Schrijf-je-verhaal-wedstrijd

Inzending

Bij deze de enige inzending tot nu toe van de Schrijf-je-verhaal-wedstrijd van mijn verjaardag. In deze wedstrijd ging het erom dat je een leuk verhaaltje verzon bij een titel. Probeer, voordat je verder leest, jezelf de volgende vraag te beantwoorden: waar komen de titels vandaan? Ik ben benieuwd naar jullie gedachtes.

Dan nu het antwoord: de titels waren afkomstig van eerdere artikelen. Van iedere weblogmaand heb ik één aansprekende (?!) titel uitgekozen en in het overzicht geplakt. Hoewel de "wedstrijd" precies het omgekeerde was van de quiz van vorig jaar, heb ik twee "overlappende" artikelen gekozen (Begin de dag met een lach en Oranje loopt blauw aan), zodat er in feite bonuspunten waren te verdienen. Helaas is er maar één inzending gekomen, uit de pen van KC, die daarmee automatisch de quiz heeft gewonnen. Hieronder de twee artikelen, eerst die van KC (met wat aanpassingen van ondergetekende) en daaronder het origineel.

Ajax is er niet meer: 15 mei 2011

Eigenlijk wilde Lennart de marathon van Leiden lopen. In februari had hij zich al opgegeven. 15 mei zou de grote dag zijn. Een paar weken voor deze dag werd echter duidelijk dat Ajax dan voor het kampioenschap zou gaan spelen. Op zo’n dag ga je toch niet hardlopen? Nee, Lennart zou naar het stadion gaan en zijn club toejuichen. Kampioenen!! Eindelijk zou de droom van de achttienjarige jongen uitkomen; zijn favoriete club zou kampioen worden. Via marktplaats wist Lennart een kaartje te bemachtigen. Wel voor 500 euro, maar ach, dat kon hij na zijn studie wel terugbetalen. En anders... Tja, een kale kip kun je niet plukken, dus...

Verheugd keek Lennart uit naar de grote dag. Een shirt, broek, pet, ketting, handdoek... Lennart gaf nog eens 100 euro uit aan allemaal fanspulletjes. Hij moest er uit zien als een supporter. Een diehard supporter. Een dag voor de wedstrijd spoot hij zijn auto in de clubkleuren met opschrift "Ajax. Landskampioen 2011". 14 mei. De nacht kwam hij nauwelijks door. Steeds zag hij in zijn dromen Huntelaar het winnende doelpunt maken. Het eindsignaal. Hordes juichende mensen. Hemzelf springend, juichend zuipen. Wow, hij had er echt zin in.

Eindelijk was het ochtend. Naja ochtend, normaal liep hij nu van de kroeg naar huis, maar speciaal voor deze dag was hij vroeg naar bed gegaan. Om zeven uur zette Lennart zijn benen naast het bed, om acht uur belde zijn vriend aan die met hem mee zou rijden. Op weg naar de Arena zongen Lennart en zijn vriend Arno verschillende liederen. Ze verzonnen ook alvast een kampioenslied. Een heel origineel lied vond Lennart... Het ging zo:

"2011. Het jaar van Ajax 1! Het jaar dat Ajax kampioen werd."

Verder dan deze zin kwamen ze niet. Dus besloten ze het mooi af te maken met de kreet "Kampioennuh! Kampioennuh!!" afgewisseld met "Joduh! Joduh!"

Aangekomen bij de ArenA stond er een hele rij auto’s, die net zoals Lennarts auto rood met wit waren geverfd. De ArenA blonk, de glazenwassers maakten net de laatste raampjes droog, het gras was nog groener dan normaal. Ja, het gras was erg groen. Heel erg groen. Lennart snapte het niet. "Zo groen hoort het gras toch niet te zijn?" vroeg hij aan Arno. Arno haalde zijn ouders op en ging net zoals de duizenden anderen fans door met springen en schreeuwen. Lennart durfde zich niet te laten gaan. Hij had echt het gevoel dat er iets mis was. Het gras... Vooral het gras aan de helft waar Ajax zou gaan spelen was zo groen. Groener dan normaal. Bij de middellijn leek het ook wel alsof de grond omlaag liep, alsof de helft van Ajax lager lag.

Lennart bleef maar nadenken over dit verschijnsel. Hadden ze soms nieuw gras gekocht, maar per ongeluk de helft gekocht. Uiteindelijk bedacht Lennart dat Ajax uit financiële nood maar de helft van het veld had laten bekleden met het allernieuwste kunstgras; de andere helft zou komen als er weer geld in het laatje kwam – wat volgens Lennart na deze middag wel het geval moest zijn. Deze gedachte, hoe bizar het ook klinkt, stelde Lennart gerust. De resterende tien minuten stond hij net zoals de anderen te hossen en de wave te doen.

13:00. De spelers komen het veld op. Eerst Twente. De Twentenaren proberen zich te laten horen, maar de spelers horen enkel en alleen het boe-geroep van minstens de helft van de toeschouwers. Deze supporters zetten dan ook alles op alles om er bovenuit te komen. Sommigen hebben voor dit doel zelfs een zangcursus gevolgd, want door zingen wordt je stem sterker. Als Ajax vervolgens het veld op komt, is er in de wijde omtrek alleen gejuich te horen. Jesper zou later vertellen dat hij het zelfs in Bussum hoorde en voor degene die slechte cijfers haalden voor topografie: de afstand tussen Bussum en Amsterdam is rond de 30 km dus moet je je voorstellen hoe oorverdovend hard dit gejuich geweest moet zijn. Na de hele tragedie zouden veel mensen zich dit gejuich nog herinneren.

Voordat de aftrap wordt genomen staan de twee teams op het veld; ieder op hun eigen helft. Ajax staat op het groenere gras. Lennart krijgt het idee dat het gras een beetje zakt als de spelers op een rijtje gaan staan, maar hij schenkt verder geen aandacht aan deze gedachte. Het clublied van Ajax wordt ingezet "de herdertjes lagen bij nachte in het ..." zodra de spelers bij het woord "veld" aangekomen zijn, ziet Lennart duidelijk het veld naar beneden zakken. Het zakt, het zakt steeds verder. "Neeeeee" hij wil gillen, ze waarschuwen. Dit kan niet. Het veld zakt echt. De spelers vallen, de spelers glijden weg. Het lijkt wel de Titanic. Het veld zinkt en de speler verzuipen. Het voltallige team van Ajax, verdwijnt onder de zoden. De wereld lijkt stil te staan voor Lennart. Pas twee jaar later zal hij het beseffen: Ajax is er niet meer.

(c) KC

En het origineel:

Ajax is er niet meer

9 levens, 13 ongelukken

Even een triest berichtje. Het gaat over de kat van m'n tante, Ajax, die vandaag aan zijn einde is gekomen. 4902 dagen heeft het beestje bestaan en ik moet zeggen dat ik weinig herinneringen heb van de tijd waarin hij niet leefde.

21 Mei 1995

Ajax' leven begon op 21 Mei 1995. Hij was één van de vijf jongen uit een nestje. Drie katers en twee poesjes waren het. Van die vijf katten is er nu slechts één in leven: mijn poes Sheba.

[Foto Sheba]

Ajax was een rood-witte kater, die vanwege zijn vachtkleur (is dat een woord? 8-|) "Ajax" werd genoemd. Het had natuurlijk ook "pizza" kunnen zijn, maar je moet natuurlijk keuzes maken.

Flat
Ajax' jeugd was geen gelukkige. Mijn tante woonde in een flat en dat bleek niet ideaal te zijn. Iedere week was er wel weer iets gebeurd. Dan weer was -ie van het balkon gevallen, dan had ie kurk opgegeten... Het hield maar niet op. In zijn eerste jaren moet Ajax dan ook veel van zijn negen levens hebben verloren.

Zelf kende ik Ajax in die tijd als een bange, dikke kat. Hij was niet zo blij met visite. Hij trok zich dan terug en liet zich amper zien. Omdat -ie op de flat amper kon bewegen, werd -ie ook nog eens dik. Op een gegeven moment woog -ie zes kilogram en dat is best veel. Zeker omdat zijn lijf zo kolossaal was geworden in vergelijking met zijn kleine kopje.

Verhuizing
Alles veranderde toen mijn tante -ergens in 1999 als ik het mij goed herinner- ging verhuizen. In de zomer werd er flink geklust aan haar nieuwe huis en bleef
Ajax bij ons. Daar trof hij mijn kat, die ook niet zo blij was met een nieuwkomer. Toch tolereerde Sheba haar broer, denk ik. Hoewel Ajax haar leuker vond dan andersom, hadden ze naar mijn weten nooit echt ruzie. Dat is wel anders tussen Sheba en Bonnie.

Ajax kon nu altijd buiten spelen en daar knapte hij van op. Hij begon af te vallen, waardoor hij er een stuk fitter uitzag. Hij leek zich best te vermaken bij ons.

Bussum
Toen de verhuizing eindelijk was afgerond, had Ajax een nieuw "thuis", waarin hij altijd naar buiten kon. Dat is het grote voordeel van een huis. Hoewel ik de flat vroeger altijd heel gezellig vond, was dit huis voor Ajax beter. Hij viel zoveel af, dat -ie opeens allemaal overtollig vel met zich mee sleurde. Het zullen wel de beste jaren van zijn leven geweest zijn.

Ik zag Ajax niet vaak. Alleen als m'n tante jarig was. Soms liep -ie dan even langs in de woonkamer, maar vaak was -ie buiten aan het spelen. Eén keer konden we 'm maar niet vinden. Hoe veel we ook riepen, hij was er niet! Niemand in de buurt had 'm gezien. Bleek -ie gewoon onder bed te zitten... Dat was nou Ajax, schuw als altijd. Van vreemdelingen hield hij niet zo. Daarom keek ik ook altijd uit als ik 'm wilde aaien, hij wilde nog wel eens uithalen...

Het verbaasde me vroeger dat Ajax zo goed overweg kon met Jumbo, een klein, zwart hondje. Jumbo was nog kleiner dan Ajax en hij was best oud. Op het eind zag hij bijna niks meer en was hij bijna doof. Toch haalde het kleine rakkertje nog de respectabele leeftijd van zeventien jaar. Ondertussen had mijn tante er nog een tweede rode kater erbij gekregen, die volgens mij "Spook" heet. Het verbaasde me altijd dat die twee katten zo goed met elkaar om gingen, in tegenstelling tot mijn huisdieren. 

Laatste jaar
Vorig jaar rond deze tijd zat ik de foto's van het NK "rapit" te publiceren en een artikel te schrijven over hoe McLaren alsnog de wereldtitel verspeelde. Ajax' laatste 366 dagen waren ingegaan...

Op 21 Mei vierde hij zijn dertiende verjaardag. Het zou zijn laatste worden, hoe ironisch, want hij werd ernstig ziek. Vandaag was het zover. Hij werd uit zijn lijden verlost. Enkele dagen na de overwinning op koploper FC Groningen, waarmee hij naar de negende plaats steeg, kwam zijn einde, op de leeftijd van dertien jaar en vijf maanden.

Born in Spring,
Died in Fall

Ajax

* 21-05 1995
+ 21-10 2008

13 lange jaren was je in leven, maar nu ben je voor altijd dood. :'(

(c) Behirder

Zoek de tien verschillen!

Archief:
Ajax is er niet meer; 21-10 2008

Gerelateerde artikelen:
The day after; 03-07 2011