09-03-2010

De juiste kleur


Schaakweekend

Het afgelopen weekend stond voor mij in het teken van schaken. Op zaterdag was de KNSB-competitie ingepland, op zondag stond er een jeugdtoernooi in het Goois Lyceum (spreek uit: Lizeejum) op het programma. En maandag was het dan weer tijd voor de interne competitie, waar een rapidtoernooi werd gespeeld. Maar eigenlijk begon het al vrijdag...

Vrijdag
Voor het eerder genoemde jeugdschaaktoernooi moest het een en ander worden ingeslagen. Om tien uur zou ik Lenaard zien in het centrum van Bussum. In de plaatselijke supermarkt gingen we maar op zoek naar frisdrank. Alleen, hoeveel moest er worden ingeslagen? Ik had geen idee en Le ook niet, zo bleek. Hij had geen flauw idee hoeveel bekertjes je kunt vullen met één fles. De goederen werden gedumpt in het Denksportcentrum, dat verrassend genoeg open was, omdat er twee schoonmakers bezig waren. Daar werd het maar in een vuilniszak gepropt en achtergelaten.
Vervolgens gingen we het Goois Lyceum met een bezoekje vereren. Het was nog pauze en Lenaards kapsel trok meteen veel bekijks. Een groep scholieren kwam op ons af en een gast met een nogal lelijk gezicht begon Le aan te spreken over zijn kapsel. Dat ziet er de laatste tijd inderdaad wel erg extreem uit. Het begon enkele jaren geleden, met eerst rood haar en later zelfs wit haar, maar laatst had hij bijna een halve hanenkam. Ach, inmiddels ben ik er wel aan gewend, dit in tegenstelling tot de middelbaar scholieren. De eerdergenoemde gast begon gelijk allemaal vragen over Le uit te strooien en Le antwoordde daar op zijn eigen manier op, daarmee trachtend het imago van schakers en natuurkundigen op te vijzelen.
Toen de pauze eindelijk was afgelopen, konden we het gebouw in. Daar sprak Le met de conciërge  die na al die jaren nog steeds dezelfde man was als vroeger. Tja, bijna twaalf jaar geleden begon ik als bruggertje met veel te grote tas op het Goois, waar ik in korte tijd kennismaakte met de vele docenten en de conciërge. Een aparte man was het toen al. Maar al te graag verorberde hij weggepleurde lunches van de leerlingen. Vroeger had hij ook nog een soort grijptang waarmee hij in afvalbakken... Nou ja, laat ik maar ophouden. Inmiddels was hij grijzer geworden, maar gezien zijn leeftijd is het verbazingwekkend dat hij nog steeds werkzaam is.
Hoe dan ook, het was een belangrijke ontmoeting. We mochten gratis koffie en thee aftappen van zo'n grote dubbelwandige tank. En vervolgens weer voor een halve euro per beker doorverkopen. Dat zou dus helemaal goedkomen. Als tegenprestatie was de beste man tevreden met een kratje bier. Hij was allang blij dat er geen groot discofeest werd gehouden.

Zondag
Op zondag werd het toernooi eindelijk gespeeld. Ondergetekende zou wat eerder aanwezig zijn, om zo het indelingsprogramma onder de knie te krijgen. Problemen met de laptops en de printers verhinderden dit echter. Het toernooi liep daardoor enige vertraging op. Ewood zat bij de bar, die overigens niet heel lekker liep. De snackautomaat was meer in trek. Desondanks kreeg hij wat klanten, waarna het volgende probleem hem parten speelde: hij had geen wisselgeld. Geregeld kwamen mensen met een tientje betalen voor een consumptie die 50 cent kostte.
Lenaard was de organisator. Hij deelde in, deed de omroepberichten en wat allemaal niet meer. Het toernooi was een ongekend succes. Maar liefst 96 deelnemers waren komen opdagen. Zij werden over twaalf groepen verdeeld. Daardoor ging het toernooi bijna aan zijn eigen succes ten onder: er waren maar voor elf groepen prijzen. Wie weet doet de "nabestelling" wonderen.
Opmerkelijk genoeg zijn de versnaperingen als eerste uitverkocht. De sappen gaan minder snel, wat toch wel een meevallertje is. Ik had verwacht dat die drie flessen cola zo op zouden zijn. In plaats daarvan zijn de gevulde koeken als eerst op, gevolgd door de zakken chips. Steeds meer producten zijn uitverkocht in de lageprijzenwinkel.

Het hoogtepunt van het toernooi is wel de kloksimultaan van Ewood. Als de partijen zijn afgelopen, mogen vijf gelukkigen, die de puzzelopgaven goed hebben beantwoord, het opnemen tegen Evgeny Grotovsky. In een kloksimultaan waarin zowel hij als zijn tegenstanders allemaal vijf minuten bedenktijd hebben, gaat hij er vol voor. Aan alle borden probeert hij een andere opening te spelen, maar waarom eigenlijk? Bij het volgen van de partijen ben ik ontzettend veel herdersmatten tegengekomen. Zo gaat het ook in de simultaan: Ewood wint de meeste partijen simpel, op één na, tegen ene Isaac zonder achternaam. Tegen deze Newton liet Ewood een stuk instaan, waarna de partij op de een of andere manier eindigt in eeuwig schaak. Desondanks had Ewood het niet heel moeilijk in de kloksimultaan.

Meteen na de simultaan kwam de prijsuitreiking en na afloop gingen we maar met proppen papier voetballen. Zo kwam er een einde aan een aparte dag, waarin ik me een beetje een verkeerdehoekloper voelde.

Maandag
Beter ging het gisteren met het rapidtoernooi. Na de eerste dag staat Behirder gedeeld aan kop met 3½ uit 4. Pas op 19 april is het vervolg, ongeveer op de laatste dag dat Behirder nog in Nederland is. De vraag is of ik er dan wel zal zijn.

De eerste avond verliep echter vrij voorspoedig. Het begon echter wat verwarrend bij mij. Ik was nog bezig te kijken naar openingsideeën van Ptr en Racekamp, waardoor ik de indeling niet meer helder voor de geest had. Ik dacht dat ik tegen Kok speelde, maar het was tegen Kuperus. Hij zat al aan een bord, waarvan de stukken nog niet waren opgesteld. Ik meende wit te hebben en eigende me de witte stukken toe. Max manoeuvreerde zich meteen in de rol van underdog en dat is toch lastig. Iedereen verwacht een overwinning van me, maar ik win dit soort duels niet altijd, zo weet ik uit het verleden. Na de opening had ik het dan ook even moeilijk, want ik dacht lang na. Hij speelde namelijk Pirc en ik kwam met het idee aanzetten om een keer Lh6 te doen, waarna zwart met ...e5 kwam en ik besloot te pakken en de dames te ruilen. Vervolgens kwam ik in een stelling die me beviel en met enkele positionele manoeuvres (zoals h2-h4-h5 om ...g6-g5 uit te lokken en dan een paard naar f5 te spelen) kreeg ik al snel groot positioneel voordeel. Dat resulteerde uiteindelijk in een makkelijke overwinning. Bij het invullen van de uitslag zag ik dat ik eigenlijk zwart zou hebben. Ik vulde dus maar "0-1" in...

Vervolgens speelde ik tegen Rik Weidema en stond ik beroerd na de opening. Hij liet mij echter dames ruilen, waarna de stelling weer ongeveer gelijk was. Met ongelijke lopers op het bord leek het eindspel "zelfs" rijp voor remise. Maar na een paar mindere zetten van zwart kreeg ik ineens groot voordeel en al snel was het helemaal uit.

Daarna had ik eindelijk zwart. Ik speelde tegen Fliffer, die de partij noteerde. Ik speelde een vaag soort Nimzo die ik niet kende, maar na een tactisch intermezzo bleef ik toch maar mooi een pion voor. In plaats van gauw te consolideren ging ik wits paard verjagen, maar daarbij was mijn stelling niet gebaat. Ik kwam veel tijd achter, moest de ene na de andere concessie doen en dat resulteerde uiteindelijk in een verloren eindspel. Fliffer gaf toen opeens volkomen onnodig een remise weg door zijn paard te offeren. Daar kwam ik uiteindelijk nog goed weg, maar wat stond ik toch lekker na de opening. :(

In de laatste ronde speelde ik tegen De Ruiter en daar wilde ik wel weer een keer van winnen. 1 uit 2 tegen twee oude knarren is beneden mijn stand, maar vaak verpruts ik goede stellingen tegen ze. Nu kwam er een soort Pirc op het bord, maar dan eentje waarin zwart geen ...g6 deed. Dat had ik nogal laat door, waardoor m'n stelling er raar uitzag. Desondanks kreeg ik een fijne stelling op het bord, waarin ik lekker kon schuiven. Ik had meer ruimte en ik besloot zwarts slechte loper af te ruilen om zo een verdediger van zwarts pionnen te elimineren. Het pakte geweldig uit in de praktijk, want ik won een positioneel potje. Toen er een pion verloren ging had Tom het wel weer gezien.

Ondertussen waren Ptr en Eddy Sibbing nog bezig. Ptr had FM Henk knap verslagen (volgens hem had de FM twee zetten in de verkeerde volgorde gespeeld in een aanval), maar tegen Eddy S was hij in moeilijkheden. Naast een pluspion had zwart enorme druk over de g-lijn. Dat moest toch wel te winnen zijn? Blijkbaar niet, want Ptr kon zijn stelling bij elkaar houden. Vervolgens werd het rommeliger en kreeg Ptr net een ongelijkelopereindspel op het bord, waarin hij onmogelijk meer kon verliezen. Eddy onderkende dat en stelde zich tevreden met remise, ondanks dat Ptr nog maar elf seconden over had.

De vierde man met 3½ punt was Coen, hoewel hij in de eerste twee ronden het maximale resultaat haalde uit zijn slechte stellingen. Hij vertelde nog dat hij zaterdag wel had willen spelen. Sterker nog: als het tweede anders een invaller nodig had, zou hij ZEKER spelen. Het leek me niet verstandig hierop een gevatte opmerking te maken.

Na afloop fietste ik met Ptr mee richting huis, waar hij zijn gedrag van zaterdag toelichtte. Hij voelde zich getergd nadat zijn tegenstander in gewonnen stelling was weggelopen om hem verder te laten lijden. Weet ik dat ook weer.

Gerelateerde artikelen:

5 opmerkingen: