14-02-2010

And the winner is... Jip!


Karten

Na een jarenlange afwezigheid op de piste, keerde Behirder gisteren terug op de kartbaan van meneer Coronel. Het leek me wel eens leuk om te karten. Een mooie gelegenheid daarvoor was de verjaardag van mijn vader. Zoals Ewood eens ietwat lacherig opperde, leek een "bedrijfsuitje van mijn pa's bedrijf" me wel wat. Helemaal leuk zou het zijn wanneer we een baan konden afhuren, zodat we met alleen bekenden konden racen. Zelf probeerde ik wat mensen uit te nodigen en ik hoopte dat m'n pa dat ook zou doen. In 2007 waren we met z'n zessen, dus als m'n pa nog iets van zeven maten kon uitnodigen, wat me gezien zijn passie voor slotracing niet heel gek leek, zouden we een baan kunnen afhuren.

Ik stuurde een mailtje naar een groep bekenden, maar een groot aantal zegde af. Hun reacties liepen uiteen van een bot "nee" tot "leuk, maar ik kan dan helaas niet. Een andere datum zou fijn zijn." :S Er waren nog wel meer ongelukkige factoren die meespeelden, zoals het Noteboomtoernooi en inhaalwedstrijden voor de KNSB-competitie. Anderen hadden weer een verjaardag, of wilden Valentijnsdag vieren. Bah, die uit Amerika overgewaaide commercie! Wisten jullie dat Valentijnsdag gemiddeld de koudste dag is van het jaar? Niet echt een romantische dag, zullen we maar zullen we maar zeggen. Meer iets voor de warmetruiendag, die rond deze tijd van het jaar is.

Belg
Ik dwaal af, terug naar het karten. M'n pa probeerde het te regelen, maar hij kreeg geen gehoor op zijn mailtje. Pas toen hij belde, kon hij twee heats reserveren. We zouden met z'n zessen zijn; m'n pa had een collega-slotracer uitgenodigd en ik had de witte en Rolex uit weten te nodigen. Rolex zou om 19:00 uur bij ons zijn, waarna we om 19:30 in Huizen wilden zijn. Opmerkelijk genoeg was Rolex precies op tijd en zaten wij nog te eten toen hij belde dat hij voor de deur stond (die bel bij ons is soms onhoorbaar of zo. :S) Daarna gingen we gauw naar Huizen, waar we in een leeg café stonden. De actie was op de baan te beleven. We schreven ons in en ik besloot als naam "Jip" op te geven. Gek genoeg was de witte er nog niet. We zouden om 20:00 uur rijden en het was inmiddels al 19:45. Alsof ik het had zien aankomen, had ik m'n mobieltje meegenomen en belde ik maar naar huis, of m'n ma de witte kon bellen. Net voordat we naar de kleedkamer gingen, kreeg ik het bericht dat hij het glad vergeten was. Echt weer iets voor een Belg... Hij was echter al onderweg, maar de eerste heat ging mooi aan zijn neus voorbij.

Eerste heat
We kwamen in de kleedkamer, waar ik zag dat de overalls waren vervangen door een vaag jasje. Misschien was dat de winteroutfit, aangezien toch iedereen een lange broek draagt. Ik had al meteen een Xtra-large jasje te pakken, waarna ik zocht naar een grote helm voor mijn grote hoofd. Ik vond een zwart-gele helm waar mijn hoofd precies in paste. Bovendien had het ding als één van de weinige helmen een vizier. 

De eerste heat kon me matig bekoren. Ik startte vanuit de middenmoot en ik zat constant in het verkeer. Ik had op internet nog naar wat tips en trucs gezocht om sneller te rijden, maar ik had er niet heel veel aan. Ik kon vaak niet lekker doorrijden en als ik dat een keer kon, dan maakte ik wel weer een stuurfoutje. Mijn snelste tijd was 36,85; niet echt iets om de loftrompet over te steken. Gek genoeg was Ewood, een beetje mijn referentiepunt, maar amper sneller (36,56), wat wel zal hebben betekend dat de omstandigheden zwaar waren. Er waren maar elf karts in competitie, maar voor m'n gevoel waren het er veel meer. De snelste acht deelnemers zaten trouwens binnen twee seconden van elkaar qua snelste tijd, wat wel een verklaring zou kunnen zijn dat iedereen op een kluitje reed. Overigens had ik na Ewood wel het hoogste gemiddelde, ik had geen grove fouten gemaakt.

Daarna moesten we even pauze nemen en keek ik onder het genot van een glas water toe hoe de anderen het deden. Daarnaast konden we de rondetijden bekijken. De snelste tijd die in onze heat was gereden, was een 36,12; niet echt een geweldige tijd. De snelste rijders in de heats voor en na ons wisten er geregeld een 34'er uit te persen. Opmerkelijk was dat Rolex al meteen een 40,06 reed. Hoeveel onze tijden voor verbetering vatbaar zijn, bleek wel uit de snelste tijden van de dag/maand. Zo reed "Race lijn mechanica"(:S) een tijd van 29,58 (!), maar gek genoeg stond die tijd slechts op één van de scoresheets. Met een opgevoerde kart gereden? De snelste tijd van de dag was volgens de tweede sheet 33,92. Ik heb de totstandkoming hiervan live meegemaakt.

Tweede heat
In de tweede heat startte ik ergens achteraan. Voor de start zag ik Rolex zwaaien. Hij kreeg zijn gordel niet vast, zo vertelde hij later. Gek genoeg merkten de baancommissarissen het niet op. Gelukkig loste hij het probleem zelf op.

Tot mijn verrassing kon ik in de tweede heat vrij veel ronden vrijuit rijden. Ik probeerde tijd te winnen bij het remmen, door de kart iets de bocht in te laten sturen bij het remmen. De ene keer lukte dat goed, de andere keer niet. Ergens in het begin van de race hoorde ik een enorme knal aan de andere kant van het circuit. Ik schrok er nogal van en ik hoopte maar dat het een kart was die naar de knoppen was gegaan. Dat was ook daadwerkelijk gebeurd, want ik zag bij de hairpin een verlaten kart staan. Tja, in bijna de helft van de races gaat zo'n ding wel kapot, schat ik zo. Zelf heb ik het ook eens meegemaakt. De motor ging gewoon langzaam uit. Deze motor nam minder geruisloos afscheid van deze wrede wereld. Vandaar dat karten zo duur is.

Snel
Pas in de slotfase kwam ik weer wat mensen tegen. Sommige lui slingerden over de baan alsof ze dronken waren. Helaas had ik niet het flauwste idee wie het nou waren. Ik heb niemand herkend. Toen de race was afgelopen, vertelde iedereen in geuren (Ewoud!) en kleuren over de race en hun inhaalacties op elkaar. Ik was wel af en toe iemand voorbijgereden, maar ik had dan niet in de gaten wie dat was.

Mijn aandacht ging blijkbaar meer uit naar het rijden. Ik vond dat ik in de tweede heat beter reed dan in de eerste heat. Ik had er wel vertrouwen in dat ik het beter had gedaan dan in de eerste heat. Niet tot mijn verrassing, maar tot mijn vreugde zag ik dat ik de snelste tijd had gereden. Ik was sneller dan de witte en Ewood, wat ik normaal niet ben. Hadden die tips dan echt gescheeld? Moeilijk te zeggen. In 2007 reed ik twee keer 35,19 en nu reed ik één keer 35,10. Wel had ik destijds vier heats tot m'n beschikking en vaak rijd je in de latere heats sneller. Dat bleek wel uit het feit dat ik in de tweede heat geregeld in de "35" wist te rijden, wat me in de eerste heat totaal niet lukte.
Nee, de reden dat ik nu sneller was, lag vooral aan de witte en Ewood zelf, die twee en een half jaar geleden stevig in de "34" wisten te rijden en nu niet. Maar misschien waren de omstandigheden nu wel moeilijker. Of beginnen de jaartjes bij hun te tellen?

Na afloop kreeg ik in ieder geval complimenten van de mensen met rijbewijs, die verrast waren over mijn optreden. Ons clubje zat qua tijden dicht bij elkaar: Rolex reed in zijn laatste ronde een nette 38,04 en zat daarmee dus binnen de drie seconden van mijn snelste tijd. Niet slecht!

We bleven nog een tijdje kijken naar het rijden van anderen. De pijn in m'n rechtervoet trok langzaam weg, waarna ik mijn armen begon te voelen. Tja, ik voel het dus al aan al m'n ledematen dat ik amper 24 minuten op lage snelheid heb geracet. Kun je nagaan hoe het is om formule 1-coureur te zijn! 

Een vergelijking van de beste tijden in 2007 en 2010:

Ewood 34,10 35,80
De witte 34,64 35,74
Jip 35,19 35,10

Tot slot nog een samenvatting van de tweede heat:

Dat was het dan weer! Zullen we in de zomervakantie weer gaan? ;)

Gerelateerde artikelen:
Karten; 29-08 2007

4 opmerkingen: