Corus
Het is inmiddels de laatste dag van januari, wat betekent dat één twaalfde van 2010 alweer voorbij is. De tijd gaat snel. Twee weken geleden begon het Corustoernooi. In de grootmeestergroepen streden 42 deelnemers in dertien partijen om de groepswinst. Twee weken lang hebben ze iedere dag alles op alles moeten zetten, afgezien van de drie rustdagen. De hele wereld kon meegenieten van elke zet die werd gespeeld. Elke fout werd genadeloos blootgelegd. En dat allemaal voor een paar elopunten. Wat een topsport!
Het Corustoernooi is dus alweer afgelopen. Schreef ik vrijdag nog dat Kramnik de beste papieren had, voor het ingaan van de laatste ronde had Carlsen weer de beste papieren. Nadat hij het onderlinge duel had verloren, maakte hij dat weer goed door in de ronden daarna te winnen, terwijl Kramnik niet verder kwam dan twee remises. Sheer-off won na zijn valse* start (5 uit 5) geen partij meer, waardoor hij, eenmaal gepasseerd, niet meer langszij wist te komen. De klapper van het toernooi kwam in de twaalfde ronde, toen Anand Kramnik hardhandig van het bord zette in het Russisch, het beruchte remisewapen van Kramnik. Uit het dagverslag van de ronde daarvoor was op te maken dat Kramnik zijn misfortuin al had zien aankomen. Carlsen had zodoende een halfje voorsprong op zowel Kramnik als Sheer-off, terwijl Anand nog een theoretische kans had op de toernooizege. Hij moest daartoe winnen van King Look, maar ondanks een veelbelovende stelling lukte dat niet. Kramnik maakte snel remise, terwijl Sheer-off tegen de snelschaakwereldkampioen Dominguez een moeilijke aanvalsstelling in gierende tijdnood ontzettend goed speelde. Maar uiteindelijk ging de stelling toch op dat tijdnood alleen verliezers kent. In een gewonnen stelling zag hij de winst niet en besloot hij maar gauw remise aan te nemen.
Daarmee was alleen Carlsen nog over. Hij was natuurlijk blij dat zijn concurrenten niet wonnen, want hij had zich tegen Caruana flink in de nesten gewerkt. Zijn stelling was positioneel helemaal gekraakt, maar enigszins geholpen door de tijdnood van de tegenstander, wist hij een slecht eindspel te bereiken. Dit wist hij door nauwkeurig te spelen nog te houden, waardoor hij het toernooi ongedeeld won!
2007
En dat was juist het opmerkelijke. In 2007 werd hij in dezelfde groep laatste met evenveel punten als hij nu had aan verliespunten. Destijds scoorde hij negen remises en vier nederlagen, dit jaar won hij vijf keer, speelde zeven keer remise en verloor één keer. Destijds had hij een rating van 2690, 120 punten minder dan nu. In 2007 werd het toernooi overigens gewonnen door Topalov, Ironian en Radjabov, drie spelers die er dit jaar niet bij zijn. Ook zij scoorden 8½ punt. Overigens was Sheer-off dat jaar de andere nummer laatst. Toen begon hij met ½ uit 6.
En wie had er in 2007 gehoord van Giri? Hij won de B-groep met maar liefst 9 uit 13, hoewel dat slechts een halfje meer was dan de nummer twee, Naiditsch, die in de slotronde Erwin L'Ami versloeg. Die speelde overigens een goed toernooi, waarin hij de hele tijd bovenin te vinden was.
De C-groep werd gewonnen door Ciao, wat meneer Elo wel voorspeld zou hebben. Hij scoorde maar liefst TIEN punten bij elkaar. De Nederlanders deden het in deze groep ook erg goed. Bobbin Oscar scoorde acht punten en legde beslag op de gedeeld derde plaats. Bobbin Swinkels haalde een halfje minder en daar was de onderlinge partij (mede) debet aan. Benjamin Bok en Stefan Kuipers behaalden een IM-norm, de benjamin met 7 punten, De Kuip had er eentje minder. "Omaatje" Peng deed het lange tijd goed, met 5 uit 9. In de laatste ronden deed de leeftijd zich voelen en scoorde ze geen punten meer. Dat was fijn voor Sjoerd Knuppel, die haar in de twaalfde ronde versloeg in een partij die het daglicht niet kan verdragen. Door een remise in de laatste ronde werd hij zowaar gedeeld laatste met drie punten.
2007 was overigens ook het jaar dat ik zelf de strijd mocht aanbinden tegen enkele deelnemers die nu meespeelden in de C-groep. Zo speelde ik tijdens het PK tegen Bobbin Oscar, die toen nog een 2100-speler was, zoiets als ik nu. En ik was toen nog een 1900-speler. Tijdens het Pinkstertoernooi speelde ik toen tegen "die pukkel". Mijn slechtste partij ooit. Overigens deed Stefan Kuipers toen ook mee aan dat toernooi. Hij verloor toen in de eerste ronde van Jesper Nederlof, ook weer iemand waarvan ik later weinig meer heb vernomen. Het leven is als een weg. Je komt steeds dingen tegen en uiteindelijk raak je het contact daarmee weer kwijt. Ik weet alleen nog niet of de weg recht is, of dat-ie zich in vele bochten wringt. Je kunt elkaar immers toch weer een keer tegenkomen.
Eindstanden
Tot slot een overzichtje van de winnaars, rodelantaarndrager en de klasseringen van de Nederlanders, of in ieder geval degenen die enigszins Nederlander zijn:
1. Carlsen 8½
11. L van Wely 5
13. S Tiviakov 4½
J Smeets
1. A Giri 9
4. E L'Ami 7½
12. D Reinderman 5
14. V Akobian 4½
1. L Chao 10
3. R van Kampen 8
5. R Swinkels 7½
7. B Bok 7
8. S Kuipers 6
12. Z Peng 5
13. S Plukkel 3
S Swaminathan
Overigens promoveert de beste Nederlander van de groep naar de volgende groep, dus volgend jaar zullen we Giri in de A tegenkomen en Bobbin Oscar in de B! En voor de Nederlanders in de A-groep: maar goed dat er niet een nog hogere groep is...
* Ik snap niet waarom een slechte start een "valse start" wordt genoemd; als je een valse start maakt ben je juist eerder weg dan de rest.
Gerelateerde artikelen:
Kramnik aan kop; 29-01 2010
