17-07-2007

Zomerschaak 3

Gepruts en gepriegel
 
Gisteravond heb ik voorlopig voor de laatste keer zomerschaak gespeeld. Een avond die me langer zal heugen dan me lief is. Het liep namelijk voor geen meter.
 
Enige
Pas om tien over half acht kwam ik binnen. Gek genoeg was ik de enige tot dat moment die wilde snelschaken. Gelukkig was het hek toen van de dam en waren er wel 10 (!) deelnemers. De bezetting was mager. Alleen Slisser, Kooyman en ik hebben het potentieel om de 2000-rating te overstijgen.
Bijna deed de latere toernooiwinnaar niet mee. Toen het speeltempo werd bepaald op dubbelrondig 4 minuten pppp., wilde Slisser niet meer. Later werd het veranderd in enkelrondig 5'+3'' Bronstein of zo.
 
Indeling
Hoewel ik dubbelrondig ook wel leuk vind, had ik gezien dat het indelingsschema me kansen bood. Ik had namelijk in de eerste ronde wit tegen Bert Kieboom, wat me wel beviel. Daarna wit tegen een voor mij nog steeds nieuw lid. In de derde ronde zwart tegen Pieterse, dat vond ik niet zo leuk en in de vierde ronde wit tegen Slisser, dat vond ik ook niet zo leuk. In de vijfde ronde zwart tegen Van de Velden, dat leek me wel wat, in de zesde ronde met wit tegen Weidema, dat leek me een simpel puntje, zwart tegen Beijen mocht ik ook wel winnen, wit tegen Simonian was ook een plus en zwart tegen Kooyman ook.
Wat bofte ik weer.
 
ToernooiIn de eerste ronde speelde ik tegen Kieboom. Hij vond het eigenlijk niets voor oude mensen zoals hij. Leeftijd speelt vaak wel een rol bij een sneller speeltempo, al won Bosboom ook van Werle met rapid. Een goed schaker hoeft niet per se een goed snelschaker te zijn.
De opening was weer 1.e4 c6 2.d4 d5 3.Pc3 b5!? 4.exd5 b4. Dit speelden we een paar weken geleden ook en toen won ik vrij eenvoudig. Nu kwam ik niet zo lekker te staan, al keerden de kansen toen ik een mooi schijnoffer zag, (Pxe6 fxe6 Dxe6+ en Dxd6) waarbij ik in ieder geval een pion en het loperpaar veroverde/ heroverde.
Daarna won ik door een schijnoffer nog een kwaliteit. (...Tb8-b6 Lc1-e3 Dd4xe3? Dd6xf8+) Dat speelde ik netjes uit naar winst, zeker toen een penning op de g-pion een stuk kostte. (...Pf4 Txf4 :P) Ik was blij dat ik "scherp" was.
 
De tweede partij verliep moeizaam. Tegen iemand waarvan ik de naam altijd vergeet (die nieuwe leden lijken zo op elkaar) kreeg ik met wit geen voordeel. Het werd een schuifpartij, waar ik ook nog een pion weggaf. Gelukkig gaf hij een kwaliteit weg en ging door zijn vlag.

Tegen Pieterse flopte mijn opening al helemaal. Ik had geen controle over het centrum en ik had amper tijd. Ik probeerde de zaken in het centrum en koningsvleugel nog aan te pakken, maar in vliegende tijdnood sloeg mijn stukoffer niet door en verloor ik het eindspel.

Daarna speelde ik tegen Slisser. Mijn aanpak van de Siciliaan was niet goed. Ik had de problemen op veld d4 voorkomen, maar nu kwam mijn koning in het nauw. Hij had mat kunnen zetten, maar in plaats daarvan draaide hij twee zetten om en ging door zijn vlag. Heel bizar.

Tegen Eddy van de Velden zette ik mijn reeks kutpartijen lekker door. Ik stond een pion achter bij vreselijke stelling. Ik had het geluk dat hij zijn kansen niet benutte, waardoor ik er nog met remise vanaf kwam.

Tegen Weidema kwam er een soort Frans op het bord, waarin ik fanatiek op de zwarte koning ging jagen. Ik zag bij mijn berekeningen een tussenzet over het hoofd, waardoor de stelling meteen omsloeg van leuk tot verloren. Ik probeerde nog wat en verdomd... hij ging door z'n vlag.
Na de partij zag ik wat hij van plan was. Hij kon nog een kwaliteit winnen, maar in plaats daarvan deed hij eerst een slechte zet, om pas daarna mijn torens van elkaar af te snijden. Toen had ik zijn dame al aangevallen en ging hij door zijn vlag. Hij zei iets dat ik het dapper had volgehouden en dat me dat een punt opleverde. Ik zei: "Ja, ik dacht: 'misschien kan ik hem nog bang maken.' ", waarna hij in lachen uitbarstte. "Ik bang? Hahaha..."

Daarna speelde ik tegen Beijen. De zetten 1.e4 e5 2.Pf3 Pc6 3.Pc3 Pf6 4.a3 zijn wel eens op het bord gekomen. Het vervolg weet ik al niet meer, al kreeg ik voor mijn gevoel een vervelende stelling. Gelukkig voor mij wist ik hem nog ergens een kwaliteit te ontfutselen, waarna een vrijpion doorliep.
Daarna volgde een vreselijke partij tegen Simonian. Het Russisch liep helemaal niet lekker bij mij (meer dan genoeg openingsleed gehad gister), want ik kwam in tijd achter en in stelling al helemaal. In tijdnood zag hij niet eens dat hij een stuk kon slaan (ik dacht indirect dames te kunnen ruilen.) Dat deed hij niet, waarna ik nog net remise maakte.
De aanwezige Richard Langbroek zei steeds dat ik veel geluk had gehad en zo. Alsof ik dat nog niet wist...
In de laatste ronde keek hij mee hoe ik Chris Kooyman versloeg. Hij had een stoel beet (Kooyman: "Hou je vast!") toen de partij begon. Er kwam weer een Schots Gambiet op het bord, (1.e4 e5 2.d4 exd4 3.Pf3 Pc6 4.Lc4 Pf6 5.0-0) waarvan ik de theorie nog wel kende, zodat ik de zetten snel uit m'n vingers kon laten rollen (voor de verandering.)
Ik deed de theoretische zet ...Ld6, waarna m'n openingsboek wel ophield. Hij offerde met c3 echter nog een pion, die ik aannam. Daarna werden de dames geruild en won ik het eindspel. Volgens Richard had Kooyman het zeer slecht gespeeld. Of Richard is een potentiële grootmeester, of hij ziet echt niks. Of hij zegt maar wat. =D

Eindstand
Ondanks mijn gepruts en gepriegel had ik nog zeven punten gescoord, goed voor de tweede plek. Qua spel was ik misschien wel de slechtste van allemaal... Tijd om eens die openingen te finetunen.

2 opmerkingen: