Opportunisme en grenzeloze arrogantie

Oranje naar EK

Afgelopen zaterdagavond speelde Oranje zijn één-na-laatste kwalificatieduel. Bij winst op Luxemburg, de nummer laatst in de poule, was Oranje door. Voor de wedstrijd riep iedereen dat een uitslag van 5 à  6-0 mogelijk moest zijn. Om zo'n uitslag te behalen moet de tegenstander bijna meewerken, wat het Nederlands Elftal ondervond.
Oranje speelde zeker niet slecht, maar het scoren wilde maar niet lukken. Pas in de slotfase van de eerste helft viel de 1-0. Zo'n treffer zou de wedstrijd kunnen openbreken, maar Luxemburg probeerde de schade zoveel mogelijk te beperken. De 2-0 viel maar niet en in de slotfase kwam Nederland zelfs nog goed weg.
Maar toch, eind goed, al goed.

Het Nederlandse publiek vond het maar niks. In de meeste landen is iedereen blij als er wordt gewonnen, in Nederland is dat anders. Nederland vindt zichzelf beter dan de rest. Van zo'n sterk land mag verwacht worden dat ze iedere wedstrijd met 5-0 winnen, zo vindt men. En iedere keer heeft Oranje moeite om die reputatie waar te maken. Zelfs als het maar 4-0 wordt is men ontevreden. Luxemburg stapte dus als morele winnaar van het veld.
Wat vergeten wordt is dat de sport veel professioneler is dan vroeger. Monsterzeges komen niet meer zo vaak voor als vroeger, toen een 9-4-eindstand heel normaal was.

Tegenwoordig hebben de meeste "grote" landen het moeilijk. Je kwalificeert je heus niet zomaar. Vaak draait het om enkele puntjes. Eerste of tweede, of nog belangrijker: tweede of derde.
In dat opzicht was er veel drama dit weekend. Landen die een kansrijke positie verspeelden. Tja, het is een kwestie van enkele puntjes...

Aleereerst de kwalificatie van Polen. Beenknakker had het toch maar mooi geflikt. Tegen het zwakke België (Nederlanders, wees blij dat jullie niet 200 kilometer zuidelijker zijn geboren!!) won het met 2-0. Vlak voor rust kregen ze de 1-0 op een presenteerblaadje aangeleverd. Na rust maakten ze het op eigen kracht af.
Door de zege staat Polen aan kop in groep A en is het gekwalificeerd. België staat stevig op de vijfde plaats achter Portugal, Finland (!) en Servië (kan het nog erger?). Slechts Kazachstan en Azerbeidzjan (dit is een EK?!!) wisten ze achter zich te houden.

Ter contrast de slapeloze nachten die Guus H. nu heeft. Hij zag zijn Rusland in de slotfase met 2-1 verliezen van Israël (jongens, dit is een Europees kampioenschap!!), waardoor Engeland ze weer voorbij ging. Erg zuur, maar als je een puntje voor de nummer drie staat in de poule met nog een moeilijke wedstrijd te gaan, dan weet je dat het mis kan gaan.
Verrassend is de goede klassering van Kroatië, dat fier aan kop staat in groep E. De tweede plaats van Engeland is - ondanks een hoop prutswedstrijden - wel terecht. Ze wonnen thuis met 3-0 van Rusland, een resultaat dat niets aan duidelijkheid te wensen over laat.

Ook in Noorwegen moeten de lange nachten haast ondragelijk zijn geworden. Een 1-2-nederlaag tegen directe concurrent Turkije stemde de Noren somber. Ze vielen terug naar de derde plaats in de poule en lijken kansloos.

Tot slot de uitschakeling van Schotland. De Schotten stonden in de spannende groep B nog aan kop, maar een nederlaag tegen Italië maakte een einde aan hun illusies. Kan gebeuren, zou je denken.

Als je bedenkt dat slechts twee van de zeven ploegen naar het EK gaan, dan moet je gewoon blij zijn dat Nederland wel "door" is.

Dit artikel schreef ik naar aanleiding van een "kolom" van Ton Broekhuisen in de Metro. Meestal heeft hij wel grappige stukjes, maar nu slaat hij de plank goed mis. Als Nederland zich niet had geplaatst had hij best zo'n cynisch stukje mogen schrijven, vind ik. Nu sloeg het nergens op. Hij deed voorkomen alsof de spelers werden betaald voor de wedstrijd. Ik heb vanaf jongs af aan te horen gekregen dat ze het allemaal op vrijwillige basis doen. Wie kan dit bevestigen of ontkrachten?

Overig
Het overige sportnieuws van het afgelopen weekend vond ik de geweldige 5 kilometer van Sven Kramer en de vierde plek van het Nederlands honkbalteam op het WK. Je zou verwachten dat de VS dit kampioenschap wel ff met drie vingers en een teen in de neus zou winnen, maar dat is niet zo.
Een heel succesvol honkbal land blijkt Cuba te zijn, dat al 25 keer wereldkampioen is geworden, heb ik gelezen.
De Cubanen werden door de Nederlandse spierbonken in de pan gehakt. Helaas bleken de VS en Japan in de finales te sterk, waardoor er niet meer dan een ietwat teleurstellende vierde plaats restte. "Typisch Nederlands" , dacht ik toen. Wel imponerend spelen, zonder dat het een prijs oplevert.

Toch overheerste de tevredenheid. Gelukkig zijn Nederlanders niet altijd arrogant.