23-08-2011

Wenen


Partijen

Gisteravond kwam ik thuis na tien lange dagen in Wenen te hebben vertoefd. Zin om er een verslag over te schrijven heb ik nog niet. Het zal vast heel leuk zijn om er weer een wist-je-datjes-verslag van te maken, maar ik vrees dat ik dan snel klaar ben. Het Vienna Chess Open was het eerste toernooi waarin ik een schootcomputer ter beschikking had om me mee voor te bereiden. Daar heb ik veel gebruik van gemaakt, hoewel het me qua resultaat waarschijnlijk maar weinig heeft uitgemaakt. Ik begon goed aan het toernooi en dat leverde me een aantal partijen op tegen sterke tegenstanders. Als opwarmertje voor het echte werk heb ik hieronder een aantal fragmenten van m'n partijen geselecteerd waar de lezer mee kan stoeien. Vind de beste zet!

Diagram 1: Zwart aan zet.




Diagram 2: Wit aan zet


Diagram 3: Zwart aan zet


Diagram 4: Wit aan zet


Diagram 5: Zwart aan zet


Diagram 6: Zwart aan zet


Diagram 7: Zwart aan zet


Binnenkort meer!

Gerelateerde artikelen:
Fragmenten Wenen; 27-08 2009

12-08-2011

Preview B-team


Prefew

Twee jaar terug had ik al min of meer aangekondigd dat vandaag de derde strip van het B-team zou verschijnen. Dat is helaas niet gelukt. Het digitaliseren van de stripjes kost veel tijd, of in ieder geval meer tijd dan ik ervoor wil vrijmaken. Daarom ga ik in dit artikel de personages van het B-team verder uitwerken; hun bijnamen en karakters moesten nog worden ingevuld.

Het B-team is een parodie op The A-Team, wat op zijn beurt weer een "parodie op actie- en oorlogsfilms" is. Het gaat om vier geschifte jongelui die mensen graag helpen met problemen en daarmee een goede reputatie hebben opgebouwd. Het B-team reageert op nood-sms'jes die mensen in nood versturen. Iedere ochtend vormt de SMS-check een belangrijk ritueel. Dan wordt bepaald wie die dag hulp nodig heeft. De rest van de dag zijn ze dan bezig met zichzelf in en uit de problemen te werken. Ondanks dat ze een hoog "cop wanted level" hebben, riskeren ze de confrontatie met de politie om behulpzaam te zijn.

Het B-team bestaat uit vier personen:


Sizzel
De leider van het team. Oppervlakkig gezien is hij een soort kruising tussen Hannibal en B.A. in de echte serie. In het B-team gedraagt hij zich anders: hij deelt weliswaar de bevelen uit, maar echt diepe plannen denkt hij niet uit. Op bijzonder intelligent gedrag is hij niet te betrappen: zo bestuurt hij als groepsoudste vaak de vluchtauto's, hoewel hij geen rijbewijs heeft. Andere zaken laat hij wel graag aan zijn onderdanen over. Zijn bijnaam is overigens "Dog's face", afgeleid van "Face".


Ewood
In het B-team is Ewood ongeveer de Face van het A-Team. Hij is de versierder van het B-team, waardoor hij veel voor elkaar krijgt, zoals bijvoorbeeld een visburger die hij gratis mee mag nemen, of een honkbalknuppel die hij voor lange tijd mag lenen. Daar weet het B-team vervolgens wel raad mee. Eveneens opvallend is zijn rol als "handige harry": hij snapt computers vrij goed en hij kan auto's ontvreemden. Zijn standaardzinnetje is: "... zijn mietjes" of zoiets dergelijks en zijn bijnaam is "Dick", afgeleid van "Murdock".


Jesper
De impopulaire nerd wordt gespeeld door Jesper. Hij is een beetje de wetenschapper van het team. Hij maakt nuttige apparaten, zoals een uitklapbare schuur of een machine die valse nummerplaten kan maken, maar veel waardering krijgt hij er niet voor. Wat daar mogelijkerwijs bij meespeelt zijn zijn plotselinge woedeaanvallen. Jesper, ofwel "Mr. Tea" (vernoemd naar "B.A.", die nu onder de naam "Mr. T" door het leven gaat) is een soort kruising tussen de karakers van Murdock en B.A.


Lenaard
Lenaard is tijdens de serie bij het B-team gekomen. Hij kan in de serie vertrouwen op een feilloos voorgevoel. Daarnaast ontpopt hij zich steeds meer als plannenbedenker van het team. Doordat hij vegetariër is, moet hij het vaak ontgelden. Zijn teammaten hebben hem als een soort diss "Gehaktbal" genoemd, wat overigens wel erg veel lijkt op "Hannibal" in de echte serie.

Preview
In de derde aflevering gaat het B-team gretig in op een oproep om iets te doen aan geluidsoverlast. Onvoorbereid gaan ze op pad en al snel hebben ze de politie achter zich aan. Benieuwd hoe het afloopt? Dan zul je nog even moeten wachten totdat Behirder de volgende zes pagina's heeft ingescand. Hoe u hem daarbij kunt helpen: door hem uit te leggen hoe een ingescande tekening in een mum van tijd kan worden omgetoverd tot een duidelijk plaatje zonder grijstinten op de achtergrond. Wordt hopelijk nog vervolgd!

Gerelateerde artikelen:
Het B-team; 09-08 2009
Het B-team; 06-08 2007

09-08-2011

Zomerschaak 2

Kneuzenkoppel


De kans dat Ewood de zomerschaakcompetitie gaat winnen, is na gisteren zo goed als verkeken. De krullenbol bleef steken op een derde plaats. De witte liet de minste punten liggen en werd de verrassende winnaar.

De zomercompetitie, die nog tot en met 5 september duurt, is het hoogtepunt van de interne competitie van BSG. Iedereen kan vrolijk een avondje schaken. Huisschakers en andere mensen die je anders nooit ziet, zijn ineens van de partij. Uiteindelijk gaat het ook nog ergens om. De zwakke schakers spelen bij voorkeur een lange partij. De sterkere spelers verkiezen het snelschaken. Je hoeft geen genie te zijn om deze "niveautweedeling" te snappen, maar ergens is het wel raar dat juist de sterkere spelers voor het snellere werk kiezen. Waar precies om gespeeld wordt, is me niet bekend. Het zal wel weer een of ander lullig bekertje zijn, maar dat mag de pret niet drukken. 

Momenteel voert Eddy Sibbing het klassement aan met vier overwinningen en twee tweede plaatsen. Aangezien de beste vijf resultaten tellen, zal het voor de concurrentie erg moeilijk worden om deze score te verbeteren. De laatste avonden is Eddy Sibbing echter niet meer gesignaleerd, dus was er een kans dat de concurrentie dichterbij kon komen. Ewood begon goed met twee overwinningen. Vorige week haalde hij een vrij waardeloze tweede plaats binnen, dus moest het er nu maar van komen.

De tegenstand moest komen van ondergetekende, de witte, Tom de Ruiter en Bert Kieboom. Ben ik nog iemand vergeten? Het was dus een vrij matig bezette snelschaakavond en dat bleek al snel. Ondergetekende pakte al snel een aantal punten. Het Fischertempo was in ieder geval niet in het voordeel van zijn tegenstanders, zo bleek. De witte pakte echter ook aan de lopende band puntjes, Ewood was door een remise tegen Rob Disselhoff in de eerste ronde al op achterstand gezet, hoewel dat ook nog weinig zei.

Alles zou dus aankomen op de onderlinge duels. Ik wist dat ik tegen Ewood niet al te veel kans zou maken, terwijl ik het vermoeden had dat de witte meer kans tegen hem zou maken. Zo nu en dan heeft de witte opmerkelijke uitschieters, zoals die keer dat hij Robin Oscar uitschakelde met snelschaken in de Baarnse bekercompetitie. Ook Ewood balanceerde in een bekerfinale op de rand van de afgrond toen hij de eerste partij verloor. Zijn geluk was toen dat de finale over twee partijen ging. 

Ik had het idee dat ik de partij tegen de witte moest winnen. Als ik in het vervolg geen fout meer zou maken en Ewood (die ik nog met wit kreeg) kon weerstaan, zou ik kampioen worden. Het was typisch een competitie die in de onderlinge duels werd beslist. Maar hoe kon ik mijn kansen op een overwinning vergroten? De vorige keer speelde ik met wit een Caro-Kann en dat was me toch niet heel erg goed bevallen. Ik besloot daarom maar met 1.Pf3 te openen, waardoor er eenzelfde soort stelling op het bord kwam als de witte wit had gehad. In de eerste keer dat ik meedeed aan de zomercompetitie, had ik daar een zwaarbevochten punt tegen gepakt. Helaas kreeg ik het voor elkaar om de pion op c4 zwak te laten worden, waardoor ik 'm maar moest ruilen voor een a-pion. Alsof dat niet erg genoeg was, stonden m'n paarden op a7 en b5. Gelukkig waren ze ook niet makkelijk aan te vallen, maar wat kon ik er verder nog mee? Toch kwam ik nog goed te staan, maar in tijdnood zag ik het niet meer. Het gevolg: een hoop zetten die niet to the point waren of gewoon erg slecht waren. De witte zag de simpele goede zetten wel steeds en daarnaast zag hij ook een heleboel wat ik niet meer zag. Hij won een toren en offerde deze even later om in een gewonnen toreneindspel te komen.

Na deze domper gingen de volgende partijen ook meteen erg moeizaam. Niet dat het eerst allemaal zo makkelijk ging: zo kwam ik er tegen Rob Tijssens ook totaal niet doorheen, totdat hij door z'n vlag ging. Tegen Mark Pieterse had ik nu juist weinig tijd. Ik stond toen wel goed, maar helemaal gerust was ik er niet op. Gelukkig blunderde hij toen opzichtig. Tegen Rik Weidema had ik daarentegen het gevoel prima uit de opening te zijn gekomen. Dat viel wel mee en al gauw had ik het idee best belabberd te staan. Op het eind gaf hij opeens een paard weg. Hij gaf gek genoeg zelf aan dat hij het beest had losgelaten op een veld waar -ie geslagen kon worden. Ik vond het wel best zo. Ik voelde de krachten wegvloeien en ik was blij als de avond was afgelopen. Maar ik moest nog tegen Ewood!

In de voorlaatste ronde trof ik hem. Ik dacht dat hij een half punt boven me zou staan, maar ook hij bleek van de witte te hebben verloren. Ik sprak m'n laatste restje bravoure aan door te zeggen dat ik geen remise wilde tegen zo'n kneus. :P Ik had ook wel het idee dat dit een mogelijkheid was om 'm te pakken. Ik besloot maar weer een suf systeem te spelen en hij speelde een drierijensysteem. Daarin zat ik volkomen talentloos te spelen en op een gegeven moment moest ik me in allerlei bochten wringen om pionnen te dekken. Uiteindelijk ging er eentje verloren en daarmee stortte de stelling in. Ik probeerde nog wat tegendreigingen te scheppen, maar het licht ging uit en ik verloor alleen maar pionnen.

In de laatste ronde won ik dan nog eenvoudig van Racekamp. Op de een of andere manier scoor ik met zwart beter met snelschaak, hoewel ik er buiten het niveau van de tegenstanders niet echt een logische verklaring voor kan geven. Het geeft wel te denken. Terwijl ik naar de tafel van Mark Pieterse liep, overdacht ik mijn zonden. Tevreden was ik niet met m'n derde plaats en met m'n spel al helemaal niet. Ik was benieuwd of de witte niet gewoon een honderdprocentscore had. Hij had echter anderhalf punt laten liggen, waardoor ik maar een halfje achter de twee winnaars was geëindigd. Dat viel dus nog mee. Toen zag ik pas dat Ewood er nog een nul had bijgekregen. Hij had in de laatste ronde van Tom Fikkert verloren...

Het betekende dat de witte de ongedeelde winnaar was. Hij sprong een gat in de lucht en danste een vreugdedansje. Het was volgens hem alweer zes jaar geleden dat hij een zomercompetitieavond had gewonnen. Aangezien hij in de onderlinge duels de sterkste was geweest, was het wel verdiend. De meeste moeite had hij nog met de "kleintjes", waar hij op het eind punten tegen liet liggen. Ewood wilde gauw weg. Het kneuzenkoppel verliet het Denksportcentrum met de staart tussen te benen. Op de terugweg deed Ewood zijn beklag. Hij klaagde over zijn slechte spel en schaakmoeheid. Ik wist ook niet hoe ik me moest voelen. Moest ik blij zijn dat ik boven Ewood was geëindigd? Jammer genoeg komt de stand toch niet op internet.

Verder waren er ook nog wat teleurstellingen te verwerken. Ik was een beetje teleurgesteld omdat ik onder de verslaggever van de D-categorie was geëindigd en dat ik in de onderlinge duels de minste was. Verder was ik teleurgesteld over mijn krachteloze, talentloze spel. Dat moet in Wenen echt beter.

Links:
Tussenstand (BSG-site)
Standen en rangen (BSG-site)

Gerelateerde artikelen:
Zomerschaak; 26-07 2011 

08-08-2011

ONJK 2011


Door de ogen van een verslaggever

Het is in theorie de mooiste baan die er maar is: mensen afzeiken en er nog voor betaald worden ook. In de praktijk is het toch anders. Dat het leven van een toernooiverslaggever niet over rozen gaat, was me al langer bekend. In 2007 was ik verslaggever van de E-categorie van het ONJK. Toen had ik het na vier dagen schrijven wel weer gehad en was ik voor drie jaar genezen. Dit jaar mocht ik de A-categorie volgen en heb ik het voor de komende drie jaar ook wel gehad.

Het zag er allemaal nog zo mooi uit: BSG was met ondergetekende (A), de witte (D) en Lenaard (E en lager) goed vertegenwoordigd in de bulletinploeg. Daarnaast had redacteur Fonz een BSG-verleden. Verder kende ik Joël de Vries (B) en Blaffie (cameraman) enigszins. Alleen mijn uiteindelijke kamergenoot Martin van Velzen was nieuw voor mij. Een ideale omgeving om mooie stukjes te schrijven. Toch had ik de nacht voorafgaande aan het toernooi een vervelend voorgevoel. Ik kon amper slaap vatten, waardoor ik voor de eerste ronde erg brak was. Gelukkig merkte ik daar tijdens de ronde weinig meer van, hoewel de nachtrust een probleem bleef.

Na een groot aantal jaren in Hengelo, werd het toernooi drie jaar in Enschede op de campus van de Universiteit Twente gespeeld. Dit jaar werd er uitgeweken naar het gehucht Borne. De bulletinploeg overnachtte echter, met uitzondering van Joël, op een appartement op de campus. De organisatie had vervolgens de fout gemaakt om geen vervoer te regelen. Mogelijkerwijs had dit te maken met het volledig ontbreken van de "Young Masters", die in "mijn tijd" (2007) in een ander hotel op de campus verbleven en vanaf daar naar de speelzaal (toen nog in Hengelo) werden vervoerd. De verslaggevers konden eveneens van deze bus gebruikmaken.

Dit jaar waren we aangewezen op Fonz en de witte, die als enige een auto (en rijbewijs) hadden. Fonz had een miniautootje waar net drie Japanners in konden. Meer mensen konden met de witte mee, maar hij had geen zin om steeds als taxichauffeur te spelen. Omdat hij zelf ook naar de speelzaal moest, was dit natuurlijk nog geen valide argument. Gecompliceerder werd het toen hij aangaf graag enkele nachten op de Höllsbehk te overnachten, een soort boerderij waar veel (populaire) schakers zaten en Hiddo Zuiderweg. Daardoor viel één auto weg en dat was vooral 's middags of 's avonds vervelend, als de bulletinploeg naar "Logica" (het appartementencomplex) wilde en de witte niet. Op de voetbaldag was Fonz al snel vertrokken en was de witte niet bereid om de drie verslaggevers en Arthur Pijpers, die in de A-categorie speelde, zelfs maar op het station van Borne af te zetten. Dat werd hem met name door Blaffie niet in dank afgenomen.

De overnachtingsplek was ook niet de gelukkigste ooit. Toen het toernooi op de campus werd gehouden, had de locatie een belangrijk pluspunt (het lag op loopafstand van de speelzaal), maar nu het toernooi was uitgeweken naar Borne, verviel dat pluspunt. Logica is een zeer ongezellig complex, met een soort onbeschutte woonkamer en wat slaapkamers. Gelukkig werden de overnachtingen betaald, want ik snap eerlijk gezegd niet hoe ze een kleine tweepersoonskamer met een veel te zacht bed voor vijftig euro per nacht kunnen verhuren. Gelukkig was er wel internet, maar afgezien van de eerste dag, heb ik daar geen gebruik van gemaakt. Op Faceboek was het rustig, de dagbulletins stonden nog niet op internet en het weerbericht was ook nog steeds hetzelfde.

Sfeer
Ik zal er niet omheen draaien. De sfeer was niet goed. Hoewel de bulletinploeg misschien wel goed was uitgebalanceerd in journalistiek opzicht, was de chemie verder ver te zoeken. Iedereen zat een beetje op z'n eigen eilandje te klootviolen, mensen waren alleen met zichzelf bezig (Höllsbehk, computeren, expres een ander dagritme aanhouden dan de rest), waardoor ik na het eten maar meteen ging douchen en slapen. Blijkbaar had de witte dat ook al snel door. Hoewel Logica zich er niet voor leent, hadden we misschien toch eens een gezelschapsspel kunnen spelen. Verder had een evaluatie van de dag geen kwaad gekund; wat kon er beter, wat vonden de anderen van je verslag, welke tips hadden ze nog, enz.

De communicatie was eveneens een zwak punt. Fonz zal het vast allemaal goed bedoelen, maar wat betreft communicatie is hij niet bepaald een genie. Hij zegt weinig en is onduidelijk, terwijl hij juist de bevelen moet geven. Daarnaast slaagt hij er ook niet heel goed in mensen te motiveren. Zijn woorden klinken verwijtend en hij kent geen humor. Wel vind ik dat hij zijn taak als redacteur goed heeft uitgevoerd; de boekjes zagen er goed uit en hij heeft de meeste spelfouten en kromme zinnen van ondergetekende goed verbeterd. Eigenlijk begon zijn werk pas nadat wij klaar waren. Toch moest hij iedere dag vroeg op om wat journalisten weg te brengen, waar hij terecht niet erg blij mee was. Als het aan hem had gelegen, had hij iedere dag pas rond het middaguur opgestaan.

Toernooi
Het toernooi zelf was wel de moeite waard. Hoewel het deelnemersaantal nog verder was teruggelopen dan in de voorgaande jaren (er kwamen nu nog maar 250 deelnemers naar het toernooi, nog niet de helft van een jaar of vijf geleden), leverden ze wel een hoop spektakel. Jammer genoeg sneeuwde dit een beetje onder bij de aanwezigheid van de "Babbelbox" en de Wist-je-datjes. Dat laatste was me wel bekend: in de tijd dat ik op de middelbare school bij de schoolkrantredactie zat, viel het me pas echt op dat de leerlingen eigenlijk alleen de lerarenuitspraken lazen, waarna ze de schoolkrant in de dichtstbijzijnde prullenbak flikkerden. En dat terwijl er zat leuke verhalen in stonden. In dat licht had het bulletin kunnen volstaan met het dagverslag van de categorie in kwestie plus de Wist-je-datjes, zoals vroeger het geval was. Nu kon iedereen hetzelfde dagverslag pakken, waar alle verslagen in stonden, waarvan een hoop niet werd gelezen.

Toch vind ik het wel jammer dat het accent op de bijzaken wordt gelegd. Het ONJK is namelijk de eerste plaats een belangrijk jeugdtoernooi, waarin hoge geldbedragen (tot 800 euro) zijn te winnen, plus eventuele vrijplaatsen voor het echte NJK. Nu ging de aandacht vooral naar populaire kinderen die vakantie zaten te vieren. Als deelnemer had ik vroeger nooit zo het idee met vakantie bezig te zijn. Het voornaamste doel was toch om goed te schaken. Daarnaast heb ik in De Lutte niks aan gezelligheid gemist, hoewel dingen als uitgaan tijdens een toernooi me volledig vreemd zijn. Ik vond het dan ook jammer dat ik nooit in de bulletins kwam: noch in de Wist-je-datjes, noch in de rondeverslagen. Nou ja, behalve als ik heel snel had verloren. Dan wisten ze me ineens wel te vinden...

De Wist-je-datjes vind ik buiten het populaire-kinderengehalte nog wel te doen, hoewel er vaak wel erg grote onzin in staat, die soms zelfs beschadigend is voor de betrokkenen. De Miss-en-Mister-ONJK-Verkiezing vind ik daarentegen helemaal niks. Het is niets anders dan een Wie-heeft-de-meeste-vriendjes-verkiezing en daar heb ik niks mee. Dat die onzin het echte Open NK (te Dieren) een keer heeft gehaald, vind ik een niet te beschrijven dieptepunt. "Bord 24" vind ik daarentegen een goede rubriek, maar misschien is het interessanter om die voor bijvoorbeeld de C-categorie te houden. Die kleine kinderen die schijten alle kleuren van de regenboog. Bovendien zijn hun conversaties van een Jip-en-Janneke-niveau waar je als lezer vaak ook niet echt iets aan hebt. Aandoenlijk is het wel.

Volgend jaar is het toernooi weer in Borne. Ik weet niet of ik er dan ook zal zijn als verslaggever. Er zal daarvoor een hoop moeten veranderen, zoals ik hierboven heb beschreven. Ik weet dat niet alles haalbaar is, maar er hoeven slechts kleine dingen worden aangepast om het schrijfplezier merkbaar te vergroten. De organisatie is daarbij eerst aan zet. Daarnaast wil ik nog opmerken dat ik niks met Borne heb. Helaas is al besloten dat het volgende ONJK hier weer zal worden gehouden. Jammer. Ik vond Hengelo veel meer sfeer hebben. Daarnaast zat je daar vlak bij het stadscentrum. Nu moest ik steeds een kwartier lopen naar de dichtstbijzijnde supermarkt. Het is geen toeval dat het deelnemersaantal al jaren in een dalende tendens zit. Dat zeiden de kampioenen van de A-categorie ook al: Hengelo was gewoon een betere locatie.

Apenhoofdquote:
"Wat een slaapverwekkend gedrein die openingsceremonie van het ONJK te Borne. Tot vervelens toe werd er geleuterd over de "Leukste-dorp-van-Overijssel-v?erkiezing", die het gehucht Borne zou moeten gaan winnen. "Borne, past als een warme jas!", aldus het propagandafoldertje. Daar kom je ver mee midden in de zomer..."

Dat brengt me tot het laatste punt: waar is dat laatste bulletin nou? Ik heb me zaterdag eerst heel slecht gevoeld toen het interview mislukt was en toen het via MSN wel lukte, heb ik het gauw uitgewerkt en opgestuurd. Inmiddels is het bulletin nog niet online. Wie leest dat nou nog? En dat terwijl ik er m'n best op heb gedaan, maar daar vertel ik een andere keer nog wel over.

Gerelateerde artikelen:
ONJK 2010; 15-08 2010
Afsluiting ONJK; 14-08 2008
ONJK te Enschede; 10-08 2008
Hengelo 2007 (4); 11-08 2007 

31-07-2011

Schaatsbaan

Regendreiging


In 2000 debuteerde hij in de formule 1, maar tot vijf jaar geleden had hij nog geen Grand Prix gewonnen. Inmiddels heeft hij al elf GP-zeges achter zijn naam staan en is hij een keer wereldkampioen geworden. Zijn zege in Hongarije kwam in vergelijkbare omstandigheden tot stand als zijn eerste zege: in een middag met wisselende weersomstandigheden hield hij het hoofd koel en won onbedreigd. Daarmee won Jenson Button alweer zijn tweede race in het door Fattle gedomineerde seizoen.

In het begin van het seizoen stond er geen maat op de Red Bulls. De blauwe bolides waren in de kwalificatie veel te snel voor de concurrentie. In de race bleef er niet zo veel over van die voorsprong, maar het was voor Fattle genoeg om keer op keer te winnen. De laatste tijd is de dominantie van Red Bull aan het verzwakken. Mogelijk speelt de diffusorrel een rol, maar het kan ook zijn dat McLaren en Ferrari in staat zijn de auto sneller te ontwikkelen. De drie topteams ontlopen elkaar nauwelijks meer.

Kwalificatie
Dat belooft nog wat voor de kwalificatie. Zou Fattle zich kunnen revancheren voor zijn zwakke optreden van vorige week? In de beslissende kwalificatiesessie krijgt hij veel tegenstand van Luis en Alonso. Luis is halverwege de sessie het snelst, maar in zijn laatste vliegende rondje perst Fattle er een goede tijd uit. Luis is nog sneller onderweg, maar hij maakt een fout in de laatste bocht en komt tekort. Alonso’s tweede snelle ronde is ook niet zo snel; Button en zelfs Massa kloppen hem. Verliezer van de kwalificatie is Webber, die vorige week nog op pole stond en nu slechts zesde was.

De rest van het veld doet amper meer mee. De Mercedessen komen weer veel tekort op de koplopers. Force India is in Hongarije het vijfde team: Subtiel is netjes achtste en Die Resta start als elfde. Renault is inmiddels zelfs door Sauber afgetroefd en de Williamscoureurs vinden hun kwalificatiesnelheid zo bedroevend dat ze maar banden sparen voor de race. De Toro Rosso’s bakken er niet veel van; Bümi start als een-na-laatste vanwege een straf voor de botsing die hij veroorzaakte in Duitsland. Daarmee start hij nog voor Jerommeke, die zelfs door de hrt’s wordt geklopt. Teamgenootje Glock komt ook veel tekort op de Loti, waar Co Valainen toch weer net ietsjes sneller is dan Truly.

Race
Voor de race werd gesproken over een mogelijke slijtageslag, waarbij de banden een hoofdrol zouden spelen. Wanneer de race begint, is de baan echter nat. Het weer in het doorgaans zonnige Hongarije was bar en boos, zoals eigenlijk in heel Europa. De race begint nog met lichte regen, maar de verwachting is dat dit snel ophoudt, waarna de baan op zou drogen.

Op de kletsnatte baan is het voor de coureurs dan ook flink oppassen. Fattle komt het beste weg en achter hem komen de McLarens deur aan deur uit de eerste bocht. Ze glibberen net niet tegen elkaar aan en in de tweede bocht besluit de beter gestarte Button zijn teamgenootje voor te laten gaan. Achter de McLarens rukken de Mercedessen op. Waar het hele veld in slow motion lijkt te rijden, durven Rosberg en Shoeface wel meteen hard te rijden. De Ferrari’s vallen terug, net als Mark Webber, maar dat is bij hem standaard.

Vooraan probeert Luis Fattle in te halen. Dit zijn de verraderlijke omstandigheden waarin de Brit op zijn sterkst is. Met behulp van zijn DRS probeert hij het op het rechte stuk van start/finish, maar dat is niet lang genoeg. Meer succes heeft hij in de lastige tweede bocht, waar Alonso eerder al rechtdoor schoot. In de vijfde ronde verremt Fattle zich daar ook en glibbert van de baan af, waardoor hij terugvalt naar de tweede plaats. Luis loopt vervolgens hard weg bij de wereldkampioen.

Alonso heeft het in de openingsfase niet echt naar zijn zin. Bij de start is hij achter de twee Mercedessen terechtgekomen. Shoeface heeft hij snel weer te grazen, maar net als hij Rosberg heeft ingehaald, begaat hij een kostbare fout in de tweede bocht en kan hij weer opnieuw beginnen. Even later vliegt–ie weer van de baan en valt hij terug tot achter Massa. Die passeert hij meteen weer, waarna de Braziliaan in de tweede bocht iets te wijd gaat, met zijn achterwiel even over de verf rijdt en spint. Dat deden de Ferraririjders niet bepaald handig. Als Alonso even later eindelijk voorbij Rosberg is, heeft hij een behoorlijke achterstand opgelopen op de kopgroep.

Baan droogt op
De baan wordt droger en de rondetijden vliegen omlaag. Vooraan begint Fattle in te lopen op Luis. De baan begint een droog spoor te vertonen. Een goede reden voor Mark Webber, die weinig meer te verliezen heeft, om de pits op te zoeken en droogweerbanden te laten monteren. Massa, die met een beschadigde achtervleugel rijdt, doet hetzelfde. Zijn pitstop is - zoals altijd - erg slecht, waardoor hij nog meer terrein verliest.

Button kiest een ronde later ook voor de droogweerbanden. Ook hij heeft de grootste moeite zijn auto in het juiste spoor te houden. De vraag is dus of de tijd al rijp is voor de droogweerbanden. Die vraag moet met "ja" worden beantwoord, want als Luis en Fattle nog een rondje langer op intermediates doorrijden, komen ze bij hun pitstop maar vlak voor de deur bij Button de baan op. Shoeface is dan even de leider in de wedstrijd, maar hij laat ook snel droogweerbanden omleggen.

Na zijn pitstop heeft Fattle het zwaar. Button heeft meer ervaring met de slicks en hij passeert Fattle. De McLarens liggen zodoende een en twee. Achter Fattle haalt Webber om dezelfde redenen Alonso in. De baan is inmiddels opgedroogd. Vooraan rijdt iedereen op de superzachte banden, die weliswaar erg snel zijn, maar ook snel slijten. Luis klaagt over bandenproblemen. Net op dat moment stopt Hidefeld. De Duitser kent een tegenvallend seizoen bij Renault. Bij zijn pitstop vliegt zijn wagen weer eens in de fik. Noodgedwongen parkeert hij zijn bolide aan het uiteinde van de pitstraat, waarna het ding half explodeert. Het vuur kan nog worden gedoofd en de wedstrijdleiding besluit geen safetycar in te zetten. Bij Ferrari wordt er wel op geanticipeerd, Alonso en Massa komen direct naar de pits. De overige coureurs volgen ook snel. Fattle stopt als laatste van de koplopers en bij het uitrijden van de pits ziet hij ineens een sleepwagen met een uitgebrande Renault opdoemen. Gelukkig kan hij er nog net langs. Hij komt net voor teamgenootje Webber op de baan.

Hoe professioneel de huidige generatie formule 1-coureurs is, blijkt wel uit het aantal uitvallers. Naast Hidefeld was alleen Truly uitgevallen. Niet door een stuurfout en ook niet door een kapotte stuurbekrachtiging. Nee, het was weer eens een olielek. Ook Shoeface valt uit. Na een spin houdt de versnellingsbak het voor gezien.

Banden
De banden beginnen ook weer een probleem te worden. Fattle is na zijn stop de snelste man op de baan, terwijl Alonso Webber probeert in te halen. Als dat niet lukt, probeert hij het met een vervroegde pitstop. Teamgenootje Massa is ver teruggevallen en hij probeert Co Biaggi in te halen. Die is alleen gestopt voor droogweerbanden en hij weet zijn pitstop uit te stellen tot halverwege de race.

Op de nieuwe banden is Alonso de snelste man op de baan. Bij Red Bull komen ze met een interessant plan om de Spanjaard te verslaan: Webber en Fattle krijgen de hardere band gemonteerd bij de pitstop. Het doel was niet zozeer om daarmee aan de bandenregel te voldoen (in een droge race moet een coureur op beide bandensoorten hebben gereden), aangezien het geen droge race was, maar juist om de race zonder verdere pitstop uit te rijden. Button kopieert die strategie, maar Luis niet.

Vooraan heeft Luis nog een buffer van zo’n vijf seconden op zijn teammaat, maar hij weet dat hij waarschijnlijk nog een keer naar de pits moet. Erger is nog dat Button op de hardere band gewoon sneller is. Dat merkt Alonso wel: hij kan zijn mooie derde positie niet handhaven. Zijn ietwat versleten zachte banden zijn geen partij voor Fattles nieuwere harde banden.

Regen
Opeens valt er wat regen en plotseling is alles anders. Luis wordt gepasseerd door Button. Watskeburt? Luis spinde in de chicane, waarna hij zijn wagen weer in de juiste richting probeerde te krijgen en daarbij bijna Die Resta van de baan drukte. Voor Button is het dan een koud kunstje om zijn bijna stilstaande teammaatje weer in te halen. Fattle zit meteen ook weer op het vinkentouw en hij ziet hoe de McLarens elkaar continu de leiding toespelen. Uiteindelijk wint Luis het duel, maar pakken er donkere wolken boven hem samen.

Webber besluit namelijk te gokken op intermediates, mocht de regen doorzetten. Bij McLaren zien ze de bui al hangen: ze kunnen moeilijk beide coureurs tegelijk laten binnenkomen. Luis mag kiezen of hij de regenbanden wil of niet. Hij kiest voor de regenbanden. Als hij weer op de baan is, blijkt Alonso beduidend sneller op zijn slicks. Het is opgehouden met zachtjes regenen en dat wordt bevestigd door Mark Webber, die zijn fout inziet en een ronde later alweer overschakelt naar droogweerbanden.

Luis wordt ingehaald door Alonso, waarna hij maar weer slicks haalt. Even later moet hij verplicht door de pits rijden: dat was zijn straf voor het roekeloze wegrijden na zijn spin. Luis komt vlak achter Massa en Webber weer de baan op. Massa’s banden zijn echter volledig naar de knoppen en hij wordt eenvoudig gepasseerd door Webber en even later door Luis, waarna hij maar de pits opzoekt.

Slotfase
Vooraan slaat Button een gat naar Fattle. Ook Alonso loopt in op de Duitser, maar als hij het te hard probeert, spint hij voor de derde keer in de race. Achter hem stuiten Webber en Luis op een kluit achterblijvers. Koploper van het groepje is Co Biaggi, die een halve raceafstand probeert af te leggen op een setje superzachte banden. Achter hem dringen de Toro Rosso’s (!) van Bümi en Alguersuari aan. Subtiel, die als achtste startte, ligt een ronde achter dit zooitje. In zijn spiegels wordt Rosberg steeds groter. Uiteindelijk houdt Co Biaggi het niet meer. Bümi steekt hem voorbij, waarna Alguersuari hem ook meteen probeert in te halen. Co Biaggi gooit het gat dicht en beukt de Toro Rosso aan de kant. Rosberg profiteert van de verwarring en haalt de vechtersbazen in. Op dat moment doemen Webber en Luis op. Luis volgt Webber als een schaduw als ze de achterblijvers inhalen, om dan ineens toe te slaan. Webber gaat in de tegenaanval, maar als zijn DRS te vroeg in werking treedt, vliegt hij bijna uit de laatste bocht en kan hij een geslaagde inhaalactie wel op zijn buik schrijven.

Koploper Button rijdt onbedreigd naar de zege. In zijn laatste rondje is hij vrolijk aan het zigzaggen. Fattle is tevreden met de tweede plaats, waarmee hij voor al zijn "directe" concurrenten bleef. Zijn voorsprong op de nummer twee in het kampioenschap was nog nooit zo groot geweest als nu in dit seizoen, ondanks dat hij al drie races op rij niet heeft gewonnen. Dat is veelzeggend. Alonso werd derde na een rommelige race, maar hij moet het idee hebben gehad dat er veel meer in had gezeten.

Op de plaatsen vier t/m zes is de volgorde eveneens McLaren, Red Bull, Ferrari. Luis, die alle kansen had om de race te winnen, werd de grootste verliezer van de race. Anders dan in Monaco liet hij zich achteraf niet kennen. Hij was juist zeer blij voor zijn teamgenootje, die won op het circuit waar hij zijn eerste GP-zege ooit had geboekt. Zoals Eddie Jordan opmerkte: deze Luis was een heel ander persoon dan de Luis in het vorstendom. Mark Webber zal weer het idee hebben gehad dat zijn beslissing om regenbanden te laten monteren alleen zijn teamgenootje weer een extra plekje had opgeleverd, terwijl Felipe Massa ook niet echt tevreden kon zijn met zijn prestatie op het circuit waar hij twee jaar geleden de dood recht in de ogen had gekeken.

In de subtop reed Paul di Resta een geweldige race. Hoewel hij op meer dan een ronde werd gereden, haalde hij wel een knappe zevende plaats binnen. Force India lijkt ook weer terug in het kampioenschap, net als Toro Rosso overigens. Bümi en Alguersuari sandwichten Rosberg. Saubers bandengok leverde niks op, getuige Co Biaggi’s elfde plaats.

Stand
In de stand liep Fattle uit op de nummers 2 t/m 4, die elkaar amper meer ontlopen. Button staat slechts vijfde in het kampioenschap en dat komt door zijn twee DNF's eerder deze maand, maar hij is met deze overwinning weer in de race voor de tweede plaats:

Stand:
1. Fattle 18 234
2. Webber 10 149
3. Luis 12 146
4. Alonso 15 145
5. Button 25 134
6. Massa 8 70

Vanwege de zomerstop is de volgende race pas over vier weken. Ontwenningsverschijnselen!



Drie smaakmakers van de race: Jerommeke (boven) maakte een mooie 180-gradenspin in de pits. Hidefeld (midden) kwam met een rokende bolide de pits uit hobbelen. Perez (onder) kreeg een drive-throughpenalty, omdat hij een geslaagde inhaalactie ondernam bij het wrak van Hidefeld.

Banden:
Intermediates
Superzacht
Zacht

Links:

Gerelateerde artikelen:
Het thuisnadeel; 24-07 2011

30-07-2011

Bah van de maand juli

Koning


Heeft iemand weleens gehoord van de Big Mac-opening? Of van de Blijf-van-mijn-koning-af-opening? Daarvoor heb ik de zevende Bah van de maand opgesteld. De afgelopen maand heeft VR zich namelijk beziggehouden met het bedenken van aparte openingen, waarbij hij met zijn eigen koning het centrum ging bezetten, om zich vervolgens weer te laten terugjagen. Het doet me een beetje denken aan het spel van Steinitz, die het in het Koningsgambiet (1.e4 e5 2.f4 exf4 3.d4 Dh4+ 4.Ke2) ook geen probleem vond om zijn koning naar e2 te laten verbannen. VR heeft dit idee nog verder uitgewerkt, wat soms zelfs resulteerde in koningsmarsen naar de vijfde rij. Vorige maand kregen jullie daar al een voorproefje van. In ieder geval haalt een dergelijke opening de tegenstander een beetje uit zijn doen, maar VR moest desondanks al zijn talent aanspreken om die stellingen alsnog te winnen. Als contrast heb ik een paar potjes uitgekozen waarin VR zijn tegenstander juist uitrookt, waarna de vijandelijke koning naar het centrum wordt gejaagd en daar wordt matgezet. Kortom: een vrijwillige koningswandel kan goed aflopen, een gedwongen koningswandel is een heel ander verhaal...

Ook deze maand leverde VR weer een hoop aanvallende partijen af. Lang niet altijd eindigden die partijen met een verliezende koningsmars, meestal ging het subtieler. Tot slot waren er een hoop uitspeelstellingen. Vaak verkreeg een van beide partijen een extra licht stuk door een minorpromotie, terwijl de andere partij aan een dame kwam. Als inspiratie voor de uitspeelstellingen gebruikte VR het Euwe Stimulans-toernooi, een toernooi waarin hij vier jaar geleden acht nederlagen in negen partijen kreeg te slikken. Gelukkig lijkt hij het te hebben verwerkt en kan hij genieten van de uitspeelstellingen. Anders hoop ik dat mijn lezers de humor er nog van in kunnen zien. Dan nu de partijen!



















Links:


Partijen:

Gerelateerde artikelen: