Soest - Amersfoort 6-9 (3-4)
Gisteren werd weer de voetbaltraditie in ere gehouden: een voetbalmatch tussen Soest en Amersfoort. Zelf speelde ik als BSG'er weer voor Soest mee. Vorige week kon Soest de match in Amersfoort nog in zijn voordeel beslissen, gisteren ging het op eigen terrein goed mis: na 2½ uur spelen stond het 6-9. Wel scoorde Soest de "golden goal".
Het was acht uur en weer stonden Soest en Amersfoort tegenover elkaar op het voetbalveld. Hoewel Soest geen voetbalveld zou hebben, leek dit er wel aardig op. Het was in ieder geval geen hondenuitlaatplaats. Het veld was vrij kort en de doelen waren vrij groot; twee factoren die niet in ons voordeel waren, gezien het loopvermogen van de tegenstander. Bij het inspelen blijkt maar weer hoe moeilijk het is om tot een vlammend schot te komen. Zelfs met mijn goede been lukte het niet om de bal enige vaart mee te geven. Het enige wat ik bereikte was dat ik bekaf was voordat de wedstrijd begon...
Soest speelde ditmaal zonder Adriaan de J. Ook vervelend was een groteteenblessure van Smedema. Wel had Soest een mannetje meer en had Amersfoort Zon tegen. In de openingsfase blijken dat de ingrediënten te zijn voor een vroege voorsprong. Ik als rechtsachter had het spektakel alleen nog van grote achterstand mogen aanschouwen.
Helaas viel de gelijkmaker niet lang daarna. Nog tweemaal kwam Soest op voorsprong, maar na de 3-2 viel de doelpuntenproductie volledig stil. Amersfoort, dat in balbezit als een bezetene naar voren stormde, profiteerde en kwam zelfs op voorsprong. Inmiddels was er al een uur voorbij en gingen we even rusten.
In de rust werd er een betere tactiek bedacht, waarna we weer opgewekt op jacht gingen naar de gelijkmaker. Door knullige verdedigingsfouten werden uitgerekend de kansloze aanvallen van de bezoekers gepromoveerd tot doelpunten. Bij de 3-5 liet Big H zich nogal suf paneren en bij de 3-6 stond keeper Smedema (!) toe te kijken hoe de bal voor zijn neus het doel in werd gewerkt. Het was tekenend voor de wedstrijd. Vorige week was Big H nog de rots in de branding, ditmaal maakte hij wel erg veel fouten. Voorin wist alleen de witte het doel onder vuur te nemen, maar keer op keer kondigde hij een mispeer aan. De andere aanvallers renden steeds het doel voorbij.
De nederlaag tekende zich steeds verder af, zeker toen we onze beste verdediger verloren door kramp. Daarom besloot ik, nu de zon bijna onderging, maar wat meer naar voren te gaan. Over de enorme rechterflank kon ik in ieder geval flink wat terreinwinst boeken, maar wat daarna? In het strafschopgebied van de tegenstander stond iedereen gedekt. Het lukte me dan ook niet vaak om iets nuttigs te doen met de bal. Toch viel de 4-7. Behirder was mee naar voren gelopen bij een aanval en kon de bal vanaf een paar meter afstand simpel binnentikken. Een gouden doelpunt!
Amersfoort reageerde op de tegentreffer door er zelf nog gauw twee te maken. Terwijl ondergetekende nog in de wolken was van zijn doelpunt, floot Big H hem steeds terug naar de verdediging. Een beetje overdreven, als je het mij vraagt. Amersfoort had op die momenten of nog niemand op de helft van Soest (behalve die gast in dat Ajaxshirt die geen bal kon raken), of ze hadden de bal niet eens.
In de slotminuten, terwijl er bijna geen licht meer was, besloot Smedema maar eens naar het andere doel te lopen. Het resulteerde meteen in een doelpunt. Vanwege de invallende duisternis gingen we nog "golden goal" doen. Die werd nog door Soest gemaakt, zodat we ons nog een beetje de winnaar van het duel mochten noemen, maar de 6-9-nederlaag was een zware teleurstelling. Het liep totaal niet bij Soest, waardoor we met dikke cijfers verloren. Zeker gezien het gemak waarmee op het eind werd gescoord, lijkt het me dat het helemaal niet had gehoeven. Hopelijk gaat het in Amersfoort weer beter.
Gerelateerde artikelen:
Soest wint revanchevoetbalmatch van Amersfoort; 09-07 2010
3 opmerkingen: