Het schooljaar is weer begonnen...

Master

Vandaag is de dag dat de VU-studenten weer naar school gaan. Voor mij betekende dat dat ik kennismaakte met de master. In een klein klaslokaaltje verzamelde zich een een grote groep studenten. De meeste gezichten herkende ik niet. Behalve mijzelf waren er slechts vijf oud-A&E-studenten op het introductiecollege aanwezig.

Waar de lessen over gingen? Ik heb geen idee. Het begon met een vak over micro-economie. Na een slaapverwekkende introductie over allerlei randzaken, passeerden de wiskundige formules in een razend tempo de revue. Steeds meer verloor ik mijn aandacht. De seconden tikten traag weg. Het tweede vak ging over statistiek. Ook hier vlogen de formules en de afkortingen (!) me om de oren. Zo wordt er in Nederland lesgegeven: niemand hoeft het te snappen, als de docent(e) de hele tijd maar aan het praten is.

Naast de hoorcolleges zullen er ook nog werkcolleges zijn. Hiervoor ben ik in een groepje ingedeeld met allemaal mensen die ik nog nooit eerder heb gezien. Dat zou een goede leerschool zijn voor later, zo werd beweerd, want dan kom je ook bij mensen terecht die je niet kent. Maar hoe kom je erachter wie je groepgsgenoten zijn? Juist in deze tijd heb ik behoefte aan contact met m'n klasgenoten van vroeger en juist nu kan ik niet fijn clusteren. De deadline van de eerste opdrachten nadert snel.

Dat zal nog even zonder boek moeten. In de boekhandel van de VU was het net als in de trein en in de klas druk. Heel erg druk. De wachtrij voor de kassa strekte zich helemaal tot de benedenetage uit. De eerste dag van het schooljaar is inderdaad de drukste dag van het schooljaar. Iedereen is nog vol goede moed, maar al snel knappen de eersten af. Gelukkig maar, denk ik dan, want de VU is niet berekend op zo'n grote hoeveelheid studenten. Aan de andere kant hoop ik niet dat ik bij de groep afvallers hoor...

Wilders

Volgens Wikipedia is Geert Wilders vandaag jarig. Precies 47 jaar geleden kwam de geblondeerde politicus in Venlo ter wereld. Het is een spannende tijd voor hem. Afgelopen week strandde de formatie met zijn partij en de VVD en het CDA. De interne verdeeldheid bij het CDA was voor Wilders een mooie gelegenheid om de weg van de minste weerstand te volgen en de stekker eruit te trekken: in tegenstelling tot wat hij verkondigde, wilde hij helemaal niet regeren. Liever zit hij in de oppositie, waar hij kan doen wat hij altijd doet: schreeuwen en provoceren.

De linkse partijen waren gek genoeg ook opgelucht. Ze waren bang dat het gedoogkabinet er ook echt kwam. Het was immers hun bedoeling om de VVD op te zadelen met twee gedrochten van coalitiepartners, maar tot hun schrik lukte het formatieproces ook nog bijna. Het is misschien wel jammer dat Klink niet nog een paar weken heeft gewacht met zijn zorgen naar buiten brengen. Dan was het kabinet Rutte I meteen van verdeeldheid uit elkaar geflikkerd. Hopelijk had Nederland dan nog net kunnen kennismaken met het lachwekkende PVV-beleid.

Nu kan Wilders zich voorbereiden op een taak die hij met alle plezier zal vervullen: een middenkabinet onder vuur nemen. Maar er wacht gevaar: Rutte wil een proeve van een regeerakkoord schrijven, waar rechts Nederland likkebaardend naar zou uitkijken. Grote kans dat hij het CDA en de PVV daarmee verleidt om toch weer mee te doen. Geen idee of er dan weer zo'n gedooggedrocht komt, of dat Wilders dan wel echt mee gaat regeren. Regeren betekent namelijk dat Wilders veel kritiek kan verwachten en daar kan hij slecht mee omgaan.

Formatie

Vreemd is wel dat de PVV-kiezers zich steeds zo roeren. Na de verkiezing vond men dat de VVD en de PVV moesten gaan regeren, omdat de ene partij de grootste was en de andere partij de grootste winnaar. Bij iedere coalitie waar de PVV niet in zit, wordt gezegd dat 1½ miljoen kiezers niet worden gerespecteerd. Een kulargument. Bovendien was er geen haan die kraaide naar hoe de anderhalf miljoen kiezers van de SP bij de vorige formatie buitenspel werden gezet. Sterker nog: men vond dat de SP het aan zichzelf te danken had.

Ook nu speelt de SP een rol in de marge. Vreemd is het wel. Waar de VVD graag met de PVV optrekt vanwege het electoraat, negeert de PvdA de SP consequent om dezelfde reden. Blijkbaar is de Nederlandse kiezer in en in rechts en kunnen de linkse partijen niet anders doen dan de schade beperken door naar het midden op te schuiven en door coalities aan te gaan met rechtse partijen. De SP is zodoende de linksbuiten in het politieke voetbalveld geworden.

Links Nederland zit sinds het begin van het nieuwe millennium in een flinke dip. De economische crisis en de angst voor moslimterrorisme zorgen ervoor dat de schreeuwers de macht hebben. Ik vraag me al jaren af waarom links niet wat meer van zich laat horen, waarom ze niet wat meer van zich afbijten. De hypocrietcrisis was een goede gelegenheid om rechts Nederland een flink pak slaag te geven, net zoals de politieke steun aan de Irakoorlog en het onzinnige verblijf in Afghanistan, alleen maar om een wit voetje te halen bij de Verenigde Staten. Maar links is stil. Te fatsoenlijk? Of levert die diplomatieke houding op de langere termijn aanzien op?

Eén ding is wel belangrijk: de economie moet uit het dal. Nadat de internetbubbel was doorgeprikt, bleven de beurzen nog jarenlang kwakkelen. De economische opleving van 2006-2008 was het enige lichtpuntje in deze donkere periode. Helaas kwam aan deze opleving een abrupt einde door de hypocrietcrisis, waar we nu weer langzaam uit herstellen. Misschien komen we deze dynamiek de komende eeuw wel vaker tegen, met veel economisch gekwakkel, waarin de economie zich langzaam herstelt, gevolgd door weer een crisis. Terwijl de economie in de westerse wereld al jaren aan het kwakkelen is, ontwikkelen landen als China zich wel spectaculair. Zullen de gunstigere jaren toch weer aanbreken?

Over én ding ben ik het wel eens met de rechtse partijen: er moet flink bezuinigd worden. De staatsschuld moet verminderd worden. Toch heb ik het idee dat er ook veel slechte bezuinigingen tussen zitten, zoals gerommel met eigen risico's, die alleen maar gezondheidsrisico's met zich mee zullen brengen. Om tot echte bezuinigingen te komen, zal er ook getornd moeten worden aan rechtse hobby's zoals de hypotheekrenteaftrek. Hier is pas echt veel geld mee te besparen. Als de paars-pluspartijen elkaar flink hadden uitgekleed, had er veel bezuinigd kunnen worden en betaalt iedereen mee. Dat dat ook ten koste zou gaan van de zwakkeren in de samenleving, lijkt me een mooie handreiking naar de VVD.

Helaas liep het anders. Rutte wenste geen gezichtsverlies te lijden en wierp een linie van piketpalen op. Dat er nu nog steeds geen kabinet is, daar is het land ook niet bij gebaat. Waarschijnlijk krijgt Wilders een herkansing, al vraag ik me af of de VVD nou echt wil samenwerken met die Sinterklazen. Jammer genoeg krijgt Job niet de kans veel van zich te laten horen. Het wordt eens tijd dat de PvdA het voortouw in de formatieonderhandelingen krijgt. Het is merkwaardig dat de partij die bij de verkiezingen een goede tweede was zo weinig macht heeft in de onderhandelingen.

In ieder geval zal Nederland nog wel een tijdje amper bestuurd worden. Met de kerst zal er wel een nieuw kabinet zitten, was de verwachting. Dat zal wel nodig zijn, als we geen tweede België willen worden. Maar welke partijen het kabinet gaan vormen, dat is een interessante vraag.

Gerelateerde artikelen:

Een lange verkiezingsnacht; 10-06 2010

Het schooljaar is weer begonnen...; 06-09 2009