Aanklager betaald voetbal
Een paar dagen geleden zag ik op TV een item over de aanklager betaald voetbal. Aanklager betaald voetbal... Het is een term die je bijna dagelijks hoort op TV. Je zou denken dat deze aanklager in ieder geval in de voetbalwereld een zeer bekend persoon is. Iedere profvoetballer is wel eens een keer in zijn carrière aangeklaagd door die man. En toch kende niemand hem. Tot die ene uitzending...
De aanklager was zo'n beetje wat je zou verwachten: een oud, grijs mannetje. Tja, oude mannetjes zitten altijd op de hoogste posten. De hele voetbalwereld bestaat uit oude mannetjes... op de spelers na. Maar goed, terug naar de aanklager, die blijkbaar voor het eerst in zijn leven op TV was. Wat een journalistiek gepruts eigenlijk, dat de identiteit van dit figuur pas nu is achterhaald. Eindelijk wisten de clubs wie die schorsingen van hun beste spelers op zijn geweten had.
Het werd tijd om de aanklager te confronteren met zijn eigen aanklachten. Zo kwam een rode kaart voor een ADO-speler ter sprake. Hij had rood gekregen, maar volgens alle betrokkenen had hij eigenlijk niks verkeerd gedaan. De aanklager eiste echter een forse straf, maar hij kreeg zelfs in hoger beroep het deksel op zijn neus. Tja, moet je maar niet zo eigenwijs zijn...
Gele kaart
Nog gekker werd het in de tweede zaak. In voetbalprogramma's pik ik altijd het volgende op: als iemand rood krijgt, kan -ie een schorsing krijgen en als -ie iets gemeens doet en er niet voor bestraft wordt, kan dat achteraf alsnog gebeuren in de vorm van een schorsing. Een gele kaart betekent echter dat er niks meer gedaan kan worden. Dus al schop je iemands been eraf, als je er geel voor krijgt, dan kun je niet nog verder gestraft worden. Dat heb ik tenminste begrepen.
Daarom begreep ik ook niet waarom de keeper van AZ geen proces aan zijn broek krijgt voor de overtreding in de laatste minuut op Van Wolfswinkel. Hij besloot de aanvaller in de laatste minuut van scoren af te houden door hem op zijn bek te leggen in het duel Vitesse [2214] - AZ [2343] (1-1). De aanklager, die normaal gesproken dol is op aanklagen, zei rustig dat hij niks kon doen omdat het voorval niet bestraft was. Toen ik dit hoorde, fronsde ik, daar ik iemand grote onzin hoorde verkopen. Tenminste, het strookt totaal niet met wat ik in voetbalprogramma's hoor. Jammer genoeg vroeg de interviewer niet door, maar weet iemand hier hoe de vork in de steel zit?
Een paar dagen geleden zag ik op TV een item over de aanklager betaald voetbal. Aanklager betaald voetbal... Het is een term die je bijna dagelijks hoort op TV. Je zou denken dat deze aanklager in ieder geval in de voetbalwereld een zeer bekend persoon is. Iedere profvoetballer is wel eens een keer in zijn carrière aangeklaagd door die man. En toch kende niemand hem. Tot die ene uitzending...
De aanklager was zo'n beetje wat je zou verwachten: een oud, grijs mannetje. Tja, oude mannetjes zitten altijd op de hoogste posten. De hele voetbalwereld bestaat uit oude mannetjes... op de spelers na. Maar goed, terug naar de aanklager, die blijkbaar voor het eerst in zijn leven op TV was. Wat een journalistiek gepruts eigenlijk, dat de identiteit van dit figuur pas nu is achterhaald. Eindelijk wisten de clubs wie die schorsingen van hun beste spelers op zijn geweten had.
Het werd tijd om de aanklager te confronteren met zijn eigen aanklachten. Zo kwam een rode kaart voor een ADO-speler ter sprake. Hij had rood gekregen, maar volgens alle betrokkenen had hij eigenlijk niks verkeerd gedaan. De aanklager eiste echter een forse straf, maar hij kreeg zelfs in hoger beroep het deksel op zijn neus. Tja, moet je maar niet zo eigenwijs zijn...
Gele kaart
Nog gekker werd het in de tweede zaak. In voetbalprogramma's pik ik altijd het volgende op: als iemand rood krijgt, kan -ie een schorsing krijgen en als -ie iets gemeens doet en er niet voor bestraft wordt, kan dat achteraf alsnog gebeuren in de vorm van een schorsing. Een gele kaart betekent echter dat er niks meer gedaan kan worden. Dus al schop je iemands been eraf, als je er geel voor krijgt, dan kun je niet nog verder gestraft worden. Dat heb ik tenminste begrepen.
Daarom begreep ik ook niet waarom de keeper van AZ geen proces aan zijn broek krijgt voor de overtreding in de laatste minuut op Van Wolfswinkel. Hij besloot de aanvaller in de laatste minuut van scoren af te houden door hem op zijn bek te leggen in het duel Vitesse [2214] - AZ [2343] (1-1). De aanklager, die normaal gesproken dol is op aanklagen, zei rustig dat hij niks kon doen omdat het voorval niet bestraft was. Toen ik dit hoorde, fronsde ik, daar ik iemand grote onzin hoorde verkopen. Tenminste, het strookt totaal niet met wat ik in voetbalprogramma's hoor. Jammer genoeg vroeg de interviewer niet door, maar weet iemand hier hoe de vork in de steel zit?
1 opmerking: