Journalist
Maandag 6 Augustus begon het ONJK te Hengelo. Vol spanning ging ik naar de persruimte, waar mijn taak werd omschreven. Ik moest positief zijn en vooral over bijzaken lullen. Zo schrijf ik meestal niet...* Als schrijver voor de E-categorie had ik de "mazzel" dat ik pas woensdag hoefde te beginnen.
Woensdag 08-08
Woensdagmorgen reed ik met m'n pa naar Hengelo. Ik was blij dat ik niet met de trein hoefde. Loulou wilde Evgeny Grotovsky nog zien.
Om half een begon de opening, gevolgd door de eerste drie (!) ronden. Ik moest nog ff wennen aan al die maffe namen. Toen de eerste ronde was afgelopen, schreef ik snel een verslag en ging weer terug naar de zaal.
Om vijf uur was de derde ronde afgelopen en kon ik mijn laatste verslagje van de dag schrijven. Bij het gebruik van de computer irriteerde me het volgende:
Woensdagmorgen reed ik met m'n pa naar Hengelo. Ik was blij dat ik niet met de trein hoefde. Loulou wilde Evgeny Grotovsky nog zien.
Om half een begon de opening, gevolgd door de eerste drie (!) ronden. Ik moest nog ff wennen aan al die maffe namen. Toen de eerste ronde was afgelopen, schreef ik snel een verslag en ging weer terug naar de zaal.
Om vijf uur was de derde ronde afgelopen en kon ik mijn laatste verslagje van de dag schrijven. Bij het gebruik van de computer irriteerde me het volgende:
- Er zaten steeds mensen op de computer, terwijl ik elke seconde hard nodig had.
- Mensen zaten over mijn rug mee te lezen
- Het internet was traag
Om een uur of zes kwam de bus. Ik reed met Geon Knol mee. Hij vertelde me een beetje waar alles was en zo. Ook kreeg ik mijn kamertje. Het was een eenpersoonskamer met douche en toilet. Erg lux, maar ook erg eenzaam. Ik at bij het restaurant in het complex van de YM. (op eigen kosten!)Om een uur of elf ging ik proberen te slapen.
Donderdag 09-08
Ik vertrouwde er op dat ik op tijd wakker zou worden. Ik had echter onderschat dat het in mijn kamer 's ochtends helemaal niet zo licht was. Om tien over half acht werd ik wakker. Ik haastte me naar het gebouw waar de young masters waren. Ik scoorde een boterhammetje bij het ontbijt en stapte toen in de bus.
De "E" begon pas om negen uur, in tegenstelling tot de andere groepen. Aangezien de Donderdag een rustdag is voor de andere groepen, ging de "E" ook nog het langst door.
Toen ik eindelijk klaar was, was de bus allang vertrokken. Ik bleef op het stadhuis (gezellig hoor) en was toen getuige van "Hengelo (3)" Jan Willem Brinks en Jasper de Jong gingen op een livebord schaken. Jammer genoeg merkte het Utrechtschaakpubliek de grap niet op, ondanks een geweldige aanzet:
Datum: | donderdag 09-08-2007 17:09 | Naam: | Mathijs | Link: | www.onjk.nl |
Wat is dat toch met die live partijen bij het ONJK?
Young Basterts???
De vervolgreacties waren:
Young Basterts???
De vervolgreacties waren:
Datum: | donderdag 09-08-2007 17:34 | Naam: |
Sjaak
|
Wat is er toch loos met mijn oud teamgenoot Ali?
Tijdens de open NK in Dieren vond ik hem al niet best spelen (voor zover ik dat niveau kan beoordelen (en eigenlijk kan ik dat niet echt)), maar nu is het weer zeer matig.
Jammer. Kom op, Ali, als je dit leest: maak er de laatste drie potten nog wat van!
En:
Tijdens de open NK in Dieren vond ik hem al niet best spelen (voor zover ik dat niveau kan beoordelen (en eigenlijk kan ik dat niet echt)), maar nu is het weer zeer matig.
Jammer. Kom op, Ali, als je dit leest: maak er de laatste drie potten nog wat van!
En:
Datum: | donderdag 09-08-2007 19:23 | Naam: | Melmak |
Dat Tobias Kabos in totaal verloren stelling doorspeelde tegen Stefan Vosshard, om hem uiteindelijk nog te kunnen winnen op tijd, vonden sommigen al niet zo sportief. Maar zijn gedrag na de partij was, uiterst onsportief. Niet alleen ik, maar ook Dhr. Pliester sprak er schande van en verklaarde dit zelfs nog nooit op topniveau meegemaakt te hebben. Stefan was er flink ziek van en heeft zich toen ook teruggetrokken uit het toernooi.
Zucht...
Ik ging samen met Jan on the run terug met de bus. Ik had amper wat gegeten en probeerde om negen uur te gaan slapen. (!) Dat lukte voor geen meter.
Vrijdag 10-08
Om zeven uur werd ik gewekt door m'n mobieltje. Ik deed m'n kleertjes aan en ging naar het gebouw van de YM. Ik had nu wel de tijd om wat naar binnen te schrokken.
De vrijdag telde liefst vier (!) ronden voor de E-tjes. Ik wist het vol te houden, maar ik voelde wel steeds meer koppijn opkomen. De dag werd besloten met een diner voor de begeleiders in restaurant appel. Ik bestelde thee en spa blauw, in de hoop dat dat m'n hersentjes zou afkoelen. Ik bestelde het dagmenu, biefstuk met friet, wat me wel lekker leek. Bovendien was het veel goedkoper dan de overige menu's.
Na het eten had ik nog steeds koppijn en zat ik met het probleem hoe ik weer "terug" moest komen. Gelukkig bood Jasper de Jong aan me mee terug te brengen. Achterop zijn fiets met vering kreeg ik steeds meer kramp in m'n poot. Toen we er waren, stapte ik af en viel ik. Ik kon niet op mijn rechtervoet staan! Gelukkig had ik aan de val niks overgehouden. Ik rolde een beetje. Het was eigenlijk net zoals bij die aanrijding op 24 januari 2005 op de rotonde voor de competitiewedstrijd tegen Zeist 2. Ik werd aangereden, maar viel heel zachtjes.
Zucht...
Ik ging samen met Jan on the run terug met de bus. Ik had amper wat gegeten en probeerde om negen uur te gaan slapen. (!) Dat lukte voor geen meter.
Vrijdag 10-08
Om zeven uur werd ik gewekt door m'n mobieltje. Ik deed m'n kleertjes aan en ging naar het gebouw van de YM. Ik had nu wel de tijd om wat naar binnen te schrokken.
De vrijdag telde liefst vier (!) ronden voor de E-tjes. Ik wist het vol te houden, maar ik voelde wel steeds meer koppijn opkomen. De dag werd besloten met een diner voor de begeleiders in restaurant appel. Ik bestelde thee en spa blauw, in de hoop dat dat m'n hersentjes zou afkoelen. Ik bestelde het dagmenu, biefstuk met friet, wat me wel lekker leek. Bovendien was het veel goedkoper dan de overige menu's.
Na het eten had ik nog steeds koppijn en zat ik met het probleem hoe ik weer "terug" moest komen. Gelukkig bood Jasper de Jong aan me mee terug te brengen. Achterop zijn fiets met vering kreeg ik steeds meer kramp in m'n poot. Toen we er waren, stapte ik af en viel ik. Ik kon niet op mijn rechtervoet staan! Gelukkig had ik aan de val niks overgehouden. Ik rolde een beetje. Het was eigenlijk net zoals bij die aanrijding op 24 januari 2005 op de rotonde voor de competitiewedstrijd tegen Zeist 2. Ik werd aangereden, maar viel heel zachtjes.
Ik bleef even liggen, waarna ik mijn voet weer kon bewegen. Ik bedankte Jasper nog voor de moeite, al was ik blij dat de lijdensweg eindelijk voorbij was.
Ik had die avond barstende koppijn en ik moest alles nog inpakken.
Zaterdag 11-08
Toen ik om kwart voor zeven gewekt werd, was mijn hoofdpijn zo goed als weg. Ik pakte mijn spullen in en vertrok met mijn twee koffers voor de laatste keer naar de ontbijtzaal.
Ik leverde de sleutel in en at wat. Toen het op mijn horloge vijf voor acht was, ging ik naar de bus. De koffers werden in het stadhuis ondergebracht en ik liep naar het Rabotheater.
Om "half negen" sprak Martin B. de jeugd toe. Om "kwart voor negen" begonnen de partijen al. Een raar tijdstip. En bij het schrijven van het verslag was het op de computerklok opeens bijna een half uur later dan op m'n horloge.
De conclusie werd al gauw dat mijn horloge de tijd niet meer goed aangaf.
De "E" speelde vandaag als enige drie partijen. Drie keer maakte ik een verslagje. Van het interview met de winnaars is het niet meer gekomen (ik vind mezelf ook niet iemand voor interviews.)
Daarna was de prijsuitreiking en daarna gingen we nog wat drinken.
Het toernooi: Large werd tweede in de B en Grotovsky werd gedeeld derde in de A. Gefeliciteerd!
Het toernooi: Large werd tweede in de B en Grotovsky werd gedeeld derde in de A. Gefeliciteerd!
* Tenzij de lezer anders denkt
2 opmerkingen: