Lentetoernooi gaat toch niet door

Het leed van een TD

Na lange tijd tussen hoop en vrees te hebben geleefd, kan ik nu met zekerheid stellen dat het lentetoernooi niet doorgaat. Het is me niet gelukt voldoende deelnemers bij elkaar te scharrelen.

Van de regen in de drup

Wat leek het me vorig jaar leuk om een schaaktoernooi te organiseren. Lekker buiten schaken met mooi weer met en tegen vrienden, want ik deed zelf ook mee. Het deelnemersaantal viel wat tegen, maar het was een leuk begin. Ik bedacht een systeem met tijdscompensatie, zodat de duels spannender werden en het leek mij gewoon interessant. Helaas was het weer slecht die dag en leek niemand iets te geven om het schaakgedeelte. Het is een bekend gegeven: met veel moeite organiseer je iets en je krijgt er weinig voor terug.

Toch leek het me leuk om nog eens een lentetoernooi te organiseren. Een herfst ging voorbij, de winter begon en toen was het ineens 2009. De winter ging over in lente en het weer werd beter. Het ideale moment voor een schaaktoernooi! Al lang van tevoren had ik een datum gekozen. Het moest in het weekend zijn, na 21 april, want daarvoor ligt de temperatuur nog onder het jaarlijks gemiddelde en ik wilde niet in de kou schaken. Hoe kon ik het weten dat april bijna recordwarm werd? Eind april kon niet vanwege het NJK en op 10 mei werd de slotronde van de meesterklasse gespeeld. Dus werd het 16 mei en anders eventueel 23 mei, hoewel ik daar nog niemand over gehoord heb. Nog later kon niet, want op 29 mei begint het Pinkstertoernooi en daarna is het officieel geen lente meer.

Maar goed, 16 mei leek me een prima dag, maar hoe kon ik nou weten dat het weer niet over zou houden op die dag? Verschillende sites geven allemaal weer een andere voorspelling. Het KNMI is somber en voorspelt een middagtemperatuur van 14-16 graden en een grote kans op neerslag. Gisteren waren ze nog optimistischer... 

Regen

Ondertussen is dat weer wel symbolisch geworden voor hoe ik mij nu voel. Op enkele sites had ik het toernooi aangekondigd. Helaas kreeg ik maar twee aanmeldingen. Ik vind dan ook dat KC en Bart even in het zonnetje gezet moeten worden: zij zijn ook slachtoffer geworden van het weinig coöperatieve gedrag van anderen.

Want erg veel respons heb ik verder niet gekregen. Volgens mij lezen alleen Large en Ewood deze site nog wel regelmatig. Vooral Large ziet ieder detail dat ik opschrijf. Hij meldde zich dan ook keurig af, omdat ik daar om had gevraagd in een artikel. Anderen lezen wel eens wat en skippen de zeg maar interessante stukken. En weer anderen zijn ergens in 2008 afgehaakt. Daarom zette ik een aankondiging op de BSB. Nou had ik tijdens het NJK al het idee dat niemand het las, na het NJK was iedereen de blog alweer vergeten. Alleen Pascal reageerde en net als vorig jaar meldde hij zich af.

Afgelopen zondag kwam pinda kijken hoe BSG werd afgeslacht. Ik zag hem en vroeg hem uiteindelijk nog maar eens of hij zin had om te komen. Zijn antwoord was twijfelachtig en dat betekent inderdaad altijd: "Nee, ik kom niet." Ik heb totnogtoe geen e-mail of zoiets dergelijks van hem ontvangen. Ook van Mug verwachtte ik een e-mail. Laatst mailde hij me iedere dag vanwege voetbalratings van de Eredivisie, nu bleef het angstaanjagend stil. Volgens Ewood wilde hij wel komen, maar tegen mij zei hij niks. De enige e-mails die ik kreeg waren van de categorie "junkmail", zoals over studentenverkiezingen op de VU.

Veel vragen, weinig enthousiasme

Daarom besloot ik Mug maar een keer aan te spreken op MSN. Het zijn van die gesprekken waarbij je al gauw voelt dat het misgaat, want zijn antwoorden waren allesbehalve enthousiast. En ondertussen alleen maar vragen stellen. Uiteindelijk bleek Mug zoals verwacht geen zin te hebben en dat komt dan toch keihard aan, want hij was de ontbrekende derde deelnemer. Alles was al geregeld, de prijzen waren er al en de limonade stond al klaar, maar nu ging er toch een forse streep door de rekening.

Wat nu? Ik ben momenteel te emotioneel om tot een oplossing te komen. Misschien moet ik me maar eens bezinnen over de toekomst, want het afgelopen schooljaar lijkt van kwaad tot erger te gaan. Als ik eind Augustus had geweten wat me allemaal te wachten zou staan, dan was ik daar flink bang van geworden. Het 23e levensjaar is ook een jaar van bezinning. "Waar steek ik mijn energie nog in en waar niet meer?" Misschien is het tijd voor een grote schoonmaak. Nieuwe vrienden (waar je die dan ook vandaan haalt...), nieuwe uitdagingen en nieuwe problemen. Misschien is het tijd voor iets radicaals. Stoppen met schaken of zo. Of stoppen met schrijven. Of juist elke maandag naar de schaakclub gaan. Eén ding staat vast: nooit zal ik meer een invitatietoernooitje organiseren.

Gerelateerde artikelen:

Gaat het lentetoernooi nog wel door?; 06-05 2009

Voetbalstatistiek

Pannekoek

Het voetbalseizoen is weer voorbij, de prijzen zijn verdeeld. AZ werd kampioen en het ongelukkige Volendam daalde af. Rond de winterstop was iedereen ervan overtuigd dat Volendam zou degraderen, maar daarna krabbelden ze goed op. Vlak voor het einde van de competitie leken ze zich veilig te spelen. De laatste plaats werd overgedaan, dus dat zag er prima uit. Het leek zelfs zo goed, dat niemand treurde toen Groningen in de blessuretijd won. Het Graafschap uit, daar zou het slechte oranje zich verzekeren van de nacompetitie. Daarbij rekenden ze erop dat Feijenoord wel effe van Roda zou winnen. Hoe dom kun je zijn... xD

Ondertussen is het interessant wie de opvolger wordt van Lowie van Gaal. Co Adriaanse lijkt me een prima kandidaat, maar hij kan ook naar Ajax, waar Marco Pannekoek plotseling opstapte. Ik vind het overigens een slechte reclame.

Op het afgelopen Eredivisieseizoen kun je een hoop statistische analyses doen. Het blad NWT begon er in februari mee, maar ik had het idee dat ze wel kansen creëerden, maar niet scoorden. Naar aanleiding van het eerste artikel "De wetten van koning voetbal" schreef ik een brief naar de redactie, waarin ik enkele zwakke punten in het verhaal probeerde bloot te leggen.

NWT mist kansen voor open doel

Graag lees ik uw blad met daarin interessante artikelen, die vaak van goede kwaliteit zijn. Helaas was het verhaal over voetbalstatistieken, "De wetten van koning voetbal" (NWT, februari 2009, pag. 32), van een minder kaliber.

In dit artikel werd geprobeerd voetbaluitslagen in wetten te vangen. Daarbij lijken de auteurs werkelijk waar alles wonderlijk te vinden en proberen ze vanaf hun eigen strafschopgebied te scoren, maar missen ze tegelijkertijd kansen voor open doel.

Zo wordt er beweerd dat de remisekans in de Nederlandse Eredivisie twintig procent is. Verder wordt er gesteld dat het aantal doelpunten in een wedstrijd poisson verdeeld is. Een berekening met Excel laat zien dat de kans op een gelijkspel dan inderdaad ongeveer twintig procent is, wanneer het aantal doelpunten van beide teams onafhankelijk is van elkaar. De berekening suggereert dus onafhankelijkheid, wat mijns inziens pas een bijzondere conclusie is. Helaas wordt er niks over gezegd in het artikel, een gemiste kans.

Wat ook niet had misstaan, was een onderzoek of het grotere aantal remises in het buitenland komt doordat daar minder gescoord wordt. 

De vijfde wet wordt beargumenteerd met een regressielijn in de grafiek die de winst- en remisekans uitzet tegen het ranglijstverschil. Voor grote ranglijstverschillen kunnen helaas geen uitspraken worden gedaan, want er zijn te weinig datapunten. Daar komt het nadeel van de kleine dataset aan het licht, maar het verhindert de auteurs niet om toch de conclusie te trekken dat de remisekans van twintig procent voor alle duels geldt. Bij de regressielijn kan de vraag nog worden gesteld of er wel sprake is van een lineaire trend.

In de derde wet verwonderen de auteurs zich over het feit dat de gaten boven- en onderaan de ranglijst groter zijn dan in het midden. Daaruit wordt geconcludeerd dat het vooral een kwestie van motivatie is. Mijns inziens is het statistisch gezien vrij logisch; er zijn meer mogelijkheden om "rond de vijftig procent te eindigen" dan dat je alle wedstrijden wint of verliest. Hierdoor zijn er veel middenmoters en zullen de onderlinge afstanden in de middenmoot kleiner zijn.

Dit was wat ik over het artikel kwijt wilde. Overigens had ik de remisekansen verkeerd berekend, waardoor de kans op een gelijkspel statistisch gezien ongeveer 24% is en niet 20. Maar goed, waar ging het artikel nou precies over?

Er werden vijf voetbalwetten geponeerd. Dan denk je gelijk aan iets heel spannends, maar het viel mee. (of tegen?) Voor mij waren de statistische wetten van belang. Interessant was de vijfde wet, die beweerde dat de kans op een gelijkspel tussen alle ploegen gelijk is. Daar werd nogal wat beweerd en die wet is naar het schijnt ook flink afgeschoten door de lezers. Dat had deze wet niet verdiend.

De wet werd onderbouwd door een grafiek waarin het resultaat als een functie van het ranglijstverschil was uitgezet. Zoals we later nog wel zullen zien, is het ranglijstverschil niet constant. Hoe dan ook, met behulp van een regressielijn werd aannemelijk gemaakt dat de remisekans tot op zekere hoogte gelijk blijft. Hiertoe hadden de auteurs enkele Eredivisieseizoenen gebruikt als referentiemateriaal. Het nadeel is dan dat er weinig datapunten zijn voor extreme ranglijstverschillen (de nummer 1 tegen 18 komt eens per seizoen voor), waardoor de grafiek onnauwkeurig wordt naar de randen.

Het probleem hierbij is dat de regressielijn bij de randen ook naar "nul" of "één" crasht. Over de remisekansen bij grote ranglijstverschillen kan niet veel worden gezegd, hoewel ze dat aanvankelijk suggereerden.

Zoals ik in de brief schreef, wist ik met behulp van Excel "aan te tonen" dat bij een gemiddelde van 3,1 doelpunten per wedstrijden 24 procent in een gelijkspel eindigt. 

Download RemisekansBinominaal.xls

In de Nederlandse Eredivisie eindigt echter maar twintig procent van alle duels in een gelijkspel, beweerde het artikel. Dat werd in het vervolgartikel ("Opstand tegen koning voetbal") tot slot opgemerkt:

"Ten slotte onderzocht Jesper de Groote, of de totale kans op gelijkspel (20-22 procent) niet gewoon volgde uit het geconstateerde feit dat het aantal doelpunten per wedstrijd voldoet aan de Poissonverdeling (de Tweede wet). Onder de aanname dat het aantal doelpunten van de tegenstanders onafhankelijk van elkaar is, eindigt 24 procent van de wedstrijden in gelijkspel. Conclusie: een achterstand roept wel extra scoringsdrift op, maar niet veel."

Toch nog beroemd... ;) De conclusie is echter fout: er vallen minder remises dan je zou "verwachten", wat betekent dat de ploeg die op voorsprong staat juist meer scoort.

In het vervolgartikel werd uitvoerig besproken dat de auteurs behoorlijk waren aangevallen door de lezers. Iemand maakte een krankzinnige opmerking over een 1-aprilgrap (raar, het artikel stamt uit februari) en anderen waren verontwaardigd. Ze waren het niet eens met de vijfde wet. Ik begrijp het niet. De feiten liggen er, dus dan kun je het er toch moeilijk mee oneens zijn?!

"Veel NWT-lezers geloofden niet in de door ons opgeduikelde statistische 'wetten' van de voetbalcompetitie. Eén briefschrijver vond dat we 'kansen voor open doel' hadden gemist..." xD

Eigen statistiek

Al jaren houd ik een voetbalratingsysteem bij. Het ratingverschil brengt krachtsverschillen veel nauwkeuriger in kaart: het krachtsverschil tussen twee ploegen kan 100 ratingpunten zijn, of vijf plekken op de ranglijst. De onderverdeling is veel nauwkeuriger. Een koploper (zoals dit jaar met AZ) kan vele punten voorsprong hebben op de nummer twee (en daardoor een veel groter ratingverschil) dan twee ploegen die met elkaar in de middenmoot aan het vechten zijn.

Dat biedt in ieder geval mooie kansen om het afgelopen Eredivisieseizoen grondig te analyseren. Er vielen dit jaar 870 doelpunten, wat 2,84 per wedstrijd is. In 147 duels (48%) won de thuisploeg, in 83 (27%) de uitploeg en in 76 (25%) gevallen werd het remise (als ik de uitslagen tenminste goed heb ingevuld). Dat is opmerkelijk: dat is bijna exact het aantal gelijke spelen dat je zou verwachten bij een gemiddelde van 2,84 doelpunten per wedstrijden. Het lijkt erop dat de doelpunten dit jaar inderdaad onafhankelijk van elkaar vielen, hoewel je dat volgens mij nog niet direct mag concluderen uit deze "match".

Het aantal doelpunten per wedstrijd was bij benadering Poisson verdeeld, al kwamen wedstrijden met vier doelpunten wel erg vaak voor.

Een ander punt is het verschil in speelsterkte. Hoe hangt het verschil in doelpunten samen met het ratingverschil? Daartoe moest ik eerst de evenwichtsratings berekenen voor het afgelopen seizoen:

Ploeg Begin, Eind, TPR, Evenwicht

AZ 2259, 2620, 2542, 2560

Twente 2427, 2482, 2470, 2472

Ajax 2498, 2443, 2455, 2445

PSV 2496, 2428, 2443, 2433

Heerenveen 2413, 2395, 2399, 2396

Groningen 2279, 2374, 2353, 2349

Utrecht 2270, 2287, 2283, 2281

Feyenoord 2364, 2258, 2281, 2281

NEC 2380, 2253, 2281, 2281

Vitesse 2248, 2278, 2272, 2270

NAC 2396, 2234, 2269, 2270

Willem II 2222, 2211, 2213, 2213

Sparta 2209, 2200, 2202, 2201

Heracles 2194, 2189, 2190, 2190

ADO 2100, 2190, 2171, 2178

Graafschap 2121, 2173, 2162, 2166

Roda 2276, 2135, 2165, 2166

Volendam 2150, 2153, 2152, 2153

AZ kwam dus uit op 2560, Volendam op 2153. Een verschil van "slechts" 407 punten tussen de nummer 1 en nummer 18. Hieronder een puntenwolk met regressielijn tussen het ratingverschil en het uiteindelijke verschil in doelpunten:

Het verband tussen rating en verschil in doelpunten is duidelijk aanwezig, maar de punten zijn grillig verdeeld. Desondanks is er nog steeds sprake van thuisvoordeel.

Opmerkelijk is bij het doelpuntenverhaal dat de "intercept" pas na -100 ligt, terwijl de thuisvoordeelconstante uiteindelijk een kleine 90 punten bleek te bedragen. Kennelijk winnen thuisploegen met hogere cijfers, iets wat ook wel logisch is (7-0-thuiszeges komen wel eens voor, 0-7-uitzeges eigenlijk nooit).

Normale verdeling

Voor de berekening van de verwachte scores gebruik ik de Sigmoidfunctie volgens Wikipedia. Deze verdeling lijkt op de normale verdeling, maar heeft meer kansmassa over bij de staart. Hierdoor hebben zwakke ploegen dus meer kans tegen sterkere ploegen dan met de normale verdeling. Dat is denk ik wel realistischer, want voetbal is mensenwerk en mensen maken nou eenmaal fouten. Dus zie je wel eens uitglijders.

Maar goed, nu een grafiekje. Ik heb de scores opgeteld in verschillende ratingklassen; >300 pt verschil, 251-300, 201-250, ... , 0, -1 - -50, ... , <-300. Deze klasses zijn naar mijn mening wel voldoende groot, waardoor ik het volgende grafiekje kon maken:

De lijn van de verwachte scores lijkt redelijk overeen te komen met de in de praktijk behaalde resultaten.

Nu is dit ook niet zo gek, omdat de ratings zijn aangepast aan de resultaten, maar desondanks is het goed om te zien dat de curve redelijk benaderd wordt. Tot slot een aantal regressievergelijkingen om de remisekans te bepalen:

De winst- en verlieskansen nemen vrijwel lineair toe/af met het verschil in rating, de remisekans heeft een top bij een ratingverschil van ongeveer 100 punten in het voordeel van de uitploeg (ongeveer waar het "effectieve ratingverschil" nul is.) De remisekans is daar zo'n 30 procent, dus meer dan de 24-25 procent op basis van de onafhankelijke doelpunten. Dat is toch raar, want dan zou de ploeg die op achterstand is gekomen blijkbaar vaker scoren. Of worden er minder doelpunten gescoord tussen ploegen van gelijk niveau? Aan de ene kant is de hoge remisekans dus heel logisch, aan de andere kant zit de statistiek in de weg. Belangrijker is natuurlijk dat de remisekans volgens deze regressielijn gestaag afneemt naarmate het ratingverschil groter wordt. Daarmee verdwijnt wet vijf wat mij betreft in de prullenbak.

Dit was het voor nu, binnenkort ga ik

- NWT weer een keer mailen

- Een vervolg op dit artikel maken, mocht ik nog onvolledigheden zien

Vragen en suggesties zijn altijd welkom!

Gerelateerde artikelen:

Eredivisie ronde 20; 01-02 2009

Bussumse deugnieten sluiten seizoen af in Hilversum

Sport

Vandaag was de grote dag. De slotronde van de meesterklasse in Hilversum. De kampioen was al bekend (HSG), terwijl de nummer laatst ook al bekend was (BSG). De vraag was welke ploeg als tweede ging degraderen: Voerendaal? Of LSG? Of Apeldoorn? LSG en Apeldoorn speelden tegen elkaar, terwijl Voerendaal, dat moest winnen, de nummer twee uit de competitie trof: Groningen. Dat werd een lastig verhaal...

Niet alleen de Eredivisie van het schaken werd vandaag beslist, ook de echte Eredivisie, waar Volendam, het Graafschap en Roda JC tegen degradatie vochten. Een bijna identieke situatie: het Graafschap en Volendam speelden tegen elkaar, terwijl Roda in stadion Feijenoord moest winnen. Wie zei dat schaken en voetbal niet op elkaar lijken? Tot slot was ik ook nog geïnteresseerd in de formule 1. Er was gewoon teveel om te doen op deze mooie lentedag.

Lopen

Gisteren speelden alle andere clubs in de KNSB-competitie hun laatste wedstrijd. Dat leverde aardige ontknopingen op. De kampioenen van de eerste klasses waren al bekend: SMB in 1A en Het Witte Paard in 1B. Waar SMB met veel moeite (13 MP en 48½ BP) kampioen werd, werd HWP met overmacht kampioen: 16 MP en 59½ BP. Zij volgen dus het omgekeerde traject als wij.

Vandaag speelde de meesterklasse in het stadhuis van Hilversum. Omdat dat bij ons om de hoek is, gingen we met de fiets. Volgens Ewood moesten we om kwart over twaalf bij station Bussum Zuid zijn, maar toen we daar om acht over aankwamen, zagen we EB, Ton en Henk al aankomen. Traag fietsten we naar HIlversum, waar het stadhuis ondanks Ewoods richtingsgevoel vrij probleemloos gevonden werd. De andere meesterklassers konden wel lachen om die Bussummers, die in tegenstelling tot zij een uitwedstrijd om de hoek hadden.

De speelzaal was makkelijk te vinden, hoewel je best wat trappen op moest. Ton klaagde over het vele lopen en grapte dat er een lift in het gebouw moest zijn voor Hans Ree. Eenmaal in de speelzaal gingen we op zoek naar waar we zouden spelen. Rotterdam - HSG, Groningen - Voerendaal en Apeldoorn - LSG werden in de grote zaal gespeeld, BSG speelde in een zaaltje even verderop. Het was volgens mij het analysezaaltje van de halve finales voor het NK van 2008. Dat gaf natuurlijk weer te denken waar de analysezaal moest zijn...

Terwijl we bij de netjes opgestelde borden stonden, kwamen Le en La eraan. Ze kwamen van het station. "Is dat niet heel ver lopen?", vroeg Ton. "Een kwartiertje", antwoordde Large. Ton viel bijna flauw toen hij er aan dacht.

Normen

BSG speelde tegen Utrecht vooral om de andere bezoekers aan een paar normen te helpen. Aan bord één speelde Hans Ree tegen Menno Okkes, een vriendelijke schaaktrainer die in de race was voor een IM-norm. Het enige wat hij moest hebben, was een sterke tegenstander en daaraan kwam BSG tegemoet. Voor ondergetekende betekende dat geen bord één voor dit jaar, wat toch wel jammer is. Wel had ik de eer om Robin Swinkels grootmeester te kunnen maken. Hij moest namelijk nog een potje winnen voor zijn derde norm. Daarom was hij aan een laag bord gezet met wit, zodat dat wel zou lukken. Voor mij was de opdracht natuurlijk om dat feestje te verpesten...

Grootmeesters

De wedstrijden kwamen traag op gang. Ik zat achter in de middelste rij. Naast me speelde Coen tegen Joost Michielsen en aan de andere kant speelde Thomas Fiebig tegen topgrootmeester Rustam Kasimdzhanov. Jammer genoeg speelden de meeste toppers in de andere zaal...

Zelf speelde ik geconcentreerd, maar was ik niet scherp genoeg om echt partij te bieden. Ik kreeg de Spaanse ruilvariant (!) tegen me en ik probeerde op dezelfde manier als Leon Pliester tegen mij remise te maken. Op de achtste zet twijfelde Robin even en week hij af met 8.Pbd2!?, om meer spel te houden. Tegen Benjamin Bok kwam hij op het afgelopen NJK na 8.Le3 niet verder dan remise, dus vandaar. Ik deed 8...Lc5?!, wat na 9.Pc4! toch niet zo'n gelukkige zet bleek. In het vervolg kampte ik met een gebrek aan centrumpionnen, maar was er nog steeds niet heel veel aan de hand. Pas tegen het eind kwamen de matige zetten en ging het snel bergafwaarts. Wits torens kwamen op de zevende rij binnen en dat was al gauw einde oefening. Robin was dus grootmeester!

Ondertussen was ik V.I.P. nog tegengekomen. Hij had zaterdag al gespeeld en kon kijken hoe wij het deden. Ik hoopte hem nog uit te nodigen voor het lentetoernooi, maar ik weet niet of dat gelukt is. Na de partij ging Robin zijn familie het goede nieuws doorbellen, waarna we gingen analyseren. In die analyse kwam ik een beetje tot hetzelfde beeld als ik al had: na een onnauwkeurigheid moest ik concessies doen en vanaf dat moment ging het minder. Opmerkelijk genoeg had Robin af en toe ideeën nodig van Wouter Spoelman, die eveneens grootmeester is geworden. Hij schudde wat trucjes uit zijn mouw, waar Robin wel moeite mee had. Na afloop feliciteerde ik Robin nogmaals (met zijn titel, denk ik.)

Op dat moment kwam Ton de analysezaal (de koffiezaal of zo) is. Hij had knap gewonnen van Joost Berkvens. Ja, ja... Met twee zwartoverwinningen is Ton opgeklommen naar een fraaie 50-procentscore. En tegen sterke tegenstanders! Uiteindelijk is hij met een TPR van 2388 niet ver van een IM-norm gekomen! Opmerkelijk genoeg behaalde zijn bedwinger in de eerste ronde, Gristov Kleijn, wèl een IM-norm. Overigens was Ton helemaal niet blij over de opening, maar toen zijn tegenstander onnauwkeurig voortzette, kwam hij beter in zijn spel en dan heb je het al gauw lastig tegen Ton.

De sfeer werd nog beter toen Large won. Hij speelde tegen Jelmer Jens dezelfde opening als waarmee Merijn van Delft hem eens had verslagen. Hoewel ik over het algemeen 1.e4-openingen beter snap dan 1.d4-openingen, heb ik van het Siciliaans weinig kaas gegeten. Vanaf de zwarte kant zag de zwarte stelling er raar uit. Maar ja, hoe profiteer je daarvan? Uiteindelijk leek het nog spannend te worden, maar was Large gewoon wat sneller. Tja, dat is het witvoordeel... ;)

Caro-Kann

Minder goed gingen Coen en Ewood om met hun witvoordeel. Coen kwam de analysezaal binnenlopen en vroeg wat Ton had gedaan, waarna hij zei dat hij ook had gewonnen of zo... Maar nee, hij verloor. En Ewood dan? Die had zich ongetwijfeld voorbereid op een van de Willemzes. Hij kreeg dan ook een Caro-Kann voorgeschoteld, waar hij het matige 3.e5?! speelde. Matig, want zijn score is volgens mij inmiddels 0 uit 3 met die opening. Echt veel punten leveren zijn intensieve openingsvoorbereidingen niet op. :( Ewood klaagde dat hij al vroeg een verkeerde zet speelde, waarna hij niet zo goed kwam te staan. Het vervolg was een grote nachtmerrie, want zwart maakte dankbaar gebruik van de vele verzwakte diagonalen in het witte kamp. 

Het verleidde Ton tot de uitspraak dat de Caro-Kann een geweldige opening is en tot mijn spijt kan ik dat alleen statistisch onderbouwen. Bijna altijd loopt wit zich te pletter op die opening. Coen zei toen op zijn beurt dat hij zich had voorbereid op de Caro-Kann, maar dat zijn tegenstander juist Siciliaans speelde... 

Later kwamen nog meer dubieuze openingen aan bod, zoals de Pirc en opperde ik maar om een soort BSG-opening te creëren. Verder moet ik natuurlijk iets verzinnen tegen dergelijke openingen. Dat ik zelf op internet een keer van zo'n opening verlies vind ik niet leuk, maar daar kan het nog. Met veel bedenktijd zouden dergelijke countersystemen hoogst bedenkelijk moeten zijn.

Opmerkelijk ging het eraan toe bij Lenaard. Hij speelde tegen Martyn of Martijn Dambacher. Mij viel het al gauw op dat wit lang had nagedacht voor een type stelling die hij altijd speelde. Later zag ik hoe Dambacher er een stuk tegenaan had gegooid. Ongetwijfeld heb ik het een en ander gemist, want ik zag heel weinig aanval voor wit. Ik dacht dat Lenaard op de valreep nog een overwinning zou scoren, maar dat viel tegen. Want hoewel MD in de analyse niet veel zag volgens Lenaard, zag hij in de partij blijkbaar genoeg om steeds meer pionnen op te peuzelen. Dat werd Lenaards ondergang.

Toch nog een dikke nederlaag

De stand was inmiddels ook niet meer om te lachen. Twee overwinningen en een remise van Hans Ree, terwijl daar alweer vier nullen tegenover stonden. Door de remise van Hans was Menno Okkes zoals gezegd een IM-norm rijker, wat wel leuk was voor hem.

Invaller Frans Borm kon ditmaal geen potten breken. Tegen Groningen scoorde hij plotseling een zege, nu werd hij naar een nederlaag gespeeld. Met een kwaliteit achterstand probeerde hij nog wat te rommelen, maar het was onvoldoende. Dat had Vincent vast beter gedaan.

Met nog twee borden te gaan stond BSG dus met 2½-5½ achter. Leon (2) en Henk (3) waren nog bezig. Henk leek goed te staan, maar toen ik voor de laatste keer kwam kijken, had hij opeens verloren. Ik heb alleen gehoord dat het een enorm drama was. Meer heb ik er niet over gehoord en ik heb er ook geen vragen over gesteld.

Leon Pliester begint zijn vorm weer een beetje terug te krijgen. Met zwart speelde hij op remise en dat kan hij natuurlijk beter dan ik. Ondanks dat moest hij tegen Jan Sprenger nog oppassen in het eindspel. Hij had leuke compensatie voor een pion, maar na een snel uitgevoerde koningzet dacht ik dat hij in de problemen kwam. Leon had het echter beter gezien en pakte door middel van een zetherhaling een halfje. Ik had het wel leuk gevonden als hij nog voor de winst was gegaan, want hij kon de pion terugwinnen en dan had hij meer bedenktijd. Maar ja, de stelling was dan wel potremise.

Zo werd het dus 7-3 voor Utrecht en scoorde BSG 23½ bordpunt. Een halfje meer dan LSG 2 vorig seizoen. In dat opzicht was het seizoen nog een beetje gelukt, al meen ik me te herinneren dat LSG 2 weinig goede spelers had. Wat 2200's, maar verder zijn ze op elk bord wel minder dan BSG. In dat opzicht hebben we het dan niet zo braaf gedaan.

Eten

Terwijl de Amsterdammers weer naar Amsterdam gingen, bleven de gewone mensen nog in Hilversum. Daar werden onder het genot van een hapje en drankje wat vage opmerkingen gemaakt over schaakopeningen, schaaktoernooien, vage sletten en nog veel meer. Het lange schaakseizoen zat er weer op en in de schemering fietsten we weer terug naar Bussum. Thuis aangekomen was ik benieuwd naar de sportuitslagen, dus vroeg ik: "Wie heeft er gewonnen en wie is er gedegradeerd?" Mijn ma zei toen: "Ton en Lars hadden gewonnen..." 

Uitslagen

Utrecht [2415] - BSG [2235] 7-3

1. M Okkes f [2377] - H Ree g [2409] ½-½

2. J Sprenger m [2514] - L Pliester m [2355] ½-½

3. J Willemze [2392] - H van der Poel f [2258] 1-0

4. M Dambacher m [2482] - Le Ootes [2095] 1-0

5. T Willemze m [2407] - E de Groote [2178] 1-0

6. J Berkvens m [2404] - T van der Heijden [2256] 0-1

7. J Michielsen [2358] - C van der Heijden [2083] 1-0

8. R Swinkels m [2508] - J de Groote [2100] 1-0

9. J Jens m [2354] - La Ootes [2258] 0-1

10. A van Beek m [2358] - F Borm m [2353] 1-0

Gerelateerde artikelen:

BSG dicht bij stunt; 19-04 2009

Deelnemerslijst lentetoernooi

Youtube

Over ongeveer 32 uur sluit de inschrijftermijn voor het lentetoernooi. Daarom een deelnemerslijst:

KC

Bart

Er moet nog minimaal één externe deelnemer bijkomen, anders kan het toernooi onmogelijk doorgaan. Wie biedt zich aan?

Zelf had ik op wat meer deelnemers gehoopt. Met acht deelnemers kun je leuk een KO-toernooi doen. Bovendien zit de tuin dan lekker vol.

Anders is dit het enige nut van de tuin:

In de tuin schaken... Nu kan het misschien, het grootste gedeelte van het jaar zit je gewoon in een duf gebouw. Laat deze unieke kans niet aan je neus voorbij gaan!

Gerelateerde artikelen:

Gaat het lentetoernooi nog wel door?; 06-05 2009

Heeft 2009 zijn kruit al verschoten?

Weerbericht

vrijdag 08 mei en zaterdag 09 mei 2009

Half tot zwaar bewolkt en droog. In de middag buien en zware windstoten.

Vanochtend is het half tot zwaar bewolkt. In de middag trekt een zone met buien van west naar oost over het land. De zuidwestenwind neemt in de loop van de ochtend toe naar vrij krachtig boven land, kracht 5, en krachtig langs de kust, 6 Bft. In de middag draait de wind naar het westen en neemt daarbij kortdurend toe naar krachtig tot hard, kracht 6-7. Er komen dan ook kortdurend zware windstoten voor tot 85 km/uur. De middagtemperatuur ligt tussen de 15 en 20 graden. Na passage van de zone met buien klaart het sterk op en daalt de temperatuur flink.

KNMI: verwachtingen

Er trekt dus een koufront over Nederland, als ik het zo lees. Voor het weer belooft dat weinig goeds en daarmee wordt een bekende spreuk in de praktijk gebracht:

"Verschaft april mooie dagen, dan pleegt de mei de last te dragen."

Tja... In tegenstelling tot veel weerspreuken, bezit deze weerspreuk een kern van waarheid. Berucht is de warme en droge april van 2007, waarna mei ondanks een mooie start wisselvallig en nat was. Deze vreemde correlatie tussen de lentemaanden blijkt al ruim een eeuw aanwezig te zijn. Het duo april-mei is één van de twee duo's waarbij de temperatuur van de tweede maand negatief is gecorreleerd met de eerste (het andere duo is november-december).

April 2009

Na de recordwarme aprilmaand van twee jaar geleden, was het ook nu bijzonder warm in april. Toeval? Of warmt het Nederlandse klimaat zo erg op? Opmerkelijk is dat de wind in beide recordmaanden grotendeels uit het oosten kwam, in plaats van uit de gebruikelijke zuidwestelijke richting. De warme continentale lucht zorgde voor veel zonneschijn en weinig regen. De krachtige zon deed de rest. Misschien is het helemaal niet zo vreemd dat april steeds temperatuursuitschieters heeft. Het is bekend dat er vooral tijdens het voorjaar storingen optreden, waardoor de wind niet van (de koele) zee komt. Dat zorgde vroeger vaak voor ijskoude periodes, maar tegenwoordig brengt het juist mooi en warm weer naar ons landje.

Het was dit jaar al vroeg in het jaar warm. Al op 3 april werd het warmer dan 20 graden. Op de 10e werd al de hoogste temperatuur van de maand gemeten: in De Bilt werd het 23,7 graden. De natuur kwam tot leven en haalde de in de winter opgelopen achterstand razendsnel in. Was er in maart nog een achterstand van een maand, in april liep de natuur opeens enkele weken voor.

Helaas kakte het na een fraaie start een beetje in:

Decade, Tgem, Tmin, Tmax

1 11,4 5,6 17

2 13,6 7,6 19,5

3 11,5 5,4 17,2

De laatste decade was zelfs amper warmer dan gemiddeld:

De eerste twee decades van april waren ruim vier graden warmer dan gemiddeld, de laatste was ongeveer op het 20-jarige gemiddelde.

Juist na de temperatuursprong begon de temperatuur te dalen. De laatste drie nachten waren dan ook de koudste van de maand. Desondanks bleef het mooi weer, maar werden extreme temperaturen niet gehaald.

Mei

Zou dat dan slecht nieuws betekenen voor de huidige maand? Waar mei doorgaans het hoogtepunt van het jaar is, is de 2009-editie tot nog toe een teleurstelling. De zon laat zich weinig zien in deze mooie, lange dagen. Toch lijkt het qua temperatuur wel weer goed te komen:

zaterdag 09 mei tot en met woensdag 13 mei 2009

Eerst flinke zonnige perioden, maar in het zuidoosten kans op regen. Na het weekeinde vrij warm met regen- en onweersbuien.

Momenteel is het zonnig en is er geen wolkje aan de lucht. Misschien komt het dus helemaal goed met deze maand. Dat kan maar zo, want vergeleken april 2007 was april 2009 maar een koele, natte maand:

Verschil april 2007 en 2009 (en langjarige norm):

Temperatuur

Gemiddeld 13,1 12,2 (9,35)

Minimum -0,2 2,4

Maximum 28,9 23,7

Neerslag (mm) 0,3 19,9 (45,4)

Zonneschijn (uren) 284 226 (175)

(Cijfers: De Bilt)

Beide maanden waren zonnig, warm en droog, maar april 2009 zal altijd in de schaduw blijven staan van april 2007. Dan zal mei 2009 vast nog een best mooie maand worden...

Gerelateerde artikelen:

Luchtdruk en temperatuur; 02-04 2009

Gaat het lentetoernooi wel door?

16 mei

Volgende week zaterdag was ik van plan een lentetoernooi te organiseren, ongeveer zoals het schaaktoernooi van vorig jaar. Dit jaar hoopte ik dat het mooier weer zou zijn en dat we lekker buiten konden schaken. Helaas valt het aantal deelnemers nogal tegen:

Deelnemerslijst

KC

Omdat ik eventueel nog materiaal moet lenen, moet ik voor 11 mei weten wie er meedoen en wie niet. Jullie hebben dus nog 4½ dag de tijd! Klaarblijkelijk is er weinig animo. Ik wil voor de elfde in ieder geval drie externe deelnemers hebben, anders gaat het feest niet door.

Dus geef door of je wel komt, maar ook of je niet komt. ;) Dat scheelt mij weer werk.

Aankondigingen:

Lentetoernooi; 04-05 2009

Lentetoernooi; 12-04 2009

Archief:

Van de regen in de drup; 12-08 2008

Het Bevrijdingstoernooi

Site

Vandaag werd er een heus bevrijdingstoernooi gespeeld. Ewood vertrok al vroeg naar Wageningen, waar het rapidtoernooi om historische redenen werd gespeeld. Natuurlijk was ik benieuwd naar zijn verrichtingen, maar ik kon er totaal geen informatie over vinden. Het enige wat ik vond waren slecht geschreven artikelen, die voor rondeverslagen door moesten gaan. Daarin werden wat bekenden aangehaald en natuurlijk wat Wageningers. Ewood, die in de tweede ronde Rafael Fridman versloeg, bleef buiten de schijnwerpers, in tegenstelling tot enkele nitwits die altijd hetzelfde zeiden.

"First I played bad moves and he played good moves. Then I played good moves. So I won."

"He played not bad moves, but I played better moves. So I won."

"I lost. I played bad so I lost. He played better moves. So he won."

Kan dat wijf niet op een ander kanaal of zo? Johan Hut maakte een opmerking die iedereen zou maken:

Johan Hut   di 05-05-2009 17:49   

Je kunt dus partijen winnen door betere zetten te doen dan je tegenstander. Dat heb ik vandaag al een paar keer gelezen. Heel leerzaam, dit toernooi.

Ondertussen zat Jan B. dezelfde verslagen op Utrechtschaak nog een keer op te boeren. Die verrotte verslagen interesseren me niet! Waarom was er geen tussenstand? Die konden ze toch ook met één muisklik op internet zetten? Kleine moeite, groot gebaar. Of is dat niet handig op een weblogachtige site?

Pas 's avonds kwam er een eindstand. De A-groep heette gek genoeg de "Van Lotringengroep". Whatever... Piet Peelen, een reisgenoot van Ewood, werd knap (gedeeld) tweede. Zodoende kon de handige snelschaker weer een leuk bedragje cashen, iets wat hem ook meer dan gegund was nadat hij de grootmeesters Berelullefiets en Levin aan de zegekar had gebonden. Alleen Daniel Fridman was te sterk voor hem, maar die man was door niemand af te stoppen. Met een zwartzege op Wouter Spoelman zette Pete de kroon op zijn werk.

Ewood deed het natuurlijk iets minder goed, maar gezien de tegenstand had hij eindelijk weer eens een goed toernooi. Behalve zijn overwinning op "de zwakke Fridman", won hij ook nog van Peter Doggers en Fred Jonker. Met 4½ uit 7 eindigde hij als zeventiende, vlak achter Robèr Rie, maar voor Richard Vedder, Friso Nijboer, Andrey Orlov, FM Dikkie, Dick de G. en CM + FM Sander van Eijk, om maar wat namen te noemen. Ewood kennende trommelt hij zich dan vrolijk op de borst, maar dat viel nu mee. Ik moest alle informatie over zijn toernooi "eruit trekken".

Zo kwam er een einde aan deze Bevrijdingsdag  Ik heb er weinig van gemerkt. Ik ben vandaag alleen een tijdje van Ewood bevrijd, maar verder is alles wel zo'n beetje onveranderd gebleven. Het was 's ochtends al bewolkt en dat bleef de hele dag zo. En de hele dag moest ik zoeken naar informatie over dat toernooi... Tijd om te slapen!   

Sms'jes Jean Loulou

Vingers

Aan tafel vertelde Ewood over de sms'jes die Jean Loulou verstuurde. Vier sms'jes voor vijf woorden:

SMS 1

SMS 2

sorry voor het lege smsje ik drukte per ongeluk met mijn dikke vingers

SMS 3

op verzenden

SMS 4

hoe gaat ie met je?

Hoe hielden mensen elkaar op de hoogte voor de uitvinding van de mobiele telefoon? Wat is men tegenwoordig nog zonder SMS?

Gerelateerde artikelen:

Uitgeluld; 01-04 2007

Schoolhumor; 28-09 2006

NK Jeugd 2009

Toeschouwer

Vorige week werd het NK Jeugd weer gespeeld. Dit toernooi, dat tegenwoordig negen dagen duurt, is een jaarlijks terugkerend fenomeen in de Meivakantie. Niet dat ik -als toeschouwer- vakantie heb. Wel valt het me op dat mijn rooster rond deze tijd van het jaar zo rustig is. Dus tja, dat zou je inderdaad ook vakantie kunnen noemen. Ik moet zeggen dat ik de laatste tijd weinig tijd besteed aan school. Hoe zou dat toch komen...

Vrijdag 24 april
Op vrijdag begon het toernooi dan echt. Omdat er één partij op een dag wordt gespeeld, duurt het toernooi van vrijdag tot en met zondag. Daar zitten nadelen aan: niet iedereen is die vrijdag al vrij en vaak kun je in vakantieoorden vaak maar één week terecht en niet acht dagen. Het voordeel is natuurlijk wel dat het schema rustiger is en dat je je beter kunt voorbereiden. Niet dat dat laatste alles is. De spontaniteit gaat er zo wel een beetje af.

Zelf had ik die vrijdag excursie. Vroeg naar de VU en dan met de bus naar het rivierengebied. Daar aangekomen gingen we wat boringen zetten en vooral veel lopen. Ach, er werden nog wel wat leuke dingen gezegd hoor, over wielen en zo, maar of dat echt een zware excursiedag waard is...

Thuis aangekomen hoorde ik dat Ewood remise had gespeeld tegen Roelieboelie. Dat leek nog wel ergens op.

Zaterdag 25 april
De dag dat ik aankwam op de camping in Melderslo. Daar kon ik via internet kijken hoe Ewood het deed. Hij speelde niet op een livebord, dus zag ik alleen op een gegeven moment een resultaat verschijnen op internet. Hij had verrassend gewonnen van Marijn Otte, hoewel hij overigens wel zijn angstgegner is. Zodoende konden we 'm al ophalen voordat hij had gebeld...

Zondag 26 april
Ook op deze dag bleef ik lekker weekend vieren. Ik kon op internet de formule 1 en de Eredivisie in de gaten houden. Bovendien zat Ewood op een livebord, dus kon ik zijn zetten volgen. Ik hoopte op een overwinning, maar al gauw had zwart voldoende tegenspel voor een halfje. Jammer, maar er viel hem weinig te verwijten. Omdat het de hele week mooi weer was, gingen we 's avonds steeds lekker een balletje trappen. Dat is goed voor lichaam en - als je niet te vaak kopt - geest. Daarna ging Ewood zich nog voorbereiden, iets waar hij mijn hulp niet bij nodig had.

Maandag 27 april
Op deze dag had ik eigenlijk school, maar liever volgde ik het NK van dichtbij. In Venlo kwam ik vele Baarnse schakers tegen, zoals Pascal L en de witte. Ondertussen vroeg ik me af wanneer Mug nou zou komen. De uren tikten voorbij, maar mug was nergens te bekennen. Ondertussen speelde Ewood een spannende partij. Hij had de hele tijd een klein nadeeltje, maar hij liet het niet oplopen. Met vervelende zetjes wist Christov Kleijn zijn voordeel steeds in stand te houden, maar Ewood bleef tegenspel houden. Pas op het laatst greep hij mis en moest hij een nederlaag slikken. Balen...

Wat ook wel jammer was, was dat ik niet heb kunnen voetballen met Pascal L en de witte. Daar had ik me wel op verheugd. De witte heb ik daarna ook niet meer gezien.

Dinsdag 28 april
Ditmaal kreeg ik een mailtje van Mug dat hij zou komen. En warempel, hij was er zowaar. Of hij nou zijn voetbalratingsysteem wilde evalueren, of dat hij Ewood live wilde zien schaken, weet ik eigenlijk niet. Ewood maakte er in ieder geval een lang potje van. Ook nu stond hij slecht, maar perste hij er nog een remise uit. Volgens Mug was de stelling ook dik remise, maar dat bleek achteraf niet het geval te zijn geweest. Een lange zit dus, maar hij was niet voor niets geweest...

Na afloop ging Mug gauw weer naar huis en gingen wij weer naar de camping. Kon ik weer alleen met Ewood gaan overschieten... Die avond was er overigens nog Champions League, waarin Barcelona helaas niet won van het afbraakvoetbal van Chelsea.

Woensdag 29 april
Op de woensdag was een vlaaientoernooi. Daar deden enkele spelers aan mee die prima op het NK thuishoren, maar op de een of andere manier geen zin hadden. Het toernooi was een beetje "op zijn Limburgs" georganiseerd. De indeling voor de eerste ronde werd opgelezen en daarbij werden allerlei bordnummers genoemd. Helaas had alleen het eerste bord een bordnummer, dus kon ik alleen maar gokken waar bord negentien nou precies was. Gelukkig had mijn tegenstander, Albertus ten Hertog (vader van), de borden geteld en had daaruit bepaald waar bord 19 was. Lenaard zat aan bord 20, maar hij ging maar aan een bord zitten. Later bleek dit bord 18 te zijn, waardoor degenen die aan bord 18 geen idee hadden waar ze nou moesten zitten...

Het toernooi verliep goed voor mij. Ik kwam de eerste partij goed door, in tegenstelling tot Lenaard, die tegen een clubgenoot (VVV weet je wel) speelde en door een kwaliteitsoffer het schip in ging. Bij het doorgeven van de uitslag kwam hij erachter dat hij eigenlijk met zwart had moeten spelen. Wakker worden!

Daarna speelde ik aan een hoog bord en won ik met zwart nogal soepel. Toen kwam m'n ma en ging ze 'n kopje thee voor me halen. Daar wilde ik nog wel een gevulde koek bij. ;) Vervolgens speelde ik met een kop thee in de hand tegen Joep Nabuurs. Hij wilde mijn kennis van het Siciliaans testen, waarna ik hem een koekje van eigen deeg liet slikken door een zijvariant te kiezen. Ik won al gauw een pion en ging vervolgens een beetje "staan". Volgens hem had ik een stuk kunnen winnen. Dat miste ik, maar uiteindelijk won ik wel zonder veel tegenkansen toe te staan.

Het toernooi was halverwege en ik begon opeens m'n keel te voelen. Beginnende keelpijn... Ik speelde in de vierde ronde tegen Rik Roelofs, een gezet jochie dat ik twee jaar geleden in Hengelo ook had gevolgd toen ik verslag moest doen van de E-tjes. Ik was blij met de "makkelijke" loting, maar daardoor was ik ook gespannen. De opening leverde dan ook niet echt iets op. Bah... Waarom spelen die ukkies tegenwoordig 1.d4? Gelukkig kreeg ik uiteindelijk wel de overhand. De druk op zijn stelling leverde me een kwaliteit op. Daarna kon ik het gaan uitschuiven, maar gaf ik opeens een toren weg... En toen kreeg ik keihard klop van de kracht van een dame en loper... :(

Op dat moment leek Lenaard te gaan winnen. Hij stond een dame tegen toren voor tegen Wouter Roggebrood, maar vanwege een vrijpion moest hij zijn voorsprong weer opgeven. Het pionneneindspel leek makkelijk gewonnen, maar in plaats van zetten te doen, begon Lenaard lang na te denken en kwam hij uiteindelijk tijd tekort om het eindspel effe uit te schuiven. :(

In de vijfde ronde speelde ik tegen Maarten Rademakers. Nog steeds ziek van die toren wilde ik graag winnen. Dat was nog niet zo makkelijk tegen een Sweshnikov. Gelukkig kreeg ik hulp toen hij een stuk offerde voor een schaakje dat niet tot mat leidde. Daarna kon ik het rustig uitschuiven.

In de laatste ronde speelde ik tegen Floris van Assendelft. Hij speelde een of ander dynamisch systeem en ik kon nog enige tijd meegaan. Uiteindelijk verloor ik mijn dameloper, wat toch wel vervelend bleek. Ik meende nog een aardig kwaliteitsoffer te hebben, maar dat faalde nogal simpel. Zo eindigde ik met vier uit zes.

Lenaard speelde in de laatste ronde tegen het kleine jochie. Ik had wel gedacht dat hij hem langzaam zou uitknijpen, maar dat was niet zo. In tijdnood was Lenaard zo slim geweest om wat minder na te denken, zodat hij met drie seconden op de klok won. UIteindelijk behaalde hij 4½ punt.

Bij de prijsuitreiking waren er prijzen voor de hoogst en laagst geëindigden. Als laatste eindigen vind ik zelf niet zo'n prestatie. Dan had ik m'n ma wel mee kunnen laten doen... En dan hadden we een lekkere* (uitgedroogde en uitgezakte) vlaai mee naar huis kunnen nemen.
Ook wel raar was dat de mannen en vrouwen allebei twee vlaaien konden winnen. Winnaar werd Wouter Spoelman, voor Ali B en Floris van Assendelft (!). Gek genoeg was Floris er niet tijdens de prijsuitreiking, waardoor Ali de vlaai brutaal voor zich alleen opeiste.

Tja, met dat soort spelers zat een vlaai er bij voorbaat al bijna niet meer in... Ondertussen voelde ik me ziekjes en gingen we als een soort hoogtepunt van de vakantie uit eten. Helaas hadden ze daar niet bepaald veel variatie. Je kon soep nemen en daarna moest je kiezen uit drie "pannen". Graag had ik wat meer keuzes willen hebben... Uiteindelijk had ik een "pan" vol met brokken kip, net als Ewood, maar die had er nog kokend hete satésaus bij. Dat hoefde ik niet. Na afloop kon je niet eens een leuk ijsje bestellen. :(

De nachten werden steeds kouder en er was weer eens een wedstrijd uit de Champions League. Dan is zo'n houten huisje echt geen pretje. Met een trui aan en een deken over m'n slaapzak lag ik in bed, terwijl twee meter verderop een laptop aanstond met daarop nieuwsuitzendingen en irritante reclames.

Ewood won overigens in een remisestelling van een vrij matige tegenstander.

Donderdag 30 april
Op donderdag was ik echt ziek. Het was mooi weer en door de vroege zonsopkomsten werd ik al om een uur of zes wakker, terwijl Ewood in het bed boven me er pas om tien uur uit hoefde. Tja, wat doe je dan in die vier uur? Ik had geen idee...

Omdat het koninginnedag was, waren de winkels dicht. Nou ja, behalve een of andere Albert Heijn. Mijn ma had wat keelsnoepjes gekocht en vitamine-C-bruistabletten. Helaas had ze geen fix meegenomen, wat me wel slim leek. Gelukkig had ik minder last van m'n keel en kreeg ik niet eens last van m'n darmen door de grote hoeveelheden vitamine C. Toch werd ik steeds zieker. Ik kon me daardoor zonder schaamte ziekmelden voor de excursie van de dag erna. Ik was er niet eens blij mee.

Die avond was ik heel brak en suf en kookte m'n lijf zowat. Ondanks dat kon ik die nacht amper in slaap komen. Als ik me niet omdraaide, deed Ewood het wel en schudde het bed heen en weer. Geen wonder dat hij niet meer zijn beste spel speelde, want hoe kon iemand nou ooit op zo'n manier goed slapen? Of lag hij zelf wakker van zijn gemiste kansen? Misschien overdacht hij zijn zonden tegen Large, misschien bereidde hij zich in zijn slaap nog voor op de partij van de dag erna...

Vrijdag 1 mei
Het toernooi was al bijna voorbij en ik was blij toe. De nachtrust had me wel goed gedaan en nadat ik gedoucht had, voelde ik me best goed. Ewood speelde in ieder geval gauw remise en verder gebeurde er niet zo veel.Zaterdag 2 meiDe laatste ronde! Wat een spannende slotronde! Robin Oscar, Robin Swinkles en Benjamin Bok stonden alle drie bovenaan met een gelijk aantal punten. Ewood onttrok zich aan dit geweld. In alle anonimiteit had hij tegen Stefan Kuipers remise gespeeld. In alle rust konden ze nog analyseren, om alleen af en toe onderbroken te worden door een autist die denkt dat-ie kan schaken. Het was Ewoods laatste gesloten NJK. Zo rond de eeuwwisseling begon het met pupillendagen, daarna zat hij steeds weer bij. In 2002 in Nijmegen, in 2003 t/m 2006 in Schagen en in 2007 t/m 2009 in Venlo. Zijn beste resultaat was de tweede plaats en uitzending naar het EK in 2005.

Maar nu, in 2009, eindigde zijn laatste NJK zonder roem. Die roem zou één van de drie bovengenoemde personen gaan. Allereerst viel Robin Swinkles af. De Brabander, die volgende week tegen BSG hoopt grootmeester te worden, werd hardhandig van het bord gepompt door Roi Miedematig. Omdat Christov Kleijn al had gewonnen van Marijn Otte, ging Christov virtueel aan kop. Ook Benjamin Bok had zijn zenuwen niet onder controle. Hij dacht erg lang na en kwam in tijdnood met een zelfvernietiging op de proppen. Zulke kansen moet je Large niet geven. Hij maakte met plezier een Bussummer kampioen. Dat was Robin Oscar. Hij won een krankzinnige pot van Lody Curling. Het was een originele partij, waarin wit objectief gezien wel gewonnen stond en zwart op remise moest hopen. Die hoop bleek ijdel te zijn.

Zodoende werd Robin Oscar kampioen in de A.

Ook in de andere categorieën kwamen de kampioenen bovendrijven. Heel raar was het bij de A-meiden, waar drie meiden bovenaan eindigden en er een tiebreak was tussen twee speelsters... Het schijnt in het reglement te staan, maar volgens mij heeft niemand dat van tevoren zo begrepen. Een belachelijke regel trouwens. Hoe valt het anders uit te leggen dat als je gelijk geëindigd bent met twee anderen, dat zij om de titel spelen en dat jij naar huis kan? Eens temeer een bevestiging dat dergelijke regeltjes gemaakt worden door wereldvreemde snuiters. :(

Ewoods toernooi

1. R Pruijssers m (2430) ½ w
2. M Otte (2361) 1 z
3. T Meurs (2192) ½ w
4. C Kleijn f (2336) 0 z
5. A Haast (2208) ½ w
6. M van Zetten (1958) 1 z
7. La Ootes (2262) 0 w
8. V Blom (2076) ½ z
9. S Kuipers f (2303) ½ w

Totaal: 4½ uit 9 tegen 2236.

Opmerkelijk was dat Ewood wel vijf keer remise maakte en dat hij met wit niet wist te winnen. Dat kwam ook deels doordat hij sterkere tegenstanders had met wit, maar toch. Maar twee nederlagen, dat is op zich best goed: iedere speler had op zijn minst één nederlaag (spannend toernooi, nietwaar?), maar aan de andere kant zijn twee zeges ook wel wat mager. Daar mag-ie wel eens een middagje over filosoferen.

BSB
Dan tot slot een aantal artikelen* dat ik schreef naar aanleiding van het toernooi:Ewood remise tijdens eerste ronde NK Jeugd; 24-04 2009
Robin aan kop!; 26-04 2009
Het duel der Robins; 28-04 2009
Hoe Robin Oscar kampioen werd; 03-05 2009

* In "Baarn-mode"

Gerelateerde artikelen:
Terug uit Venlo; 03-05 2009

Terug uit Venlo

Zo, eindelijk terug uit Venlo, waar ik de verrichtingen van ene "Grotovsky" een week lang op de voet gevolgd heb. Na zijn successen in 2007 en 2008, waar hij nog kon opmerken dat de bekers ieder jaar kleiner werden, behaalde hij een elfde (gedeeld 10e tot en met 13e) plaats in zijn schaakjaar. Zijn laatste partij speelde hij tegen Stefan Kuipers. Volgend jaar is-ie niet meer welkom. Niet in Venlo, maar ook niet in Haarlem, waar het toernooi de volgende keer gespeeld zal worden.

Rest mij nog de winnaars op te noemen:

A-jeugd 

Kampioen: Robin Oscar van Kampen (7/9)

Eervolle vermelding: 6. Large (6/9)

A-meiden

Officieel kampioen: Leonore Braggaar (6½/9)

Eigenlijke kampioen: Lisa Hortensius (6½/9)

B-jeugd

Kampioen: Hugo ten Hertog (7½/9)

Eervolle vermelding: 19. Kasper Wiegers (4/9)

B-meiden

Kampioen: Evie Warmelink (7xc2xbd/9)

Eervolle vermelding: 10. Diana Gairabekova (0/9)

C-jeugd

Kampioen: Roger Meng (7½/9)

Eervolle vermelding: 16. Rik Roelofs (4½/9)

C-meiden

Kampioen: Diana Dalemans (7/9)

Eervolle vermelding: ?

Het zal vast nog wel een hele tijd duren voordat ik ooit weer op een jeugd-NK zal verschijnen...