Bah van de maand februari

Het is alweer de laatste dag van februari, dus hierbij de Bah van de maand februari! Ik moet zeggen dat VR zichzelf in deze korte maand echt heeft overtroffen. Hoewel de partijen niet allemaal even correct zijn, zitten er wel erg leuke partijen tussen. Uit een collectie van zo'n honderd partijen heb ik de veertien leukste partijen geselecteerd. Veel naspeelplezier!

Gerelateerde artikelen:

Bah van de maand januari; 30-01 2011

Eerste weekend SGS-PK

Slechtste toernooi ooit?

Afgelopen weekend werd het Persoonlijk Kampioenschap van de SGS gespeeld. In dit toernooi, dat ooit een kwalificatietoernooi was voor een kwalificatietoernooi voor het NK (de "halve finales"), is nu slechts een suf "dertien-in-een-dozijntoernooi" waarbij het om het prijzengeld en de elopunten draait. Na zijn gemakkelijke winst in de externecompetitiewedstrijd tegen SMB dacht Behirder wel klaar te zijn voor het echte werk. Hoogmoed komt voor de val, zo bleek. Werkelijk waar niks lukt dit toernooi. Als een echte gokker heb ik de winst van die competitiewedstrijd er alweer dubbel en dwars doorheen gejaagd.

Vrijdag

Het toernooi begon vrijdag al. Niet voor ondergetekende, want die had een bye aangevraagd.

Zaterdag

Het toernooi begon voor mij dus op zaterdag. Er stonden twee duels op het programma en toen ik me 's ochtends haastte om op tijd de trein te kunnen pakken, had ik nog wel even tijd om te kijken tegen wie ik zou spelen: het was CM Drost, die remise had gespeeld tegen de titelloze CM Lenaard. Het toeval wilde dat hij mijn reispartner was. Om tien over half acht stond ik doorweekt en wel op Naarden-Bussum, waar ik een kaartje kocht en vervolgens op Ptr wachtte. Ik ontdekte een klein probleem: voor de busreis had ik geld nodig op mijn chipkaartje en het oplaadpunt op het station zat in een Albert Heijn die pas om acht uur open ging. Dat deed ik daarom maar op Utrecht Centraal, waarna we met de bus naar een verlaten wijk aan het Amsterdam-Rijnkanaal reden. We hadden geen idee waar de speelzaal kon zijn. Ptr vroeg het maar aan een oude man die aan een lolly zat te likken. Volgens hem zaten we helemaal verkeerd, maar toen we de instructies hadden opgevolgd, waren we er zo.

Ik speelde dus tegen Ptr met zwart. Hij verraste me niet echt met 1.d4, maar daarna speelde hij het een beetje apart. Ik beging al snel een onnauwkeurigheid. Het kwam niet doordat ik wits "combinatie" niet had zien aankomen, maar doordat ik de stelling die ontstond volledig verkeerd had ingeschat. 

 

Dit was de stelling na 14.Lc3. Nu pas zag ik dat de koningsstelling echt zwak was: op het geplande 14...Lxc3 komt 15.Dh5+ en 16.Pg5 en kassa. Daarom deed ik maar 14...g6, waarna ik erg slecht stond. Ik moest me verdedigen, maar uiteindelijk kon wit afwikkelen naar een gewonnen eindspel:

 

Na 24.Pxe6+ kan wit in een gewonnen eindspel komen. Hij kan er ook voor kiezen om de dames op het bord te houden, maar als je een eindspel kunt winnen, waarom zou je dat dan nalaten? Achteraf is het natuurlijk makkelijk praten (zelfs voor 1300-spelers), maar ook 24.h4, wat Ptr deed, is vanuit een theoretisch oogpunt niet verkeerd. Wel vanuit een praktisch oogpunt: Ptr begon lang na te denken hoe hij in de aanval zou winnen, maar zag daarbij zijn voordeel verdwijnen en verloor in de tijdnoodfase naar de veertigste zet nog bijna. Uiteindelijk redde hij zich nog net en bood remise aan, wat ik maar aannam.

We gingen nog analyseren, waarbij veel winnende varianten voor wit werden gevonden, hoewel het vaak niet zo makkelijk was. Het bleek inmiddels alweer twee uur te zijn en ik mocht aantreden tegen Tim Lammens, een (zwakke) FM die bij Dr. Max Euwe speelt. Hij speelde Spaans met 3...Pge7, wat ik niet kende. Ik deed maar 4.c3, waarna 4...d5?! kwam. Volgens Ewood was het dubieus. Hoewel ik het niet helemaal vertrouwde, kwam ik wel goed te staan.

Hier had ik vrolijk 13.Pc4 gedaan. Het paard is op weg naar e3 en de loper op b5 is indirect gedekt. Zwart is in moeilijkheden, omdat zijn stukken enorm met elkaar verstrengeld zijn geraakt. In de partij besloot zwart met 13...Lg6 14.Pe3 De6 15.d5 Txd5 16.Pxd5 Dxd5 17.Tad1 maar een kwaliteit te offeren, wat wel zijn beste kans is. De stelling is niet zo eenvoudig te winnen. Dat roept overigens wel de vraag op of ik niet beter 13.Pb3!? had kunnen doen, om met c3-c4 en d4-d5 te kunnen voortzetten. Daarnaast kan het paard naar c5 (of eventueel a5) gaan. Zwart staat al bijna verloren.

Hoe dan ook, in de partij kon ik na 17...Dc5 maar geen manier bedenken om te winnen. Er is maar één open lijn en de loper op g3 staat bijna ingesloten:

 

Ik vond 18.b4 Db6 19.Dc4 Pe5 20.Lxe5 Lxe5 niet overtuigend. Na lang nadenken koos ik maar voor het matige 18.Lxc6 Dxc6 19.f3, om zodoende de loper weer mee te laten doen. Dat plan was zo slecht nog niet, maar 18.b4! Db6 19.a4! was heel sterk. Er dreigt 20.a5, dus moet zwart 19...Pe5 doen, maar na 20.a5 De6 21.Lxe5 Lxe5 22.a6 b6 23.Dc4 komt wit vernietigend binnen. Zo had het dus gemoeten. In de partij kon ik echter nog steeds "voor twee resultaten spelen", maar al spoedig nam de partij een vreemde wending:

 

Hier had ik 21.Dg4+ gespeeld, met de bedoeling om na bijvoorbeeld 21...Kb8 22.Dxg5 te doen met matdreiging. Zwart deed echter 21...f5 en ik dacht dat ik in de maling werd genomen, want 22.exf5?? wint op slag: welke loper gaat zwart verliezen? Na 22...Lh5 zag ik wat ik had aangericht: zo'n beetje al m'n stukken hingen. Ik dacht lang na en probeerde nog 23.f6+ Lxg4 24.fxg7 Te8 25.Tde1 (op 25.Tf8 volgt rustig 25...Lxd1) 25...Td8 26.Tf8 Le6. Hier had ik nog 27.Lf2 kunnen proberen, maar in tijdnood greep ik mis met 27.T1f1? en na 27...hxg3 kon ik er wel mee ophouden.

Het was een nederlaag die hard aankwam. Zo denk je te winnen en zo verlies je ineens keihard. Voor de omstanders kwam het ook als een verrassing. In één zet vergooide ik de hele partij. Wat een kutspel. :S

Ik vertrok met Ptr, die snel klaar was en snel naar huis wilde, maar uit nieuwsgierigheid bleef kijken. We liepen door de regen naar buiten, naar de bushalte, waar Lenaard zich bij ons voegde. De titelloze CM kon zich na twee nullen op een aangevraagde rustdag verheugen. De BSG'ers deden het belabberd, want zelfs Large verloor van een Paul Keresspeler. Terwijl de Oetoes een vrije zondag hadden, moest ik die dag nog een potje spelen. Ik kwam pas om een uur of acht thuis, waarna ik maar wat boterhammen naarbinnen werkte en m'n partijen ging analyseren. De conclusie was dat de analyses met Ptr vrij goed waren, de meeste ideeën overleefden de kritische blik van de engine. Dat stelde me gerust.

Zondag

Na een rustig nachtje was ik goed uitgeslapen om mijn volgende tegenstander een lesje te leren: namelijk Pascal Boittin. Natuurlijk baalde ik van mijn onnodige nederlaag van de dag ervoor, want met zwart zou het niet zo makkelijk worden om te winnen. Toch baalde ik nog meer van het weer: het regende constant. Mijn moeder wilde me daarom wel naar het station brengen. Dat had ze achteraf gezien niet hoeven doen, want toen we op de bus wachtten, werden we alsnog kletsnat. We reden met "Bus 12" richting de Uithof, om ergens halverwege uit te stappen. Ik herkende de route, waardoor ik wist waar we moesten uitstappen. Was dat jaartje studeren in Utrecht toch niet voor niets geweest. Ptr, die de routeplanner aan het werk had gezet, schrok wakker, waarna we gauw uitcheckten en de bus verlieten.

We waren al om half twee in het Rode Kruisgebouw, waar een stel bejaarden Carnaval zat te vieren. In het kille speelzaaltje zaten we gelukkig ver weg van het kabaal, maar wanneer de deur van de speelzaal open ging, hoorde ik die goedkope Hollandse prulliederen toch. Langzaam maar zeker druppelden er mensen binnen. Mijn tegenstander was er eveneens vroeg bij. Later kwamen de toppers en Arend van Oosten, die op blote voeten (?!) liep. Om twee uur zijn er nog twee plaatsen leeg: Ptr wacht op Michiel Blok, de man zonder schoenen moest op Mark Uildriks wachten. Eerstgenoemde telaatkomer was gewoon te laat, de ander stond bij het verkeerde gebouw te wachten en kwam bijna een uur te laat binnenhollen. Even later ging een telefoon af. Ra ra, van wie zou die zijn? Inderdaad, van die Uildriks. Het last in-first-out-principe ging weer in werking. Wedstrijdleider Marco Meijer kon niks anders doen dan de beste man een nul te geven, waarna het uilskuiken zich maar direct uit het toernooi terugtrok.

Dat zou voor mij misschien ook wel een betere optie zijn, want in een vreemde Spanjaard kwam ik erachter waarom mijn zetten theoretisch niet goed waren: wit offerde op de achtste zet rustig een stuk, waarna hij tot zijn eigen stomme verbazing achter elkaar won. Ik kon het ook niet begrijpen. Met een stuk meer was ik volkomen kansloos. In negentien (!) zetten was het pleit beslecht. In de analyse werd ook geen acceptabele variant meer gevonden voor zwart. Ik had me wel iets meer voorgesteld van mijn partij tegen de laagsteratinghouder...

Was het een omslagpunt, die 22e zet in mijn tweede partij van gisteren? Ik dacht het bijna van wel. Van het ene op het andere moment ben ik blijkbaar als een 1300-speler gaan schaken of zo. In ieder geval bleek die nederlaag een opmaat voor de afgang van vandaag. Blijkbaar heeft iedereen weleens dit soort partijen, maar ik kan het helaas niet rijmen met mijn resultaten in bijvoorbeeld de externe competitie. Het enige voordeel is dat de volgende ronde pas over drie weken is en dat daartussen nog een ronde van de externe competitie is.

Ptr boekte weer een remise. Ditmaal kwam hij er voor de verandering goed mee weg. In een eindspel met een kwaliteit minder wikkelde zijn tegenstander af naar een pionneneindspel dat remise was. Daarmee pakte Ptr zijn vierde remise in vier partijen. Ondertussen verliet iedereen het pand, waarna we naar de bushalte liepen. Toen we bij het kruispunt stonden te wachten, kwam er een andere bus aan, die bij het verkeerslicht vol door een plas reed. Ptr was gauw weggerend, ik onderschatte het gevaar en kreeg de volle laag. Dat kon er ook nog wel bij.

Ptr, die nog pijnstillers had gekocht tegen de hoofdpijn van een nachtje stappen, had liever nog een paar uurtjes geslapen. Ik had dat ook wel willen doen. Het was typisch zo'n dag waarop je beter in bed had kunnen blijven liggen.

Gerelateerde artikelen:

Fouten in Nijmegen; 13-02 2011

PK SGS tweede weekend (vervolg); 16-03 2008

Half jaar laptopproblemen

Is het normaal om computerproblemen te hebben? Hoort dat bij het gemak van zo'n apparaat, dat-ie af en toe crasht, of dat programma's om onverklaarbare redenen niet functioneren en daarbij geregeld foutmeldingen afgeven? Zelf heb ik er vaak last van op m'n laptop en ik begin er in ieder geval moedeloos van te worden.

Het was 19 augustus, de dag dat ik met m'n ma naar het "Offiz-center" ging om een laptop uit te zoeken. Een vriendelijke verkoper liet ons de beschikbare schootcomputers zien, waarna hij de relatieve voor- en nadelen van elk model opnoemde. Uiteindelijk viel onze keus op een laptop van het merk Acer, waarna de verkoper ons nog een hoop nuttige en nutteloze spullen aansmeerde.

Eerst was ik nog dolblij met het ding. Een eigen draagbare computer. Daarmee kon ik lekker chillen in de saaie uurtjes tijdens schaaktoernooien. Daar had ik in Wenen en tijdens het afgelopen ONJK wel van willen profiteren. Wel moest de computer nog worden volgepropt met programma's en daar stond ik minder om te springen. Het installeren van programma's laat ik toch liever aan een expert over.

Uiteindelijk was het dan toch gelukt om de belangrijke programma's (onder andere die Microsofttroep en een antivirusprogramma) te installeren. Pas begin Oktober ging ik de laptop ook echt gebruiken, toen ik in Amstelveen ging wonen. In het begin ging alles nog naar wens. Ik kon lekker DominateGame spelen en zo, maar al gauw begonnen er internetproblemen de kop op te steken. Later kwam er nog het gedoe met MSN bij.

Dat waren dan nog de dingen waar de laptop zelf niks aan kon doen. Er waren al rare dingen aan de hand, zoals dat m'n antivirusprogramma zichzelf had uitgeschakeld, waardoor ik maar vertrouwde op het beschermingsprogramma van Microsoft, maar de echte problemen begonnen dit jaar pas. Een maand geleden was ik ineens m'n weerbestanden kwijt. Van het ene op het andere moment waren ze pleite. Zelfs het openen van de bestanden in "onlangs geopend" werkte niet. De map zelf was ook ineens verdwenen. Zoiets had ik nog nooit meegemaakt, zelfs niet op m'n eigen prehistorische computer.

Ondertussen begonnen de vele crashes me ook de keel uit te hangen. Uit het niets kwam er ineens een "Blue screen of death", waarna de computer zich weer opnieuw op ging starten. Doorgaans crashte de laptop elke dag wel een keer, soms pas bij het afsluiten, maar er waren ook dagen dat-ie drie keer in een kwartier crashte.

Omdat ik er niet meer tegen kon, besloot ik op internet te zoeken naar programma's die dit konden verhelpen. Uiteindelijk vond ik de programma's Registry-Booster en CCleaner, waarmee de rotzooi van de schijf werd gehaald, waardoor de blauwe schermen inderdaad niet meer optraden. Helaas kreeg ik nu een ander probleem: het suffe programma "Windows Verkenner" liep nu om de haverklap vast. Constant kreeg ik zo'n melding midden in beeld. Ik verlangde bijna naar de tijd dat de laptop alleen nog maar crashte.

Ik besloot om het systeem te herstellen naar de staat van voor mijn weinig geslaagde ingreep. Helaas liep de computer tijdens het herstellen constant vast. Ik besloot de hulplijn van Acer maar te bellen, in de hoop dat men het apparaat kon repareren. Het enige wat ik begreep, was dat ik het ding kon opsturen, waarna de laptop weer werd hersteld tot de fabrieksinstellingen, ofwel: alle bestanden zouden eraf worden gegooid.

Daarom besloot ik alle bestanden op een externe harde schijf te zetten. Het enige probleem was dat ik geen toegang had tot mijn weerbestanden, waardoor ik die onmogelijk kon opsporen. Aangezien er een hoop tijd in was gaan zitten, wilde ik ze niet zomaar verwijderen. Ik besloot maar naar huis te bellen met de mededeling dat ik m'n laptop mee zou nemen, omdat -ie het niet goed deed. M'n pa wilde wel even kijken of hij de map nog kon terughalen. Daar had ik niet al te hoge verwachtingen van, maar in ieder geval konden we het ding nu naar het Offiz-center brengen.

Vanochtend gingen we kijken of de bestanden nog te vinden waren. Ze waren niet te openen bij "onlangs geopend" en ook het zoeken naar trefwoorden in het systeem werkte niet, iets wat ik ook al had meegemaakt. Maar bij toeval zag ik een submap staan bij "onlangs geopende locaties" of zo. Tot mijn verrassing waren al deze bestanden gewoon te openen. Ze stonden alleen op een vreemde plek op de C-schijf. Ik vatte er niks van, maar ik was er wel erg blij mee. Vlug kopieerde ik de bestanden naar de externe harde schijf.

Nu ik alle bestanden had opgeslagen, ging ik met m'n pa naar het Offiz-center. Daar werd ons verteld dat we bij het opstarten gewoon op F8 moesten drukken, om vervolgens de computer weer naar de fabrieksinstellingen te herstellen. Volgens de verkoper zou het ongeveer drie kwartier duren voordat de computer volledig hersteld was. Dat klonk goed: ik was nog drie kwartier verwijderd van de oplossing. Thuis volgde ik de raad op, maar het viel niet eens mee om de computer in het juiste menu te krijgen: bij de eerste keer startte-ie gewoon op en bij de tweede keer produceerde het ding een luide piep. Pas bij de derde keer lukte het en zette ik de computer aan het werk.

Terwijl de laptop bezig was, ging ik maar naar m'n kamer, om achter m'n betrouwbare computertje het internet onveilig te maken. Deed 't internet het niet... Om de tijd te doden ging ik maar een racespelletje spelen, waarna m'n ma ineens mededeelde dat het herstelproces niet helemaal goed was gegaan: de computer was steeds na het verzenden van een foutmelding gestopt. Dus toen probeerde ik het maar. Na een tijdje crashte de laptop naar een blauw scherm, waar voor de verandering niet stond dat er een crash in een non-paged area was ontstaan, maar iets met een BAD_POOL_HEADER. Dit probleem was nieuw voor mij. De computer startte voor de verandering ook niet meer op na de crash. Sterker nog, bij het opstarten geeft-ie steeds een foutmelding. Wat een ellende toch. Duidelijk is dat er iets helemaal mis is. Wie kan me helpen? Wie kan me zeggen wat ik nu moet doen?

Gerelateerde artikelen:

Anderhalve maand computerproblemen; 15-12 2010

Fouten in Nijmegen

BSG laat bordpunten liggen tegen zwak SMB

"BSG maakt geen fout op bezoek bij SMB", dat zal de scorebordjournalist schrijven over de overwinning van BSG op SMB. Niets is minder waar. BSG kwam als winnaar tevoorschijn in een eerste klasse onwaardig foutenfestijn. In het begin werden de fouten vooral gemaakt door de thuisploeg, die het motto "strijdt met beleid" volledig had laten varen, later deed BSG vrolijk mee. Desondanks liep BSG door de 6½-3½-zege weer een half bordpuntje uit op concurrent Purmerend.

Telaatkomers

SMB werkt haar duels stevast af om 12:00 uur. Dit, in combinatie met de behoorlijke afstand tussen Bussum en Nijmegen, zorgde ervoor dat de BSG'ers voor een KNSB-dag behoorlijk vroeg uit de veren moesten. Zelf kwam ik pas om half negen m'n bed uit rollen, hoewel ik toch met m'n ma had afgesproken dat ze me om acht uur zou wekken. Het was sowieso mijn ochtend niet. M'n ma bood aan om me naar het station te brengen, maar omdat ze me dan niet wilde ophalen, wees ik het aanbod gepikeerd af. 

Het regende pijpenstelen op deze saaie dag tussen winter en lente. Ik haalde eerst nog een paar croissantjes, waarna ik naar het station racete, om er voor half tien te zijn. Dat lukte. Binnen stond FM Henk. Hij was er net en hij zat zijn paraplu nog in te vouwen. Ik was nog helemaal doorweekt van mijn fietstochtje door Bussum. Het wachten was op EB en Ton en daarna op de trein. Om de tijd te doden, liepen we een kiosk of zoiets in. Aan een tafeltje zat niemand minder dan Ronald Plasterk, de charmante wetenschapper en ex-minister. Misschien had ik z'n handtekening moeten vragen. Het is toch wel bijzonder om te zien dat dergelijke figuren ook in het wild voorkomen.

In ieder geval hadden we de juiste trein. In Utrecht kwamen de "Oetoes" en Robert Ris erbij en ging de heenreis heel vlot. Iets minder voorspoedig ging het bij Ewood, die afzonderlijk vanuit Enschede kwam en zich had vergist in het aanvangstijdstip. Hij zou volgens de prognose van EB een halfuur te laat aankomen. Toen de busreis in werkelijkheid amper iets bleek voor te stellen, slaagde Ewood erin om net op tijd aan te komen, tegelijkertijd met "grote Beer".

Zelf speelde ik ook tegen een telaatkomer. Tegenstander Ruben Hogenhout had zich vreselijk verslapen en werd pas wakker toen een teamgenoot hem belde. Met een vaartje van 170 km/u raasde hij van Arnhem door het KAN-gebied naar Nijmegen, waardoor hij slechts een halfuur te laat aankwam en met 21 minuten achterstand op de klok aan de wedstrijd begon. Hij hanteerde ongewild het "last in-first-out-principe", want drie kwartier later was de partij afgelopen.

 

Dit was de stelling na 17 zetten. De kenners herkennen hier een Spaanse opening in. Door een mindere zet van wit had ik op d4 kunnen slaan. Wit had de loper op c2 maar weggezet en vervolgde hier vrolijk met 18.Dxd4? Ik was zo tevreden met mijn stelling, dat ik 18...Lf6?! deed. Toen ik het had gespeeld, zag ik dat de bekende wending 18...Lxh3 hier gewoon een pion had gewonnen. Toch staat wit niet best en de stelling na 19.Dd1 Pc4, bekend van de Keresverdediging, zag ik wel zitten. Tot mijn verbazing deed wit echter 19.Ph5??, waarna ik het aambeeld maar liet vallen met 19...Pf3+.

Na afloop gingen we nog wat analyseren. Ik kon m'n tegenstander nog wat dingen wijsmaken over openingen. Verder voelde ik niet echt voldoening na zo'n blunder. Maar goed, de gratis egopuntjes vergoedden weer veel. Tijdens de mondelinge analyse met mijn tegenstander (er was geen analyseruimte), probeerde de tweedebordspeler van SMB mijn tegenstander op te beuren door mede te delen dat hun negende bord ook ging verliezen: hij had namelijk een stuk verloren.

FM Henk was de gelukkige. Hij bestreed de Siciliaanse Draak met verve. De knol op f6 werd geslagen, hetgeen wits paard toegang verschafte tot het centrumveld d5. Zwart ging meteen in de fout en kon een stuk inboeten. Vervolgens maakte Henk het in stijl af. Een beetje beduusd door zoveel medewerking, merkte hij maar op dat het zijn makkelijkste KNSB-overwinning ooit was.

Ze kunnen er echt niks van

Twee punten waren in de knip. BSG had meteen toegeslagen op de zwakke plek van SMB: op de laagste borden kwamen ze duidelijk kwaliteit tekort. Maar dat het verschil zo groot zou zijn, dat had ik ook niet verwacht. Aan de overige borden was het nog spannend: Large had moedig een pion geslagen, maar hij was er niet gerust op: de loper stond wel erg wankel op f7. Verder kreeg Frans Borm een lastig Koningsgambiet te verwerken en moest Ton de nodige openingsproblemen overwinnen. Lenaard kwam daarentegen met een pluspion uit een Sveshnikov en hij had niet het idee dat zijn tegenstander compensatie had.

Rond de eerste tijdcontrole valt een groot aantal partijen om. Aan de laagste borden pakt BSG de volle honderd procent. Tons tegenstander rukt vrolijk op met zijn pionnen, maar geeft ze daarbij gewoon weg. Ton consolideert, maar wordt wel verrast door een alles-of-nietspoging. De poging loopt op niets uit, waarna Ton het halve bord voorstaat. Ook Le maakt het zichzelf nog moeilijk door te lang na te denken, waardoor zijn tegenstander zijn geluk eveneens beproeft met een opportunistisch, doch foutief offer. Met nog enkele minuten op de klok lukt het Le om geconcentreerd te blijven, waarna hij ook wint en de 0-4 op de lagere borden completeert.

De meesters falen

Dit in schril contrast met de prestatie van Berelowitsch, die tegen "Cherifa" niet verder komt dan remise. In een complexe Spanjaard blijkt zwarts paardenpaar opgewassen tegen wits loperpaar. Een remise die voor "Grote Beer" als een nederlaag moet hebben gevoeld. Een "echte" nederlaag werd behaald door Frans Borm. Zijn tegenstander offerde vrolijk een stuk, waarna de complicaties te veel werden voor de bridgende IM. Na afloop werd er nog wat geanalyseerd door hem en zijn tegenstander. De besnorde IM verzuchtte dat zijn rekenvaardigheden vroeger beter waren, waarna ik maar zei dat vroeger alles beter was, maar dat was volgens hem niet zo. Eigenlijk kon ik dat weten. De Donald Ducks van nu zijn kwalitatief veel beter dan die van vroeger. Toch had ik best een stapel DD's uit de jaren 80 bij me gehad willen hebben als leesvoer...

Na de tijdcontrole stond BSG met 4½-1½ voor. Voor een teamzege was weinig meer nodig, het zou nu vooral om bordpunten gaan. Realistisch gezien zouden daar nog iets van twee punten bij moeten komen: Large stond gewonnen, Leon stond gelijk, Robert had zich naar een redelijk eindspel weten te knokken en Ewood was verloren komen te staan.

Large won dan ook vrij snel. Hij had een toreneindspel met twee pluspionnen: een vrije b-pion en een meerderheid op de koningsvleugel. Dat moest eenvoudig te winnen zijn en dat gebeurde ook; 5½-1½ en de buit was binnen. Minder voorspoedig verliep hat bij de broer van tegen de broer van. Ewood pakte de Scandinaviër van Carl Wüstefeld, die overigens in niks lijkt op zijn bij SOPSWEPS spelende broer, op een aparte manier aan. Zwarts loperpaar kwam niet uit de verf, omdat wit de stelling in zijn greep had. Ewood miste echter de finishing touch en verzuimde twee pionnen te winnen. Later werd-ie nog een keer getruct en moest hij een slecht eindspel spelen, waarin hij het niet wist te redden. Zijn cynische commentaar: "Als je slaapt, kun je ook niet winnen." Hij weet zijn miskleunen aan een droom waarin hij een marathon rende, waardoor hij uitgeput aan de start verscheen.

Dat drama was nog niks vergeleken met het drama van Robert Ris. In de trein had hij het erover dat hij samen met Erwin l'Ami dagenlang het Schots had geanalyseerd, waarna Topalov het resultaat van hun arbeid geen blik waardig gunde. Misschien had de grootmeester een punt, want Robert kwam slecht uit de opening: hij had de slag om c5 verloren. Later wurmde hij zich onder de druk uit en bereikte hij zelfs een gewonnen eindspel. Daarin verzuimde hij een winnende variant te spelen en speelde hij in de plaats daarvan iets dat een beter, maar niet gewonnen eindspel opleverde. Alsof dat nog niet genoeg was, blunderde hij even later ook nog een toren en de partij weg. Menig schaker zou een week lang geen schaakstuk meer aanraken, maar Robert was er gelukkig al snel overheen.

Als laatste probeerde Leon nog te winnen. Hij had eerst met een grapje een pion gewonnen, maar toen hij de pluspion weer verloor, leek remise een logisch resultaat. Maar dan ken je Leon nog niet. Hij bleef op de winst spelen en na bijna zes uur spelen ging zijn tegenstander door de knieën, waardoor zijn 100-procentscore nog een ronde gehandhaafd is. Hierdoor werd de eindstand bepaald op 6½-3½ voor BSG. Gezien de stellingen had BSG misschien nog wel meer verdiend, maar omdat BSG ook geen geweldige wedstrijd speelde, bleef een monsterscore uit.

Spleetoog

Na afloop zochten we heel Nijmegen af naar een restaurant. De "geschikte" restaurants zaten vol, waardoor we maar uitweken naar een Chinees, die helaas niet vol zat. Die Chinezen zijn wel slim: ze gaan niet in van die kleine pandjes zitten waar net genoeg ruimte is voor twee tafeltjes en een dikke serveerster, nee, ze pakken het groots aan, waardoor ze als enige restaurant nog gasten kunnen ontvangen. Vervolgens rekenen ze woekerprijzen voor kleine hapjes rijst en wat ministukjes vlees in een ranzige saus. Ja, van zakendoen hebben ze wel verstand, maar van lekker eten nog steeds niet. Gelukkig maakten de vele anekdotes van Robert Ris nog wel iets goed, maar liever had ik een volle maag gehad. Uiteindelijk kwam ik tegelijk met Ewood aan op de Kamerlingh Onnesweg, wat wel apart was, aangezien hij vanuit Bussum Zuid was komen lopen en ik vanuit Naarden-Bussum fietste. Kortom: achteraf gezien had het niet uitgemaakt of ik terug had moeten lopen of niet...

Uitslagen

SMB (2179) - BSG (2329) 3½-6½

1. H Klip m (2369) - A Berelowitsch g (2569) ½-½

2. J Houben (2334) - R Ris m (2413) 1-0

3. S van Gisbergen f (2324) - La Ootes (2381) 0-1

4. F Krudde (2298) - L Pliester m (2372) 0-1

5. C Wüstefeld (2264) - E de Groote (2290) 1-0

6. J Aubel f (2216) - F Borm m (2337) 1-0

7. B Rijkschroeff (2013) - Le Ootes (2266) 0-1

8. R van den Hatert (1952) - T van der Heijden (2269) 0-1

9. W Knoop (1998) - H van der Poel f (2255) 0-1

10. R Hogenhout (2026) - J de Groote (2137) 0-1

Gerelateerde artikelen:

Tactisch plan takelt Purmerend toe; 09-01 2011

De Eenhoorn 2 van de server gepremoved door BSG

Internetclubcompetitie

Zojuist speelde BSG de derde voorrondewedstrijd van de Internetclubcompetitie. Na twee ruime overwinningen tegen De Cirkel (14½-1½) en de Osse Schaakvereniging (14-2), probeerde het tweede team van De Eenhoorn ons partij te bieden. Zoals uit de opstelling bleek, was het team helemaal niet zo zwak: de spelers waren in real life allemaal ongeveer van Apenhoofds niveau. Van een echt wedstrijdverslag zal het nu niet komen, het tonen van wat fragmenten van het Apenhoofd zegt al genoeg over de wedstrijd:

Ronde 1

In de eerste ronde speelde ik tegen Anevka, ofwel Ardjan Langedijk. Ik besloot weer eens iets slaps te spelen tegen het Siciliaans. Na het eten had ik me vooral beziggehouden met het Siciliaans met 2...Pc6 en daardoor had ik geen duidelijk antwoord op 2...d6. Ik ging lekker schuiven en dat was een slimme zet: ik kwam in een eindspel met twee pluspionnen.

 

Hier deed ik op de beruchte 40e zet nietsvermoedend 40.Kf2, waarbij ik de toren aanviel, met de bedoeling om op de volgende zet f4 te spelen, waarna de pionnen onweerstaanbaar zouden oprukken. Zwart reageerde echter met een schaakje: 40...Pd3+, wat ook nog eens de toren dekt. Dat was een streep door de rekening, want ik had het niet zien aankomen. Toen pas ontdekte ik dat de koning helemaal geen velden meer had. Onder het uitstoten van enkele met keelklanken gepaard gaande krachttermen sloot ik het venster af.

De andere partijen liepen ook naar hun einde en ik zag dat ik als enige van mijn team niet had gewonnen. Wat is dat toch met die eerste rondes bij mij?

Tweede ronde

Ook in de tweede ronde kwam ik beter te staan tegen Arjon (Arjon Buikstra), maar wist ik op het eind slechts met moeite remise te maken.

 

Na een saaie Schotse partij was ik beter komen te staan. Ik had een pion gewonnen, maar ik kon echter geen plan verzinnen om verder te gaan. Dit is waarschijnlijk het moment waar ik iets beters had kunnen verzinnen. Na lang nadenken deed ik de "nonzet" 29...Le5, om na 30.h4 Txg3+ toch maar af te ruilen. In het eindspel waren de f-pionnen van weinig betekenis, terwijl wits h-pion gevaarlijk werd.

Derde ronde

Ondertussen werd het wel weer tijd voor een puntje, maar tegen Tutankhamon (Joseph Molenaar) kwam ik na een Scandinaviër slecht te staan. Ik kon maar geen goed plan bedenken, waardoor ik lelijk werd opgevouwen. Net op het moment dat ik volledig in de touwen lag, besloot zwart een stuk te offeren:

Zwart had hier vrolijk 22...Ld6xg3? gespeeld, ogenschijnlijk met de bedoeling het ruimtevoordeel in een winnende koningsaanval om te zetten. En dat terwijl hij met 22...Lb7 mijn d-pion van het bord kon laten verdwijnen. Ik was dan ook blij verrast en ik benutte het buitenkansje om alsnog te winnen. Daarbij werd ik geholpen door m'n tegenstander, die nog een paar stukken weggaf, maar op het eind was het toch even spannend:

 

Ik heb een toren en twee lopers meer, maar ik had nog maar een paar seconden en ik begon spoken te zien. Ik was bang dat 44.Lg2 Txh3+ 45.Lxh3 Dxh3+ op remise uit zou draaien. Dat is niet zo, maar wit hoeft natuurlijk ook niet te slaan op h3. Het bracht me wel op het idee om zelf op zoek te gaan naar de zwarte koning. Het liefst zou ik de dame met schaak bij de aanval willen betrekken en daardoor kwam ik uiteindelijk op het idee 44.Th8+ en zwart ging mat. Een hele opluchting!

Vierde ronde

In de laatste ronde speelde ik een zeer slechte partij tegen Crossroads (Ronald Ritsema). Ik laat alleen dit diagram even zien:

 

Ik had hier vrolijk mijn paard naar c5 gespeeld met de bedoeling iets als ...Pd3 te kunnen doen om wits zwartveldige loper maar onschadelijk te kunnen maken. Ik kon weinig doen tegen plannen als f4-f5-f6, waarmee ik kansloos van het bord zou worden geschoven. Het zou een passend slot zijn van een slechte avond, maar mijn tegenstander begon ook te aarzelen. Na 18.Tad1 Lc8 19.Ld4 (een zeer vervelend zetje) f6 20.b4?! Lxd6 (eindelijk) 21.exd6 e5 wist ik zowaar nog onder het stukverlies uit te komen. In het vervolg raakte wit de draad volledig kwijt, waardoor ik zowaar mijn tweede puntje van de avond pakte.

Al met al had ik anderhalf verliespunt gescoord, evenveel als de andere makkers samen. Pas in de laatste ronde wist de Eenhoorn iets terug te doen: Ewood liet zich als een zwientje tikken en TD Ptr berustte met een kleine kwaliteit meer maar in een zettenherhaling toen het in tijdnood spannend werd. Alleen Large wist alles te winnen. Hij liet het zwientjestikken er wel verbijsterend eenvoudig uitzien. Zonder al te veel inspanning werkte hij de partijtjes af, terwijl Behirder helemaal bezweet was na vier gevechten met de bierkaai. In ieder geval ging BSG door na de finale dankzij de 13-3-overwinning. Het is nog wat vroeg, maar het T-woord kan al bijna in de mond genomen worden.

Verder ben ik nog speciale dank aan Ptr verschuldigd. Niet alleen vanwege zijn score, maar ook omdat hij het toernooi wilde organiseren. Dat zat namelijk zo: oorspronkelijk zou Behirder dat doen, maar hij meende dat de toernooifunctie was uitgeschakeld op zijn op Chessbase Light gebaseerde versie van Playchess. Pas toen Ptr de taak op zich had genomen, merkte Behirder pas dat hij in het "meeting-point" geen toernooien kon aanmaken, maar in een toernooizaal wel. Best logisch, als je erover nadenkt. In ieder geval verliep het toernooi zonder wanklank en verlieten de spelers van de Eenhoorn de virtuele speelzaal goedgemutst, ondanks de grote nederlaag. Het doel om bij de beste nummers twee te eindigen, wat eveneens een finaleplaats opleverde, was namelijk behaald.

Gerelateerde artikelen:

De Toren - BSG; 12-05 2010

Tweeëntwintigste ronde Eredivisie

Nu de derde competitieronde na de winterstop is afgewerkt, is de Nederlandse voetbalcompetitie alweer op twee derde. Niet dat al is te zeggen wie er kampioen gaat worden: momenteel hebben vier ploegen nog een goede kans op het kampioenschap. Onderaan behaalde Willem II uit het niets zijn eerste zege, waardoor er ineens hoop was dat de ploeg niet direct zou degraderen. Het zorgde echter wel voor een domino-effect in de achterhoede: na een lange serie nederlagen wisten PVVV en Excelsior voor het eerst in maanden weer te winnen. Dat de staartploegen in de winning mood waren, bleek dit weekend wel: de onderste helft van de ranglijst pakte net zoveel punten als de bovenste helft.

PSV: de laatste minuut

Dat PSV nog steeds koploper is, dat mag wel een wonder heten. Vorige week, tegen hekkensluiter Willem II, dat iedere wedstrijden wel twee rode kaarten pakt, stond het lang op achterstand en werd pas in de allerlaatste minuut door een zweefduik de volle winst gepakt. Tegen subtopper ADO kreeg het ook niet veel voor elkaar en dit keer ging het voor de thuisploeg helemaal mis in de blessuretijd. Uit een counter wist Verhoek met kunst- en vliegwerk de 0-1 binnen te tikken, waarmee reuzendoder ADO naar de vijfde plek op de ranglijst klom. Voor PSV, dat in de winterstop "sterspeler" Appelvlaai zag vertrekken, zal het kampioenschap nog een hels karwei worden.

Minimalisten

Ook FC Twente weet wat het is om in de laatste minuut te winnen. Blijkbaar ligt Feijenoord de Tukkers niet. Tegen FC Utrecht, de andere reuzendoder van de competitie, ging het daarentegen relatief gemakkelijk. Twente was opmerkelijk genoeg niet eens de mindere partij in de Galgenwaard, waar het doorgaans echt wil stormen. In een spannende wedstrijd werd met de nodige moeite een punt gepakt en dat was voor Twente genoeg om gelijk te komen met PSV.

Winterstopblues

Voor Ajax kwam de winterstop op een verkeerd moment: nadat de ploeg van begin mei tot begin december amper een goede wedstrijd had gespeeld, ging het onder De Boer opeens een stuk beter. Helaas is van dat goede spel niet veel meer over na de winterstop. Wel heeft Ajax eigenschappen van een kampioen: ze winnen regelmatig slechte wedstrijden, zoals tegen NAC en Het Graafschap. Dit in schril contrast met de wedstrijd tegen FC Utrecht van twee weken terug, die opnieuw in tranen eindigde. Met het spel van voor de winterstop was dat niet gebeurd. Toch is er met een achterstand van drie punten op de koplopers weinig aan de hand. De vraag is wel in hoeverre Ajax het gemis van Furby en Soewares op kan vangen.

Bikkels

Als er één team goed op schot is de laatste tijd, dan is het FC Groningen wel. Het Scandinavische team voelt zich prima op zijn gemak met dit stormachtige Hollandse winterweer. Na de "Derby van het Noorden" eenvoudig in Gronings voordeel te hebben beslist, werd ook staartploeg Willem II van het veld gewerveld. Nadat het 3-0 stond, trok scheidsrechter Keffin Blom driemaal de rode kaart, eerst een voor Groningen en daarna twee voor Willem II. Dit tot ongenoegen tot Swinkels, die in de kleedkamer de vulling uit een teddybeer zat te rukken, terwijl zijn ploeg nog vier tegendoelpunten kreeg te verwerken. Door de afstraffing blijft Groningen Ajax in de nek hijgen.

AZ: het kan vriezen...

Met AZ weet je het nooit. Het ene jaar spelen ze de sterren van de hemel en het andere jaar bakken ze er helemaal niks van. Dit jaar spelen ze ook erg wisselvallig: de ene wedstrijd winnen ze dik (zoals bijvoorbeeld tegen PVVV) en de volgende wedstijd verprutsen ze lelijk (zoals tegen Excelsior.) Nou is Excelsior ook wel een moeilijke tegenstander voor AZ: in 2007 verloor AZ het kampioenschap op de slotdag door van de Kralingers te verliezen, waar geen hond meer op had gerekend. Ook nu schoot AZ zichzelf dom in de voet door bij een 0-1-voorsprong een penalty weg te geven. Excelsior kwam op gelijke hoogte en wist het duel vervolgens zelfs te winnen. AZ zakte daardoor een plekje op de ranglijst.

Mijnwerkers zakken ver weg

In het begin van het seizoen kon het niet op met Roda. De ploeg behaalde iedere week weer een goed resultaat, iets wat de koplopers niet konden zeggen. De laatste maanden gaat het minder, de nederlagen tegen Vitesse en Heracles moeten hard zijn aangekomen. Het licht gaat dit seizoen langzaam uit bij Roda.

Winterstopblues II

Voor de winterstop lukte alles bij Heerenveen: zo werd onder andere kampioen FC Twente werd met 6-2 (!) van de mat gespeeld. Na de winterstop lukt niets meer: na nederlagen tegen ADO en Groningen pakte het bescheiden opererende NEC een puntje weg in het Abe L.-stadion. Zelfs in het onderhandelen slaat de club een toiletfiguur. Heerenveen is zijn geloofwaardigheid aan het verspelen.

NAC snakt naar volgende winterstop

NAC is ook zo'n ploeg die nog niet helemaal uit z'n winterslaap is gekomen. Na een puntje tegen NEC tikte Ajax de zwientjes tweemaal achter elkaar, eerst in de beker (4-1) en vervolgens ook nog in de competitie (0-3). Uit bij degradatiekandidaat PVVV werd eveneens met 3-0 verloren. NAC is de weg helemaal kwijt.

Vitesse: vuurwerk voor de wedstrijd

Vitesse en Feijenoord zijn ploegen waar veel geld in is geïnvesteerd, zonder dat er ooit resultaten tegenover hebben gestaan. Het rijke Vitesse slaagde er echter niet in de straatratten uit Rotterdam te verslaan. In een saaie wedstrijd roken beide ploegen even aan de overwinning. Waarschijnlijk roken ze daarbij het voor de wedstrijd afgestoken vuurwerk, gezien de moeite die ze deden om niet te winnen. Feijenoord kwam nog op voorsprong, maar even later gingen de bezoekers in de persoon van Chill Zwerts toch lelijk de mist in. Door de benutte strafschop vervaagde het zicht op de overwinning, ondanks kansen over en weer. Door het resultaat bleef Vitesse een puntje boven Feijenoord staan, maar naderde Excelsior tot twee punten.

Daarmee hebben we de belangrijke duels van de afgelopen weken wel gehad. Vooral voorin is de spanning om te snijden, maar ook onderin zitten er verrassingen aan te komen. Wie durft er al een kampioen aan te wijzen?

Links:

Stand

Gerelateerde artikelen:

Negende ronde Eredivisie; 17-10 2010

Groundhog-day

Winter 2010-2011 bijna voorbij

Vandaag is het "Groundhog-day", een dag in het midden van de winter die zou bepalen hoe lang de winter nog duurt. De dag is vernoemd naar een marmot die rond deze tijd van het jaar uit z'n hol kruipt. Wanneer het op deze dag zonnig is, zou de winter nog een poos duren (zes weken, ofwel tot 16 maart, om precies te zijn) en anders zou er spoedig een einde aan de winter komen. Hoewel het slechts een Amerikaanse traditie is, kun je je afvragen of het ook voor Europa van toepassing is. Zonnig weer betekent in de winter vaak ook koud weer, terwijl bewolkt weer, zoals vandaag, hoge temperaturen belooft.

Afgaande op het sombere weer op Groundhog-day, zou de winter van 2010-2011 zijn kruit al lang verschoten moeten hebben. Na de winterse decembermaand heeft de winter bijna niks gepresteerd. Inmiddels is het alweer februari. De verwachtingen zijn verre van positief: de temperaturen gaan richting de tien graden komend weekend. Daarmee is de eerste week van februari al afgeschreven. De grootste kans op koud weer is halverwege de maand, een periode die om onverklaarbare redenen significant kouder is dan de omringende dagen. Blijkbaar zijn er rond die tijd meer zgn. "blokkades", maar de oorzaak daarvan is nog onopgehelderd. Eind februari loopt het klimatologische gemiddelde sterk op en is de kans op nog veel winters weer verkeken.

In de Verenigde Staten voorspelt de marmot voorlopig in tien van de veertien gevallen dat de lente snel aanbreekt. Of dit betekent dat het in Europa ook gaat gebeuren, of dat Europa juist weer in de winter wordt gesleurd, is moeilijk te zeggen. Er lijkt niet echt een relatie te zijn tussen de voorspellingen in Amerika en het weer in Nederland:

2007: Voorspelling: vroege lente, Nederland: warme winter en lente

2008: Voorspelling: vroege lente, Nederland: geen winter, maar ook geen lente

2009: Voorspelling: winter, Nederland: geen winter, voorzichtig begin lente

2010: Voorspelling: gemengd, geneigd naar lente, Nederland: lange winter

Erg overtuigend zijn de voorspellingen dus niet. Meer vertrouwen heb ik in een winterverwachting die ik op internet vond. Hierin wordt de rol van La Niña op het (winter)weer in Europa besproken. Opmerkelijk, want het KNMI, dat het effect vandaag weer oprakelt in de rubriek "Nader verklaard", kan weinig correlaties vinden tussen La Nixc3xb1a en het weer in Nederland:

"Zelfs in Nederland is het na een La Niña gemiddeld over veel jaren net iets droger in het voorjaar. Dit effect is echter heel gering, zeker in verhouding tot de natuurlijke grilligheid van het weer. Een betrouwbare voorspelling is daar voor Nederland dus niet op te baseren."

En:

"De invloed van deze fenomenen op ons weer is heel klein, maar wereldwijd zijn de gevolgen wel merkbaar."

Het Engelse artikel schiet met z'n wintervoorspelling bijna precies in de roos (of liever de triple 20). Interessant is de volgende uitleg:

"The effect of La Niña on European winters is different for November-December and January-March periods. In November-December, La Niña events are associated with positive sea-level pressure anomalies in the area between Greenland and western Europe. This high-pressure center blocks the warm westerly flow from the North Atlantic and temperatures in Europe drop. Later in the winter, however, the atmospheric circulation tends to become more zonal, bringing warm Atlantic air to Europe and reducing the frequency of cold air outbreaks from the north."

Kortom: we hebben onze portie winterweer al in november en december gehad. Het enige smetje op de voorspelling is dat januari en februari waarschijnlijk kouder dan normaal zouden verlopen. Vooralsnog is dat in ieder geval niet gebeurd: Januari was met een gemiddelde van 3½ graad iets warmer dan het langjarige gemiddelde van 3,1 graad. Februari is weliswaar met een negatieve gemiddelde temperatuur begonnen, maar de komende dagen zullen het gemiddelde (hoogstwaarschijnlijk) flink opkrikken. Maar goed, de afwijkingen zijn zo klein dat je je er moeilijk over op kunt winden. In grote lijnen is de winter van 2010-2011 in ieder geval in Nederland goed voorspeld. Knap! Ik vind dat we deze voorspelling dan ook serieus moeten nemen. Helaas, zou ik bijna willen zeggen.

Toch laat de wintervoorspelling nog ruimte voor koude periodes: de frequentie van "cold-air outbreaks" is wel verkleind, maar dat betekent niet dat de kans erop helemaal is gereduceerd tot nul. Desondanks vrees ik dat de kans op bijvoorbeeld een Elfstedentocht verkeken is. Met een beetje geluk zijn misschien een paar dagen met sneeuw mogelijk. Dat is niet zo verkeerd, maar na het veelbelovende begin van de winter is het toch wel een domper. De winter van 2010-2011 is in ieder geval voor het gevoel bijna voorbij. Laat het dan maar gauw lente worden!

Gerelateerde artikelen:

Herfst 2010 was koud (Apenhoofd); 05-12 2010

Zomer met twee gezichten; 01-09 2010