mensen mij een zeur vinden en dat ik spijkers op laag water aan het zoeken was. Ik was benieuwd met welke titels men zou aankomen. De meeste titels hadden iets met "formule 1" erin. Slechts Robert kwam in de buurt met zijn inzending "Lekke band door spyker". Aardig, maar ik heb nergens over een lekke band gerapt. Een aantal mensen presteerde het om het jaartal fout te gokken. Vooral Jarno's inzending was treurig, niet in de laatste plaats omdat hij het antwoord achteraf wel wist.

Tussenstand:

1. Roel 12

2. Emmy, Le 2

4. Claudia, Jarno, Robert 1

Uitgeluld (01-04 2007)

Ook een geweldig artikel, met een komische dialoog. Le reageerde destijds met deze reactie: 

"Het is een bekend fenomeen, dat mensen last krijgen van andere mensen. Tegen harde muziek is er een simpele oplossing: zet je eigen muziek harder.

Ik heb het ook wel eens gehad dat ik lekker aan het werk was in de trein (schoolwerk, raar genoeg) onder het genot van een gesprek dat zich in de andere kant van de wagon plaats vond. Meestal vind ik dat niet zo erg, aangezien het gesprek dan opwindende onderwerpen bevatten, maar in dit geval waren het vier mannen uit west-afrika. 

De hele wagon zat er aan te ergeren, aangezien die mannen gewoon echt te hard zaten te praten, in hun eigen taal. Nadat de ene weer zo'n flauwe grap over blanken maakte, ben ik naar ze toe gegaan, vroeg in het Nederlands of ze hun gesprek wat zachter konden voortzetten en stak mijn duim op. Na een bevestigende duim ben ik maar weer terug gegaan naar mijn plaats, iedereen keek mij vol bewondering aan. Ik keek nog snel even achterom, en zag die donkere mannen elkaar vragen aankijken. Daarna vervolgde ze het gesprek op het zelfde volume."

Maar welk West-Afrikaans bedoelde hij nou?

Deze zou-ie dan wel moeten weten, dacht ik. Tot mijn verrassing was dat niet het geval en kwam niemand in de buurt van het goede antwoord. Het ging immers om iemand uitlullen en niet echt over kutjochies. Ik vond het ook wel toepasselijk om dit artikel op de wc-deur te plakken...

De meeste mensen gokten het jaartal nog goed. Jarno gaf weer eens de verkeerde maand op en de meeste titels werden van elkaar overgenomen; een belangrijk gegeven voor de originaliteitsprijs.

Tussenstand:

1. Roel 13

2. Le 3

3. Emmy, Claudia, Jarno 2

4. Robert 1

Begin de dag met een lach (25-04 2007)

Ook een mooie. Ook deze zou Le moeten hebben, hij schreef er namelijk een reactie op, maar voor zijn inzending had hij eigenlijk strafpunten verdiend. Titel: "Humeur" (onleesbaar) en jaar: 2005 :S :S :S Verder schatte bijna iedereen het artikel veel jonger in dan het eigenlijk was. Het was tijdens de tropische aprilmaand van 2007, toen ik door de vele zon en lage luchtvochtigheid slecht sliep en vaak aangebrand was. Uitgerekend Robert pakte een puntje door het jaartal goed te gokken.

Tussenstand:

1. Roel 13

2. Le 3

3. Emmy, Claudia, Jarno, Robert 2

Oranje loopt blauw aan (21-11 2007)

Het laatste artikel, dus ook het bekendst? Nee, integendeel, niemand pakte punten. Hoewel het volgens mij best duidelijk was dat het niet het EK betrof (de lage temperaturen, de link met de EK-indeling), wezen de inzendingen wel naar die richting. Iedereen had ook als jaartal 2008 ingevuld en de titels wezen ook op een afgang op het EK. En dat terwijl Nederland tegen Wit-Rusland ("wit Rusland xD) speelde. Jarno dacht dat het over de pannenkoek ging, maar dat "scheldwoord" kreeg Marco van B. pas een jaar later naar z'n kop geslingerd. Le schreef de ondertitel over, dus dat kon ik ook niet goed rekenen.

Eindstand:

1. Roel 13

2. Le 3

3. Emmy, Claudia, Jarno, Robert 2

Roel is dus de winnaar. Voor de originaliteitsprijs kwamen alleen Jarno en Robert in aanmerking. Laatstgenoemde had iets originelere antwoorden, aldus de jury. Hierbij wil ik de deelnemers meteen ook bedanken. Enne... Volgend jaar gaan we het andersom doen. Dan mogen jullie het artikel bij de titel verzinnen. ;)