Gisteren was ik toeschouwer bij de match Baarn - Amersfoort in de Jeugdclubcompetitie. Vorig jaar waren Baarn en Amersfoort gedegradeerd uit de meesterklasse. In de meesterklasse verloor Baarn het beladen duel ook al, tijd om iets recht te zetten.
Opstelling
Terwijl Amersfoort met dezelfde spelers aantrad als vorig jaar, moest Baarn een vervanger vinden voor mug, een groot schaaktalent zonder ambitie. De onervaren Geertien de Vries nam zijn plaats in. Het was de vraag of Amersfoort in de war was geraakt door deze opstelling, nu hun bord-3-en-4-spelers op iemand anders hadden voorbereid. De manier waarop Amersfoort de psychologische oorlog speelde, was veel verwarrender. De Amersfoortse opstelling was namelijk steeds anders. Vals hoor!
Eerst stond Le aan bord één, dan weer La. Er was amper een touw aan vast te knopen. Ewood had zich - wijzelijk - op Large voorbereid, maar Pinda óók! Dat hij tegen Le zou spelen, zal hem wel rauw op z'n dak zijn gevallen.
Aankomst
De helft van het Baarnse team werd gebracht door pinda's moeder. Pinda heeft onlangs zijn rijbewijs gehaald en ging de rij-instructeur uithangen. Desondanks kwamen we veilig aan. =D
Bij aankomst was De Bouwput al in bezit genomen door de Amersfoortse kopstukken. In de grote zaal was Bart echter nog bezig met wat kindertjes schaakles te geven. Daarna werden de borden opgesteld. Anders dan twee jaar geleden, werd er in de grote speelzaal gespeeld. Die kleine zaaltjes achterin werden nog bevolkt door de jeugd, dus daar kon de wedstrijd moeilijk worden gespeeld. Toevallig was er een of andere competitie in Soest, waar de meeste Baarnaars speelden. Daardoor was het vrij rustig in de grote zaal.
De wedstrijd
Om kwart voor acht begon de wedstrijd. Meestal gebeurt er niet zo veel het eerste uur. De partijen verliepen dan ook zoals verwacht. Ewood speelde aan bord één een Naaidorf, Pinda kreeg het saaie Russisch voorgeschoteld, Bart kreeg een Spanjaard op het bord en Geertien moest zich wapenen tegen het Scandinavisch.
Het Scandinavisch is geen leuke opening om tegen je te krijgen. Zeker niet van iemand die het al z'n hele leven speelt. Geertien verloor een pion en toen hij deze dacht terug te winnen, kwam zijn loper in het nauw. Hij probeerde het onheil nog af te wenden, maar tevergeefs. Oei.
Ewoods lijdensweg
Zo stond het 0-1, maar dat was nog enigszins ingecalculeerd. Minder voorspoedig ging het bij Ewood, die achteraf vertelde dat hij "zijn voorbereiding was vergeten." Hij was erg boos na afloop (wanneer niet?) en ik weet uit ervaring dat niets erger is dan een boze Ewood. Na zijn miskleun in de opening ontbrak het hem aan creativiteit, wilskracht, durf en moed om het large nog lastig te maken. Hij speelde zijn stukken wat heen en weer op de onderste rijen. Ondertussen werd veld d5 zwak en ging de koning naar e8 om pion f7 te dekken. De dame stond op b8, waarna wit door middel van een penning een toren kon pennen. Daarna gaf Ewood op.
Zo stond het dus 0-2. Alweer een MP verspeeld...
Lichtpuntje
Gelukkig stonden Pinda en Bart beter. Pinda had de hele partij een solide plusje, dat hij niet kon uitbreiden. Bart was in het Spaans vol op de aanval gegaan. Wit beantwoordde de flankaanval met een actie in het centrum, maar was desondanks niet tevreden. Bart kreeg aanvalskansen en speelde het prima uit. Zodoende stond het 1-2 en kon er misschien nog een gelijkspel uitkomen. Een gelijkspel dat als een nederlaag gezien kon worden, dat wel. Amersfoort haalt namelijk toch veel meer bordpunten binnen.
Over en uit
Terwijl ik de partij van bart te zien kreeg, kwam Pinda binnen. Hij had VER-LO-REN. Dit deed mij vreselijk veel pijn. Niet alleen omdat de wedstrijd verloren was gegaan, maar ook voor pinda zelf. Hoewel hij een goede schaker is, verliest hij constant van het viswijf. En dat is jammer, zeker gezien de stelling. Hoewel er weinig materiaal op het bord stond, had wit een klein plusje omdat zwarts loper tegen z'n eigen pionnen aan keek. Echter, wits loper deed niks meer, dus Pinda had hem - mijns inziens - moeten omspelen. Nu ging het viswijf op de koningsvleugel klooien en dat leverde hem nog het volle punt op.
Pijnlijk
Zo leek deze wedstrijd opmerkelijk veel op die van vorig jaar. Ook toen verloren bord één en twee. In het kleuropzicht was het wel jammer dat Ewood met zwart speelde. Met wit is hij beduidend beter. En pinda is met zwart beter. Maar een viervoudige nul is pijnlijk.
Gelukkig won Bart, die in zijn eentje de Baarnse eer wist hoog te houden.
Hopelijk gaat het 13 oktober beter!*
De trieste cijfers:
Baarn (1683) - Amersfoort (1911) 1-3
1. E de Groote (2178) - L Ootes (2166) 0-1
2. V Pandelaar (2051) - L Ootes (1974) 0-1
3. D Lensink (1634) - J de Cloet (1806) 1-0
4. G de Vries (868) - J de Cloet (1698) 0-1
2. V Pandelaar (2051) - L Ootes (1974) 0-1
3. D Lensink (1634) - J de Cloet (1806) 1-0
4. G de Vries (868) - J de Cloet (1698) 0-1
Conclusies:
- Van cola ga je beter schaken dan van een dubbele expres zo
- Het is een nadeel om wit te hebben
- Jongens schaken beter dan meisjes
- Amersfoort was drie keer zo sterk als Baarn
- Het is een nadeel om wit te hebben
- Jongens schaken beter dan meisjes
- Amersfoort was drie keer zo sterk als Baarn
*Op 13 oktober geeft Sizzel een feestje, had ik begrepen. Het animo zal dan wel laag zijn.
5 opmerkingen: