03-06-2009

BSG-Pinkstertoernooi (2)


Ronde 1

Om een uur of half acht begon het enigszins uitgeklede toernooi. Ik was benieuwd tegen wat voor schaaktalent ik in de eerste ronde zou spelen. Dat had maar zo Marijn Otte kunnen zijn. Helaas of gelukkig (?) zat ik naast hem. Ik speelde tegen een Fransman, Romain Picard. Aan zijn FIDE-profiel te zien, speelt hij bijzonder veel toernooien. Maar goed, dat wist ik toen niet. Zijn bonkie speelde overigens ook mee in het toernooi. Wel maf dat twee Fransen helemaal naar Nederland gaan om een nauwelijks bekend weekendtoernooitje te spelen.

Zelf had ik het idee dat er wel wat te halen viel. Ik had zwart, maar m'n tegenstander speelde niet superscherp, dus ging ik maar schuiven. Wat profylactische zetjes en dan ineens het centrum opengooien. Ik had een actieve stelling en ik kreeg de kans om een kwaliteit te offeren voor gevaarlijke aanvalskansen. Kwam dat door Marijn Otte naast me? De FM had vast graag mijn stelling willen hebben, want zijn tegenstander speelde iets saais en het leek al gauw remise te worden. Nee, dat ging aan bord 12 toch anders. Twee offers bracht ik, een derde offer had in ieder geval remise opgeleverd en dan had wit die remise nog moeten vinden ook. Ik was het wel van plan, maar ik meende dat wit nog kon ontsnappen. Dus deed ik iets anders, maar daarna doofde m'n aanval snel uit. Ik speelde nog door met een kwaliteit tegen een pion minder, maar al snel werd het hopeloos.

Na afloop complimenteerde mijn tegenstander me met m'n spel. In de analyse concludeerden we dat de aanval winnend was, als ik nogmaals had geofferd. Ik voelde me dan ook ellendig na afloop. Aan de andere kant kon ik mezelf nog een schouderklopje geven. In de voorgaande edities ging ik er steeds kansloos af in de eerste ronde, nu had ik nog "goed" verloren. Als ik zo verder zou gaan, zou het wel goedkomen.

Ondertussen was Vin$ ook klaar. Hij speelde remise tegen Blaffie. Nu speelt Vin$ wel vaker remise tegen zwakkere spelers (ook met wit), maar het was toch wel jammer. Gelukkig duurt het toernooi nog lang, maar van iemand als Vin$ verwacht je wel een puntje. In de partij speelde hij vol op de aanval en offerde hij twee torens. Helaas krijg je geen punten voor offers. Zwart vond één keer de juiste verdediging, offerde materiaal terug en stond prima. Daar sta je dan met je goeie gedrag... Toch dacht ik dat het een "ongelukje" was. Als hij de volgende partij zou winnen, zou hij het weer goed doen.

Ewood won gelukkig wel, maar hij had er de nodige moeite mee. Hij kwam goed uit de opening, maar deed toen wat slechte zetten, waarna zwart terug in de partij kwam. In het pionneneindspel deed Ewood het nog wel slim en wist hij met de koning binnen te dringen, waarna hij alsnog won.

Als laatste verloor Lenaard. Hij speelde weer eens Russisch en probeerde door middel van stukkenruil remise te forceren. Steeds meer stukken verdwenen van het bord, maar in tijdnood vond Le niet meer de zetten die de stelling binnen de remisemarge hielden. Zodoende morste ook hij een halfje.

De avond viel in en we reden maar naar huis. Mijn voorlicht begon steeds schever te zitten en op een gegeven moment brak-ie gewoon af. Dan maar zonder licht naar huis fietsen en hopen dat ik geen politieagent tegen zou komen. Vin$ klaagde dat hij hoofdpijn had gekregen van zijn colaatjes, waarna hij thuis doodleuk om een glas cola vroeg...

Ronde 2
Het was zaterdag geworden en ik mocht tegen Said Becic. In de online database vond ik welgeteld één potje van hem waarin wit 1.e4 speelde. Hij speelde een gaar systeem, waarin hij het loperpaar offerde en zichzelf ook nog een geïsoleerde d-pion bezorgde. Opmerkelijk. Vin$ speelde tegen Armen Hachijan, de topscorer van de eerste klasse KNSB, als ik me niet vergis. Ik dacht dat Vin$ zo iemand wel aankon. Een beetje schuiven en dan alle fouten tactisch uitbuiten. Nee, Ewood zou het vast zwaarder krijgen. Hij speelde namelijk met zwart tegen Eelke Wiersma. Niet dat-ie dan kansloos was; de onderlinge score was 1-1.

Het was inmiddels alweer "middag" en we gingen naar het DSC, waar ik wraak wilde nemen op die nederlaag die ik in 2005 leed tegen deze tegenstander. Of was ik naar het DSC gekomen om keer op keer genadeloos klop te krijgen? De opening verliep in ieder geval niet volgens plan. Al op zet twee week hij af. Ach, FM Henk had ik laatst ook met die opening geveegd, dus als ik m'n best gewoon zou doen, kon dat nu weer. Ik speelde echter niet super, waarna mijn tegenstander overoptimistisch op zoek ging naar voordeel. Eerst opende hij wat lijnen voor zijn koning, daarna probeerde hij een pion te winnen. Ik ontwikkelde rustig en die pion kreeg hij niet eens. Ik had al heel gauw alles gekregen en dat door de tegenstander! Met een "passief" stukoffer kon ik de partij snel uitmaken. Wat was ik blij dat ik eindelijk weer eens een partij had gewonnen op het Pinkstertoernooi! De laatste overwinning dateerde alweer uit 2006, toen Vin$ nog won.

In dat opzicht leek 2009 totaal niet op 2006. Vin$ had braaf Spaans gespeeld en ik verwachtte dat hij dat wel kon, maar de opening verliep slecht. Op een gegeven moment moest Vin$ een stuk offeren voor een paar vrijpionnen. Die konden echter nooit gevaarlijk worden, hoe hard Vin$ het ook probeerde. Het betekende in ieder geval dat hij verloor. Ik stond dus voor Vin$, maar blij werd ik er niet van. Sport is gewoon heel grillig. De ene dag doe je je best en versla je een hele sterke tegenstander, de andere dag doe je net zo goed je best, maar verlies je van een zwakkere tegenstander. Het deed me een beetje denken aan het NK snelschaken voor teams in Mierlo, waar hij een start van ½ uit 2 liet volgen door een behoorlijke eindsprint. Kon-ie zich samen met Giri, die de eerste ronde had verloren, naar boven knokken. Maar de prijzen waren al aardig uit zicht geraakt.

Ewood speelde ondertussen een verdienstelijke remise bij elkaar. In de eindstelling stond hij beter, maar door de tijdsdruk herhaalde hij zetten. Toch niet verkeerd.
Lenaard won ook nog. Hij speelde tegen iemand zonder FIDE-rating. Ik heb alleen de opening gezien en daar snapte ik al niks van...

Hoewel ik vroeg klaar was, bleef ik nog lange tijd analyseren. Sizzel speelde zijn eerste partij en won netjes, waarna hij nog een hele tijd bleef analyseren. Toen Ewood en Vin$ klaar waren, wilden we ook eens naar huis. Zo lang zijn die twee uren tussen de ronden niet. Sizzel ging bij Ewood achterop. Eindelijk waren beide gasten aangekomen. Het toernooi kon nu echt beginnen...

Wordt vervolgd

Geen opmerkingen:

Een reactie posten