Ewood wint eerste ronde zomerschaak
De interne competitie is afgelopen, het zomerschaak is begonnen. Historisch vroeg, lijkt me. Vorige week was de laatste ronde van die interne competitie. De periodewinnaars John Markus en Leon Pliester hadden zich geplaatst, net als Henk van der Poel en Coen van der Heijden, die er weer bij zat. Dat betekende dat Ewood, die dit jaar graag clubkampioen had willen worden, er niet bij zat. Een kwestie van te weinig spelen. Nu moest hij zich maar vermaken in de eerste ronde van het zomerschaak. En dat terwijl het nog lente is.
Terwijl de partijen Markus - Van der Heijden en Pliester - Van der Poel begonnen, begon het snelschaaktoernooi ook. Volgens mij bepaalde Pieterse de toernooivorm op dubbelrondig 5' p.p.p.p. Dat betekende dus dat ik iedereen tweemaal tegen zou komen, dus ook Ewood. Daar was ik niet zo blij mee. Vroeger was ik nog wel goed in dubbelrondige toernooien, maar nu niet meer.
De indeling werd gemaakt. Ik begon tegen De Ruiter. Meestal win ik wel van 'm met snelschaken, maar nu ging het lastig. De tijd gaat tegenwoordig te snel voor me. Vroeger kon ik ook met snelschaken nog even weloverwogen een zet doen, maar nu niet meer. Ik moest dan ook de hele tijd in een hoog tempo spelen. Dat was des te lastiger, omdat ik heel slecht stond. De lopers op d6 en b7 stonden als een ballenmachine op me gericht vuurden steeds ballen op me af. De oorzaak van mijn problemen was een aantal onhandige zetten. In het Frans deed Tom heel saai 4...Pf6 en sloeg terug met de pion. Ik ontwikkelde rustig en na ...b6 ging ik even pesten met Ld3-e4. Zo doe je dat met wit. Vervolgens kwam ik op het idee om een keer Df3 te spelen, waarna zwart de pion op c6 dekte met ...Dc7 en vervolgens met ...f5 m'n loper wegschopte. Met ...c5 nam zwart het initiatief volledig over. Gelukkig speelde hij het niet op z'n best, maar strafte hij in het vervolg wel steeds onnauwkeurigheden aan mijn kant af. Slordig. Ik probeerde zo snel te spelen, dat ik mijn zetten daardoor onvoldoende checkte. Met een pion minder moest ik doorvechten, totdat Tom ineens zijn dame weggaf. Hij had meer verdiend.
In de terugwedstrijd had Tom wit en hij besloot weer eens een uitgestelde ruilvariant te spelen. Ik kwam op het ongelukkige idee de e-pion met de f-pion te gaan dekken, waarna ik een monument had op e7. Ik zag alles alweer fout gaan. Ik moest bijna wel mijn witveldige loper opgeven voor een paard op f5, waarna wit afwikkelde naar een eindspel met een goed paard tegen een slechte loper. Dat voordeel ruilde hij weer in voor een beter dame- toreneindspel. Met pijn en moeite kreeg ik een dame-eindspel op het bord waarin een pion minder had. Wit had echter nog steeds aanvalskansen en later twee vrijpionnen. Gelukkig had hij weinig tijd en toen Toms vlag viel, bood ik maar remise aan. (a) Dat was wel het minste wat hij verdiend had. Tom bood me nog wat te drinken aan. Ik had wel zin in een glaasje water. Het was drukkend warm, dus dan heb je wel wat vocht nodig.
Het toernooi liep vervolgens enige vertraging op. Wanhopig werd er gezocht naar paringstabellen. Er waren maar acht deelnemers en de geschikte paringstabellen waren niet aanwezig. Gelukkig stonden ze op de computer, maar op de een of andere reden kon Weidema geen uitdraai krijgen. Misschien lag het aan de printer, ik weet het eerlijk gezegd niet. Op internet kun je overigens heel eenvoudig de paringstabellen vinden. En anders kun je toch wel een handmatige indeling bedenken?
Hoe dan ook, ik had nog even de tijd om naar de play-offs te kijken. Er zijn dit jaar drie groepen gemaakt, die allemaal een winnaar moeten opleveren. Beetje een gaar systeem, als je het mij vraagt. Ik heb ook weinig meegekregen van de play-offs van de zwakkere spelers. Bij de "echte" play-offs kwam John Markus al gauw gewonnen te staan tegen Coen van der Heijden. Ik had John voor de partij al gewaarschuwd dat-ie wel moest winnen, omdat 't hem anders nog een jaar zou achtervolgen. Maar Sjonnie deed zijn ding. In een stelling met tegenovergestelde rokades speelde de strijd zich vooral af op de koningsvleugel, waar Coen zijn koning had geparkeerd. Dat ging dus wel goed. FM Henk leek zich te revancheren voor zijn nederlaag van afgelopen week. Leon begon met 1.c4, maar hij bereikte er helemaal niks mee. Hij kan nog eens wat leren van mij. ;)
Vervolgens kreeg ik een paar lesjes van Ewood. Tja, ooit zou ik tegen hem komen te spelen. Meestal pakt-ie wit tegen mij, maar nu ging ik achter de witte stukken zitten. Tijd voor een lesje Siciliaans... Nee, makkelijk zou ik het zeker niet krijgen tegen Ewood, die met bijna op elk vlak beter is dan ik en ook nog eens mijn zwakke plekken kent. Ik wilde dan ook per se met wit een remisetje spelen. Dan boeide het me niet wat ik met zwart zou doen. Ewood speelde "natuurlijk" Siciliaans tegen me. Vorige week, tijdens het hemelvaartstoernooi, speelde hij nog Spaans. Maar nu wilde hij me graag tweemaal vernederen. Ik kwam dan ook in de problemen toen ik zijn ...Lc5 "instinctief" beantwoordde met Pb3?! Daarna stond ik niet super, maar had ik het gevoel lekker mee te doen. Ewoods tijd slonk en ik kon op e6 een pion peuzelen. Zwart kreeg echter wel lekkere compensatie, maar ik kon dames ruilen en ik hoopte te consolideren. Echter, toen hij ...b5 deed, dacht ik nog wel tijd te hebben om die pion van het bord te rammen. Een pijnlijke fout. Ewood ontwikkelde de loper naar de lange diagonaal en dreigde opeens mat. Dat betekende stukverlies en na nog wat gespartel, waarbij ik me steeds harder naar een nederlaag vocht, gaf ik me over. Hoewel het witvoordeel voor mij niet groot is met snelschaak, had ik nog wel het idee dat ik met wit een resultaat zou kunnen behalen. Met zwart zou het veel moeilijker worden, zeker na 1.e4, want dat kent Ewood te goed.
Ik kreeg nog een aai over m'n bolletje en ik bedacht dat ik met zwart maar alles-of-niets moest spelen. Desnoods een vlijmscherpe draak of zo. Dus deed ik Siciliaans. Niet dat ik daar veel van kende, maar het is wel een goede opening voor zwart. Stiekem ben ik een beetje jaloers op die mensen die met wit 1.d4 spelen of zoiets slaps en met zwart Siciliaans. Die willen het beste van twee werelden of zo. Maar ja, het Siciliaans is tegenwoordig zo uitgekauwd, daar laat ik me normaal gesproken niet vrijwillig op in. Iedereen kent die opening, dus als je graag door iemands voorbereiding verslagen wilt worden, moet je dat vooral doen. Maar goed, ik hoopte op een verrassingseffect. Dat kwam ook een beetje, maar niet zoals ik gehoopt had. Ik deed namelijk 2...Pc6 en ik verwachtte 3.d4. Doet Ewood opeens 3.Pc3. Hmm... In plaats van iets scherps, kreeg ik nu iets saais. Er volgde 4.Lb5, waarna ik volgens Ewood nog een misser maakte ook, maar hij verzuimde te profiteren. Het was een beetje een stelling uit de gewone Lb5-variant. In 2006 versloeg Ewood Stefan Kuipers ermee in twintig zetten. Tot op de dag van vandaag weet ik niet hoe Stefan dat voor elkaar kreeg, want wits aanval is toch best op te vangen. Of niet? Na de partij was Ewood boos dat ik zo slecht had gespeeld. Hij vond ...Da5 niks. Hij zal wel een punt hebben, maar ik had met mijn randpionnen tegen zijn centrumpionnen niet meteen het idee dat ik er heel erg aan toe was. FM Henk wist in ieder geval niet wat hij zag, toen hij langs liep. De partij kreeg een raar einde, toen Ewood zijn centrum in beweging zette en daarbij miste ("overzag", zoals ik vroeger zou zeggen) dat daarbij zijn toren opeens instond. Een "bijwerkingsblunder" of zo noemde Piet Peelen dat. Helaas zag ik het pas nadat ik m'n dame had geëvacueerd. Het tweede stuk wat Ewood "en prise" zette, zag ik wel. Wat is zo'n loper op g7 toch leuk. Voor Ewood viel er weinig meer te lachen. Mijn pionnen stormden naar voren, wat hem een toren kostte. In tijdnood zag ik echter geen dame en promoveerde ik maar tot toren, waarna hij een loper sloeg. Zodoende bleef het nog spannend, maar na een k-zet aan mijn kant, moest hij toch de handdoek in de ring pleuren. Zodoende scoorde ik nog 1-1, waar ik best blij mee was. Ewood kookte op dat moment van woede.
Vervolgens mocht ik tegen Simonian, een gevaarlijke, doch niet al te sterke speler. In de eerste partij, waarin ik weer eens wit had, kwam ik na een vreemde opening erg goed te staan. Ik speelde het niet briljant, waardoor mijn voordeel niet veel groter bleef dan een pion. Een foutieve koningszet van zwart liet echter een paardvorkje toe.
Met zwart had ik het lastiger. In het Italiaans deed wit al vroeg Lg5, waarna ik met ...h6 en ...g5 de loper ging verjagen. Waarschijnlijk was mijn plan op wits andere loper af te ruilen niet zo handig, want wit opende het centrum, waarna de verzwakkingen op de koningsvleugel vervelend werden. Dat had ik dus niet zo slim gedaan. Gelukkig kon ik nog dames ruilen, maar speelde ik het vervolg niet handig. Ik dacht torens te ruilen, maar wit sloeg twee stukken. Ik pikte twee pionnen op, maar de tweede pion kostte me een kwaliteit... Met een stuk minder probeerde ik nog wat te klooien en op een gegeven moment kon Simonian zijn b-pion moeilijk meer dekken. Die vrat ik dan maar op, waarna ik drie mooie vrijpionnen had. Toen promotie onafwendbaar was, begon Simonian in het Armeens in zichzelf te vloeken, waarna hij opgaf.
Tot dat moment was ik steeds goed weggekomen. Tegen Bert Kieboom ging het anders. Hij begon met wit en speelde tot mijn verrassing Spaans. Misschien omdat hij niet zulke fijne ervaringen had met 1.d4. Hij bleek het Spaans best goed te kennen, want ik kwam minder te staan. Na een trucje verloor ik een pion, maar was ik wel van m'n slechte loper af. Na nog wat gekke zetten aan mijn kant bereikte ik een eindspel met een pion minder. Dat wist ik op remise te houden.
Vervolgens moest ik maar met wit winnen. Met zwart was ik geen moment in de buurt gekomen van een zege, dus moest het me maar met wit lukken. Bert speelde weer eens 1.e4 e5 2.Pf3 f5?! Ik deed maar 3.Pxe5 Df6 4.d4 d6 5.Pc4 fxe4 6.Le2?! Dat was volgens mij de zet van Sizzel, maar als ik me niet vergis heeft wit behoorlijk voordeel na 6.Pc3. Hoe dan ook, ik kreeg nog steeds voordeel. Ik maakte de pion op d5 zwak en ik kon 'm even later van het bord halen. Je zou verwachten dat iemand van mijn niveau zo'n partij dan rustig uitschuift, maar dat deed ik dus niet. Ik kwam op het idee het paard op d4 te veroveren, maar met een soort "voorbereidende zet" maakte ik m'n eigen plan onklaar. Het resultaat was tijdsverlies en toen ik de truc eindelijk kon uitvoeren, kocht zwart zich af met een kwaliteit. Daarna miste ik nog een paardvorkje en verloor ik enkele pionnen, waarna zwarts vrijpionnen omlaag kwamen. Die waren niet meer te stoppen, hoewel het me nog wel lukte ten koste van een toren. Er bleef een eindspel T tegen T + L + pion over. Ik probeerde nog een soort blokkade te vormen in tijdnood, maar de tijd was op. Balen.
En dan tegen Kooijman. Hij mocht de eerste zet doen en hij speelde weer Schots gambiet. Hij was zo slim om dan Lg5 te doen, de enige zet die niet slecht is voor wit. Jammer genoeg kent iedereen die zet tegenwoordig. :( Vroeger moest je dan volgens de boekjes ...h6 doen en ging die dame dan van h5 via g6 naar h7. Gelukkig bedacht iemand ...Ld6, waarna zwart geen problemen heeft. Helaas zit er dan ook niet echt meer in dan remise. Die remise was nog best lastig toen ik besloot kort te rocheren. Wit had wat initiatief, maar hij speelde het niet handig genoeg om daar echt wat mee te kunnen.
Dan maar winnen met wit, hoewel ik de bui al voelde hangen. Ik speelde de Kan-variant van het Siciliaans. Ik meende te herinneren dat wit ook na ...d5 c4 kan spelen. In de partij splitste zwart zich met een afschuwelijk lelijke gexc3xafsoleerde pion in de maag. De pion op e4 offerde hij zelf terug met ..e3, waarna de zwartveldige lopers geruild werden en ik zwarts pion op c6 moest houden. Ik moest dus Pc5 doen, maar ik koos gek genoeg voor d6. Zwart deed ...c5! en hoewel mijn paard mooi stond op d6, was ik niet helemaal tevreden. Het beest stond wat wankel en zwart dreigde een pion te winnen met Pxe5 en dan Txd6. Door middel van een ruiltransactie kon ik zwarts paard op g4 opruimen ten koste van een pion op b2 en de loper op c2. Vervolgens wikkelde zwart af naar een toreneindspel, waarin ik een dubbele e-pion had. Mijn toren was actief en daardoor bereikte ik een eindspel met een pluspion. In tijdnood vond zwart niet de juiste verdediging en won ik.
De slotrondes tegen de zwakste deelnemers leverden met vier punten op. Niet altijd ging dat even makkelijk. Ik speelde eerst tegen Weidema. Terwijl een passerend koufront voor de eerste regenbui van de avond zorgde, lukte het mij om met pijn en moeite de eerste partij te winnen. Lange tijd stond ik niet super, maar na zijn ...e5 had ik meteen kunnen winnen met Pd5 (valt een toren aan op c7 en dreigt Pf6+ met kwaliteitswinst.) Dat miste ik, maar zwarts stelling bleef lastig. Uiteindelijk moest hij een stuk geven en kon ik a tempo zetten blijven doen, waardoor hij door z'n tijd ging in hopeloze stelling.
Met zwart was het een ander verhaal. Hij speelde koningsgambiet en hoewel ik dacht dat ik best aardig stond, bleef het lastig met een paard op b6. Ook kon ik moeilijk rocheren. Ik liet uiteindelijk maar op e7 slaan, waarna ik kunstmatig wilde rocheren. Toen ik echter ...The8 deed, kwam niet Dg5+, maar Db4+. Ik stond eigenlijk gewoon mat. Ik had alleen nog Td6 om het schaakje op te heffen. Met een toren minder probeerde ik nog een heldendaad te verrichten. Dat lukte zowaar, want Rik ruilde dames in plaats van dat hij mijn pion op d4 pakte. Nu kreeg ik kleine tegenkansjes door druk op g2 en de vrijpion. In tijdnood verloor Rik helemaal de greep op de stelling en verloor hij. Au!
Tegen Pieterse had ik een vrij soepel slot. Met wit kreeg ik Spaans met 3...Pd4 voor de kiezen. Ik bereikte echter groot positioneel voordeel. Zwart kon niet meer rocheren. Tijd om het centrum op te blazen en alles ging mis voor zwart. "Niet mijn opening", was het commentaar van de verliezer.
Met wit deed hij het beter. Ik besloot om mijn d-pion te isoleren, om tegenwicht in het centrum te hebben. Vervolgens bleef het lastig, maar toen ik een mooi paard kreeg tegen een "slechte" loper, was ik blij. Ik won een pion, maar het dubbele toreneindspel was niet zo eenvoudig. Ik kon echter op f2 binnenkomen (zo'n toren op f5 is altijd wel lekker) en met twee torens op de tweede rij komt het wel goed. Je kan dan op twee manieren mat dreigen. Dat dwingt dan weer een koningszet af, maar Pieterse zag het niet en werd verrast door mat aan de andere kant.
Zo eindigde ik met 10½ uit 14. Ewood scoorde 12 uit 14 (hij verloor alleen nog van Kooijman) en werd dik eerste. Toen hij gewonnen had, was zijn humeur weer beter. De partijen in de play-offs waren ook bijna afgelopen. John Markus had allang gewonnen en er werd nog het een en ander geanalyseerd. Leon en Henk waren nog bezig. Terwijl de fanatieke snelschakers als Tom Fikkert en Klaas Been in het midden van de zaal luidruchtig stukken zaten weg te geven, verzocht Rik Weidema ze vriendelijk, DOCH DRINGEND om aan de andere kant van de zaal te gaan. Voor Henk begon het er opeens slecht uit te zien. Hij had een pionoffer van wit onderschat. Opeens kwamen de witte torens op bezoek en gesteund door de loper op e5, die lange tijd alleen wat lege velden had aangevallen, zorgde dat opeens voor de omslag. Arme Henk. Weer verspeelde hij een goed opgezette partij. Hij moest een kwaliteit offeren, maar niks hielp meer. Leon hoefde alleen nog maar een stuk op te halen, waarna Henk opgaf. Tijd voor ons om op te krassen. Ik had het Henk wel gegund. Zijn spel is degelijker en mooier dan dat van Leon, maar Leon heeft altijd wel momenten dat hij iets geniepigs heeft. Zeker tegen Henk levert hem dat gemiddeld wel een halfje extra op per partij.
De stand in de play-offs is dus simpel:
1. Markus, Plies
ter 1
3. Van der Poel, van der Heijden 0
Volgende week is er geen schaken vanwege het pinkstertoernooi. Over twee weken zullen de winnaars tegen de winnaars spelen en de verliezers tegen de verliezers: Markus - Pliester en Van der Heijden - Van der Poel. Spannend!
Eindstand eerste dag zomerschaak:*
1. Ewood 12
2. Behirder 10½
3. Kieboom 8
4. Kooijman 7
5. De Ruiter 6½
6. Weidema 5
6. Pieterse 5
8. Simonian 2
Uitslagen Behirder:
1. Behirder - De Ruiter 1-0 ½-½
2. Behirder - Ewood 0-1 1-0
3. Behirder - Simonian 1-0 1-0
4. Kieboom - Behirder ½-½ 1-0
5. Kooijman - Behirder ½-½ 0-1
6. Behirder - Weidema 1-0 1-0
7. Behirder - Pieterse 1-0 1-0
* Uit het hoofd
Gerelateerde artikelen:
Interne competitie ronde 30; 19-05 2009
5 opmerkingen: